SMTM : ตอนที่12 โกรธแค้นมากเกินไป
ตอนที่12 โกรธแค้นมากเกินไป
กะต๊าก!!
เมื่อไก่ยักษ์บ้าคลั่งมันเริ่มฟื้นค่าวิเกอร์(ค่าความอึด)เรียบร้อยแล้ว มันก็กระโดดขึ้นกระพือปีกด้วยความฮึกเหิม หลังจากนั้นมันก็วิ่งเข้าใส่เจ้าอ้วนเฉียนอีกครั้ง
‘มาอีกแล้วงั้นหรอ? ต้องหลบการโจมตีนี้ให้ได้!’ เจ้าอ้วนเฉียนคิดในใจ เนื่องจากค่าวิเกอร์(ค่าความอึด)ของเขาในตอนนี้มันเพิ่มมาแค่ 2หน่วยเท่านั้น
ถ้าหากเขาวิ่งหนีต่อ เขาคงวิ่งหนีไปได้แค่นิดเดียวและอาจจะล้มลงกลายเป็นเป้านิ่งให้ไก่ยักษ์บ้าคลั่งจิกตายอย่างน่าอนาถ
เจ้าอ้วนเฉียนจึงตัดสินใจขุดหลุมลงไปใต้ดินและหลบอยู่อย่างงั้นเพื่อไม่ให้ถูกไก่ยักษ์บ้าคลั่งโจมตีได้
แต่เมื่อหลบได้สักระยะหนึ่ง เจ้าอ้วนเฉียนก็รู้สึกว่าแบบนี้มันไม่ใช่! และคิดในใจว่า ‘ทุกเวลาเป็นเงินเป็นทอง ไอไก่ยักษ์บ้าคลั่งนี่มันทำให้ผมต้องเสียเวลาทำมาหากินไปเยอะ ผมต้องกู้คืนเวลาที่เสียไป กลับมาให้ได้’
“ไม่ได้การหล่ะ! จะหนีก็ไม่ได้ ทุกเวลาเป็นเงินเป็นทอง ผมต้องรีบเก็บเลเวล! ถ้าไม่สู้ตอนนี้ ไอไก่ยักษ์บ้าคลั่งตัวนี้มันก็จะตามอยู่เรื่อยๆ และเมื่อถูกตามล่าไปเรื่อยๆ ผมก็จะเก็บเลเวลได้ช้ากว่าคนอื่น! สุดท้ายก็แพ้ผู้เล่นคนอื่นอยู่ดี!” เจ้าอ้วนเฉียนพูดด้วยความโมโห
หลังจากที่เขาหลบและพักผ่อนได้นิดหน่อย เจ้าอ้วนเฉียนก็เอาตัวเองออกมาจากหลุม เขาก็ไม่พบกับเจ้าไก่ยักษ์บ้าคลั่งแล้ว เจ้าอ้วนเฉียนจึงใช้โอกาสนี้มองหาจุดยุทธศาสตร์ที่ดีในการตั้งรับ
(เจ้าอ้วนเฉียนเป็นคนที่ขี้เกียจมากคนนึง เขายอมที่จะจ่ายเงินทุกบาททุกสตางค์เพื่อกำจัดปัญหาที่มันเข้ามากวนใจเขา ซึ่งการที่เขาถูกไก่ยักษ์ตามล่าแบบนี้มาหลายชั่วโมง มันเป็นอะไรที่ทำให้เขาอึดอัดใจสุดๆ)
“ได้ยินมาว่าในเวลากลางคืน ไก่จะมองไม่เห็นงั้นสินะ? หวังว่าไก่ยักษ์บ้าคลั่งตัวนี้มันจะไม่เก่งเกินความเป็นจริงนะ” เจ้าอ้วนเฉียนมองลงไปในรูที่เขาหลบซ่อนเมื่อกี้ หลังจากนั้นก็เด็ดเศษไม้เศษหญ้าแถวนั้นมาปิดถมๆเอาไว้
หลังจากตรวจสอบดูซ้ำๆ เมื่อแน่ใจแล้วว่านี่เป็นกับดักที่เนียนมาก เขาก็เดินกลับไปทางหมู่บ้านอีกครั้งเพื่อตามหาไก่บ้าคลั่ง
…
“เฮ้! ไหนผู้พิทักษ์พวกนายหล่ะ ไอไก่บ้าทั้งหลาย?” เจ้าอ้วนเฉียนใช้ดาบไม้ในมือตนเองไล่ฆ่าไก่บริเวณนี้ไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งเขาฆ่าไปทั้งหมด 13ตัว เจ้าไก่ยักษ์บ้าคลั่งมันก็ปรากฏตัวอีกครั้งพร้อมกับสายตาที่โกรธแค้น
“สวัสดีตอนเย็น ยังไม่นอนอีกงั้นหรอ?” เจ้าอ้วนเฉียนพูดยั่วยุทันที หลังจากนั้นไก่ยักษ์บ้าคลั่งมันก็เริ่มวิ่งไล่ล่าทันที
เจ้าอ้วนเฉียนเห็นอาการของไก่ยักษ์บ้าคลั่งตัวนี้แล้ว เขาก็ได้แต่แอบดีใจที่แผนการของเขาได้ผล หลังจากนั้นเจ้าอ้วนเฉียนก็รีบวิ่งไปยังทุ่งหญ้าเขียวขจีอีกครั้ง และพยายามมองหาหลุมกับดักของตัวเองอย่างระมัดระวัง เพราะถ้าหากเขาตกลงไปในหลุมกับดักตัวเองมันคงเป็นเรื่องที่โง่มากแน่ๆ
ในไม่ช้าเขาก็พบเจอกับจุดกับดักที่ตัวเองวางเอาไว้ เจ้าอ้วนเฉียนจึงควักพิคแอคขนาดเล็ก(พลั่ว)ออกมาและทำการขุดกับดักหลุมพรางที่ทำเอาไว้เพื่อให้มันเป็นรูทันที
และเหตุการณ์ที่เขาคาดฝันเอาไว้มันก็เกิดขึ้นจริง เจ้าไก่ยักษ์บ้าคลั่งตัวนี้มันตกลงไปในหลุมโดยที่ไม่ได้วิ่งหลบใดๆทั้งสิ้น
กะต๊าก! กะต๊ากก!
ไก่ยักษ์บ้าคลั่งร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก และพยายามดิ้นหนีออกจากรูนี้ให้ได้
แต่น่าเสียดายที่เดิมทีรูนี้มันมีไว้ให้คนอยู่ จึงทำให้ไก่ที่มีขนาดใหญ่ยักษ์ที่ตกลงไปไม่สามารถดิ้นรนหรือขยับปีกได้
“ไงล่ะ? ไอเด็กน้อย กล้าดียังไงมาแหยมกับมหาเทพเฉียนคนนี้! ฮ่าๆ” เจ้าอ้วนเฉียนเยาะเย้ยด้วยความสบายใจ “จ้องหน้าผมทำไมหรอ? ถ้าข้องใจก็ออกมาให้ได้สิ! มาจิกผมให้ได้สิ้!!”
กะต๊าก!! ไก่ยักษ์บ้าคลั่งไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากการร้องเสียงดังโวยวาย
“เจ้าจะร้องโวยวายไปทำไมกัน? มันไม่มีทางที่จะมีมอนสเตอร์ตัวอื่นมาช่วยหรอก!!”
แต่ทันใดนั้นเอง สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น!! ไก่ยักษ์บ้าคลั่งตัวนี้จู่ๆมันก็กลายเป็นสีแดงเปล่งปลั่งออกมา และทันใดนั้นมันก็กระโดดขึ้นบนท้องฟ้าหลุดออกมาจากหลุมได้
“ฉิบหา... แล้ว! เอ๊ะ... แต่ว่านะลืมบอกไปว่า ผมได้แอบขุดหลุมพรางเพิ่มไว้อีกทั้งหมด 8หลุม!” เจ้าอ้วนเฉียนทำท่าเหมือนตกใจแต่หลังจากนั้นเขาก็แค่เปลี่ยนตำแหน่งตัวเองแบบชิลๆ
ไก่ยักษ์บ้าคลั่งตัวนี้เมื่อมันกระโดดออกมาจากหลุมแรกได้ หลังจากนั้นไม่นานมันก็ไปติดอยู่ในหลุมอื่นๆ มันไม่สามารถทำอะไรเจ้าอ้วนเฉียนได้อีกต่อไป
มันพยายามที่จะดิ้นรน กรีดร้องจนเสียงหลงซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่มันก็ไม่อาจจะต่อกรกับพลั่วของเจ้าอ้วนเฉียนได้
สิ่งที่เจ้าอ้วนเฉียนทำลงไปนั้นไม่ต่างกับการแกล้งไก่ยักษ์บ้าคลั่งตัวนี้ มันออกจากหลุมนึงก็ไปติดอีกหลุมนึง วนแบบนี้ไปเรื่อยๆ
จนจู่ๆก็มีการแจ้งเตือนจากระบบเข้ามา
แจ้งเตือนจากระบบ : ยินดีด้วย คุณได้ฆ่าบอสอีโวขั้น 2 ‘ไก่ยักษ์บ้าคลั่ง’
ค่าชื่อเสียง : +50 แต้ม
แจ้งเตือนจากระบบ : ยินดีด้วย คุณได้ปลดล็อคสกิล ‘กับดัก’
ค่าชื่อเสียง : +10 แต้ม
ค่าประสบการณ์ : +100 หน่วย
ค่าความชำนาญ : 1/100
แจ้งเตือนจากระบบ : ยินดีด้วย คุณได้เพิ่มเลเวลเป็นเลเวล 2
แจ้งเตือนจากระบบ : ยินดีด้วย คุณได้เพิ่มเลเวลเป็นเลเวล 3
สี่การแจ้งเตือนดังขึ้นในหูของเจ้าอ้วนเฉียน เขาค่อนข้างจะดีใจและค่อนข้างที่จะงงมากว่ามันเกิดอะไรขึ้น?
“มันตายเพราะอะไรของมันกัน? แถมยังได้ปลดล็อคสกิลใหม่ขึ้นมาอีก?...ว่าแต่ทำไมถึงมีแค่ค่าประสบการณ์และค่าชื่อเสียงหล่ะ? ไหนเงิน? ไม่มีของรางวัลเลยรึไง? เอ๊ะ หรือว่าของรางวัลมันอยู่ที่ซากบอสไก่ยักษ์บ้าคลั่งกันนะ..”
สาเหตุที่บอสไก่ยักษ์บ้าคลั่งตายนั้นไม่ใช่เพราะถูกเจ้าอ้วนเฉียนโจมตีโดยตรง แต่ว่ามันตายเพราะขาดใจตาย โมโหมากเกินไปแต่ทำอะไรไม่ได้นั่นเอง..
