บทที่ 24 ความน่าอัศจรรย์ของวิชาแยกเงา
บทที่ 24 ความน่าอัศจรรย์ของวิชาแยกเงา
คนอื่นๆของแสงอุษารวมถึงนางาโตะก็ไม่สามารถเอาชนะนามิคาเสะ มินาโตะได้อย่างง่ายดาย
ด้วยความเชี่ยวชาญของเนตรสังสาระความแข็งแกร่งของเขาจึงสูงอย่างไม่ต้องสงสัย ความสามารถของเขานั้นหลากหลายมากเขาสามารถโจมตีและป้องกันได้และเขายังเชี่ยวชาญในศิลปะการฆ่าชั่วพริบตาอีกด้วย
ในแง่ของความแข็งแกร่งอย่างง่ายๆ นามิคาเสะ มินาโตะอาจไม่สามารถเอาชนะนางาโตะได้ แต่นางาโตะก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้เช่นกัน
เพราะนางาโตะไม่สามารถโจมตีโดนตัวมินาโตะได้
มีเพียงคนที่มีความสามารถเชิงมิติเท่านั้นที่สามารถต่อสู้กับคนที่มีความสามารถเชิงมิติได้!
นี่เป็นเหตุผลเดียวกับ 'เวทมนตร์เท่านั้นที่สามารถต่อสู้กับเวทมนตร์ได้'
ในเวลานี้หวู่เฉินก็นึกถึงคำถาม
“ด้วยตัวละครสองตัวฉันสามารถเล่นตัวละครสองตัวในเวลาเดียวกันได้หรือไม่?”
ตามแผนของหวู่เฉินมินาโตะและอุจิวะ โอบิโตะต้องต่อสู้กัน
แม้ว่ามือซ้ายจะกระทบมือขวา แต่ก็จำเป็นต้องให้ 'ผู้ชม' เห็น
สิ่งนี้เทียบเท่ากับนางแบบสวมถุงมือ ระบบนี้ให้นางแบบสวมถุงมือหวู่เฉิน และงานต่อไปของเขาคือยื่นมือออกไปในขณะที่ใช้นางแบบเพื่อที่จะ 'แสดง'
เวทีได้รับการคัดเลือกแล้วมีการแสดงของชายคนหนึ่ง ต่อไปจะต้องใช้สองมือร่วมกันโดยใช้หุ่นสองตัว การเล่นแนวทแยง
ไม่งั้น S.H.I.E.L.D. และผู้ชมอาจสงสัยว่าหวู่เฉินอาจสร้างภาพลักษณ์ของมินาโตะ
เวลานี้มันต้องการ 'สองมือ' แต่หวู่เฉินมี 'สองมือ' หรือไม่?
มือนี้ไม่ใช่มือจริงๆ แต่หวู่เฉินไม่สามารถเล่นสองคนในเวลาเดียวกันได้
ถ้าเขาเล่นไม่ได้ทั้งสองอย่างเขาจะต้องใช้ภาพลวงตาหรือไม่?
หวู่เฉินอดคิดไม่ได้
ทักษะลวงตาของอุจิวะ โอบิโตะไม่ได้ด้อยเลย เขาใช้ภาพลวงตาเพื่อควบคุมมิซึคาเงะรุ่นที่สี่และผู้แข็งแกร่งคนอื่นๆ
ดังนั้นจึงไม่น่าจะเป็นเรื่องยากที่จะนำภาพลวงตาจำนวนมากมาใช้กับคนธรรมดากลุ่มนี้ใน S.H.I.E.L.D. !
เพียงแต่หวู่เฉินต้องการฉากใหญ่ มีผู้คนมากมายเขาจะสามารถสร้างภาพลวงตาให้กับคนทั้งเมืองได้หรือไม่?
ไม่ขอพูดถึงว่าโอบิโตะทำได้หรือไม่ ในยุคของเทคโนโลยีสารสนเทศนี้เทคนิคภาพลวงตาใช้ได้กับคน แต่ไม่ใช่บนเครื่องจักร
หวู่เฉินแม้จะเป็นโอบิโตะก็ไม่มีทางที่เขาจะโกงเครื่องจักรได้ เมื่อถึงเวลาและผู้คนจากเมืองอื่นๆพบว่ามีความผิดปกติในนิวยอร์กพวกเขาจะส่งคนไปตรวจสอบอย่างแน่นอน ภาพลวงตาจะไร้ประโยชน์
ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้ทั้งสองมือในเวลาเดียวกัน ไม่เพียงแค่นั้นการอาละวาดของเก้าหางก็ต้องเป็นจริงมันไม่ใช่ภาพลวงตา!
ปวดหัวจัง!
หวู่เฉินยกมือขึ้นแตะศีรษะด้วยใบหน้าเศร้า ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเขาใช้วิชาแยกเงาและทันใดนั้นดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น วิชาแยกเงาจะสร้างร่างโคลนดังนั้นเป็นไปได้ไหมที่ร่างกายของเขาจะร่ายวิชาแยกเงาแล้วเล่นตัวละครอื่น?
ทันทีที่เขานึกถึงหวู่เฉินก็ประสานอินและใช้วิชาแยกเงา
ตูม!
ควันสีขาวพุ่งผ่านไปและหวู่เฉินที่เหมือนกันก็ปรากฏขึ้นในห้องของเขา
ทรงผม เสียง ร่างกาย ใบหน้าของเขาเหมือนเดิมทุกอย่าง
"นี่คือความรู้สึกของร่างเงาที่ยอดเยี่ยมอา!"
ตอนนี้หวู่เฉินยังทดสอบวิชาแยกเงา แต่ในเวลานั้นเนื่องจากความเร่งรีบในการสุ่มตัวละครใหม่เขาจึงไม่ได้ตรวจสอบมันอย่างละเอียดและหยุดไปก่อน
ตอนนี้เขามองอย่างระมัดระวัง หวู่เฉินรู้สึกเหมือนเขามีพี่ชายฝาแฝดที่เพิ่มเข้ามา
เนื่องจากความสามารถในการควบคุมจักระของเขา หวู่เฉินจึงสามารถสร้างร่างเงาได้เพียงหนึ่งเดียวในตอนนี้ เมื่อความสามารถในการควบคุมจักระของเขาแข็งแกร่งขึ้นในภายหลังเขาสามารถสร้างได้มากมาย
แม้แต่การควบคุมร่างแยกหลายๆร่างอย่างเช่นนารูโตะก็ไม่เป็นปัญหา ไม่มีปัญหาใดๆแต่มีข้อบกพร่อง
จำนวนจักระของมินาโตะไม่มากเท่ากับลูกชายของเขาเองแถมยังมีวิธีการโจมตีแบบอื่นซึ่งเขาไม่ได้ใช้บ่อย
“พิ้ว” หวู่เฉินหายใจออกลึกๆต่อไปขึ้นอยู่กับว่าร่างแยกนี้สามารถเล่นตัวละครได้หรือไม่
หวู่เฉินมองไปที่ร่างแยก ร่างแยกพยักหน้า เขารู้ว่าภารกิจที่เขาสร้างขึ้นเพื่ออะไรเขาจึงพูดในใจอย่างเงียบๆว่า
'ระบบ เล่นเป็นมินาโตะ!'
ว้าว!!!
วูเฉินเป็นครั้งแรกด้วยตาของเขาเองได้เห็นว่ามันดูเป็นมินาโตะได้อย่างไร ด้วยแสงที่นุ่มนวลร่างของหวู่เฉิน ร่างแยกลุกขึ้นและดูเหมือนว่าจะมีคลื่นน้ำคลุมเครืออยู่รอบตัวเขา
กระบวนการนี้ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งวินาทีจากนั้นมินาโตะซึ่งสวมเสื้อคลุมสีขาวที่มีเปลวไฟสีแดงอยู่ที่ขอบก็ปรากฏตัวต่อหน้าหวู่เฉิน
"มันเป็นไปได้จริงเหรอ?!”
หวู่เฉินมาหามินาโตะอย่างตื่นเต้นยกมือขึ้นและบีบแขนของมินาโตะ เขาพบว่ามันให้ความรู้สึกเหมือนกับตอนที่เขาเล่นเป็นมินาโตะ!
ในตอนนี้นามิคาเสะ มินาโตะที่อยู่ตรงหน้าเขาก็พูดขึ้นว่า
“อย่าหยิก ทำยังกะนายไม่เคยเล่นมาก่อน”
"หืม?" หวู่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยก่อนที่เขาจะรู้ว่านี่คือตัวเขาเองเขาจึงยกมือขึ้นตบไหล่มินาโตะ
“พี่ชายจากนี้ไปนายจะเล่นเป็นมินาโตะไปก่อน!”
"อ๋อ" มินาโตะพยักหน้าแล้วโต้กลับ
"อย่าเรียกฉันว่าพี่ ฉันก็คือนาย มันฟังดูแปลกๆที่เรียกแบบนั้น”
