EP 386 ออกไปส่ะ!

EP 386 ออกไปส่ะ!

By loop

สถาณการณ์เริ่มตึงเครียด

มีพนักงานจากสำนักงานส่งเสริมการลงทุนออกมาชมความโกลาหลมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขากำลังยืนอยู่ตามทางเดินและออกไปทางหน้าต่าง กลุ่มคนที่เดินผ่านไปมาอย่างเฉาซูเผิง จ้าวจินหลงและหัวหน้าหน่วยงานต่างมองไปที่ ดงซูบินซึ่งกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ พวกเขาทั้งหมดไม่รู้ว่าใครที่ ดงซูบินกำลังโทรหา

ทันใดนั้น ดงซูบินก็เดินไปหานักข่าวและยื่นโทรศัพท์ออกมา

หลี่เฉินปิง, วังนา และ หวังติงมองมาที่เขา "... คุณต้องการอะไร!"

"ตอบคำถามจากปลายสายดีกว่า!" ดงซูบินมองไปที่ หลี่เฉินปิง “นี้คือหัวหน้าของคุณ!”

เฉาซูเผิงและ จ้าวจินหลงสบตาสายตากัน พวกเขาตกใจ ซูบินรู้จักกับผู้นำในสำนักข่าวซินหัว?!

หลี่เซิงปิงขมวดคิ้วและไม่รับโทรศัพท์

วังนา และ หวังติงสงสัยและสงสัยว่า ดงซูบินพูดถึงหัวหน้าคนไหน ดงซูบินหัวเราะเยาะ “ไม่อยากตอบ? เอาล่ะ.” "รอ!" หลี่เฉินปิง เห็น ดงซูบินกำลังจะพูดอะไรบางอย่างทางโทรศัพท์ และเขาก็หยุดเขาอย่างรวดเร็ว เขาหยิบโทรศัพท์จาก ดงซูบินและสงสัยว่าใครที่ ดงซูบินติดต่อ ดงซูบินเป็นผู้นำจากมณฑลหยานไท่และคนที่มาจากที่ที่อยู่ชนบทเช่นนี้จะรู้จักหัวหน้าสำนักข่าวซินหัวได้อย่างไร? สำนักงานใหญ่สำนักข่าวซินหัวเป็นแผนกอิสระและไม่มีการติดต่อกับพื้นที่ไกลๆมากนัก นอกจากนี้ หลี่เฉินปิง เป็นรองหัวหน้าทีมและค่อนข้างเป็นที่รู้จักภายในหน่วยงาน หลี่เซิงปิงรับสาย "สวัสดี?"

“คุณคือหลี่ เฉินปิง จากแผนกข่าวในประเทศใช่ไหม” ผู้หญิงคนหนึ่งถามอย่างเย็นชา

ผู้หญิง? เสียงเธอดูเด็ก หลี่เฉินปิงขมวดคิ้วและถาม "ใช่. คุณคือ?"

เสี่ยวจินไม่ตอบเขา น้ำเสียงของเธอแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง “หัวหน้าโดยตรงของคุณคือหลี่ซูตง ใช่ไหม! ฮึ่ม! ฉันไม่รู้ว่าพนักงานของ พี่หลี่ นั้นถูกสั่งสอนยังไงสำหรับวิธีการทำงาน! ยังกล้าขู่หัวหน้าสำนักงานส่งเสริมการลงทุนของพวกเขาอีกเหรอ?! ทำได้ดีมาก! หลี่เฉินปิง การตรวจสอบของคุณที่นั่นเป็นอย่างไร? คุณค้นพบแกะดำมากี่ตัวแล้ว?”

ใบหน้าของ หลี่เฉินปิง เปลี่ยนไปหลังจากได้ยินคำพูดประชดประชันของผู้หญิง!

หลี่ซู่ตง? ผู้อำนวยการหลี่? เขาไม่ใช่หัวหน้างานโดยตรงของ หลี่เฉินปิง เขาเป็นหัวหน้าของหัวหน้างานของเขา!

ผู้หญิงคนนั้นเรียกเขาว่าพี่หลี่ และฟังดูใกล้ชิดกับผู้อำนวยการหลี่!

หัวใจของ หลี่เฉินปิง เต้นแรง และน้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนไป “ขอโทษ ขอทราบได้ไหมว่ากำลังพูดอยู่กับใครครับ” เขาถามและจำชื่อคนได้ในทันใด

เสี่ยวจินตอบอย่างด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉันเสี่ยวจินจากแผนกทรัพยากรบุคคล!”

โอ้พระเจ้า! เป็นเธอจริงๆ! มือของ หลี่เฉินปิง สั่น และเขาเกือบจะทำโทรศัพท์ตก “วินาที… หัวหน้าแผนกเสี่ยว!”

เป็นเธอไง!

หลี่เฉินปิง รู้ว่าเขาเลือกทะเลาะกับคนผิดในครั้งนี้!

เสี่ยวจินเห็น หลี่เฉินปิง ไม่ได้พูดอะไร และเธอก็พูดต่อ “หลี่เฉินปิง… คุณนี้กล้ามาก สนุกไหมที่จะใช้สถานะของคุณในฐานะนักข่าวสำนักข่าวซินหัวเพื่อกลั่นแกล้งผู้อื่น? ฉันคิดว่าฝ่ายทรัพยากรบุคคลต้องประเมินคุณอีกครั้ง เอาล่ะ มาพบฉันที่แผนกทรัพยากรบุคคลเมื่อคุณกลับมา!”

หลี่เฉินปิง หน้าซีด “ไม่… หัวหน้าส่วนเสี่ยว… ไม่… ผม…”

หลัวไห่ถิงและ หลินปิงปิงยืนอยู่ใกล้ หลี่เฉินปิง และพวกเขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเขา

เสี่ยวจินกล่าวต่อ “แม้แต่ฉันเองยังไม่กล้าที่จะพูดอย่างงั้น เราเองจะต้องได้เห็นดีกัน!”

“ไม่… หัวหน้าแผนเสี่ยว! หัวหน้าแผนก!” สายถูกตัด

ทุกคนเห็นท่าทางตื่นตระหนกของ หลี่เฉินปิง และเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เขาต้องถูกลงโทษจากผู้นำของเขา หลายคนมอง ดงซูบินและสงสัยว่าเขามีอิทธิพลมากแค่นไหนกัน

วังนาถามด้วยความเป็นห่วง “เฉินปิง เกิดอะไรขึ้น”

หลี่เฉินปิง ไม่ได้อธิบายอะไรและรีบเดินไปหา ดงซูบิน“หัวหน้าซูบิน ผมขอโทษสำหรับท่าทีที่ไม่ดีของผมก่อนหน้านี้และได้ข้อสรุปก่อนที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หัวหน้าของผมตำหนิผมแล้ว”

ดงซูบินถาม “ถ้าหัวหน้าของคุณไม่ได้ตำหนิคุณ เราจะเป็นฝ่ายผิดสำหรับเหตุการณ์นี้หรือไม่”

หลี่เฉินปิงกัดฟัน “ไม่… ไม่… ผมได้ตระหนักถึงความผิดพลาดของผมแล้ว”

ดงซูบินมองไปที่ หลี่เฉินปิง และหันไปหาวังนา และ หวังติง“ดูคุณทุกคน! ยังหน้าเหมือนนักข่าวอยู่มั้ย! อา?! คุณคิดว่าคุณสามารถทำทุกอย่างที่คุณต้องการเพราะพวกคุณเป็นนักข่าวหรือไม่? นักข่าว?! ยอมรับว่าสำนักงานส่งเสริมการลงทุนมีข้อบกพร่องอยู่บ้าง แต่ก็เหมือนกันทุกที่ ตราบใดที่เราทำงานของเรา ก็จะมีปัญหาที่ไม่สามารถป้องกันได้ ผมยังยินดีต้อนรับทุกท่านที่จะชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของเรา เพื่อให้เราสามารถปรับปรุงได้ แต่พวกคุณทำอะไรกัน! สร้างภูเขาจากจอมปลวก?! คุณได้พิจารณาสถานการณ์ของ มณฑลหยานไท่ของเราแล้วหรือยัง?! เป็นห่วงคนที่นี่กันมั้ย?! พวกคุณพยายามจะทำอะไรกัน!?”

หลี่เฉินปิง ได้ตอบกลับ “เราไม่ได้ทำหน้าที่ของเราให้ดี คุณ… โปรดยกโทษให้เราด้วย”

ดงซูบินพูดต่อ “จะมีประโยชน์อะไรที่ผมยกโทษให้คุณ! การกระทำของคุณทำลายชื่อเสียงของมณฑลไปแล้ว! บรรดานักลงทุนที่เราอุตส่าห์เชิญมาก็ตื่นตระหนก! คุณรู้หรือไม่ว่าความเสียหายที่คุณนำมาจากการพูดและถามสิ่งเหล่านั้นนั้นขยายออกไปอีกหรือไม่! อา?! พวกคุณทุกคนสามารถออกไปได้หลังจากที่สร้างความเสียหายเหล่านี้! สิ่งที่เกี่ยวกับเรา?! แล้วนักลงทุนและผู้คนที่นี่ล่ะ!”

หลี่เฉินปิง หันไปหา เฉาซูเผิงและ จ้าวจินหลงอย่างรวดเร็ว “เลขาเฉา นายกเทศมนตรีจ้าว เราขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้…” เขาขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในท้ายที่สุด เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เขาจึงหยิบกล้องออกมาและฟอร์แมตการ์ดหน่วยความจำ ตอนนี้เขากำลังหวาดกลัวเสี่ยวจินได้ชี้แจงอย่างชัดเจนว่าเขาจะถูกลงโทษเมื่อเขากลับมา สถานการณ์ที่ดีที่สุดคือการได้รับการลงโทษและไม่ถูกไล่ออก

เฉาซูเผิงรู้สึกดีขึ้นหลังจากได้ยินคำขอโทษของ หลี่เฉินปิง ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไม ดงซูบินถึงกล้าดุนักข่าว เขารู้จักใครบางคนในสำนักข่าวซินหัว ทั้งหมดนี้ในขณะที่ เฉาซูเผิงคิดว่า ดงซูบินมีเพียงนายกเทศมนตรีเสี่ยว เป็นผู้สนับสนุนของเขาและไม่ทราบว่าเขามีการสนับสนุนอื่น ๆ ตอนนี้เขารู้ว่าเสี่ยวตงไม่ใช่คนใจร้อน เขามีสายสัมพันธ์ในแผนกไกลๆ เช่น สำนักข่าวซินหัว

จ้าวจินหลงยังใช้โอกาสนี้เพื่อระบายความหงุดหงิดของเขา เขาตำหนิ หลี่เฉินปิง ชั่วขณะหนึ่ง ท้ายที่สุด สิ่งที่หลี่เฉินปิงทำนั้นมากเกินไป

หลี่เฉินปิงทำได้แค่ขอโทษครั้งแล้วครั้งเล่า

ในท้ายที่สุด หลี่เฉินปิง บอกพวกเขาว่าผู้นำของเขาสั่งให้เขากลับไปปักกิ่งทันทีและจากไปวังนา และ หวังติงสามารถบอกได้ว่าพวกเขาได้ไปก่อปัญหาไว้แล้วกับคนที่พวกเขาไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วย พวกเขายังออกจาก หลี่เฉินปิง อย่างรวดเร็วและยุติการสัมภาษณ์

ทุกคนในสำนักงานส่งเสริมการลงทุนร่วมเชียร์

ผู้ยืนดูยังคงอยู่รอบๆ และเฉาซูเผิงจ้องมอง ดงซูบิน“นาย… อย่าทำแบบนี้อีกในอนาคต กลับไปและรอการลงโทษของนาย! ฉันยังต้องการบันทึกสะท้อนพฤติกรรมเช่นนี้ด้วย!” เฉาซูเผิงค่อนข้างพอใจกับตอนจบนี้ แม้ว่า ดงซูบินจะไม่ดุนักข่าวเหล่านั้น แต่หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้น นักข่าวเหล่านี้จะไม่กล้าเขียนเรื่องเลวร้ายเกี่ยวกับเขตหยานไท่หลังจากที่พวกเขากลับไป

ดงซูบินไม่ได้พูดอะไร และเขาได้เขียนบันทึกสะท้อนพฤติกรรมของตัวเองจำนวนมาก

จ้าวจินหลงไม่ได้วิพากษ์วิจารณ์ ดงซูบินในขณะที่เขาเสียอารมณ์กับนักข่าวเหล่านั้นก่อนหน้านี้

หลังจากที่นักข่าวออกไปแล้ว เฉาซูเผิงและ จ้าวจินหลงก็ไม่ได้อยู่ที่สำนักงานส่งเสริมการลงทุน พวกเขากลับไปที่รัฐบาลเคาน์ตีเพื่อรายงานสิ่งที่เกิดขึ้น เฉาซูเผิงรู้ว่า เซียงดาวไม่พอใจกับซูบินและไม่ได้พูดถึง ดงซูบินมากนักที่ดุนักข่าวเหล่านั้น

หลังจากที่ผู้นำจากไป หลัวไห่ถิงก็ขึ้นไปหาดงซูบิน “หัวหน้า อย่าโกรธนักข่าวพวกนั้นอีก” เธอเป็นคนแรกที่แสดงปฏิกิริยา และไม่มีใครคาดคิดว่าหัวหน้าซูบินจะมีเส้นสายในปักกิ่ง

ดงซูบินดุและระบายความโกรธทั้งหมดของเขา เขาโบกมือและหันไปหาวังเฉาหยาง หวัเฉาหยางพยายามวิ่ง แต่ ดงซูบินสั่ง “พาเขาไปที่ด่าน รปภ. แล้วรอตำรวจมารับตัวไป! คิดว่าจะทำอะไรก็ได้ที่นี่! นายคิดว่าที่นี่คือบ้านของนายอยู่หรือเปล่า! อย่างงั้นนายได้ไปนอนบ้านของนายจริงๆแน่ ในห้องขังไง!”

หวังเฉาหยางเริ่มวิ่งแต่ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนจับได้อย่างรวดเร็ว

ดงซูบินตะโกน “ถ้าอย่างงั้น! เสร็จแล้ว! กลับไปทำงาน!”

หลี่ปิงปิง, ซันซูรี่ และคนอื่น ๆ มองไปที่ ดงซูบินก่อนกลับไปทำงาน สำนักข่าวซินหัวมีสถานะพิเศษและมีอิทธิพลภายในประเทศ แต่หัวหน้าดงไล่นักข่าวออกไป และทุกคนประทับใจเขามากกว่า

……

ช่วงบ่าย.

ดงซูบินสงบลงหลังจากบันทึกสะท้อนตนเอง เขารู้ว่าเขารู้สึกกังวลและโทรหา จ้าวจินหลงอย่างรวดเร็ว “สวัสดี นายกเทศมนตรีจ้าว เอ่อ… คุณรู้ไหมว่าผมจะได้รับการลงโทษอะไรจากเบื้องบน?”

จ้าวจินหลงหัวเราะ “มีอะไรผิดปกติ? รอคอยที่จะถูกลงโทษหรือไม่?”

"ผมกังวล."

“ฮ่าฮ่า… ไม่ต้องกังวล ทุกอย่างน่าจะดี”

ดงซูบินโล่งใจ ถ้าเขาถูกลงโทษ เขาอาจถูกห้ามไม่ให้เลื่อนขั้น