บทที่ 396

ปราณกระบี่ตัดดาบที่ยกขึ้นมาสกัดกั้น คมกระบี่วาดผ่านลำคอเลือดสีแดงพุ่งกระฉูดศีรษะขาดกระเด็น ฮวยโง้วตัวสั่นสะท้านจ้องมองกลุ่มชายหนุ่มด้านหน้าสังหารคนของตนอย่างโหดเหี้ยมทุกครั้งที่ลงมือต้องมีคนของตนตกตายไปหนึ่ง เขาเองอยากลงมือใจจะขาดเพียงแต่ต้องระวังหยางสือเทียนที่จ้องมองตนอย่างไม่วางตาอีกอย่างเขาเองรู้สึกแปลก ๆ คล้ายมีพลังบางอย่างกดทับตนไว้ เนี่ยฟงที่แอบอยู่ด้านหลังแผ่ลมปราณไปที่ฮวยโง้วเพื่อกดดันที่ละน้อย ไม่ถึงหนึ่งเค่อกลุ่มชายชุดดำตกตายจนหมดหลงเหลือเพียงฮวยโง้วเพียงผู้เดียวที่ยืนอยู่ ทหารจำนวนมากออกมาล้อมอยู่ด้านนอก หยุยเหลยและซวี่ซงกำชับอาวุธในมือแน่นยืนจ้องมองฮวงโง้ยอย่างไม่วางตา

“คลื่นลูกใหม่มักแซงคลื่นลูกเก่าเสมอ หลายสิบปีที่ข้าวางมือไปเด็กน้อยกลายเป็นชายหนุ่ม นานมากแล้วที่ข้าไม่เคยรู้สึกเช่นนี้”

ฮวยโง้วก้มหน้าครุ่นคิดบางอย่างไม่ถึงสองลมหายใจตัวเขาสั่นสะท้านแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ หยางสือเทียนรีบตะโกนออกมาเสียงดังลั่น

“พวกเจ้าทุกคนถอยออกมา”

ตูม!! สิ้นเสียงกล่าวพื้นดินใต้เท้าฮวยโง้วยุบตัวลงด้วยพลังปราณที่ถูกระเบิดออกมา ควันพิษสีม่วงพวยพุ่งออกมาจากร่าง เนี่ยฟงที่ยืนอยู่ด้านหลังตื่นตกใจไม่น้อย

“พวกเจ้าระวังเอาไว้ให้..”

หยางสือเทียนเอ่ยวาจายังไม่ทันเสร็จสิ้นฮวงโง้วปรากฏกายด้านหน้าฟาดฟันกระบี่บิ่นทั้งสองเล่มเข้ามา ทวนเหล็กถูกตวัดต้านรับ เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! ฮวยโง้วใช้ทักษะความเร็วบุกกระหน่ำฟาดฟันกระบี่รอบทิศทาง หยางสือเทียนทำได้เพียงต้านรับเท่านั้นอีกอย่างเขาเองต้องกั้นหายใจเพื่อป้องกันพิษที่แผ่ออกมา เสื้อผ้าที่สวมใส่เริ่มฉีกขาดจากปราณกระบี่ หยางเทียนหลงขมวดคิ้วแน่นกำชับแขนบุตรสาวของตนเอาไว้พร้อมกับส่ายศีรษะไปมาเขาเอ่ยวาจาบางอย่างออกมาไม่นานบุตรสาวก็พุ่งทะยานออกไป เนี่ยฟงที่แอบจ้องมองอยู่ถึงกับแสยะยิ้มออกมา ชั่วน้ำเดือดหยางเทียนหลงเป่าขลุ่ยในมือออกมาเสียงดัง ฮวยโง้วขมวดคิ้วซัดกระบี่ในมือซ้ายออกไป หยางสือเทียนซัดฝ่ามือขวาไปที่หน้าอกฮวยโง้วอย่างถนัดถนี่ เปรี้ยง! พร้อมกับถีบเท้าพุ่งติดตามกระบี่

“เจ้าคิดว่าแค่นี้จะหยุดข้าได้อย่างนั้นรึตาเฒ่า”

หยางสือเทียนตื่นตกใจตวัดทวนเหล็กในมือต้านรับกระบี่ เคร้ง! เขากระเด็นออกไปด้านหลังกระอักเลือดออกมาหรี่ตามองไปที่หยางเทียนหลง เคร้ง! มองเห็นใครบางคนสกัดกั้นกระบี่ของฮวยโง้วเป็นหยุยเหลยและซวี่ซง ทั้งสองใช้กระบี่และดาบในมือต้านรับกระบี่ที่ซัดเข้ามา ฮวยโง้วยกยิ้มใช้ความเร็วปรากฏตัวด้านหน้าของทั้งสาม ตูม!! ลมปราณที่แฝงพิษร้ายพวยพุ่งออกมาจากร่างฮวยโง้วใช้มือซ้ายคว้าจับกระบี่ที่ลอยอยู่ เตียวมู่ถังปรากฏตัวอยู่ด้านข้างกับสนับเหล็กในมือขวาต่อยออกไป ฮวยโง้วรีบยกกระบี่ในมือต้านรับ เปรี้ยง! ฮวยโง้วยังยืนอยู่ที่เดิมเป็นเตียวมู่ถังที่ต้องกระเด็นออกไปด้านหลัง หยุยเหลยและซวี่ซงรีบคว้าหยางเทียนหลงพุ่งหลบออกมา หยางสือเทียนระเบิดพลังปราณกำชับทวนเหล็กในมือพุ่งเข้าหาฮวยโง้วพร้อมกับฟาดหวดทวนเหล็กอย่างสุดกำลัง เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!

“พวกท่านทั้งสามถูกพิษร้ายรีบถอยออกไปรักษาตัวเถอะ”

ทั้งสามหันไปมองตามเสียงด้านหลังมีสองคนยกยิ้มทันใดนั้นเองเตียวมู่ถังก็พุ่งทะยานเข้ามา เสียงสะบัดมือดังแว่วขวดยาสีขาวนวลถูกโยนให้แก่เตียวมู่ถัง

“พี่ชายมู่ถัง ให้คนของเราถอยออกมารักษาร่างกายเสียก่อน ตอนนี้พิษที่ชายผู้นั้นปลดปล่อยออกมาได้ฟุ้งกระจายไปทั่วแล้ว”

เปรี้ยง! ตูม!! เสียงปะทะดังสนั่นหยางสือเทียนถูกซัดกระเด็นออกไปกระแทกกำแพงหิน หน้าอกเห็นเป็นรอยกระบี่กรีดยาวลงท้อง

“ท่านพ่อ!!!”

หยางเทียนหลงร้องคำรามหมายจะพุ่งทะยานออกไป ซวี่ซงรีบคว้าจับที่หัวไหล่

“ท่านเจ้าสำนักใจเย็น ๆ ก่อนขอรับ”

เตียวมู่ถังรีบเปิดจุดขวดยาโยนเม็ดยาให้ซินหยางและแป๊ะซือ ทั้งสองรีบกลื่นเม็ดยาลงท้องรีบพุ่งเข้าไปช่วยเหลือหยางสือเทียน ซินหยางรีบป้อนเม็ดยาให้แก่หยางสือเทียนแน่นอนว่าการกระทำทั้งหมดฮวยโง้วมองเห็นอย่างชัดเจน

“พวกเจ้าคิดจะทำสิ่งใดหาได้เกรงใจข้าอย่างนั้นรึ”

ฮวยโง้วกำชับกระบี่ในมือแน่นใช้ความเร็วปรากฏตัวอยู่ด้านหน้าของทั้งสามฟาดฟันกระบี่ในมือ เปรี้ยง! เกราะสายฟ้าปรากฏออกมาต้านรับคมกระบี่

“ปล่อยพวกพี่ชายไปเถอะ ข้าจะอยู่เล่นกับท่านเอง”

ฮวยโง้วขมวดคิ้วหมุนตัวไปทางขวามือฟันกระบี่ออกไปแต่ทว่าหาได้พบเจอผู้ใด เขารีบถีบเท้าพุ่งถอยออกมาเพราะรู้สึกแปลก ๆ ใต้เท้า วงอักขระศักดิ์สิทธิ์สีฟ้าสว่างจ้าสายฟ้าสองเส้นพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว ฮวยโง้วเร่งโคจรลมปราณไปที่กระบี่ทั้งสองเล่มฟาดฟันไปที่สายฟ้า ปราณกระบี่พุ่งเข้าปะทะเสียงดังสนั่น เปรี้ยง!! สายฟ้าถูกสลายลงอย่างรวดเร็วฮวยโง้วแสยะยิ้มหันไปมองรอบด้านด้วยความสงสัย ทันใดนั้นเองมีสายฟ้าพุ่งออกมาจากพื้นดินรัดไปที่ขาทั้งสอง กระบี่ในมือถูกฟาดฟันไปที่สายฟ้า เปรี้ยง! แต่ทว่าสายฟ้าหาได้ถูกทำลายมันกลับดูดซับพลังปราณรัดแน่นยิ่งกว่าเดิม อีกทั้งยังกระชากตัวเขาเองลงมากระแทกพื้น ตูม! ฮวยโง้วพยายามลุกขึ้นแต่ทว่าเขาต้องตื่นตกใจมีชายหนุ่มผู้หนึ่งปรากฏตัวที่ด้านหน้า เขารีบเร่งโคจรลมปราณไปที่กระบี่ทั้งสองตั้งรับหมัดขวาที่ต่อยเข้ามาหวังให้ชายหนุ่มด้านหน้ากระเด็นออกไป เปรี้ยง! กระบี่ในมือแตกร้าวกระเด็นออกไป ฮวยโง้วกระอักเลือดออกมาคำโตเขารีบโยนกระบี่ลงพื้นคว้าจับแขนชายหนุ่มด้านหน้าระเบิดพลังปราณออกมาอย่างสุดกำลัง ตูม!!! ควันพิษสีม่วงพวยพุ่งออกมาจากร่าง

“หากเป็นผู้อื่นคงตกตายเพราะพิษของท่านไปแล้ว”

เสียงร้องโหยหวนดังลั่นออกมาจากม่านควันพิษ มีบางอย่างกระเด็นออกมาร่วงลงพื้น หยางสือเทียนถึงกับตื่นตกใจเมื่อเห็นท่อนแขนขวาของใครบางคน ไม่ถึงสองลมหายใจมีบางสิ่งกระเด็นร่วงลงพื้นอีกครั้งมองเห็นเป็นท่อนแขนซ้าย ทันทีที่เสียงร้องโหยหวนเงียบเสียงลงก็มีบางอย่างกระเด็นออกมา มองเห็นเป็นศีรษะของฮวยโง้วกระเด็นร่วงลงพื้น

“พี่ชายทั้งหลาย ของจริงกำลังจะเริ่มขึ้น พวกท่านเตรียมตัวเอาไว้ให้ดี”

สิ้นเสียงกล่าวของเนี่ยฟง เสียงร้องคำรามของบางอย่างดังลั่นไปทั่วบริเวณ พวกที่เหลือต่างสะบัดมือขวากำชับอาวุธในมือแน่น เงาดำนับร้อยพุ่งเข้ามาทั่วทิศทางมองเห็นเป็นกลุ่มคนที่มาเข้าร่วมการประลองแต่ทว่าต่างออกไปผู้คนทั้งหมดดวงตาแดงก่ำลักษณะคล้ายกับเซียวซูจวิน หยางสือเทียนและหยางเทียนหลงตื่นตกใจทำสิ่งใดไม่ถูก ในระหว่างนั้นเนี่ยฟงก็เดินเข้ามาใกล้ วงอักขระศักดิ์สิทธิ์สีฟ้าปรากฏบนพื้นใต้เท้าของทั้งสอง

“รบกวนผู้อาวุโสทั้งสองท่านอยู่ข้างในนี้ก่อนนะขอรับ ไม่ต้องห่วงที่นี่พวกข้าจัดการเอง”

เนี่ยฟงหันไปมองรอบด้าน

“พี่ชายทั้งหลายข้าฝากที่นี่ด้วยนะขอรับ”

เนี่ยฟงเอ่ยวาจาเสร็จสิ้นเขาพุ่งทะยานเหยียบเกราะสายฟ้าลอยอยู่ด้านบนเขาหรี่ตามองไปทางด้านหน้าของเมืองเห็นเงาดำขนาดใหญ่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เสียงสะบัดมือดังแว่วกำชับดาบในมือแน่นสายฟ้าพุ่งออกมาจากดาบเขาแผ่ลมปราณออกจากร่างไม่ถึงสามลมหายใจเนี่ยฟงฟาดฟันดาบในมือออกไป ปราณดาบสีฟ้าขนาดใหญ่พุ่งทะยาน  เปรี้ยง! ตูม!! ปราณดาบลากผ่านไปตามทางเดินเงาดำขนาดใหญ่หายไปพริบตาประตูเมืองขนาดใหญ่ถูกทำลาย ทางเดินเป็นหลุมลึกจากปราณดาบเลือดสีแดงเศษซากชิ้นส่วนกระจายไปทั่วบริเวณ หยางสือเทียนและหยางเทียนหลงตื่นตกใจไม่น้อยหันไปมองเตียวมู่ถังที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

“ชายหนุ่มผู้นั้นเป็นใครกัน พลังดาบขนาดนั้นสังหารเทพได้เพียงการฟาดฟันดาบเพียงครั้งเดียว”

เตียวมู่ถังส่ายศีรษะไปมาหันมาจ้องมองทั้งสอง

“กล่าวตามตรง ตั้งแต่ข้าติดตามคุณชายมาพวกข้าก็หาได้ทราบได้ว่าเขาคือใคร เป้าหมายที่ข้ารับรู้มาก็คือเขาต้องการไปที่แคว้นหลี่”

“แคว้นหลี่ที่กำลังทำสงครามกับเทพ เขาต้องการทำสิ่งใดกันแน่”

“เรื่องนั้นข้าก็หาได้ทราบได้ขอรับ”

เตียวมู่ถังหาได้กล่าวสิ่งใดอีกถีบเท้าพุ่งทะยานออกไปด้านหน้าพร้อมกับแสงสว่างจ้าที่มือทั้งสอง