บทที่ 203 ฉันรู้
เย่โม่ผ่อนลมหายใจ...เขารู้ความคิดของหนิงชิงเชวี่ยดี ทว่าเวลานี้เขาเพิ่งได้รู้ว่าร่างกายของหนิงชิงเชวี่ยอ่อนล้าขนาดไหน ขาของเธอกำลังสั่นอยู่ด้วยซ้ำ เห็นได้ชัดว่าแม้แต่จะยืนยังลำบากเลย “ที่เหลือไว้ค่อยว่ากันอีกทีนะชิงเชวี่ย ถ้าเธอเชื่อในตัวผมก็นั่งพักผ่อนก่อนเถอะ” เย่โม่ประคองหนิงชิงเชวี่ยลงนั่งด้วยคว...