บทที่ 107; โชคดีที่เป็นเจ้า
บทที่ 107: โชคดีที่เป็นเจ้า ภูเขาตระหง่านมากจนน่าเกรงขามมากกว่าซานเมืองซูหลง ที่น่าภาคภูมิใจถึงสิบเท่า แต่เมื่อมองดูท้องฟ้าจากถนนจะพบว่าภูเขานั้นก็เหมือนกับก้อนเมฆ ขอบของแผ่นธรณีภาคขนาดใหญ่แสดงหุบเขาและรอยแยกที่ไม่อาจจินตนาการได้ เมื่อผู้คนยืนอยู่บนแผ่นดิน พวกเขามองขึ้นไปที่ภาคตัดขวางของทวีป มันคือเ...
