ตอนที่แล้ว213 - ตัวเลือกที่ทรงพลัง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป215 - พัฒนาการที่ผิดปกติ

214 - ไม่มีหนทางย้อนกลับ


214 ไม่มีหนทางย้อนกลับ

ในขณะเดียวกันจากสิ่งนี้ก็พิสูจน์ให้เห็นว่าพวกเขาได้พิจารณาปัญหานี้มานานแล้ว โดยคิดถึงเรื่องนี้ก่อนที่สือฮ่าวจะหยิบยกขึ้นมาเสียอีก

“อย่างไรก็ตามนี่ก็คุ้มที่จะเสี่ยง ถ้าเราทำสำเร็จเราจะกลายเป็นราชาพื้นที่ฝังศพคนใหม่!”เสิ่นหมิงกล่าว นี่คือสิ่งที่พวกเขารู้สึกอย่างแท้จริง

“แม้ว่าจะมีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้น แต่ก็ยังคุ้มค่า!”ซานซางกล่าว เขายิ่งคุ้มคลั่งมากขึ้นไปอีกก่อนจะพูดว่า“ถ้าร่างนี้ของข้ากลายเป็นราชาชื่อของข้าจะถูกส่งต่อไปอย่างไม่รู้จบ!”

จากคำพูดของเขาสามารถบอกได้ว่าแม้ว่าภัยพิบัติจะมาถึงไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขาเขาก็ยังคงไม่เสียใจ ต่อให้ท้ายที่สุดแล้วจะมีเพียงเนื้อหนังเท่านั้นที่สามารถพูดได้ว่าเป็นของเขาก็ตาม แต่ก็เพียงพอสำหรับเขาแล้ว

สือฮ่าวรู้สึกมึนงงสองคนนี้เป็นบ้าไปแล้วจริงๆ เพื่อที่จะกลายเป็นราชาพื้นที่ฝังศพพวกเขาไม่กลัวที่จะถูกลบตัวตนที่แท้จริงออกไปเลยหรือ?

“อัศวินแห่งความตายมุ่งเน้นไปที่ร่างกาย ตราบเท่าที่ร่างกายของเรายังคงมีอยู่เมื่อวันนั้นมาถึงเราก็ยังคงกลับมาได้!” สิ่นหมิงกล่าว

“ถูกต้องถ้ายุคที่ยิ่งใหญ่เพียงยุคเดียวยังไม่เพียงพอเราจะรอสองยุคที่ยิ่งใหญ่หากนั่นยังไม่เพียงพอเราจะนอนหลับอีกสักสองสามยุค!” ดวงตาของซานซางลุกโชนราวกับเปลวไฟเร่าร้อนเส้นผมสีทองยาวเหมือนดวงอาทิตย์ของเขาสะบัดไปมา

ในตอนนี้สือฮ่าวได้แต่ปิดปากเงียบเขายังพูดอะไรได้อีก? คนพวกนี้คุ้มคลั่งเกินจะเยียวยาแล้ว

เขานึกถึงดินแห่งชีวิต สิ่งนี้เป็นของมีค่าหายากในพื้นที่ฝังศพ มันถูกเตรียมไว้สำหรับสถานการณ์เช่นนี้หรือไม่?

เขาตระหนักดีอยู่แล้วว่าการดำรงอยู่ของเซียนอมตะนั้นชื่นชอบดินแห่งชีวิตเป็นอย่างมาก หากพวกเขาตายไปพวกเขาก็ต้องการที่จะถูกฝังอยู่ในดินแห่งชีวิตรอวันฟื้นคืนชีพขึ้นมา

“พี่ฮวงเจ้ามีอะไรอยากจะบอกเราอีกไหม” สิ่นหมิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

สือฮ่าวส่ายหัว เขาเดินไปด้านข้างโดยไม่ต้องการที่จะเข้าร่วมกับพวกเขา

ในขณะนี้เขาจ้องไปที่หีบลึกลับและมองไปที่พระราชวังโบราณ จากนั้นเขาก็จ้องมองเข้าไปในความว่างเปล่าราวกับว่าเขาต้องการมองผ่านอะไรบางอย่าง

ในการต่อสู้ระหว่างอัจฉริยะสามพันแคว้นพวกเขาทั้งหมดเข้าสู่อาณาจักรเซียนโบราณก่อนหน้านี้

สือฮ่าวได้เห็นวิหารโบราณที่มีลักษณะแบบนี้ มันมีความเชื่อมโยงกับสถานที่แห่งนี้หรือไม่?

หลังจากนั้นไม่นานสถานที่แห่งนี้ก็แยกออกจากกัน สือฮ่าวมองเห็นคุกสีดำอย่างคลุมเครือ

นอกเหนือจากนี้ในส่วนลึกของพื้นที่ฝังศพโบราณยังมีราชาพื้นที่ฝังศพที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดกลายเป็นคนที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับคุกสีดำนี้หรือไม่?

เมื่อเขาคิดถึงสถานการณ์เหล่านี้สือฮ่าวก็รู้สึกถึงความหนาวเย็นที่แล่นขึ้นมาบนหลังของเขา

มีบางสิ่งที่ทำให้เลือดของเขาเย็นลง ถ้าคิดอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับเรื่องนี้มันก็น่ากลัวจริงๆ

เป็นเพราะสิ่งประเภทนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับยุคสมัยเดียว แต่เป็นยุคสมัยแรกเริ่มตั้งแต่ยังไม่มีมนุษย์เกิดขึ้นมาไม่ทราบว่าผ่านมานานแค่ไหนแล้ว

ราวกับว่ามีมือคู่หนึ่งในความมืดคอยผลักดันทุกอย่างพร้อมเฝ้าดูทุกสิ่ง

“มาร่วมมือกันเถอะ!”

ซานซางและเสินหมิงตั้งปณิธานและก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน พวกเขามีความเชื่อมั่นที่จะสามารถรับการโจมตีอย่างเต็มกำลังของหีบลึกลับนี้!

“เดี๋ยวก่อนให้ข้ากลับออกไปก่อน!” สือฮ่าวตะโกน ไม่ใช่เพราะเขาขาดความกล้า แต่เป็นเพราะเขารู้สึกว่ามันไม่คุ้มที่จะเสี่ยงกับพวกเขา

นี่คือสิ่งที่เป็นของอัศวินแห่งความตาย ยิ่งไปกว่านั้นในความคิดของเขามันไม่เป็นมงคลอย่างยิ่งเพราะคิดว่าจะมีปัญหาใหญ่เกิดขึ้นในไม่ช้า และเขาไม่อยากจมอยู่กับสิ่งนี้

“พี่ฮวงเป็นไปได้ไหมที่เจ้าไม่รู้ว่าเมื่อเข้ามาในถ้ำโบราณนี้แล้วถ้าเราทำไม่สำเร็จเราจะตาย? ไม่มีทางละทิ้งกลางคัน”ซานซางกล่าว

สือฮ่าวตกใจ เขาไม่ได้ตระหนักถึงสถานการณ์นี้จริงๆ บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่แม้แต่อัศวินแห่งความตายหลายคนก็ไม่รู้

สิ่นหมิงและซานซางเดินไปข้างหน้า ในท้ายที่สุดพวกเขาก็มองสือฮ่าวด้วยรอยยิ้มที่แปลกประหลาดอย่างมากตามสถานการณ์ในตอนนี้ พวกเขายังยิ้มได้จริงๆ!

เป็นไปได้ไหมว่าทั้งสองคนนี้ค้นพบช่องโหว่ในพฤติกรรมของเขา? สือฮ่าวยืนอยู่ที่นั่นไม่พูดอะไรโดยพิจารณาอย่างเงียบ ๆ ว่าเขาควรจะเผชิญหน้ากับมันหรือไม่ ไม่มีทางออกไปได้จริงหรือ?

ฮ่อง!

ซานซางขยับตัวใช้มือประสานอิน เขาหันหน้าไปทางหีบบนแท่นและใช้โองการวิเศษที่ได้รับมาจากราชาพื้นที่ฝังศพ

ทันใดนั้นเสิ่นหมิงก็ปลดปล่อยเสียงคำรามอักขระบนร่างของนางบินไปบนหีบที่อยู่บนแท่นบูชายัญทันที

"แย่แล้ว!"

การแสดงออกของสือฮ่าวเปลี่ยนไปในทันที เขารู้สึกถึงคลื่นของรัศมีที่อันตราย หีบใบนั้นขยับตัวเป็นครั้งแรก!

อา ...

เสิ่นหมิงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ศีรษะที่มีเส้นผมยาวสีแดงเพลิงของนางสะบัดไปมา ร่างกายของนางเต็มไปด้วยรอยแตกและกำลังขยายออกไปเรื่อยๆ

เป็นเพราะหีบใบนั้นเปล่งประกายด้วยแสงสีทองจ้าราวกับว่ามันกำลังจะเผาไหม้ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในโลก

ซานซางก็ส่งเสียงครวญครางอู้อี้ร่างกายของเขาสั่นเทา แขนขาทั้งสี่ของเขาหายไปหมดแล้วมีเลือดไหลหลังออกมายิ่งกว่าทำนบแตก อย่างไรก็ตามมันแปลกประหลาดมากร่างกายของเขาไม่ได้ล้มลงแต่ยังคงลอยอยู่ที่นั่น

มีลวดลายมากมายปรากฏขึ้นบนหีบลึกลับซึ่งไหลไปตามวงโคจรราวกับสิ่งมีชีวิตบางอย่าง

"นั่นคืออะไร?" สือฮ่าวตกใจ

มีของบางอย่างพุ่งออกมาจากหีบนั้น!

มันไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ซานซางและสิ่นหมิงเท่านั้น แต่ยังมีบางส่วนที่พุ่งเข้าใส่สือฮ่าวเช่นกัน!

“อา…” เสิ่นหมิงกรีดร้อง มีบางอย่างเข้าไปในร่างกายของนางจนดูเหมือนว่าร่างกายของนางจะแตกออกได้ทุกเมื่อ

“โฮ่!”ซานซางปลดปล่อยเสียงคำราม ร่างกายของเขาเจ็บปวดอย่างรุนแรงแขนขาที่สี่ถูกแยกออกจากร่างกาย อวัยวะภายในกำลังไหลทะลักออกมา

แสงทรงกลมบินไปทางสิ่นหมิงและต้องการเข้าสู่ร่างกายของนาง ในเวลาเดียวกันแสงอีกดวงหนึ่งพุ่งมาที่ซางซานทำให้กระดูกของร่างกายของเขาระเบิดออกมาอย่างต่อเนื่อง

ในระยะไกลสือฮ่าวรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ในตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เขาไม่กลัวว่าอีกสองคนจะรู้ความลับของเขาอีกต่อไป เขารีบดึงกระบี่เซียนออกมาทันที

แน่นอนเขาเชื่อว่าทั้งสองไม่มีเวลามาสนใจสถานการณ์ของเขาในตอนนี้ เพราะพวกเขากำลังหมกมุ่นอยู่กับปัญหาของตัวเองอยู่แล้ว

กวงดัง!

ในเวลาเดียวกัน สือฮ่าวเปิดใช้งานหม้อทองคำเซียนมืด โดยตัวเขาและยาเซียนรีบเข้าไปอยู่ข้างในอย่างรวดเร็วพร้อมกับปิดฝาลง

จิ!

ก่อนที่มันจะเข้าใกล้ฝาหม้อที่ปิดสนิทสือฮ่าวได้ฟาดฟันกระบี่ของเขาออกไปด้านนอกเพื่อหยุดยั้งวัตถุนั้นไม่ให้เข้าใกล้

นั่นคือแสงทรงกลมสีทอง เขาไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน แต่แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการให้มันเข้ามาใกล้ตัวเขา

"ข้าทนไม่ไหวแล้ว!" เสิ่นหมิงกรีดร้องออกมาใบหน้าที่งดงามของนางบิดเบี้ยวไม่เป็นรูปร่าง ก่อนที่ร่างกายของนางจะแตกสลายในที่สุด

ในขณะเดียวกันซานซางก็ไม่ได้มีสถานการณ์ที่ดีไปกว่ากันมากนัก มีหลายส่วนในร่างกายของเขาที่หลุดออกมาเป็นหลายร้อยชิ้นเลือดไหลนองเต็มพื้นส่งกลิ่นคาวคละคลุ้ง

ทันใดนั้นเอง แสงไฟสีทองก็พุ่งตรงไปที่ช่องว่างระหว่างคิ้วของพวกเขา ไม่มีทางที่ทั้งสองจะหยุดแสงเหล่านี้ได้

ฮง!

กระดูกหน้าผากของพวกเขาส่องแสงสว่างเจิดจ้า และหลังจากนั้นแสงสีทองก็แผ่ขยายไปยังทุกส่วนของร่างกายพวกเขา

ทันใดนั้นร่างที่แตกสลายของอัศวินแห่งความตายสีทองทั้งสองก็เริ่มที่จะรักษาตนเอง นี่เป็นเรื่องแปลกประหลาดอย่างมาก

หีบใบนั้นปลดปล่อยแสงออกมาฉีกร่างของพวกเขาออกจากกัน แต่ตอนนี้เมื่อแสงทรงกลมเข้าไปในกะโหลกศีรษะของพวกเขาได้ ร่างกายของพวกเขาจึงถูกเริ่มรักษา

“ข้ารู้สึกสบายมาก!” เสิ่นหมิงรำพึงออกมาเบาๆ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด