บทที่ 202 ฉัน...
เย่โม่พยายามยันตัวขึ้นแล้วพบว่าตอนนี้ร่างกายของเขายังคงไร้เรี่ยวแรง คงจะเป็นเพราะฝืนใช้พลังเยอะเกินไป...เขาลูบผมอันยุ่งเหยิงของหนิงชิงเชวี่ยด้วยความระมัดระวัง กลิ่นหอมอ่อนๆ กระจายออกมาจากเส้นผมของเธอ เย่โม่ไม่รู้ว่าหนิงชิงเชวี่ยมาถึงที่นี่ได้อย่างไร...ต้องรู้ก่อนว่าไม่มีใครรู้เรื่องที่เขาเดินทางมาที...
