Sign in Buddha's palm 157 ถ้ำปีศาจใต้เมืองฉางอัน
Sign in Buddha's palm 157 ถ้ำปีศาจใต้เมืองฉางอัน
“เมืองฉางอัน?”
“มีความลับอยู่งั้นหรือ?”
ความคิดของซูฉินเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว
“ไม่เลว”
จักรพรรดิถังพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมกล่าวว่า “แต่ข้าคิดว่ามันน่าจะเป็นแค่ข่าวโคมลอย แม้ว่าเมืองฉางอันจะใหญ่โต แต่จะเก็บซ่อนความลับมาได้กว่าห้าร้อยปีเลยหรือ?”
จักรพรรดิถังตีความไปตามนั้น
กว่าห้าร้อยปี ด้านนอกเมืองฉางอันถูกต่อเติมบูรณะใหม่มานับครั้งไม่ถ้วน ถ้ามีความลับซ่อนอยู่จริงๆ คงจะถูกเปิดเผยไปนานแล้ว
ส่วนเมืองชั้นในหรือภายในวังหลวง แม้จะคงไว้อย่างดีไม่มีบุบสลายเพราะเป็นที่อาศัยของเชื้อพระวงศ์ แต่ก็ต้องมีการลาดตระเวนอยู่ตลอดเวลาโดยกองทัพ เมื่อเป็นเช่นนี้จึงไม่ได้มีความลับใด
“อย่างนั้นสินะ”
ซูฉินนิ่งเงียบไป
หลังจากนั้นไม่นาน จักรพรรดิถังก็กลับไปยังโถงชีวิตนิรันดร์
หลังจากที่จักรพรรดิถังจากไป ซูฉินก็ค่อยๆ ลุกขึ้น ก้าวขา และหายตัวไปจากจุดเดิมที่เคยอยู่
ในขณะเดียวกัน
บนอากาศสูงกว่าพันจั้ง[1] ซูฉินยืนอยู่บนนั้น ก้มลงมองดูทั่วทั้งฉางอัน
ไม่ว่าจะเป็นอรหันต์หรือตำนานยุทธ แม้จะอยู่ในระดับนภาชั้นที่หนึ่ง ก็ล้วนสามารถควบคุมอากาศ ขี่ลม เหาะเหินได้อย่างอิสระ
และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือซูฉินอยู่ในขั้นสมบูรณ์ของนภาชั้นที่ห้า
“ความลับของเมืองฉางอัน?”
“ข้าอยากจะตรวจสอบดูสักหน่อย ว่าความลับของเมืองฉางอันมันคืออะไรกันแน่?”
จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของซูฉินเคลื่อนกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นทั่วทั้งเมืองฉางอันก็ถูกครอบคลุมไว้ทั้งหมด
ในขณะนี้พฤติกรรมของผู้คนนับล้านภายในฉางอันตกอยู่ในสายตาของซูฉินทั้งหมด เห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนาทีต่อนาที
ซูฉินอาศัยอยู่ในวังหลวงมาหลายปี ตัวเขาเองก็สำรวจเมืองฉางอันด้วยจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์เป็นครั้งคราว
แต่ที่ตรวจละเอียดขนาดนี้ นับเป็นครั้งแรก
หวึ่ง!!!
ราวกับสายน้ำหลาก จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์อันน่าสะพรึงแผ่ขยายออกไปทุกซอกทุกมุมของเมืองฉางอันอย่างรวดเร็ว
“หืม?”
“ไม่มี?”
ซูฉินขมวดคิ้ว
ช่วงเวลาต่อมา
จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ก็ควบรวมกลับมาอีกครั้ง และเริ่มแผ่ขยายลงไปใต้ดินอย่างช้าๆ
ร้อยเมตร
สองร้อยเมตร
สามร้อยเมตร
ห้าร้อยเมตร
หนึ่งพันเมตร
…
ในที่สุดลึกลงไปใต้ผืนดินเมืองฉางอันกว่าสองพันห้าร้อยเมตร จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของซูฉินก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่แปลกประหลาด
“นี่คือ?”
“ปราณปีศาจ?”
ซูฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย
ลักษณะปราณรูปแบบนี้ซูฉินเคยพบมาก่อนในหลายๆ แห่ง เช่น หอคอยสะกดมารของวัดเส้าหลิน และจอมมารที่ตั้งใจจะมาจัดการวัดเส้าหลิน
อย่างไรก็ตามซูฉินไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้พบปราณปีศาจเช่นนี้ด้านใต้ของเมืองหลวงโบราณที่มีมานานกว่าสิบราชวงศ์อย่างเมืองฉางอัน
ยิ่งกว่านั้น เมื่อเทียบกับหอคอยสะกดมารและจอมมาร ปราณปีศาจใต้ผืนดินนั้นละเอียดอ่อนกว่า พูดให้ถูกต้องคือแม้ว่าทั้งสองจะเป็นพลังมารเหมือนกัน แต่แตกต่างกันเหลือเกิน
มันเทียบได้กับความแตกต่างของแก่นแท้แห่งพลังของอรหันต์และกำลังภายในของขอบเขตวิทยายุทธเก้าระดับชั้น
“น่าสนใจ”
ซูฉินยังคงสำรวจใต้ดินด้วยจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ต่อไป
ในที่สุดหลังจากตรวจสอบลึกลงไปถึงสามกิโลเมตร ซูฉินก็พบพระราชวังอันยิ่งใหญ่ผ่านทางจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์
พระราชวังอันสวยงามหลังนี้กินพื้นที่หลายลี้ โอ่อ่ากว้างขวาง และมีหลุมสีดำอยู่ตรงกลาง
และปราณปีศาจแผ่ก็ออกมาจากหลุมสีดำหลุมนี้
เมื่อเห็นดังนั้น ซูฉินก็หายตัวไปอีกครั้ง
หลังจากนั้นไม่นาน
เบื้องหน้าพระราชวังสูงตระหง่านที่ตั้งอยู่ใต้ผืนดินลึกสามกิโลเมตร ร่างของซูฉินก็มาปรากฏขึ้นอย่างเงียบๆ
“ใต้ดินที่ลึกเช่นนี้ เกรงว่าคงจะเป็นเรื่องยากที่ยอดปรมาจารย์ขั้นสูงสุดจะเข้ามาภายในได้...” ซูฉินเหลือบมองไปยังพระราชวังที่สูงตระหง่านตรงหน้า แอบคิดอยู่ภายในใจ
“บ่อน้ำสีดำนั่น...”
ซูฉินใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่งแล้วเดินไปที่ใจกลางของพระราชวังโดยไม่รีบร้อน
เขาได้กวาดผ่านทั้งด้านนอกและด้านในของพระราชวังด้วยจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์เรียบร้อยแล้ว ยกเว้นหลุมสีดำที่อยู่ตรงกลางทุกอย่างก็ดูเป็นปกติดี
ซูฉินก็ได้มาถึง
แผ่นหินแกะสลักสูงสิบเมตร
มีอักขระมากมายถูกจารึกไว้บนแผ่นหินนี้ซึ่งเขียนด้วยอักษรโบราณอายุนับพันปี ค่อนข้างคลุมเครือและเข้าใจได้ยาก แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับซูฉิน ตั้งแต่อยู่ที่วัดเส้าหลินเขาได้ศึกษาคัมภีร์มาหมดทั้งศาลาพระคัมภีร์แล้ว และแน่นอนว่ารวมถึงเรื่องพัฒนาการของตัวอักษรด้วย
“บ่อน้ำปีศาจได้ถือกำเนิดเกิดขึ้น มันได้เชื่อมต่อกับโลกและถ้ำปีศาจใต้ดิน ปีศาจจำนวนนับไม่ถ้วนได้หลั่งไหลพากันเข้ามาภายในโลก...”
“โลกตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย โชคยังดีที่บ่อน้ำปีศาจสามารถรองรับปีศาจที่อยู่ในขอบเขตต่ำกว่าตำนานยุทธได้เท่านั้น หลังจากการต่อสู้นองเลือดของบรรพบุรุษจำนวนนับไม่ถ้วน ในที่สุดราชวงศ์หลงก็ได้ปิดผนึกบ่อน้ำปีศาจเอาไว้ด้วยพลังแห่งโชคชะตา ขวางกั้นโลกและมิติถ้ำปีศาจใต้ดินออกจากกัน...”
อ่านผ่านถ้อยคำโบราณไปทีละตัวอักษร ทำให้ซูฉินได้รู้เรื่องราวเหตุและผลที่เกิดขึ้น
ตามแผ่นหินจารึก น่าจะเป็นเมื่อหลายพันปีก่อนไม่ก็หลายหมื่นปี ที่จู่ๆ ปีศาจจำนวนมหาศาลก็ปรากฏตัวขึ้น นำหายนะมาสู่โลก
และปีศาจเหล่านี้ก็มาจากบ่อน้ำสีดำนี่เอง
อีกด้านของบ่อน้ำปีศาจคือโลกของถ้ำปีศาจใต้ดิน ซึ่งเป็นโลกของปีศาจที่แท้จริง
“ดูเหมือนว่าโลกของถ้ำปีศาจใต้ดินแห่งนี้จะมีระดับที่สูงมาก อย่างน้อยกว่าสูงกว่าทวีปนี้มาก...”
ซูฉินแตะปลายคาง ดวงตาครุ่นคิด
ตามที่บันทึกบนแผ่นหิน เมื่อหลายพันหลายหมื่นปีที่แล้ว ยุคนั้นควรจะเป็นยุคที่ศิลปะยุทธมีความเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก และมีตำนานยุทธมากกว่าสิบคนที่ยังมีชีวิตอยู่
แต่ผลที่ตามมาจากเหตุการณ์บ่อน้ำปีศาจยังคงรุนแรงอย่างมาก
รู้หรือไม่ว่าบ่อน้ำปีศาจสามารถรองรับพลังของปีศาจที่อยู่ขอบเขตต่ำกว่าตำนานยุทธเท่านั้น กล่าวคือ เผ่าพันธุ์มนุษย์ในยามนั้นเผชิญหน้ากับกลุ่มปีศาจที่มีความแข็งแกร่งที่สุดอยู่ที่ระดับชั้นที่หนึ่งเท่านั้น
และนี่ยังอยู่ในกรณีที่ฝั่งมนุษย์มีตำนานยุทธอย่างน้อยสิบคนคอยคุ้มครอง แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ยังต้องถอยร่นออกไปเรื่อยๆ ด้วยสิ่งนี้ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงพอจะจินตนาการโลกภายในถ้ำปีศาจที่อยู่หลังบ่อน้ำได้ว่ามันโหดร้ายเพียงใด
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่เมืองหลวงฉางอันเป็นเมืองหลวงโบราณมีมานานกว่าสิบราชวงศ์ มันกลับกลายเป็นเมืองศูนย์กลางที่เหล่ายอดยุทธแห่งราชวงศ์หลงร่วมมือกันอย่างเต็มที่เพื่อผนึกบ่อน้ำปีศาจเอาไว้...”
ซูฉินคิดอย่างเงียบๆ
ในตอนนี้ เขาก็ได้เข้าใจแล้วว่าเหตุใดปฐมจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ถังจึงต้องการก่อตั้งอาณาจักร มันไม่มีอะไรมากไปกว่าความกังวลว่าจะสูญเสียพลังโชคชะตาของราชวงศ์หลงที่ใช้ผนึกไป และทำให้ผนึกคลายออกจนปีศาจเรือนหมื่นหลั่งไหลเข้ามาภายในโลกอีกครั้ง
“อ่านต่ออีกหน่อยแล้วกัน”
ซูฉินกวาดตาอย่างช้าๆ ไปตามแผ่นหิน
นอกเหนือจากเรื่องที่พูดถึงความน่ากลัวของบ่อน้ำปีศาจแล้ว บันทึกบนแผ่นหินยังพูดถึงโลกของถ้ำปีศาจด้านหลังบ่อน้ำปีศาจ
เนื่องจากปีศาจในโลกถ้ำปีศาจสามารถขึ้นมาจากบ่อน้ำปีศาจได้ ผู้คนบนโลกก็ย่อมผ่านบ่อน้ำปีศาจเพื่อเข้าสู่โลกของถ้ำปีศาจได้เป็นธรรมดา
ในช่วงเวลาที่ต่อต้านการรุกรานของเหล่าปีศาจ ตำนานยุทธจำนวนมากแอบเข้าไปในถ้ำปีศาจใต้ดิน และพวกเขาก็พบว่าโลกเบื้องหลังบ่อน้ำปีศาจนั้นช่างห่างไกลเกินเอื้อมในแง่ของขอบเขตพลังในการต่อสู้
และในโลกถ้ำปีศาจก็มีอารยธรรมที่คล้ายคลึงกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ มีพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล มีอาณาจักรอันเรืองอำนาจตั้งอยู่
ตำนานยุทธทั้งหมดที่เข้าสู่โลกถ้ำปีศาจใต้ดินได้ตั้งข้อสรุปว่า การดำรงอยู่ของโลกถ้ำปีศาจแห่งนี้คงมีมาเป็นแสนปีแล้ว หรืออาจจะนานยิ่งกว่านั้น
หลังจากที่ค้นพบเรื่องพวกนี้ ตำนานยุทธในอดีตที่แอบเข้าไปต่างหวาดกลัวและหนีกลับออกมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงใช้โชคชะตาแห่งราชวงศ์หลงปิดผนึกมันไว้ ซึ่งเป็นการตัดการเชื่อมต่อกับโลกถ้ำปีศาจใต้ดินลงอย่างสิ้นเชิง
ซูฉินพอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น การบุกรุกของพวกปีศาจทำให้จอมยุทธทวีปนี้ต่างบาดเจ็บล้มตาย แม้แต่ตำนานยุทธยังตกตายไปตามกัน และตำนานยุทธที่เหลืออยู่ไม่กี่คนก็หลบหนีออกจากทวีปและหายตัวไป
“ระยะเวลา?”
“อย่างน้อยก็หนึ่งแสนปี?”
ดวงตาของซูฉินเป็นประกายเมื่ออ่านเจอข้อความนี้
----------------------------------------------------------------------------------
