EP 311 สุดยอดผู้ท้าชิง

EP 311 สุดยอดผู้ท้าชิง

By loop

ในช่วงบ่าย. 13.30 น.

โซล, โรงเรียนเทควันโดฉุยหยวน

ดงซูบินมองไปที่ป้ายเป็นภาษาเกาหลีที่ทางเข้าและหยิบบุหรี่ออกมา เขาหยิบสองสามพัฟเพื่อเตรียมใจ 5 วินาที 10 วินาที 15 วินาที… ดงซูบินหายใจเข้าลึก ๆ แล้วลืมตา “ผู้ชายผมสีเหลืองและผมแดงคนนั้นมาจากโรงเรียนนี้เหรอ? นักเรียนของโรงเรียนนี้มีส่วนร่วมในการทำร้ายร่างกายนักท่องเที่ยวชาวจีนด้วยใช่ไหม?”

หลี่อันเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก "ใช่ แต่…"

“พี่ต๋อง” เฉินดาฮุยกล่าว “อย่าเพิ่งผลีผลาม มีเพียงพวกเราห้าคนและพวกเขา ...”

“มีนักเรียนอย่างน้อยสองสามคนอยู่ข้างในและอาจารย์ทุกคนก็เป็นสายดำ”

นักเรียนจีนอีกคนกล่าวเสริม "ถูกตัอง. เราสามารถคิดวิธีแก้ปัญหาอื่น ๆ เพื่อแก้ไขปัญหานี้ได้ ท้าทายโรงเรียนจริงๆ…. โรงเรียนเทควันโดฉุยหยวนเป็นหนึ่งในโรงเรียนเทควันโดที่ใหญ่กว่าในโซลและมีความแข็งแกร่งมาก พวกเราสองสามคนมีเพียงเข็มขัดสีเหลืองและสีเขียวเท่านั้น ไม่มีทางที่เราจะชนะ” แม้คนงี่เง่าจะรู้ว่าการที่โรงเรียนเทควันโดจะประสบความสำเร็จในโซลนั้นอาจารย์ต้องแข็งแกร่ง

“ผมได้พูดไปก่อนหน้านี้แล้ว” ดงซูบินมองไปที่พวกเขา “คุณทุกคนไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย”

หลี่อันถาม “แต่คุณคนเดียว…. พี่ซูบินคุณ…คุณมีทักษะในการต่อสู้ด้วยหรอครับ?”

ดงซูบินตอบอย่างตรงไปตรงมา “ไม่”

"ถูกต้อง. เราไม่ควร…” หลี่อันพยายามเกลี้ยกล่อมดงซูบิน

“การไม่ได้รับการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต่อสู้ไม่ได้” ดงซูบินปฏิเสธที่จะฟังพวกเขา “อย่าพยายามหยุดผม หลี่อันไปกันเถอะ!”

หลี่อัน, เฉินดาฮุยและคนที่เหลือแลกเปลี่ยนรูปลักษณ์และตามหลัง ดงซูบิน

หลี่อัน, เฉินดาฮุยและคนอื่น ๆ ไม่กลัวปัญหาและโกรธกับความเย่อหยิ่งของพวกนักเทควันโดเกาหลีในกรุงโซลแต่พวกเขารู้จักตัวเองดี. ไม่ว่าคน ๆ หนึ่งจะเก่งกาจแค่ไหนก็ไม่มีใครสู้โรงเรียนเทควันโดและสมาคมเทควันโดทั้งหมดได้ ดงซูบินเองก็ดูผอมแห้งและไม่แข็งแรงและ เฉินดาฮุยรู้สึกว่า ดงซูบินอาจไม่ชนะพวกเขานับประสาอะไรกับการท้าทายโรงเรียน

ภายในโรงเรียนเทควันโด.

พนักงานหญิงที่เคาน์เตอร์ด้านหน้ากำลังทำงานของเธอเมื่อเธอได้ยินเสียงคนเข้ามา “มีอะไรให้ฉันช่วยไหมค่ะ…” ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยคเธอสังเกตเห็นชายหนุ่มตรงหน้าถือบุหรี่ที่จุดไฟไว้ เธอขมวดคิ้ว “ที่นี่ห้ามสูบบุหรี่ คุณไม่เห็นป้าย?! พวกคุณต้องการอะไร?”

ดงซูบินเดินไปข้างหน้าและดูแคลนบุหรี่ของเขาบนเคาน์เตอร์

พนักงานหญิงตะโกนด้วยความโกรธ "คุณกำลังทำอะไร?!"

“ฉันมาที่นี่เพื่อท้าดวล!” ดงซูบินกล่าว “หลี่อันแปลให้เธอ!”

หลี่อันพูดเป็นภาษาเกาหลี “เราต้องการท้าดวล!”

เจ้าหน้าที่หญิงอึ้งไปสองสามวินาทีก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรออก โรงเรียนเทควันโดต้องเผชิญหน้ากับผู้ท้าชิงเกือบทุกปี ถึงกระนั้นก็ไม่มีผู้ท้าชิงคนใดกล้าที่จะดูแคลนก้นบุหรี่บนเคาน์เตอร์ของพวกเขา

ดงซูบินไม่สนใจเธอและเดินเข้าไปข้างใน

"หยุด!" พนักงานร้องเสียงหลง “ไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้าไปข้างใน!”

ดงซูบินมาที่นี่เพื่อระบายความโกรธและไม่สนใจกฎระเบียบ เขาขึ้นไปที่ห้องฝึกอบรมที่ชั้นสองพร้อมกับ เฉินดาฮุยและคนอื่น ๆ การฝึกซ้อมของเข็มขัดสีเหลืองสองสามสิบเส้นกำลังดำเนินอยู่ บางคนกำลังยืดเส้นยืดสายและบางคนกำลังฝึกการเคลื่อนไหวของพวกเขา เหล่านี้ล้วนเป็นนักเรียนชั้นต่ำ

ดงซูบินไม่ได้พูดอะไรสักคำและเตะประตูเปิดออก!

ทางเข้าโอ่อ่า!

ท่าทางโอ่อ่านั้นสำคัญมาก!

ผู้เข้ารับการอบรมทุกคนตะลึง

ดงซูบินตะโกน “ขอให้อาจารย์ทุกคนออกมา! ฉันต้องการที่จะท้าทายพวกเขา!” หลี่อัน แปลให้ ดงซูบิน

ผู้ฝึกเทควันโดจะถูกจัดกลุ่มตามสีของเข็มขัด สายสีขาวเป็นระดับต่ำสุดและคุณจะได้รับหลังจากจ่ายค่าธรรมเนียมการฝึกแล้ว หลังจากฝึกไประยะหนึ่งผู้ฝึกจะได้สายสีเหลืองหลังจากการทดสอบง่ายๆ นั่นหมายความว่าเด็กฝึกสายสีเหลืองเหล่านี้ล้วนมีระดับต่ำมากและรองจากสายสีเหลืองจะเป็นสายสีเขียวสีน้ำเงินสีแดงและสีดำ นอกจากนี้เข็มขัดสีดำยังคั่นด้วย 'โอ้' ส่วนใหญ่พวกอาจารย์จะสายดำทั้งหมดแล้ว

ผมสีเหลืองและสีแดงอยู่ตรงกลางห้องฝึก

ผมสีแดงคาดเข็มขัดสีน้ำเงินส่วนผมสีเหลืองคาดเข็มขัดสีแดง ระดับของพวกเขาไม่ต่ำและผู้สอนส่วนใหญ่จะขอให้ผู้เข้ารับการฝึกอบรมระดับสูงฝึกอบรมผู้เข้ารับการฝึกอบรมระดับต่ำ

"ท้าทาย?" คนผมเหลืองหัวเราะ

ผู้ชายผมแดงก็หัวเราะเช่นกัน “ฮ่าฮ่าฮ่า…ฉันได้ยินถูกต้องหรือเปล่า”

เด็กฝึกสายสีเหลืองเหล่านั้นก็หัวเราะออกมาเช่นกัน “คุณทุกคนต้องการที่จะท้าทายโรงเรียนของเรากับพวกคุณเพียงไม่กี่คน?”

“นายคิดว่าที่นี่คือที่ไหนกัน?! นายทุกคนประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว!”

คนผมเหลืองและผมแดงคือคนที่เข้าไปหาพี่สาวหยูและกล่าวหาว่าดงซูบินและพี่สาวยูขโมยโทรศัพท์ของเขา ดงซูบินสังเกตเห็นพวกเขาทันทีและจ้องมองพวกเขาอย่างเย็นชา ทุกคนที่รู้จัก ดงซูบินจะรู้ว่าเขาพยาบาทและจะไม่มีวันยอมให้ใครมาเหยียบเขา “มีคำพูดภาษาจีนว่า 'หมาเห่าไม่กัด' ซึ่งพวกนายก็คงเป็นแค่หมาประเภทนั้น”

หลี่อันหนักใจ

ดงซูบินตะโกน “บอกพวกเขาว่าฉันพูดอะไร!”

หลี่อัน ทวนคำพูดประโยคของ ดงซูบินเป็นภาษาเกาหลี

ทุกคนในห้องฝึกซ้อมโกรธมากและทุกคนต้องการพุ่งไปข้างหน้า!

ใบหน้าของผู้ชายผมแดงเปลี่ยนไปและยกมือขึ้นเพื่อหยุดเด็กฝึก เขามองไปที่ ดงซูบินตั้งแต่บนจรดปลายเท้าแล้วหัวเราะ "เอาล่ะ. นายนี้กล้ามากทีเดียว  ฉันคิดว่านอกเหนือจากนายเป็นหัวขโมย  โอ้นายจะคืนโทรศัพท์มือถือที่นายขโมยไปจากเราเมื่อไหร่?” เขาหันไปหาผู้ชายผมเหลืองแล้วทั้งคู่ก็หัวเราะ

เฉินดาฮุยตะโกนขึ้นมา “ไอ้เวรเอ๋ย!”

ดงซูบินตบไหล่ เฉินดาฮุย“ถอยห่างออกไปอีกหน่อยแล้วรอฉัน” เขาเปลี่ยนเป็นผมสีเหลืองและสีแดง “คุณทุกคนจะไม่เรียกคุณว่าอาจารย์หรือ”

ผู้ชายผมแดงหัวเราะ “นายคิดว่านายเก่งขนาดนั้นเลยหรอ แค่ฉันก็จัดการนายได้แล้ว”

ดงซูบินพยักหน้า เขาถอดเสื้อคลุมโยนทิ้งไว้ข้างหลัง “ฉันไม่ชอบเสียเวลา เริ่มกันเลย. ฉันเคยได้ยินคุณชาวเกาหลีโอ้อวดเกี่ยวกับเทควันโดและฉันไม่เคยมีโอกาสได้สัมผัสมันด้วยตัวเอง ได้เลย. แสดงให้ฉันเห็นว่าคุณมีอะไรบ้าง” ผู้ชายผมแดงเป็นเข็มขัดสีน้ำเงินและถือว่าอยู่ในระดับกลาง หลี่อัน, เฉินดาฮุยและคนอื่น ๆ กังวลเกี่ยวกับ ดงซูบิน

“อย่าโทษฉันถ้าฉันหักกระดูกของนายล่ะกัน!” ผู้ชายผมแดงหัวเราะ

ดงซูบินพยักหน้า “นี่คือคำที่ฉันอยากจะพูดด้วย”

ผู้ชายผมแดงหัวเราะเยาะ ก่อนหน้านี้เมื่อเขาต้องการเอาชนะ ดงซูบินและ หยูเหมยเซียวเขาไม่สามารถออกไปได้ทั้งหมดเหมือนอยู่ในที่สาธารณะ แต่ตอนนี้ ดงซูบินมาที่โรงเรียนของเขาเพื่อท้าทายเขาและนี่เป็นโอกาสที่เขาจะไม่รั้งรอ

“สู้ ๆ !”

“เอาชนะเขาให้ได้!”

กลุ่มเด็กฝึกสายสีเหลืองโห่ร้อง

ผู้ชายผมแดงหัวเราะและหมุนไหล่ของเขา ทันใดนั้นเขาก็ตะโกนออกมาและรีบวิ่งไปที่ ดงซูบินด้วยฝีเท้าของเขา

ดงซูบินยังคงยืนอยู่ที่นั่นและมองไปที่เขา

ผู้ชายผมแดงขมวดคิ้วและเปลี่ยนทิศทาง เขาย้ายไปที่ด้านข้างของ ดงซูบินแล้วไปที่ด้านหลังของเขา ดงซูบินยังคงยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ขยับ เขาเอามือทั้งสองข้างไว้ข้างหลังและหลับตา

ไม่มีใครรู้ว่า ดงซูบินกำลังทำอะไรอยู่

หลี่อันเป็นกังวล “พี่ซูบินกำลังทำอะไรอยู่? ทำไมเขาไม่ขยับ”

“ฉันจะรู้ได้อย่างไร” เฉินดาฮุยตอบอย่างเสียอารมณ์ “เขาไม่เคลื่อนไหวแล้วทำไมเขาถึงปิดตา”

"ถูกต้อง. เขาจะสู้กับคู่ต่อสู้โดยหลับตาได้อย่างไร?”

ชายผมแดงรู้สึกว่าเขาถูกดงซูบินดูถูกและเขาก็ก้าวไปข้างหน้าของดงซูบินและถีบเขาในวงเวียน นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ทรงพลังและหากเตะไปที่หลังของ ดงซูบินอาจทำให้กระดูกหักได้!

“พี่ซูบิน!”

"ระวัง!"

ทันใดนั้นดงซูบินก็เคลื่อนไหว

ดงซูบินยังคงหันหลังให้คู่ต่อสู้และดูเหมือนจะรู้ว่าการเตะของคู่ต่อสู้จะไปถึงจุดใด เขาขยับร่างกายไปทางขวาเล็กน้อยและเตะเลี้ยวสูง นี่คือท่าเทควันโดและสามารถหลบการเตะของผู้ชายผมแดงและโจมตีเขาได้ในเวลาเดียวกัน เตะของ ดงซูบินลงบนไหล่ของคนผมแดง ผู้ชายผมแดงยังคงอยู่กลางอากาศและไม่สามารถหลบได้  แบม!

“อ๊ะ!”

ผู้ชายผมแดงตะโกนด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาลงบนพื้น

แต่หมัดของ ดงซูบินมาถึงก่อนที่เขาจะฟื้นตัวได้ แบม! หมัดเข้าที่ใบหน้าของผู้ชายผมแดงและเลือดก็พุ่งออกมาจากจมูกของเขา!

ผู้ชายผมแดงตะโกนด้วยความเจ็บปวดอีกครั้งก่อนจะเป็นลม!

ทุกคนในโรงฝึกต่างตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น ไม่มีใครคาดคิดว่าหนุ่มจีนหน้าตาผอมคนนี้จะสามารถคาดเข็มขัดสีน้ำเงินได้ภายในไม่กี่วินาที สิ่งที่น่าตกใจกว่านั้นคือ ดงซูบินหลับตาลงตลอดเวลา!

ผู้ชายผมเหลืองโกรธจัด “ไอ้บ้านนี้!แกว่อนแล้ว!”

ดงซูบินมองไปที่เขา “ถึงตาคุณแล้วหรือ”

ผู้ชายผมสีเหลืองคาดเข็มขัดสีแดงและอยู่ต่ำกว่าสายดำเพียงระดับเดียว เขาถือเข็มขัดที่สูงที่สุดในโรงเรียนนี้นอกเหนือจากอาจารย์ เขาเดินเข้าไปหา ดงซูบินอย่างระมัดระวังและไม่ดูหมิ่นเขาหรือใช้การเคลื่อนไหวที่เกินจริงกับเขาอีกต่อไป ห้าเมตร…สี่เมตร…สามเมตร…ผมสีเหลืองขยับเข้ามาใกล้พร้อมกับกำปั้นของเขาที่กำแน่น

ดงซูบินไม่ได้เคลื่อนไหวในขณะที่เขามองไปที่คู่ต่อสู้ของเขา

หนุ่มผมเหลืองเหวี่ยงหมัดรัว!

เทควันโดไม่ค่อยใช้หมัด การแข่งขันเทควันโดบางรายการอนุญาตให้ใช้หมัดได้และบางรายการไม่อนุญาต แต่เทคนิคการเตะเป็นรูปแบบหลักของการโจมตี การชกครั้งนี้เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจและแม้แต่ผู้ฝึกสายสีเหลืองก็ไม่คาดคิด

แต่…ดงซูบินรู้

ในขณะที่ชายผมเหลืองขว้างหมัด ดงซูบินยกมือขึ้นเพื่อคว้าหมัดของเขา ผู้ชายผมเหลืองตอบสนองอย่างรวดเร็วและเตะร่างกายช่วงล่างของ ดงซูบินทันที ทั้งสองคนยืนอยู่ใกล้กันมากและเป็นเรื่องยากมากสำหรับ ดงซูบินที่จะหลีกเลี่ยงการเตะ แต่ดงซูบินยกขาขึ้นเล็กน้อยแล้วเหยียบลงไป! ทุกคนในห้องฝึกได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของชายผมเหลือง ขาของ ดงซูบินตกลงบนข้อเท้าเตะของผู้ชายผมเหลือง!

ดงซูบินใช้พละกำลังทั้งหมดและข้อเท้าของผู้ชายผมเหลืองก็งอในมุมที่น่าอึดอัด!

หลังจากนั้น ดงซูบินก็บิดกำปั้นของชายผมเหลืองและข้อศอกกรามล่างของเขา แบม! ผู้ชายผมเหลืองปลิวไปข้างหลังและเป็นลมล้มลงบนพื้น เลือดและฟันสองสามซี่ไหลออกจากปากของเขา

หลุดเดี่ยวอีกครั้ง!

เร็วเกินไป!

หลี่อัน และ เฉินดาฮุยหายจากอาการตกใจและเริ่มส่งเสียงเชียร์ "เอาเลย!"

"เห้ย! พี่ซูบินคุณสุดยอดมาก!

“ฮ่าฮ่าฮ่า…ทำหน้าที่ได้ถูกต้อง!”

หลี่อัน และคนอื่น ๆ ได้ตระหนักว่าทำไม ดงซูบินถึงกล้าท้าทายโรงเรียนเทควันโดด้วยตัวเอง เขามีทักษะในการทำเช่นนั้น การเคลื่อนไหวสองสามครั้งก่อนหน้านี้ทรงพลังเกินไป!

เด็กโรงฝึกชาวเกาหลีเหล่านั้นตกใจและโกรธมาก พวกเขารีบวิ่งไปช่วยพวกแดงและเหลือง

ทันใดนั้นประตูห้องฝึกก็เปิดออกและมีคนจำนวนมากเข้ามา

คนตรงหน้าเป็นชายวัยกลางคนที่มีสายดำ เขาเป็นผู้สอนของโรงเรียนนี้ส่วนที่เหลือข้างหลังมีเข็มขัดสีแดงและสีน้ำเงินทั้งหมด เจ้าหน้าที่อีกสองสามคนในชุดสูทก็ยืนอยู่ด้านหลังเช่นกัน เมื่อพวกเขาเห็นผมสีเหลืองและสีแดงจาง ๆ ใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป

“อาจารย์!” เด็กฝึกเข็มขัดสีเหลืองตะโกนอย่างตื่นเต้น

อาจารย์อีกคนถาม "เกิดอะไรขึ้น?"

เด็กโรงฝึกสองสามคนวิ่งไปอธิบายสถานการณ์ขณะที่ชี้ไปที่ดงซูบินด้วยความโกรธ

เฉินดาฮุยกระซิบกับ ดงซูบิน“ผู้ชายคนนี้คืออาจารย์จางแห่งโรงเรียนเทควันโดฉุยหยวนเขาเป็นสายดำคนแรก” โรงเรียนเทควันโดส่วนใหญ่จะมีครูฝึกสายดำแดนที่สี่หรือห้าอยู่รอบ ๆ แต่พวกเขาจะไม่อยู่รอบ ๆ ทุกวัน อาจารย์จางคนนี้น่าจะเป็นคนที่มีทักษะดีที่สุดในโรงเรียนในปัจจุบัน

ดงซูบินพยักหน้าและมองไปที่ผู้ชายคนนั้น “ชายชรา! คุณเป็นคนที่ขอให้นักเรียนของคุณทำร้ายชาวจีนหรือไม่!”

อาจารย์จางเห็นนักเรียนของเขาถูกทุบตีและโกรธมาก “คุณมาจากโรงเรียนไหน!”

หลี่อัน ยังคงแปลให้ ดงซูบิน

ดงซูบินหัวเราะ “ฉันไม่ได้มาจากโรงเรียนใด ๆ หรือฉันเรียนศิลปะการต่อสู้มาก่อน ฉันเป็นเพียงนักท่องเที่ยวชาวจีนที่ต้องการสอนบทเรียนให้กับนักเทควันโดชาวเกาหลี”

อาจารย์จางหัวเราะอย่างตลกขบขัน “สอนบทเรียนให้เราหน่อย! คุณ?”

"ใช่. ผม!" ดงซูบินพูดต่อ “ถึงเวลาตัดสินคะแนนสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในสองสามวันที่ผ่านมา!”

ดงซูบินไม่ได้ดูแคลนเทควันโด แต่เขาก็ไม่คิดว่าพวกเขาสูงเกินไปเช่นกัน ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ทุกคนจะรู้ว่าการเคลื่อนไหวของเทควันโดนั้นมีไว้สำหรับการแสดงมากกว่าและมีจุดอ่อนมากมายในการต่อสู้จริง สาเหตุที่เทควันโดได้รับความนิยมเป็นเพราะรูปแบบการดำเนินงานของพวกเขาและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับทักษะการต่อสู้ที่แท้จริงของพวกเขา

หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในประเทศจีนกับผู้เชี่ยวชาญด้านกาต่อสู้ วูซูเหล่านั้น ดงซูบินจะไม่กล้าท้าทายพวกเขาเช่นนี้ นี่เป็นเพราะแม้ว่าเขาจะมี BACK เขาก็สามารถจับฉลากได้กับผู้เชี่ยวชาญด้านวูซูเท่านั้นและเขาจะซวยได้เมื่อพลังพิเศษของเขาหมดลง

แต่เทควันโดแตกต่างออกไป

เทควันโดใช้เพื่อการแสดงเป็นหลักและ ดงซูบินมั่นใจว่าจะชนะแม้จะเผชิญหน้ากับเข็มขัดสีดำ เขาสะสมพลังพิเศษเกือบยี่สิบนาทีในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาและมากเกินพอที่จะเผชิญหน้ากับการโจมตีของฝ่ายตรงข้าม สิ่งที่เขาต้องทำคือกำหนดทิศทางการโจมตีและมองหาจุดอ่อนของพวกเขา แน่นอน ดงซูบินไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไรจนกว่าการต่อสู้จะเริ่มขึ้น

อาจารย์จางโบกมือให้ผู้เข้ารับการฝึกอบรมเดินไปที่กลางห้องโถง

ดงซูบินก็พร้อมเช่นกันและเขาแสดงท่าทางให้ ปรมจารย์จาง เริ่มต้น

ความท้าทายเริ่มต้นขึ้น

นักเรียนโรงเรียนเทควันโดฉุยหยวนมั่นใจในปรมาจารย์จางและเริ่มส่งเสียงเชียร์ “สู้!” “จัดการเขาเลย!” หลี่อัน, เฉินดาฮุยและนักเรียนจีนคนอื่น ๆ ก็เชียร์ ดงซูบิน

“ฮึ่ม!” อาจารย์จางขยับตัว!

กระโดดเตะแบบหมุนตัวเตะสองครั้งและตามด้วยการเตะแบบวงเวียน นี่คือชุดท่าไม้ตายสุดอลังการ!

ดงซูบินถอยกลับไปสามก้าวเพื่อหลบการเตะ

อาจารย์จางกดไปข้างหน้าและไม่ให้ ดงซูบินได้พัก เขาปล่อยลูกเตะหลายครั้งเช่นการเตะหน้าสามครั้งไซด์คิกสามครั้งตามด้วยการเตะแบบหมุนและจบลงด้วยการเตะลมกรด ทุกครั้งที่เตะนั้นทรงพลังและ ดงซูบินสามารถสัมผัสได้ถึงลมจากการเตะ

ดงซูบินทำได้เพียงถอยหลังก้าวออกไปด้านข้างและขยับร่างกายเพื่อหลบการเตะ

เด็กโรงฝึกชาวเกาหลีหัวเราะเมื่อเห็นว่า ดงซูบินไม่สามารถตอบโต้ได้

หลี่อันถามอย่างกังวล “พี่ซูบินชนะได้ไหม”

“คู่ต่อสู้ของเขาคือสายดำเลย” เฉินดาฮุยตอบ “ ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจถ้าเขาแพ้

อาจารย์จางได้แรงผลักดันและต่อด้วยการเตะอีกชุดหลังจากหยุดพักหายใจ การเตะของเขาทรงพลังมากและ ดงซูบินอาจได้รับบาดเจ็บกระดูกหักหากเขาถูกโจมตี

ดงซูบินยังคงก้าวถอยหลัง ดูเหมือนเขาจะแพ้ แต่เขาก็หลีกเลี่ยงการเตะอย่างใจเย็น หลังจากอาจารย์จาง เตะจนหมดกระบวนท่าและ ดงซูบินหลีกเลี่ยงพวกเขาทั้งหมด ดงซูบินส่ายหัวและหัวเราะ “เฮ้นี่คือสิ่งที่เทควันโดเป็นข้อมูลเกี่ยวกับ? ฉันยังคงรอให้คุณแสดงท่าทางที่ทรงพลังให้ฉันเห็น คุณไม่อายตัวเองเหรอ”

หลี่อันแปลคำต่อคำ

ผู้เข้ารับการอบรมต่างโกรธเกรี้ยว

อาจารย์จางขมวดคิ้วและรู้ว่าเขาได้พบกับผู้เชี่ยวชาญแล้ว ชุดการโจมตีของเขารวดเร็วและไม่หยุดยั้ง แต่เขาไม่สามารถสัมผัสเสื้อผ้าของคู่ต่อสู้ได้ แม้ว่าเขาดูเหมือนจะชนะ แต่การโจมตีของเขาทำให้เขาสูญเสียความแข็งแกร่ง

“ถึงตาฉันแล้วหรือ” ดงซูบินหรี่ตาและขยับ

อาจารย์จางมองไปที่ ดงซูบินและหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะรีบเดินไปข้างหน้าพร้อมกับเพื่อนสนิท!

คราวนี้ ดงซูบินไม่หลบ โดยพื้นฐานแล้วเขาอ้าปากค้างทุกการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้และรูปแบบการโจมตีหลักของเทควันโด เขาจับขาของอาจารย์จางไว้ใต้แขนของเขาอย่างแม่นยำ อาจารย์จางรู้ว่าสิ่งนี้จะไม่ดี เขาพยายามใช้ขาอีกข้างเตะไปที่ ดงซูบินแต่ ดงซูบินไม่ให้เขาและมีโอกาสทำเช่นนั้น ดงซูบินก้าวไปข้างหน้าและฟาดหัวเขา!

แบม! หน้าผากของ ดงซูบินกระแทกเข้าไปที่จมูกของอาจารย์จาง!

อาจารย์จางปิดจมูกและตะโกนด้วยความเจ็บปวด

ดงซูบินยังคงเตะต่อไปที่ท้องส่วนล่างของอาจารย์จางทำให้เขาบินไปข้างหลังมากกว่าหนึ่งเมตร แบม! อาจารย์จางลงบนพื้น! เขาพยายามลุกขึ้น แต่ความเจ็บปวดในช่องท้องของเขาป้องกันไม่ได้ ในที่สุดเขาก็ได้ แต่นอนขดตัวอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวด!

ห้องโถงฝึกกลายเป็นความเงียบ หลายคนไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าอาจารย์จางได้สูญเสียไป

หนึ่งวินาที…

สองวินาที…

"ดี!"

“สมบูรณ์แบบ!”

"เราชนะแน่! แน่นอน! เราชนะจริงๆ!”

หลี่อัน, เฉินดาฮุยและนักเรียนจีนเริ่มส่งเสียงเชียร์ เด็กฝึกจากโรงเรียน เทควันโดฉุยหยสรทำได้เพียงแค่ระงับความโกรธและเงียบไว้

อาจารย์จ้องมองไปที่ ดงซูบินด้วยความโกรธ “นายทุบหัวฉัน! ผิดกฎ!”

ดงซูบินหัวเราะเยือกเย็น “ฉันแหกกฏ! นายเข้าใจความหมายของการท้าทายโรงเรียนของนายหรือป่าว! อา?! นี่คือการต่อสู้ไม่ใช่การแข่งขันเทควันโดของคุณ! โอ้…นายคาดหวังว่าฉันจะใช้ท่าเทควันโดกับนายหรือไม่?! คิดว่าฉันทำอะไรไม่เป็นหรือยังไง! ผิดกฎ?! เมื่อตอนที่นายทำร้ายชาวจีนบนท้องถนน, ป่วนร้านนอาหารจีน, ทำร้ายร่างกายพลเรือนที่ไม่มีอาวุธนายคิดเกี่ยวกับกฎหรือไม่!”

หลี่อันคำราม "ถูกตัอง!"

“พี่ซูบิน! คุณพูดถูก!”

เฉินดาฮุยเข้ามารับงานของ หลี่อัน และแปลสิ่งที่ ดงซูบินพูดกับพวกเขา

ดงซูบินเดินไปข้างหน้าและชี้ไปที่อาจารย์จางต่อหน้าเขา “นายทุกคนรู้วิธีที่จะเอาชนะพลเรือนผู้บริสุทธิ์ได้อย่างไร ทุกคนไม่คิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมเหรอ! มาสู้กับฉัน! เธอแตะแขนเสื้อฉันไม่ได้ด้วยซ้ำแถมยังกล้าทำเสียงดังขนาดนี้! พวกนายทุกคนเท่านั้นที่รู้วิธีรังแกคนอ่อนแอ! ฉันไม่รู้ว่ามีนักเรียนของคุณกี่คนที่เกี่ยวข้องกับการถูกทำร้ายภายนอกหรือคุณเคยเข้าร่วม แต่ฉันกำลังเตือนคุณตอนนี้ หากนักเรียนโรงเรียนเทควันโดของนายมีใครกล้าดูถูกชาวจีนอีกฉันจะมาท้าทายโรงเรียนของคุณอีกครั้ง! ฉันจะทำให้โรงเรียนของนายเสื่อมเสียชื่อเสียงและแน่ใจว่าทุกคนจะไม่มีนักเรียนคนเดียว! นายเข้าใจไหม?! นายจะควบคุมนักเรียนได้ดีขึ้น!”

ดงซูบินยืนขึ้นและมองไปที่เด็กฝึกชาวเกาหลี "ตั้งใจฟัง! อย่าคิดว่าพวกเราชาวจีนเป็นคนอ่อนแอ!”

…….

นอกโรงเรียนเทควันโดฉุยหยวน

เฉินต้าฮุยอุทานอย่างตื่นเต้น “ในที่สุดเราก็สามารถกลับมาหาพวกเขาได้!”

“พี่ซูบิน! คุณใช้ศิลปะการต่อสู้อะไร มันทรงพลังมากเลย”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…ในที่สุดเราก็แก้แค้นได้แล้ว!” ทุกคนต่างตื่นเต้น

ดงซูบินสวมเสื้อโค้ทของเขา “คุณเรียกสิ่งนี้ว่าการแก้แค้น?! นี่เป็นเพียงโรงเรียนเล็กเท่านั้น พักสมองก่อนไปโรงเรียนต่อไป”

หลี่อันหยุดชั่ววินาที “โรงเรียนต่อไป?! คุณยังจะท้าทายโรงเรียนอยู่หรือเปล่า”

ทุกคนตะลึงกับสิ่งที่ ดงซูบินพูด

ดงซูบินตอบ "แน่นอน! จะระบายความโกรธได้อย่างไรถ้าไม่ทุบโรงเรียนห้าหกแห่ง! พวกคุณรวมโรงเรียนเทควันโดที่ทำร้ายชาวจีนทั้งหมดไม่ใช่หรือ! ผมจะไม่ปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งหลุดไปได้เลย!” เนื่องจาก ดงซูบินตัดสินใจที่จะยืนหยัดต่อสู้กับโรงเรียนเทควันโดของกรุงโซลเขาจะออกไปทั้งหมด!

เทควันโด