บทที่ 102; คลื่นพายุและขนนก
บทที่ 102: คลื่นพายุและขนนก เล่ยคุนเฉิงหลง ก็บินต่ำและโซ่ฟ้าร้องที่อยู่รอบตัวเขากระจายไปทั่วทุกทิศทุกทางและสายฟ้าแลบนับไม่ถ้วนก็เป็นสีแดงเข้มอย่างน่ากลัว! โลกนี้มืดสลัวและเป็นโคลน และแสงไฟฟ้าสีแดงเข้มก็เหมือนกรงเล็บยาวของมาร ฉีกทุกสิ่งรอบตัวอย่างดุเดือด พลังของปรมาจารย์มังกรนั้นเกินกำลังอย่างแท้จริง...
