บทที่ 7 ง่ายเกินไป

บทที่ 7 ง่ายเกินไป

ฉันโทรเรียกรถทันทีที่เสร็จแล้วและถูกขับไปที่ดันเจี้ยน [ทุ่งน้ำแข็ง] ใน 20 นาที ฉันยังมีกระเป๋าเป้ใบเดิมติดตัวอยู่ เพราะน่าจะเพียงพอสำหรับพกพา [คอร์] ที่ตกลงมาแม้ว่าฉันจะลงดันหลายครั้ง

ฉันวางมือบนสี่เหลี่ยมจัตุรัสของเสาหินก้อนหนึ่ง และกลับมาที่พื้นอันหนาวเย็นพร้อมกับหมาป่าที่พุ่งพล่านอีกครั้ง ดันเจี้ยนอันดับ E 20 ชั้น ฉันจะเคลียร์นายได้เร็วแค่ไหนตอนนี้ว่าฉันมีสกิลระดับ D แล้ว?

ฉันเปิดใช้งาน [เกราะอาร์กติก] และ [เซฟการ์ด] อย่างรวดเร็ว เนื่องจากฉันต้องการตรวจสอบว่าสกิลจะมีประโยชน์เพียงใด ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของฉันหยั่งรากลงกับพื้นทันทีเพราะขยับกล้ามเนื้อไม่ได้นิดเดียว

ชั้นพลังงานโปร่งใสก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วบน [เกราะอาร์กติก] และหมาป่าที่วิ่งเข้ามา ตัวที่อยู่ใกล้ที่สุดใช้กรงเล็บขนาดใหญ่ของมัน แต่ฉันไม่รู้สึกถึงแรงกระทบขณะที่หมาป่ากระเด็นกลับ

ระดับ D [เซฟการ์ด] ให้การป้องกันมอนสเตอร์และสกิลระดับล่างเกือบสมบูรณ์ ซึ่งถือได้ว่าเป็นเรื่องจริง เมื่อเปิดทั้งสกิลการป้องกัน ฉันมองดูหมาป่าพุ่งมาที่ฉัน พยายามข่วน กัด และอะไรก็ตามที่พวกเขาคิดได้ แต่พวกมันไม่แม้แต่จะแตะเสื้อผ้าของฉัน

ด้วยความมั่นใจที่ค่อยๆ กลับมา จากนั้นฉันก็ใช้สกิลที่ฉันตั้งตารอ [เปลวไฟแห่งความทรมาน]

เปลวไฟอันเจิดจ้าพุ่งขึ้นต่อหน้าฉันอย่างรวดเร็ว แทงหมาป่าสองตัวที่ยืนตรงข้ามฉัน เปลวเพลิงเผาผลาญพื้นที่ที่พวกเขาสัมผัสมอนสเตอร์อย่างแท้จริง โดยปล่อยให้เป็นรูในร่างกายของพวกมัน

หมาป่าอีก 2 ตัวที่อยู่ข้างๆ ฉันส่งเสียงร้องด้วยความตกใจ แต่ฉันไม่ได้ให้เวลาพวกมันเลย และมีลูกไฟที่ควบแน่นสองตัวระเบิดที่หัวอย่างรวดเร็ว ฉันปิดการใช้งาน [เปลวไฟแห่งความทรมาน] & [เซฟการ์ด] และสามารถเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง และฉันก็ไปดูหมาป่าที่ถูกเสาเพลิงแทงอยู่ข้างหน้า

กลิ่นไหม้ลอยอยู่ในอากาศ ขณะที่หมาป่าเผาร่างเกือบครึ่งตัว เลือดที่หลงเหลืออยู่อีกครึ่งร่างกายของพวกมันถึงกับเดือดปุด ๆ

ให้ตายสิ ฉันเก็บความอัศจรรย์ไว้ข้างในขณะที่ฉันวิ่งไปข้างหน้า อยากเห็นมากขึ้นว่าสกิลใหม่ที่ร้ายแรงนี้เป็นอย่างไร ฉันแค่ใช้ [เกราะอาร์กติก] เท่านั้นและยังคงขว้างลูกไฟต่อหน้าฉันอย่างไม่เลือกหน้าเพื่อที่ฉันจะได้เพิ่มความชำนาญ

ตอนนี้ฉันเริ่มคุ้นเคยกับสกิลมากขึ้นแล้ว ดูเหมือนว่ายิ่งความสามารถใกล้ถึง 100 มากเท่าไหร่ สกิลก็จะยิ่งใกล้มากขึ้นเท่านั้นที่จะสร้างความเสียหายได้มากพอๆ กับสกิลในระดับถัดไป เนื่องจากระดับ F [บอลเพลิง] ใกล้ถึง 100 ในความสามารถ ความเร็วและความเสียหายของมันเกือบจะเท่ากับสกิลโจมตีระดับ E

ฉันไม่ต้องการที่จะละทิ้ง [บอลเพลิง] โดยสิ้นเชิงในตอนนี้เพราะฉันมีสกิลระดับ D [เปลวไฟแห่งความทรมาน] เนื่องจากมันยังคงมีประสิทธิภาพมากเมื่อใช้อย่างดี

ที่ชั้นถัดไป ทันทีที่หมาป่าเริ่มปรากฏ ฉันก็เริ่ม [เปลวไฟแห่งความทรมาน] ฉันทำให้เสาเพลิงเคลื่อนที่ในแนวนอนแทนที่จะยิงตรง ทำให้สัตว์ร้ายละลายไปครึ่งหนึ่ง หมาป่าวิ่งทั้ง 5 ตัว ตายจากการโจมตีครั้งเดียว ฮาฮา! ฉันตกหลุมรักสกิลนี้ไปแล้ว!

ฉันรู้สึกเร่งรีบในการเอาชนะมอนสเตอร์เหล่านี้ ฉันจึงรีบลงไปที่พื้นเร็วขึ้น ไม่ว่าจะเป็นหมาป่า จิ้งจอก หรือวัวมัสค์ [เปลวไฟแห่งความทรมาน] ไม่ได้แยกแยะและเผาหลุมผ่านสัตว์ร้ายได้อย่างง่ายดายด้วยความร้อนที่สูงมาก

ความรู้สึกของอะดรีนาลีนค่อยๆ จางหายไปขณะที่ฉันยืนข้างบันไดไปหา บอส อีกครั้ง เมื่อวานฉันดีพอที่จะทิ้งมันไว้เป็นชิ้นเดียว แต่วันนี้ฉันจะเอามันออกไปให้ละเอียดยิ่งขึ้นไปอีก

ฉันลงบันไดไปและมองดูฝูงสัตว์ร้ายที่หลับใหลตื่นขึ้นอีกครั้ง ดวงตาสีแดงสดของมันพยายามเจาะทะลุตัวฉัน

โดยที่ไม่ต้องเสียจังหวะ เสาเพลิงก็งอกขึ้นต่อหน้าฉันเหมือนดอกไม้สีแดงที่เบ่งบาน หมีที่กำลังลุกขึ้นยกอุ้งเท้าขนาดใหญ่เพื่อปกป้องร่างกายของมันอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่มีที่พักจากเปลวเพลิง

กราาาาาาาาา!!!

เสียงโหยหวนคร่ำครวญออกมาในขณะที่แขนขาของสัตว์ร้ายนั้นไม่ได้อยู่เลยแม้แต่วินาทีเดียว พวกมันแตกออกเป็นชิ้นๆ ระเบิดเนื้อและกระดูก ต่อเนื่องไปยังร่างของหมี!

รูที่ร้อนจัดปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วที่กึ่งกลางหน้าอกของสัตว์ร้าย หยุดเสียงหอนของมันสั้น ๆ และทำให้มันตกลงสู่พื้นแข็งที่เย็นยะเยือก

บูม!

ขณะควบคุมลมหายใจ ฉันมองลงไปที่มวลมหาศาลที่ตอนนี้กำลังเผาไหม้อยู่ตรงหน้าฉัน สิ่งที่ทำให้ฉันกลัวเมื่อวันก่อน ยังไม่สามารถเข้าใกล้ฉันได้สักสองสามเมตรตอนนี้

ฉันหลับตาลงในขณะที่เพลิดเพลินไปกับความรู้สึกนี้ แล้วเดินไปข้างหน้าเพื่อคว้า [คอร์] และ...โอ้?

คราวนี้ไม่ใช่สกิลบุ๊ค แต่... [ไอเทม] ฉันสามารถระบุอุปกรณ์ข้างหมีตัวใหญ่ได้อย่างรวดเร็ว [รองเท้าบูทวิ่งเร็ว: เพิ่มความเร็วของผู้สวมใส่] ไอเทมนี้ทำให้ฉันยิ้มได้ เนื่องจากมันแทบไม่หล่นลงมาและสามารถเรียกราคาได้สูง สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับไอเทมคือ คุณสามารถใช้ นำกลับมาใช้ใหม่ และขายได้โดยไม่สูญเสียมูลค่าของมัน

ฉันสวมรองเท้าบู๊ต โดยรู้สึกว่าร่างกายเบาลงอย่างเห็นได้ชัด ฉันรีบไปรอบๆ และยืนยันว่าฉันสามารถย้ายไปรอบๆ ได้ง่ายขึ้น

การล้างดันเจี้ยนระดับ E [ทุ่งน้ำแข็ง] อย่างรวดเร็ว ความรู้สึกของความสำเร็จก็เพิ่มขึ้นเมื่อฉันเดินไปที่คริสตัลสีเขียว ก่อนออกไปข้างนอก ฉันได้นำแกน [Vitality] และ [Strength] บางส่วนที่สะสมมาในการวิ่งครั้งนี้และเริ่มดูดซับพวกมัน

แรงค์ F [คอร์] อนุญาตให้ฮันเตอร์แข็งแกร่งขึ้นได้ถึง 50 แต้มคุณสมบัติ, อันดับ E [คอร์] สูงสุด 100, ระดับ D สูงสุด 150, และต่อไปเรื่อย ๆ ฮันเตอร์ที่ยืนอยู่บนยอดโลกในปัจจุบันมีคะแนนคุณสมบัติใกล้ 300 ไม่สำคัญว่าคุณกิน [คอร์] ระดับ F กี่ตัว หากคุณต้องการผ่าน 50 ในคุณสมบัติของคุณ คุณต้องดูดซับแกนระดับ E ด้วย กระบวนการซ้ำสำหรับตำแหน่งที่สูงขึ้น การดูดซับระดับ E [คอร์] ในขณะที่สถิติของฉันยังต่ำกว่า 50 ทำให้พวกเขาเพิ่มขึ้นเร็วขึ้นเล็กน้อย

ฉันหยุดดูดซับเมื่อ [ความอดทน] และ [ความแข็งแกร่ง] ทั้งคู่ถึง 50 และตามปกติ [พลังเวทย์] ว่างเปล่าดังนั้นแกนทั้งหมดเหล่านั้นจึงถูกบันทึกไว้ในกระเป๋า ฉันห่อทุกอย่างและเข้าหาคริสตัลเพื่อออกจากดันเจี้ยน

เมื่อฉันสัมผัสคริสตัลและถูกส่งออกไปนอกเสาหิน ฉันถกเถียงกันว่าควรจะเล่นดันเจี้ยนนี้ซ้ำหรือไปที่หนึ่งในดันเจี้ยนอันดับ D ไม่กี่แห่งใน เอาเทอร์แบงค์เอ็กซ์

ตอนนี้ฉันมีสกิลระดับ D อยู่ 2 สกิล หนึ่งในนั้นคือการฉีกทำลายมอนสเตอร์ในดันเจี้ยนระดับ E นี้ราวกับว่ามันเป็นกระดาษ อีกสกิลหนึ่งเมื่อเปิดใช้งานแล้ว จะทำให้ฉันไม่สามารถผ่านความเสียหายใดๆ ที่ต่ำกว่าระดับ D ได้ และให้การป้องกันขนาดใหญ่เมื่อ เผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ที่มียศเทียบเท่า

เพื่อประสิทธิภาพของเวลา มันสมเหตุสมผลกว่ามากที่จะไปที่ดันเจี้ยนระดับสูง ซึ่งจะหมายถึงจำนวนชั้นที่มากขึ้น มอนสเตอร์ที่มากขึ้น และการดรอปที่ดีขึ้น คราวนี้ แต่ฉันไม่สามารถประมาทได้

เนื่องจากฉันอยู่ที่ [ทุ่งน้ำแข็ง] แล้ว และใช้เวลาน้อยกว่า 20 นาทีในการเคลียร์ทุกอย่าง ไม่ควรเป็นปัญหาที่จะทำซ้ำดันเจี้ยนนี้ครั้งหรือสองครั้ง งานนี้ไม่มีเซอร์ไพรส์และรับรองความปลอดภัยค่ะ...รวมถึงคนที่นี่น้อยด้วย

ฉันตัดสินใจแล้วเดินเข้าหาหนึ่งในสี่เหลี่ยมของเสาหินอีกครั้ง วางมือแล้วหายไปทันทีหลังจากนั้น

การวิ่งครั้งที่ 2 ของ [ทุ่งนน้ำแข็ง] ในวันนี้ทำให้ฉันมี [คอร์] เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่ม [เบลด สไตรค์: ด้วยการเหวี่ยงดาบของคุณ ปลดปล่อยการโจมตีที่รุนแรงใส่ศัตรูของคุณ] สกิลนี้ไม่ค่อยมีประโยชน์สำหรับฉัน ฉันเลยโยนกระเป๋าเป้แล้วเข้าไปใหม่เป็นครั้งที่สามของวันนี้

[ทุ่งน้ำแข็ง] ครั้งที่ 3 ให้ [คอร์] ในปริมาณใกล้เคียงกัน คราวนี้เป็นสกิลที่ค่อนข้างหายาก [อัญเชิญโกเลม: อัญเชิญคู่หูมาสู้แทนคุณ] ฮันเตอร์หลายคนจะซื้อสกิลนี้ทันทีที่มาถึงชั้นวาง เนื่องจากมันทำให้ผู้ร่ายมีรถถังอื่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ หรือ อัศวินกับนักรบคลั่ง จะมีคู่หูรับความเสียหายในไม่กี่วินาที มันไม่เข้ากับสไตล์ของฉันจริงๆ เพราะมันจะเป็นโกเลมที่เคลื่อนไหวช้า และฉันก็วิ่งผ่านมอนสเตอร์เหล่านี้ไปอย่างรวดเร็ว ทั้งหมดที่มีความหมายสำหรับฉันคือการได้รับเงินมากขึ้นสำหรับสกิล

การวิ่งครั้งที่สี่ มีเพียง [คอร์] เท่านั้น ไม่ใช่สกิลบุ๊คหรือรายการเดียว การวิ่งครั้งนี้ทำให้ฉันตกใจ

ครั้งที่ห้า คอร์มากขึ้น และ 1 รายการ: [ดาบของเคนชิน] ง่ายๆ อย่างนั้น มันคือดาบ ฉันไม่ได้วางแผนที่จะเข้าใกล้มอนสเตอร์ใดๆ ดังนั้นสิ่งนี้จะถูกขายด้วย กระเป๋าเป้ของฉันเกือบจะล้น ดังนั้นฉันจะไปที่ อเวคเซนเตอร์ เพื่อขายของที่ฉันเก็บมาได้จนถึงตอนนี้ ฉันตั้งตารอสิ่งนี้ เนื่องจากผลกำไรของฉันตอนนี้สามารถทะลุครึ่งล้านได้อย่างง่ายดาย ซึ่งหมายความว่าในที่สุดฉันก็สามารถคว้าสกิลระดับ C ได้…

[โนอาห์] [อาชีพ: ฮันเตอร์]

[ค่าความอดทน: 50]

[พลังเวทย์: - ]

[ความแข็งแกร่ง: 50]

[สกิล: (F-บอลเพลิง-96)(F-ฮีล-10)(E-เกราะอาร์กติก- 79)(D-เปลวไฟแห่งความทรมาน-31)(D-เซฟการ์ด-8)]

[อุปกรณ์: (E-รองเท้าบูทวิ่งเร็ว)]