บทที่ 116 สิ่งที่อยู่ภายใน
ในขณะที่ฉันเดินไปที่ขอบของหุบเหวและมองหาที่ซ่อนอย่างสิ้นหวังเสียงดังลั้นก็สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งพื้น จากนั้นลมก็ได้พัดมาทางฉันทำให้เมฆหมอกที่เป็นแหล่งกำบังเดียวของฉันกระจายหายไป มันสายเกินไปที่จะซ่อนตัว ฉันขยับร่างของฉันเพื่อเผชิญหน้ากับศัตรูตัวใหม่ของฉัน ฉันรอให้ฝุ่นละอองชุดสุดท้ายถูกปัดออกไป เสียง...
