ตอนที่แล้วตอนที่ 589 เธอคิดจะแย่งกงเซลีไปจากฉันใช่ไหม?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 591 สายตาที่ดูถูกนั่น ทำให้เขากลัว

ตอนที่ 590 ที่รัก อยู่ไหนครับ?


เฉียวเมียนเมียนต้องยอมรับว่าตนเองถูกส่วนลด 50% ล่อลวงเข้าให้แล้ว

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอพยักหน้า

“เอาล่ะ ไปห้างสรรพสินค้ากันเถอะค่ะ”

เธอไม่มีอะไรที่ต้องการจะซื้อให้ตัวเอง

แต่เธออยากจะซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าให้กับเฉียวเฉินใหม่

อีกหนึ่งความคิด เธอไม่เคยให้อะไรเหมาเยซื่อเลย

ดูเหมือนว่าเธอควรไปเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้าแล้วล่ะ

...

หลังจากไปถึงห้างสรรพสินค้าแล้ว เฉียวเมียนเมียนก็มุ่งตรงไปที่ส่วนของเครื่องแต่งกายของผู้ชาย

เธอรู้ว่าเสื้อผ้าของเหมาเยซื่อล้วนแต่ตัดเย็นและสั่งทำเป็นพิเศษ แล้วยังมีราคาแพงกว่าสินค้าแบรนด์เหล่านี้

เธอไม่เคยคิดที่จะให้สินค้าราคาถูกแก่เขา

หลังจากเดินดูร้านเสื้อผ้าสองสามร้านเป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมง เธอเลือกซื้อเนคไทที่มีราคาไม่กี่แสนหยวนพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีดำที่เขาสวมเป็นประจำ

เธอรู้สึกปวดใจอยู่นิดหนึ่งที่เห็นว่าบัตรเครดิตถูกหักไปกว่า2-3แสนหยวน จากการซื้อของเพียงครั้งเดียว แม้ว่าเหมาเยซื่อจะมอบมันให้เธอ ทว่ามันก็ไม่ใช่เงินที่เธอหามาด้วยตัวเองอยู่ดี

หลังจากเลือกของขวัญให้กับเหมาเยซื่อแล้ว เธอไปที่แผนกกีฬาและเลือกของให้เฉียวเซินอีกสามสามชิ้น พวกมันเป็นสไตล์ที่เขามักจะชื่นชอบ

แม้ว่าเว่ยเจิ้งอยู่กับเธอตลอดเวลา แต่เขาก็ยังรู้สึกมึนงงเล็กน้อยและพูดอะไรไม่ออก เมื่อมองลงไปที่ถุงสองสามใบที่อยู่ในมือ

ทั้งหมด...เป็นเครื่องแต่งกายของผู้ชายทั้งนั้น

เฉียวเมียนเมียนไม่ได้ซื้อของให้ตัวเองเลย

เขาอดไม่ได้ที่จะถามเธอว่า “นายหญิง คุณไม่ซื้ออะไรให้กับตัวเองบ้างเหรอครับ”

หลังจากเข้าไปในลิฟต์ เฉียวเมียนเมยีนกดปุ่มลงไปที่ชั้นล่างทันที เห็นได้ชัดว่าไม่คิดจะซื้อของต่อแล้ว

“ไม่มีอะไรที่อยากจะซื้อเลยค่ะ”

เธอยักไหล่ “ที่บ้านมีครบหมดแล้ว เลยไม่มีอะไรให้ฉันต้องซื้อจริง ๆ บางครั้งเจ้านายของคุณก็ฟุ่มเฟือยเกินไป เขาซื้อทุกอย่างเป็นจำนวนมาก เสื้อผ้า รองเท้า เครื่องประดับ เขาซื้อไว้ให้ฉัน ใส่ทั้งปีแบบไม่ซ้ำยังไม่ครบเลยด้วยซ้ำค่ะ”

ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักว่าเธอเลิกนิสัยชอบช็อปปิ้งไปโดยอัตโนมัติตั้งแต่ที่อยู่กับเหมาเยซื่อ

เมื่อเธออยากซื้อเสื้อผ้า เธอจะจำได้ว่าเสื้อผ้าแบรนด์ใหญ่ ๆ แขวนในตู้เสื้อผ้าของเธอ โดยที่ป้ายยังห้อยอยู่เลยด้วยซ้ำ

เมื่อเธอรู้สึกอยากซื้อรองเท้า เธอจำรองเท้าทั้งหมดที่อยู่ในชั้นวางรองเท้าไม่ได้ด้วยซ้ำ

เมื่อเธอรู้สึกอยากซื้อกระเป๋า เธอก็จำได้อีก...

ยังไงซะ ไม่ว่าเธอจะรู้สึกอยากซื้ออะไร เธอมักจะถูกเตือนเสมอว่า เธอไม่ได้ขาดอะไรเลย

ความปรารถนาที่จะไปช้อปปิ้งของเธอก็หายไปทันที

ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักว่าวิธีที่ดีที่สุดในการควบคุมการซื้อของจนเป็นนิสัย ก็คือการมีสามีที่ร่ำรวยมาก ๆ

เว่ยเจิ้งพูดไม่ออก

“ผู้ช่วยเว่ยคะ” เฉียวเมียนเมียนชี้ไปที่กระเป๋าในมือแล้วถามอย่างไม่แน่ใจว่า

“เนคไทและเสื้อเชิ้ตที่ฉันเลือกให้เจ้านายของคุณ คุณคิดว่าเขาจะชอบไหม?”

เธอใช้เว่ยเจิ้งเป็นนายแบบชั่วคราวในการลองเสื้อ

เธอคิดว่ามันดูไม่เลว

แต่เธอไม่แน่ใจว่าจะเหมาเยซื่อจะชอบหรือไม่

ท้ายที่สุด มาตรฐานแฟชั่นของผู้ชายคนนั้นก็สูงเกินไป เขาย่อมมีความคาดหวังต่อเสื้อผ้าของเขาอย่างแน่นอน

เว่ยเจิ้งตอบโดยไม่คิดแม้แต่น้อย

“แน่นอน เขาต้องชอบมากแน่ ๆ ครับ ตราบใดที่เป็นของขวัญจากคุณ ประธานเหมาต้องชอบมันอย่างแน่นอน”

“จริงเหรอ?”

“อย่ากังวลไปเลยครับ นายหญิง” เว่ยเจิ้งตบหน้าอกของตัวเองราวกับจะบอกให้เธอไว้ใจเขา

“นั่นเป็นของขวัญที่คุณเลือกมาอย่างดีเพื่อเขา ถ้าเขารู้ว่าคุณตั้งใจให้เขา ประธานเหมาต้องดีใจแน่ ๆ”

.....

ขณะที่เฉียวเมียนเมยีนออกจากห้าง เธอได้รับโทรศัพท์จากเหมาเยซื่อ

เธอหยิบมันขึ้นมาเพื่อรับสาย

“ที่รัก ตอนนี้คุณอยู่ไหน?”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด