บทที่ 18 การแก้ปัญหา

บทที่ 18 การแก้ปัญหา

โนอาห์มองดูชายตรงหน้าขณะพูดต่อไป “นายหยุดเรื่องพวกนี้ไปนานแล้วนะ รู้ไหม”

เขามองไปทางชายที่ขาดมือและมีหน้าอกเปื้อนเลือด ตลอดเวลาที่พวกเขาต่อสู้กัน เขาได้ฉาบ [รูนระเบิด] ไว้บนร่างของชายคนนั้น รอยสักแผ่ไปทั่วตัวเขาโดยไม่แจ้งให้ทราบ และตอนนี้เขาได้จุดชนวนแล้วสองคน

เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งออกมาจากแอนเดอร์สัน “หยุด หยุด? ฮ่าฮ่า! เจ้าคิดว่าข้าจะหยุดได้จริงหรือ พลังคือสิ่งเดียวที่ข้ามี และตอนนี้คนอย่างเจ้าที่ตื่นมาเพียงสองสามวันก็สามารถยืนเหนือข้าได้แล้ว ไอ้บ้า!”

ร่างกายที่บาดเจ็บของแอนเดอร์สันยืนขึ้นและขยับอีกครั้ง คำพูดของเขาที่เปี่ยมด้วยความโกรธทำให้เขามีพลังมากขึ้น หมอกควันสีแดงเข้มที่สร้างขึ้นอย่างต่อเนื่องจากสกิลโดยธรรมชาติของเขา {ความโกรธ} ล้อมรอบตัวเขาและกระชับมากยิ่งขึ้น [ความแข็งแกร่งของยักษ์] ก็เปิดใช้งานอีกครั้งเช่นกัน

ขณะที่ชายคนนั้นยืนขึ้นและยกมือที่เหลือของเขาขึ้น สายฟ้าสีแดงก็เริ่มเต้นเป็นจังหวะจากดาบของเขา

โนอาห์หันหน้าจากสิ่งนี้และมองไปทางสมาชิกปาร์ตี้ทั้งห้าที่เฝ้าดูการต่อสู้นี้มาตลอด เขาเห็นการแสดงออกที่ชั่วร้ายและคาดหวังบนใบหน้าของสมาชิกพรรคดั้งเดิมของแอนเดอร์สัน ราเชลจ้องมองทั้งสองคนอย่างไม่พอใจขณะเช็ดฝุ่นและเศษหินออกจากร่างกายของเธอ

จากนั้นเขาก็หันกลับมาทางแอนเดอร์สันที่รีบเร่งและมองเขาไปข้างหน้าราวกับว่าเขากำลังมองเปลวไฟที่ริบหรี่ในสายลม "ความเข้มแข็งไม่มีอำนาจที่จะดูถูกคนอื่น"

ทันทีที่คำพูดของโนอาห์จบลง เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งในขณะที่ร่างกายของแอนเดอร์สันถูกพัดปลิวไปอย่างลึกลับ

ฟรีสตาร์

ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งเมื่อเสียงระเบิดหายไป "ฮ่าฮ่า ฉันถูกสอนโดยเด็ก ฉันถูกสอนโดยคนที่ไม่เข้าใจว่าโลกนี้ทำงานอย่างไร รู้ไหมว่าฉันใช้พลังของฉันทำอะไรไป? มอนสเตอร์ที่ฉันทำลายไป คนที่น่าสมเพชที่ฉันฆ่า ผู้หญิงที่ฉันจับมา รู้ไหม!"

ขาขวาบนแอนเดอร์สันเป็นขาต่อไปที่ขาดหายไปขณะที่เขานอนอยู่บนพื้นขาดรุ่งริ่ง เขาหันศีรษะไปสังเกตขาของเขา แล้วแขนซ้ายก็หายไปเช่นกัน จากนั้นเขาก็จ้องไปที่ชายที่คอยมองเขาด้วยสีหน้าสงบนิ่งแบบเดียวกัน เขารู้สึกเหมือนถูกดูถูก

เขาต้องเงยหน้าขึ้นเพื่อสบตาผู้ชายคนนี้และเขาก็หัวเราะมากขึ้นไปอีก “ฮ่าฮ่า คุณจะทำอย่างไร คุณจะฆ่าฮันเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองหรือไม่? คุณจะสาปแช่งชีวิตของผู้คนหลายแสนคนหรือไม่”

โนอาห์ค่อยๆ เดินไปหาชายที่ถูกทำลายขณะที่เขาเริ่มพูด “ฮันเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองนี้ คุณเชื่อจริง ๆ ไหมว่าคุณยังถือครองตำแหน่งนั้นอยู่”

คำพูดของเขาช้า แต่ดังราวกับเป็นเสียงปรบมือของสายฟ้าในหูของแอนเดอร์สัน โนอาห์มองชายตรงหน้าอย่างสมเพชขณะที่มือของเขาโอบรอบคอของแอนเดอร์สัน เขามองไปยังชายที่กำลังจะพินาศจากโลกที่เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลและส่ายหัวด้วยความผิดหวัง

บูม!

เสียงระเบิดดังสนั่นดังขึ้นที่สำนักหักบัญชีอีกครั้ง และฮันเตอร์ระดับ B ที่น่าอับอายของ เอาเทอร์แบงค์เอกซ์  นอนลงโดยไม่มีหัว

ฟรีสตาร์

โนอาห์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ขณะมองดูร่างของฮันเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดที่อยู่ข้างหน้าเขาและรู้สึกโล่งใจ เขาไม่อยากเป็นเหมือนชายคนนี้สักวันหนึ่ง อวดอุดมคติของเขากับคนที่แข็งแกร่งกว่าเท่านั้นที่จะตายหลังจากนั้น

เขาปิดการใช้งานสกิลการป้องกันและสนับสนุนมากมายบนร่างกายของเขาในขณะที่เขาขยับใบหน้าของเขาไปยังสิ่งของที่แอนเดอร์สันสวม พวกเขาเป็นอุปกรณ์ระดับ C และแม้ว่าขณะนี้พวกเขาจะได้รับความเสียหายเนื่องจาก [รูนระเบิด] พวกเขามีคุณสมบัติในการซ่อมแซมตัวเองและพวกเขาจะดีเหมือนปกติในสองสามวัน

ใกล้แอนเดอร์สันมีหนังสือสีน้ำเงินหนาวางอยู่ นี่คือเหตุผลที่ฮันเตอร์คนอื่น ๆ ถูกล่าโดยฮันเตอร์คนอื่น ๆ หากพวกเขาหึงมากพอและมีลูกบอลที่จะทำ การฆ่าฮันเตอร์มีโอกาสที่จะดรอปสกิลระดับสูงสุดที่พวกเขาใช้อยู่อย่างแน่นอน

ฮันเตอร์ระดับล่างที่ไร้ศีลธรรมบางครั้งทำงานในกลุ่มที่กำหนดเป้าหมายผู้หนึ่งที่มีตำแหน่งสูงกว่าพวกเขา อาจซุ่มโจมตีพวกเขาในการนอนหลับของพวกเขาด้วยวิธีการที่น่ารังเกียจอื่น ๆ

และนี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไมที่พักของฮันเตอร์ถึงได้รับความนิยมอย่างมาก เพราะพวกเขารับประกันระดับความปลอดภัยสำหรับฮันเตอร์ที่อยู่ที่นั่น มีนายพรานยามตลอดเวลา เอกสารทุกคนที่เข้ามา ที่พวกเขากำลังจะไป และจุดประสงค์ของพวกเขาคืออะไร

สกิลบุ๊ตทำให้ใจฉันเต้นแรงขึ้นเมื่อนึกถึงลาภอันมหาศาลที่เกิดจากเหตุการณ์ที่โชคร้ายเหล่านี้ สกิลนี้ทำให้แท่นเป็นรางวัลสูงสุดในวันนี้ นี่คือสกิลระดับ B [ความแข็งแกร่งของยักษ์- เสริมความแข็งแกร่งให้ร่างกายคุณด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ที่จะพัดพาทุกสิ่งที่กล้ามาขวางทางคุณ (+50ความแข็งแกร่ง)] ข้อมูลเกี่ยวกับเอฟเฟกต์ของสกิลปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่ออารมณ์ของฉันเปลี่ยนไป

ไม่มีข้อมูลใดๆ เกี่ยวกับสกิลนี้ เนื่องจากแอนเดอร์สันเป็นคนเดียวที่ถือมันไว้ แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเพิ่มความแข็งแกร่งเพียง 50 ครั้งเมื่อเปิดใช้งาน แน่นอนว่าความแข็งแกร่ง 50 นั้นเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เนื่องจากนั่นเท่ากับความก้าวหน้าของทั้งยศ แต่มันไม่ตรงกับสกิลที่เน้นการโฟกัสจำนวนมากที่ฉันได้รวบรวมมาจนถึงตอนนี้

ฟรีสตาร์

สกิลที่มุ่งสู่การต่อสู้ระยะประชิดจะทำให้ความสนใจของฉันลดลงจากสกิลเวทย์มนตร์อันทรงพลังที่ฉันควรจะส่งสแปม

อารมณ์ของฉันลดลงเมื่อฉันใช้สกิลนี้ก่อนที่ความคิดอื่นจะแวบเข้ามาในหัวของฉัน และฉันต้องถามตัวเองว่าฉันเป็นคนที่โง่ที่สุดบนโลกใบนี้หรือไม่

ใช่ แอนเดอร์สันเป็นนักสู้ระยะประชิดและสกิลนี้ชมเชยเขาอย่างสมบูรณ์แบบ แต่ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นเมจ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่มีประโยชน์กับฉันมากนัก ฉันกำลังจำกัดความคิดของฉันอยู่แค่สิ่งที่ฉันรู้ทั่วไปเกี่ยวกับนักเวทย์ นักรบคลั่ง และอัศวิน สกิลเช่นนี้มักจะเหมาะสำหรับอัศวินหรือนักรบคลั่ง แต่ฉันจะไม่เสียอะไรเลยหากฉันเรียนรู้และเปิดใช้งานสกิลนี้ และจะได้รับค่าสถานะ [ความแข็งแกร่ง] ของอันดับทั้งหมดแทน และตลอดเวลาเมื่อนั้น แม้ว่าฉันจะไม่ใช้พลังพิเศษที่เพิ่มความแข็งแกร่งให้ แต่ความเร็วพิเศษที่มาพร้อมกับมันก็คุ้มเกินคุ้ม

ประณาม เมื่อฉันรู้สึกตัวเองและคิดว่าฉันเป็นทั้งหมดนั้น คิดว่าฉันกำลังจะละเลยสกิลระดับ B เพียงเพราะมันไม่ตรงกับคลาสของฉันตามอัตภาพ เอาล่ะเรียนรู้และพยายามให้ดีขึ้น

ขบวนการแห่งความคิดนี้เปิดความคิดของฉันให้กับเส้นทางและสกิลมากมายที่ฉันไม่เคยคิดมาก่อน มีสกิลมากมายสำหรับ พวกอัศวิน และ พวกนักรบคลั่ง โดยเฉพาะที่ฉันไม่ได้มองว่าเป็นสิ่งเดียวที่อยู่ในหัวของฉันคือเพียงแค่สแปมสกิลนักเวทย์ เพื่อกำจัดทุกสิ่ง แต่ถ้าฉันค้นหาและเรียนรู้สกิลเหล่านั้นสำหรับนักสู้ระยะประชิดที่จะเสริมการป้องกัน สุขภาพ ความเร็ว และพลังของฉัน...

ราวกับมีแสงส่องลงมาที่ตัวฉัน ซึ่งเผยให้เห็นเส้นทางที่ชัดเจนซึ่งคนโง่ของฉันไม่เคยคิดมาก่อน ค่าใช้จ่ายของสกิลไม่สำคัญสำหรับฉัน ดังนั้นทำไมมันจึงสำคัญถ้าพวกเขาไม่เหมาะสำหรับชั้นเรียนของฉัน ตราบใดที่พวกเขายังให้ประโยชน์อย่างต่อเนื่องในด้านอื่นๆ ฉันไม่เสียเวลาอีกต่อไปและเรียนรู้สกิลการดูหนังสือจางหายไปในอนุภาคของแสง

ฉันเปิดใช้งานสกิลทันทีที่เรียนรู้เพื่อเริ่มได้รับความชำนาญ ในไม่ช้า ร่างกายของฉันก็รู้สึกเหมือนมีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอีกชั้น เพิ่มพลังและความเร็วอันโดดเด่นของฉัน รวมทั้งให้ออร่าที่สง่างามแก่ฉัน ฉันตบหลังตัวเองขณะวาง [ไอเทม] ที่แอนเดอร์สันสวมไว้ในวงแหวนเก็บของ และถือ [แหวนเก็บของ] ติดตัวไปด้วย โดยทิ้งร่างที่ทรุดโทรมลงบนพื้นขณะที่ฉันเดินไปหาสมาชิกในทีมของเขา

ฟรีสตาร์

แทงค์และผู้วิเศษทั้งสองได้แสดงสีหน้าโล่งใจในขณะที่ราเชลมองมาที่เขาด้วยวิธีที่แปลกประหลาด ความตายไม่ใช่สิ่งที่หายากสำหรับฮันเตอร์ พวกเขาได้เห็นสมาชิกในทีมเสียชีวิตจำนวนมาก และส่วนใหญ่ดีใจที่พวกเขาไม่พินาศ เขาเดินไปข้างหน้าและถามหญิงสาวที่ทุบตีเมื่อไม่กี่นาทีก่อนว่า “คุณโอเคไหม?”

ราเชลคลิกริมฝีปากของเธอด้วยท่าทางหงุดหงิดที่ดูค่อนข้างกลัวและมองย้อนกลับไปที่สมาชิกปาร์ตี้ 4 คนที่อยู่ข้างหลังเธอโดยไม่ตอบคำถามของฉัน เธอมองดูพวกเขาและตำหนิด้วยน้ำเสียงผิดหวังขณะที่เธอพูดว่า "คุณทั้งสี่เป็นคนขี้ขลาดที่สุดและเป็นข้อแก้ตัวที่น่าสงสารของฮันเตอร์ที่ฉันเคยเห็นมาในชีวิต"

ฮันเตอร์ทั้ง 4 คนฟังแล้วส่ายหัวราวกับว่าพวกเขาจะไม่มีส่วนร่วม แอนเดอร์สันทำลายพวกเขามากขนาดนี้หรือไม่? พวกเขามองมาที่ฉันและพยักหน้าก่อนที่รถถังคันหนึ่งจะเข้ามาหาฉันอย่างระมัดระวังและแนะนำเขาว่า แดน เขาไม่สามารถสบตาฉันในขณะที่เขามอบการ์ดให้ฉันและบอกว่าเขาและสมาชิกปาร์ตี้ที่เหลือจะกลับมาที่นี่ภายใน 3 วันเพื่อเคลียร์ดันเจี้ยน และฉันจะบอกให้เขารู้ มีอิสระที่จะนำพวกเขา

ฉันพยักหน้าโดยไม่รู้ตัวขณะเตรียมรับบทบาทนี้เมื่อทุกอย่างพังทลายไปกับแอนเดอร์สัน แม้ว่าฉันจะทำสิ่งนี้เป็นละครในสัปดาห์หน้าเท่านั้น ฉันไม่ได้วางแผนที่จะถูกจำกัดด้วยการผูกมัดตัวเองให้ออกล่าในงานปาร์ตี้เมื่อความคืบหน้าของฉันระเบิดขึ้นเมื่อฉันเคลื่อนที่คนเดียวและเคลียร์ดันเจี้ยนโดยไม่มีใครรั้งฉันไว้ การออกล่าดันเจี้ยนนี้คนเดียวของฉันจะได้ผลมากกว่านี้อีก

ราเชลดูการแลกเปลี่ยนนี้ขณะที่เราแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อและดูฮันเตอร์ไปที่คริสตัลสีเขียวเพื่อออกจากดันเจี้ยน พวกเขามองตามสัญชาตญาณไปทางของขวัญที่ส่องแสงเป็นกองข้าง ไททัน ที่ตอนนี้ตายแล้ว แต่กลับมองออกไปอย่างรวดเร็วไม่คิดอะไร

พวกเขาไม่ได้พูดถึงแอนเดอร์สันแม้แต่คำเดียวหรือรับทราบสิ่งที่เกิดขึ้น แค่จากไปด้วยใบหน้าและสีหน้าที่มีความสุขมากขึ้น ราวกับน้ำหนักตัวมหาศาลเพิ่งถูกยกออกจากอก

ราเชลเดินมาตรงข้ามกับผมขณะที่กำลังคิดเรื่องนี้อยู่และแสดงท่าทางกล้าหาญขณะที่เธอพูดว่า "แล้วเป็นบ้าอะไรของคุณ? "

ฉันถูกดึงกลับเมื่อเธอพูดแบบนี้เพราะจิตใจของฉันเพียงแค่สังเกตสถานการณ์และกระทำเมื่อฉันต้องการเท่านั้น ฉันตอบเธอด้วยรอยยิ้มว่า "เมื่อวานฉันแข็งแกร่งกว่าผู้ชายคนนี้ ถ้าคุณเชื่อได้ และไม่รู้ว่าแข็งแกร่งแค่ไหน ฉันจึงทดสอบน้ำ"

เธอคลิกลิ้นของเธอขณะที่เธอจ้องฉันลงไปแล้วหันไปทางคริสตัลสีเขียว “ขอบคุณที่เดินเข้ามา ไม่เป็นไรมาก” เธอพูดขณะที่ร่างของเธอวูบวาบ ทิ้งให้ฉันเป็นฮันเตอร์คนสุดท้ายที่เหลืออยู่สำหรับการจู่โจมครั้งนี้

ฉันถอนหายใจอย่างผ่อนคลายขณะที่รับทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวฉัน ผลักฮันเตอร์ที่ตายในห้องออกจากความคิดของฉัน ฉันไปที่กอง [คอร์] ที่ส่องแสง และสิ่งที่ดูเหมือน [สกิลบุ๊ค] นอกเหนือจาก บอส ขนาดยักษ์