SMTM : ตอนที่10 อาชีพรองช่างตีเหล็ก
ตอนที่10 อาชีพรองช่างตีเหล็ก
เจ้าอ้วนเฉียนเดินไปตามหมู่บ้านเรื่อยๆ ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็เดินมาพบกับร้านนึงที่เขาต้องการมาก
“เฮ้ พ่อหนุ่มนั้นหน่ะ ต้องการอะไรไหม? แวะเข้ามาดูก่อนสิ ผมมีอาวุธที่ดีที่สุดในหมู่บ้านในด้วย ลองดูมีดนี่สิ สวยงามมาก! เพียงแค่การฟันฉับเดียว ก็สามารถปลิดชีพศัตรูได้โดยที่ศัตรูไม่รู้ตัวเลยนะ แถมมันยังดูดีเข้ากับหน้าตาอันหล่อเหลาของพ่อหนุ่มส้ะด้วย!! สนใจแวะเข้ามาดูก่อนไหม?”
“เอาหล่ะคุณเจ้าของร้าน ไม่ต้องมีพิธีอะไรมากมาย หยุดการเสียเวลาโดยสูญเปล่าส้ะ” เจ้าอ้วนเฉียนเดินเข้าไปหาเจ้าของร้านคนนี้ที่เป็นช่างตีเหล็ก “ผมมาเพื่อเรียนวิชาตีอาวุธ”
“อะไรนะ? นาย..? อย่ามาล้อเล่นหน่า รู้ไหมว่าอาชีพช่างตีเหล็กนี่เป็นอาชีพที่ทรงเกียรติที่สุดในโลกนี้แล้ว คิดว่าผมจะสอนให้โจรอย่างนาย...งั้นหรอ?” ช่างตีเหล็กมีอารมณ์ที่เปลี่ยนไปทันทีเมื่อได้ยินว่าโจรต้องการตีอาวุธ
“หมายความว่ายังไง? มหาเทพถังเงินคนนี้ไม่สมควรได้รับเกียรติในการเป็นช่างตีเหล็กงั้นหรอ?” เจ้าอ้วนเฉียนพูดออกไปพร้อมกับหยิบมีดเมื่อสักครู่ขึ้นมา
พร้อมกับมีความคิดที่ชั่วร้ายบังเกิจขึ้นมา เขาคิดไว้ว่าถ้าหากช่างตีเหล็กคนนี้ไม่ยอมสอนวิชาตีอาวุธให้เขา เขาจะใช้มีดเล่มนี้แทงเข้าไปที่ราวนมของเจ้าของร้าน แล้วขโมยทุกอย่างส้ะ
แต่ความคิดนั้นก็ต้องกระจายหายไปทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของช่างตีเหล็ก “เฮ้ น้องชายอย่าพึ่งตัดพ้อสิ ผมแค่ล้อเล่นหน่ะ..แค่กลัวว่าโจรที่มีเกียรติยศจะต้องมาเบื่อหน่ายกับการตีอาวุธตีของต่างหากหล่ะ”
“พูดได้ดีนิ… อย่าได้ดูถูกมหาเทพถังเงินเชียว ผมขอบอกไว้เลยนะว่ามหาเทพถังเงินทำได้ทุกอย่าง แม้ว่าผมจะเป็นโจรแต่ค่าสถานะพื้นฐานของผมนั้นเต็มเปี่ยม!”
“ค่าสถานะเต็มเปี่ยม?” ช่างตีเหล็กรู้สึกสงสัยจนต้องยักคิ้วขึ้นมา “ถ้างั้นทำไมไม่ไปเป็นอาชีพนักเวทย์หล่ะ? นักเวทย์ก็เป็นอาชีพที่ทรงเกียรติเหมือนกันนะ นักรบก็ด้วย ทำไมถึงมาเป็นโจร?”
“เอ้า ก็ผมชอบเป็นโจร! มันผิดงั้นหรอ? ตกลงจะสอนหรือไม่สอน?” หนุ่มเอียนเฉียนรู้สึกฉุนเฉียวมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากทุกวินาทีที่เสียเป็นเงินเป็นทอง
“โอเครู้เรื่อง” ช่างตีเหล็กพูดและยิ้มนิ่งๆ “เอาตรงๆเลยนะ ผมเข้าใจเป้าหมายดี! ความรวยเป็นสิ่งที่พวกเราต้องการ!!”
“โอ้ เยี่ยมดีนี่ เรามีแนวความคิดเดียวกัน!!” เจ้าอ้วนเฉียนยิ้ม “ถ้าเข้าใจกันแล้วก็ดี จะได้เลิกพูดไร้สาระแล้วรีบทำทุกอย่างให้เสร็จ... มีอุปกรณ์สวมใส่เหลือๆบ้างไหม?”
“ไอเวร!! เอาแบบนี้เลยงั้นหรอ?” ช่างตีเหล็กถึงกับตกใจเมื่อได้ยินเจ้าอ้วนเฉียนพูดขึ้นมาแบบนี้
“ทำไมหล่ะ? ถ้างั้นมันราคาเท่าไหร่?” เจ้าอ้วนเฉียนขี้เกียจต่อปากต่อคำอีกต่อไป
“หึหึ ชอบบุคลิคนายจริงๆ” ช่างตีเหล็กยิ้มอย่างภูมิใจหลังจากนั้นเขาก็ไม่ยื้ออีกต่อไป ยกมือขึ้นมาและผายมือไปที่เจ้าอ้วนเฉียน
หลังจากนั้นก็มีประกายแสงสีขาวสาดส่องลงมาที่เจ้าอ้วนเฉียน
ทันใดนั้นเจ้าอ้วนเฉียนก็รู้สึกแปลกๆ ‘เอ๊ะ? ทำไมรู้สึกอบอุ่นแปลกๆ?’
ติ๊ง!
แจ้งเตือนจากระบบ : ผู้เล่นถังเงินได้ทำการเลือกอาชีพรองเป็นช่างตีเหล็ก
ติ๊ง!
แจ้งเตือนจากระบบ : ยินดีด้วย คุณได้เรียนรู้สกิลการขุด
ความชำนาญ : โนวิท 0/100
“ทำไมถึงมีแค่สกิลการขุดหล่ะ? แล้วไหนสกิลสร้างอาวุธ?” เจ้าอ้วนเฉียนถามด้วยความผิดหวัง
“ไปขุดแร่เหล็กมาให้ผมก่อน 10ก้อน หลังจากนั้นผมจะสอนวิธีการสร้างมันให้!”
“และด้วยนี่ นายเป็นผู้เล่นคนแรกที่เลือกอาชีพรองเป็นช่างตีเหล็ก รับรางวัลนี่ไป”
เมื่อเจ้าอ้วนเฉียนได้ยินประโยคนี้เขาก็แอบดีใจ ‘นี่สิคนที่น่าคบหาด้วย! ไม่เหมือนเจ้าของร้านปรุงยานั่น!!’
ระหว่างที่เขาคิดอยู่นั้น ช่างตีเหล็กก็นำ พิคแอคขนาดเล็ก (พลั่วขุดแร่) ออกมา
พิคแอคขนาดเล็ก (พลั่ว)
ชนิด : เครื่องมือ
เลเวลที่ต้องการในการสวมใส่ : 0
พลังโจมตี +1
ความทนทาน : 20/20
อาชีพที่ต้องการในการสวมใส่ : ช่างตีเหล็กเท่านั้น
หมายเหตุ : ไม่สามารถดรอปได้
เหล่าผู้เล่นมากมายเอาแค่มุ่งมั่นเก็บเลเวลหาเงินในตอนนี้ จึงทำให้เจ้าอ้วนเฉียนได้กลายเป็นผู้ที่เลือกอาชีพรอง ‘ช่างตีเหล็ก’ เป็นคนแรก
“แค่นี้งั้นหรออ?” เจ้าอ้วนเฉียนจ้องมองช่างตีเหล็กด้วยความหวัง
“แค่นั้นแหล่ะ” หลังจากที่เจ้าของร้านช่างตีเหล็กพูดเสร็จ เขาก็โบกมือไล่เจ้าอ้วนเฉียนทันที “ขยันๆเข้าหล่ะ ช่างตีเหล็กเป็นอาชีพที่ทรงเกียรติ!”
“หึ..” เจ้าอ้วนเฉียนถอนหายใจ หลังจากนั้นเขาก็เดินออกจากร้าน
เมื่อเดินออกมาแล้วเขาก็รู้สึกค้างคาอะไรบางอย่าง ‘เดี๋ยวนะ.. ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามันยังไม่ครบ ยังขาดๆอะไรบางอย่างไป?’
เขายืนนึกอยู่เป็นเวลานาน หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มและนึกออก “เอ้อ!! แล้วผมจะไปขุดที่ไหนหว่า!... ช่างเถอะเดี๋ยวก็เจอเอง”
…….
หลังจากนั้นเจ้าอ้วนเฉียนก็เดินฮัมเพลงอย่างสบายใจไปตามท้องถนน โดยไม่ได้สนใจว่าเขาจะหาแร่ได้จากที่ไหน
จนเดินมาถึงหน้าทางเข้าหมู่บ้านเจ้าอ้วนเฉียนก็อุทานล้อเลียนขึ้นมา “ว้าว ดูไอพวกผู้เล่นไม่มีศีลธรรมเหล่านั้นสิ มายืนลุมไก่ตัวเดียวเนี่ยนะ?... เดี๋ยวนะ มันยังไม่ตายอีกหรอเนี่ย?”
เจ้าอ้วนเฉียนคิดว่ามันมีบอสไก่ยักษ์อยู่กลางฝูงชน เขาจึงลองเดินเข้าไปมองดูดีๆ แต่เขากลับไม่เห็นบอสไก่สักตัว
‘นี่มันเรื่องอะไรกัน?’ เจ้าอ้วนเฉียนสงสัยมากว่าใครเป็นคนล่าบอสไป
เขาจึงลองสุ่มถามผู้เล่นคนอื่นดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น “นี่นาย บอสไก่ยักษ์ที่มันขวางทางออก ตอนนี้มันหายไปไหนแล้ว? ตายแล้วงั้นหรอ?”
--- หากท่านใดสนใจอ่านต่อแบบเรียลไทม์กดได้ที่ลิ้งค์ด้านล่างเลยจ้า ---
