ตอนที่แล้วคาเฟ่ 4
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปคาเฟ่ 6

คาเฟ่ 5


“ถ้าอย่างนั้น ให้ฉันเป็นผู้ช่วยของย่าหลินซังเอง”

ในมุมมองของชิโนะไม่จำเป็นต้องลังเลเพราะเป็นเพียงเช็คเปล่า

บางทีนี่อาจเป็นแค่เรื่องตลกของย่าหลินซัง แล้วเขาคงจะลืมไปในภายหลัง

และนี่คือสิ่งที่หลี่ย่าหลินอยากเห็น

หลี่ย่าหลินรู้สึกว่าสิ่งที่เขาขาดหายไปคือสะพานเชื่อมการสื่อสารกับชิโนะแม้ว่าทั้งสองจะอยู่ด้วยกันได้ภายใต้หลังคาเดียวกันเพราะการจัดการของระบบ แต่ตามจริงแล้วความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองยังสามารถอธิบายได้ว่าเป็นเพียงคนแปลกหน้า

เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับชิโนะมากขึ้นด้วยข้อแก้ตัว มันเป็นความคิดที่ดีมาก

ห​ลี่ย่าหลินมีความคิดที่ดีและชิโนะไม่ได้สงสัยเขา แต่อย่าลืมว่าในห้องนี้ไม่ได้มีแค่สองคนเท่านั้น

“ไม่! ฉันไม่เห็นด้วย! ไอ้เด็กเหม็น! ฉันไม่สนใจว่าแรงจูงใจของแกคืออะไร! ฉันไม่อนุญาตให้แกเข้าใกล้ชิโนะของฉันอย่างแน่นอน!”

ทิปปี้ระเบิดขึ้นบนหัวของชีโน่อย่างอธิบายไม่ถูก มันไม่เคยพูดอะไรเหมือนเครื่องประดับมาก่อน และทันใดนั้นมันก็กระโดดไปรอบๆ ห้องนี้ด้วยความเร็วที่ไม่มีกระต่ายธรรมดาตัวไหนเทียบได้

ไม่เพียงเท่านั้น มันยังมุ่งเป้าไปที่ใบหน้าของห​ลี่ย่าหลินเขาจะถูกชนเข้าอย่างจังแน่นอนถ้าเขาไม่หลบเร็วพอ

"นี่... "

ถ้าทิปปี้แค่กระโดดไปมาและโจมตีหลี่ย่าหลินก็ไม่มีปัญหา แต่ทิปปี้กลับตะโกนโวยวายแม้จะทำเป็นไม่สนใจก็เป็นไปไม่ได้

แม้ว่าเขาจะเตรียมใจไว้แล้วแต่เมื่อหลี่ย่าหลินตระหนักถึงตัวตนของทิปปี้ เขายังคงอดไม่ได้ที่จะตะลึงเมื่อเห็นฉากนี้

ไม่มีทางน่า.. กระต่ายพูดได้ที่จะดูน่ารักเมื่ออยู่ในอนิเมะ แต่เมื่อเปลี่ยนเป็นความเป็นจริงดูน่ากลัวมากมันไม่ง่ายเลยที่จะยอมรับในเวลาอันสั้น

“นี่คือท้องฉันพูด! ใช่แล้ว! ท้องของฉันมันพูด!”

ห​ลี่ย่าหลินตกใจ แต่ตอนนี้ชิโนะกังวลตัวตนของ ทิปปี้มีแค่เธอเท่านั้นที่รู้ หลังจากท​ี่หลี่ย่าหลินมาอาศัยอยู่ในบ้านคาฟู เธอก็ขอให้ทิปปี้ยับยั้งตัวเองและอย่าพูดต่อหน้าคนนอก

เนื่องจากติดหนี้ท่วมหัว ทิปปี้รู้สึกหดหู่มากและไม่มีอารมณ์จะดูแลเรื่องอื่น แต่ตอนนี้ฟื้นแล้วและเต็มไปด้วยพลังโดยธรรมชาติ

ตามคำบอกเล่าของทิปปี้ไม่มั่นใจเกี่ยวกับเด็กผู้ชายที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้น แม้ว่าเขาจะเป็นลูกของเพื่อนทาคาฮิโระก็ตาม! จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขามีความคิดที่ไม่ดีเกี่ยวกับชิโนะตัวน้อยของเขา?

โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ตอนนี้ลืมคำเตือนของชิโนะและพูดต่อหน้าหลี่ย่าหลินซึ่งทำให้ฉากนี้อึดอัดมาก

ชิโนะรีบหยิบทิปปี้ขึ้นมา เงยหน้าขึ้นและพบข้อแก้ตัวที่คนปกติไม่เชื่อ – ท้องมันพูด! นี่แค่ท้องพูด!

เอิ่ม... สิ่งนี้สามารถหลอกคนอื่นได้หรือไม่?

เมื่อมองไปท​ี่หลี่ย่าหลินที่มึนงงไม่ว่าจะเป็นชิโนะหรือทิปปี้พวกเขาก็จ้องมองอย่างกังวล

ใช่ แม้แต่ทิปปี้ก็รู้ดีว่าเขากำลังมีปัญหา การแสดงออกเมื่อกี้ของเขามีมนุษยธรรมมากมันทำให้ดูน่าสนใจมาก

แล้วเขาจะรอดไปได้ไหม?

คำตอบคือไม่แน่นอน!

หลี่ย่าหลินรู้จักตัวตนของทิปปี้มานานแล้ว สิ่งเดียวที่เขาลังเลคือเขาต้องทำลายคำโกหกนี้หรือไม่

เขาเชื่อว่าหากเขาทำลายคำโกหกนี้ออกไปได้ อนาคตเขาจะพูดคุยกับชิโนะในภาษาที่ใช้กันทั่วไปได้มากขึ้นและด้วยเหตุนี้ ทิปปี้จะไร้ยางอายอย่างแน่นอน

ถ้าเขาเล่นเป็นใบ้ถึงแม้มันจะไม่ทำให้เกิดผลใดๆ ก็ตาม แต่เขาก็ยังเสียโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดกับชิโนะ วิธีการเลือกเขาต้องตัดสินใจภายในระยะเวลาอันสั้น

ระหว่างสองคนนี้ เขาควรเลือกอันไหน?

หายใจเข้าลึกๆ จ้องมองกระต่ายแองโกร่าที่อยู่ข้างหน้าเขา ในที่สุดหลี่หย่าลินก็ยกปากขึ้นเล็กน้อย

“คุณปู่ชิโนะใช่ไหม? ฉันไม่สามารถทักทายคุณได้ก่อนหน้านี้ ฉันหยาบคายจริงๆ”

ใช่แล้ว หลี่ย่าหลินเลือกที่จะเผชิญกับความเป็นจริงในท้ายที่สุด เพราะเขาไม่สามารถละทิ้งโอกาสนี้ได้

“เธอ... เธอรู้ได้ไงว่าฉันเป็นใคร”

คำพูดของหลี่ย่าหลินทำให้ชิโนะและทิปปี้ ตกตะลึงพร้อมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทิปปี้มีเพียงลูกชายและหลานสาวของเขาเท่านั้นที่รู้จักตัวตนของเขาและทุกคนคิดว่าเขาตายแล้ว

แต่ทำไมเด็กคนนี้ที่ปรากฏตัวขึ้นจึงรู้ตัวตนของเขาได้?

“นั้นแหละ พ่อของฉัน.... มีความสัมพันธ์ที่ดีกับลุงทาคาฮิโระ ผ่านลุงทาคาฮิโระ ฉันรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของครอบครัวคาฟู เช่น เรื่องของคุณปู่ชิโนะ และหนี้หนึ่งร้อยล้าน”

เขาได้เตรียมแผนในใจว่าจะอธิบายอย่างไร ไม่ใช่ว่าเขาพึ่งเตรียมขึ้นมาเมื่อกี้ แต่ได้เตรียมการไว้ล่วงหน้าอย่างดีแล้ว เพราะเขาคิดมานานแล้วว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น

ท้ายที่สุด ชิโนะไม่เคยพูดถึงหนี้หนึ่งร้อยล้านที่เธอเป็นหนี้และมีโอกาสน้อยมากที่จะเปิดเผยตัวตนของทิปปี้ มันต้องมีเหตุผลแน่ๆ ถ้าเขาอยากรู้ทั้งหมดนี้ใช่ไหม?

พ่อของชิโนะ เป็นข้อแก้ตัวที่ดีที่สุด ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาหายไปแล้ว

“ถึงฉันจะอยากช่วยเหมือนกัน แต่ตอนนี้ฉันติดต่อพ่อไม่ได้แล้วและฉันต้องจ่ายค่าครองชีพด้วย พอคิดได้ก็เลยอยากสร้างมังงะ ถ้ามันสำเร็จ บางทีเราอาจจะผ่านความยากลำบากไปด้วยกันได้”

หลังจากเกาหัว ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะพูดออกไป

ในความเห็นของเขา แทนที่จะซ่อนพวกเขาต่อไป เป็นการดีกว่าที่จะพูดเรื่องนี้ตอนนี้ ยิ่งพูดเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งลบส่วนที่อึดอัดได้เร็วเท่านั้น

"นี่..."

ชิโนะและทิปปี้มองหน้ากันหลังจากได้ยินคำอธิบายของเขา พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าหลี่ย่าหลินจะเข้าใจสถานการณ์ของตระกูลคาฟูอย่างชัดเจน

อย่างไรก็ตามชิโนะและทิปปี้ไม่ได้สงสัยในความถูกต้องของคำเหล่านี้ เพราะถ้าเขาไม่รู้จักคาฟู ทาคาฮิโระจริงๆ เขาจะไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์โดยละเอียดแบบนี้ได้

มันก็แค่...

“ยาลินซัง ฉันรู้สึกขอบคุณมากสำหรับความตั้งใจของคุณ แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่าหนี้ของเราจะต้องชดใช้ด้วยตัวเราเอง”

ชิโนเป็นเด็กฉลาด หลี่ย่าหลินทำให้เธอค้นพบสิ่งหนึ่งได้อย่างรวดเร็ว – เหตุผลที่เขาหมดหวังก็เพราะเธอและหนี้หลายร้อยล้านของครอบครัวคาฟู!

ถ้าเป็นอย่างนั้น เป็นไปไม่ได้เลยที่ชิโนะจะไม่รู้สึกประทับใจ มันทำให้เธอรู้สึกมีความสุขอย่างมากที่มีคนเต็มใจที่จะทำงานหนักเพื่อเธอ

แต่ชิโนะไม่ใช่เด็กที่แสดงอารมณ์เก่ง แม้ว่าความสุขและอารมณ์จะก่อตัวขึ้นในใจเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถแสดงออกได้

ไม่เพียงแค่นั้น เธอยังปฏิเสธความใจดีของหลี่ย่าหลินด้วย

ใช่ ตอนนี้เธออยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก แต่เธอไม่ต้องการส่งต่อความกดดันนี้ให้คนอื่น

เป็นเพราะเธอรู้ดีว่ามีแรงกดดันมากเพียงใดเธอไม่ต้องการให้ความเจ็บปวดนี้ถูกส่งต่อไปยังผู้อื่น โดยเฉพาะคนตรงหน้าที่เธอรู้จักเพียงชั่วครู่แต่ทำงานหนักเพื่อเธอ เธอไม่อยากลากเขามาร่วมด้วยจริงๆ

ดังนั้นชิโนะจึงทำได้เพียงเอาแต่ใจที่จะปฏิเสธหลี่ย่าหลิน แม้ว่าจะฟังดูรุนแรง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด