ตอนที่แล้วChapter 293-294
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 297-298

Chapter 295-296 (อ่านฟรีทุกตอนที่ลงท้ายด้วย 5-6)


Chapter 295

แม้ว่าเขาต้องการที่จะเอาชนะมอนเตอร์ตัวนั้น แต่เขาก็ต้องมีจ่ายอะไรออกไปบ้างอย่างแน่นอน.

แต่ตอนนี้ ชายคนนี้ได้ทำลายเสียจนมอนเตอร์กระจายเป็นชิ้นๆด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว.

พลังนี่มันคืออะไร?

มีเพียงหวู่ชวงเจี้ยนจีเท่านั้นที่ดูฉากนี้อย่างสงบ เธอรู้ว่าหลินเฟยแข็งแกร่งมา แม้แต่กระทิงแกร่งก็ไม่อาจหยุดเขาได้และไม่ต้องพูดถึงมอนเตอร์ที่เปราะบางตัวนี้เลย.

หลินเฟยมองไปที่เฟิงหวู่เฮิงและพูดช้าๆ"ตอนนี้ฉันต้องการเอาผลพลังไป นายมีปัญหาไหม?"

เฟิงหวู่เฮิงก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว.

"ไม่."

หลินเฟยมองไปที่คนอื่นๆอีกครั้งและถาม"แล้วพวกนายหล่ะ?"

"ไม่ ไม่"กลุ่มคนส่ายหัวกันให้เลิกลั่ก.

"ถ้าใครมีปัญหา ก็พูดออกมาได้เลย"หลินเฟยมองไปที่กลุ่มคนด้านหน้าของเขา สายตาของเขาสามารถเห็นได้ว่าพวกเขากำลังหวาดกลัวราวกับเห็นผี เขาจึงอดไม่ได้ที่จะพูดว่า"ฉันไม่กินคนหรอก."

"งั้น พวกนายก็ไม่มีปัญหาอะไร งั้นก็พบกันใหม่ครั้งหน้าแล้วกัน."

เมื่อพูดเสร็จ เขาก็หายไป.

"ฉันตาฝาดแล้ว!"

ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจอีกครั้ง.

"เขาไปไหน? ฉันไม่เห็นอะไรเลย ฉันเหมือนกับคนตาบอด?"

"นี่มันความเร็วระดับเทพแล้วมั๊ย?"

หลินเฟยออกไปพร้อมกับเด็กสาว ทุกคนยังคงตะลึงเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ได้ทำลายมุมมองของเขาไปมาก.

แข็งแกร่งจนไร้พ่าย แม้แต่ชายที่ไม่เป็นที่สองของเมืองE เฟิงหวู่เฮิงก็ไม่อาจเอาชนะได้!

การโจมตีของเขาไม่อาจทำอะไรกับหลินเฟยได้!

และมอนเตอร์ที่มีพลังที่สูสีกับเฟิงหวู่เฮิงก็ถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยมในไม่กี่วินาทีและมันก็ตายอย่างมีสภาพที่น่าสังเวช แม้ว่ามันจะพยายามดิ้นรนหลังจากถูกจับไว้ก็ตาม.

การตายของมอนเตอร์ตัวนั้นมันช่างน่าสมเพชจริงๆ.

เป็นผลให้เฟิงหวู่เฮิงก็ไม่อาจทำได้ดีกว่ามัน

มีคนที่คิดว่าหากเฟิงหวู่เฮิงเป็นมอนเตอร์ตัวนั้นแทน และจากนั้นเขาก็ต้องตกใจว่าแม้แต่เฟิงหวู่เฮิงถ้าหากถูกจับได้ เขาก็ไม่อาจต้านทานอะไรได้เลย.

"ฉันจำได้แล้ว!"

"ทันใดนั้นก็มีคนกรีดร้อง"เขาเป็นผู้มีพลังที่กลายเป็นเลเวล S เมื่อไม่นานมานี้ หลินเฟย!"

"เลเวล S..."

เฟิงหวู่เฮิงมีสีหน้ามืดหม่น เขามองไปยังที่ที่หลินเฟยอยู่จนถึงเมื่อกี้ เขากำลังคิดอะไรที่คนอื่นก็ไม่รู้.

ฟิ้วว!

เขาเดินจากไปและไม่อยากอยู่สถานที่แห่งนี้อีก.

หวู่ชวงเจี้ยนจียืนอยู่บนยอดเขา เธอนึกถึงความแข็งแกร่งของหลินเฟยที่พึ่งจะแสดงออกมาและพึมพำ"บางทีเขาอาจจะยืนอยู่ที่เดียวกับคนๆนั้น."

เธอก็เดินจากไป.

แต่ในเวลานั้นเธอก็พบว่ามีอะไรบางอย่างอยู่ในกระเป๋าของเธอและเมื่อเธอเปิดกระเป๋า.

"ฉันใส่อะไรไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่?"

เมื่อเธอสัมผัสถึงบางอย่างเธอก็ตัวแข็ง.

ขณะที่เธอสัมผัสแอปเปิ้ล.

เธอก้มหน้ามองเข้าไปในกระเป๋าทันที เมื่อเธอเห็นสิ่งที่อยู่ด้านใน ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านอย่างกระทันหันและเธอก็ก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว.

"เป็นไปได้ไง?"

เธอหน้าซีดทันทีเพราะเธอเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีแอปเปิ้ลสีทองอยู่ในกระเป๋าของเธอ!

และแอปเปิ้ลสีทองนี้ก็เป็นลูกเดียวกับที่อยู่บนต้นพลังเมื่อกี้นี้.

หลินเฟยไม่ได้เก็บมันงั้นหรอ?

"ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่?"

ในความสับสน เธอก็นึกถึงสิ่งที่หลินเฟยพูดกับเธอเมื่อวานนี้"ฉันจะให้ผลพลังกับคุณเมื่อถึงเวลานั้น."

ตอนแรกเธอคิดว่ามันเป็นเรื่องตลก แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะทำให้มันเป็นความจริง.

"เขาไม่อยากได้หรอ?"

หวู่ชวงเจี้ยนจีตกอยู่ในความคิด"ผลพลังมันก็เหมือนกับปลาหายาก ทำไมเขาถึงไม่เอาและให้มันกับฉัน?"

"มันอาจจะเป็นเพราะเขาอยู่บนจุดสูงสุด เขาเลยไม่ต้องการมัน?"

Chapter296

ไม่ว่าเธอจะคิดอย่างไง ก็ดูเหมือนว่าจะมีเพียงเหตุผลนี้เท่านั้นที่อธิบายได้.

"ไม่คิดเลยว่าเขาจะใจกว้างมาก เขาสามารถให้สิ่งที่มีค่าอย่างนี้กับฉันได้จริงๆ"หวู่ชวงเจี้ยนจีรู้สึกว่าตัวตนของหลินเฟยกำลังส่องแสง.

การที่ให้ผลพลังกับคนอื่นได้นี่เขาต้องเป็นคนยอดเยี่ยมแค่ไหน?

"ถ้าเขาเป็นเบอร์หนึ่งของโลกจะดีมาก"หวู่ชวงเจี้ยนจีถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้"น่าเสียดายที่ไม่มีคนที่สมบูรณ์แบบในโลกนี้."

อย่างไรก็ตามเธอไม่รู้ว่าหลินเฟยเป็ยเบอร์หนึ่งของโลกจริงๆ.

หลินเฟยพาเด็กสาวกลับไปที่วิลล่า.

"มาลองกินผลพลังลูกใหม่นี้กัน"ไม่ต้องพูดถึงเด็กสาวที่ตื่นเต้นเลย หลินเฟยก็ต้องการที่จะลองผลพลังชนิดใหม่นี้.

ดังนั้นเมื่อเขาหยิบมันขึ้นมาสองลูกจากกระเป๋า เขาก็ล้างมันด้วยน้ำแร่ก่อนที่จะให้เด็กสาวหนึ่งลูก.

กร๊วมม--

กัดลงไปเพียงเล็กน้อย ลูกแอปเปิ้ลทองคำนี้กรอบและเมื่อริมฝีปากสัมผัสและฟันกระทบก็ทำให้เกิดกลิ่นที่หอมมาก.

หลินเฟยมองอย่างตกใจ"แม้ว่าจะเป็นรสแอปเปิ้ล แต่อันนี้ดีกว่าแอปเปิ้ลมาก ฉันคิดว่าฉันคงรักแอปเปิ้ลซะแล้ว!"

"อึ้ม."

เด็กสาวพยักหน้าตอบรับ.

"แอปเปิ้ลช่วยให้เธอไม่ต้องพบหมอ"หลินเฟยนั่งอยู่บนโซฟาก่อนที่จะพูดคติประจำใจของเด็กและกินแอปเปิ้ล.

การที่เขากินผลพลัง ความจริงก็เพราะ มันมีรสชาติที่ดี.

เพราะตอนนั้นเขายังไม่มีพลังเลย.

ตอนนี้เขามีพลังแล้ว และเขาก็สามารถใช้พลังทุกอย่างได้ตามสัญชาตญาณ.

การใช้ความสามารถเหล่านี้จะใช้เพียงพลังกายของเขาเท่านั้นแต่ความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาถูกกำหนดจากระบบโมดีฟายอีกที ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขาจะไม่ถูกใช้ไปไม่ว่าเขาจะใช้มันมากแค่ไหน.

"อืมม~"

เมื่อเด็กสาวกินแอปเปิ้ลเสร็จแล้ว จู่ๆเธอก็ลุกขึ้นจากโซฟา.

หลินเฟยมองไปที่เธอและพบว่าผิวของเธอกำลังแดงระเรื่อ.

"เกิดอะไรขึ้น?"หลินเฟยถามออกไปอย่างไม่รู้ตัว.

"ฉันรู้สึกร้อนนิดๆ"เด็กสาวมองไปรอบๆและในที่สุดก็เอาแผ่นน้ำแข็งมาโป๊ะหน้าของเธอ แต่มันก็ละลายหายไปอย่างรวดเร็ว.

เธอยื่นมือออกไปถอดเสื้อผ้า.

"ไปทำในห้องน้ำ"หลินเฟยพูดทันที.

เด็กสาวตัวสั่นและจากนั้นเธอก็ได้สติและเธอก็ไปที่ห้องน้ำ แต่หากว่าเธออยู่บนถนนหล่ะ.

ว้ากก!

มีเสียงดังมาจากในห้องน้ำ.

"เป็นไปได้ไหมว่าแอปเปิ้ลทองคำนี้มีพลังมากเกินไป?"หลินเฟยเดา.

นี่คือความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียว.

มันไม่มีพิษใดๆอยู่ในผลพลัง.

เสียงน้ำดังขึ้นอย่างต่อเนื่องและใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงก่อนที่เด็กสาวจะออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับห่อตัวด้วยผ้าขนหนู

ใบหน้าสวยๆของเธอดูเหมือนจะไม่แดงเหมือนเมื่อก่อนแล้วและดูเหมือนว่าอุนหภูมิจะลดลง.

หลินเฟยมองไปที่เด็กสาวที่แข็งแกร่งขึ้นมาก.

เพราะผมที่ยาวจนถึงเอวของเธอเปลี่ยนจากสีน้ำเงินจากปลายผมจนถึงโคนผม มันไม่ใช่สีฟ้าแบบเดียวกับน้ำทะเล แต่เป็นสีฟ้าอ่อนเหมือนกับสีของมิ้นต์

มันดูดีมาก.

แน่นอนว่าเด็กสาวยิ้มอย่างมีความสุขทันทีที่เธอออกมา"หลินเฟย ฉันรู้สึกแข็งแกร่งขึ้นมาก"

"งั้นก็กินเยอะๆ?"

หลินเฟยยิ้มและพูด"กลายเป็นคนที่มีพลังมากที่สุดในโลกภายในหนึ่งคืน?"

เด็กสาวมองไปที่หลินเฟยด้วยใบหน้าที่ซีดขาวของเธอทันที"คุณอยากให้ฉันตายหรอ แค่อันเดียวฉันก็แทบจะยืนไม่อยู่แล้ว."

เธอดึงเสื้อผ้าออกจากตู้และพูดในขณะเดียวกันว่า"ฉันคิดว่าผลพลังนี้ควรจะกินหลังจากที่ใช้พลังหมด ไม่อย่างนั้นมันจะอันตรายอยู่บ้าง."

"ผู้มีพลังอย่างเธอนี่มันลำบากจริงๆ"หลินเฟยพูดขณะที่หยิบแอปเปิ้ลลูกที่สองออกมากิน.

เด็กสาวมองไปที่หลินเฟยและพูดว่า"คุณไม่ใช่ผู้มีพลังรึไง?"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด