บทที่ 9 ต่อสู้ครั้งแรก
ทันทีที่ดาเรียสได้รับทางเลือกเขาก็ตกลงที่จะผูกมัดกับระบบแบรนด์ โดยไม่ต้องเสียเวลาพิจารณาผลกระทบเชิงลบใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้น ความคิดที่ว่ามีคนขโมยมันไปจากเขาในขณะที่เขาหลับหรือไม่รู้สึกตัวทำให้เขาสั่นลึกลงไป
[ยินดีด้วย! ตอนนี้ระบบแบรนด์เป็นจิตวิญญาณของคุณ!]
”
ตอนนี้เขาได้ประเมินการ์ดทั้งหมดที่มอบให้เขาเพื่อเอาชีวิตรอดแล้ว ดาเรียสก็พร้อมที่จะสำรวจโลกของเฟาสต์ เขามีลางสังหรณ์ว่า เวนา เทพธิดาที่ส่งเขามาที่นี่เพื่อเล่นกีฬาเป็นผู้อดทนเท่านั้นเพราะวันนี้ควรถือเป็นช่วงเวลาผ่อนผันของเขา
หากเขายังคงนั่งคิดแผนอย่างละเอียดว่าจะก้าวไปสู่การเป็นผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด เธออาจจะหมดความอดทนกับเขาและจบการเดินทางก่อนที่มันจะเริ่มต้นขึ้น ด้วยเหตุนี้ ดาเรียสจึงเปิดแผนที่หลักและตรวจสอบการตั้งถิ่นฐานที่ใกล้ที่สุดรอบ ๆ ที่ตั้งของเขา
'หืม. มีที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ทางทิศใต้ เมืองทางทิศตะวันออกและหนึ่งในห้าเมืองทางทิศตะวันตก ทางทิศเหนือเป็นพื้นที่ร้างที่เรียกว่า ที่ราบแห่งความตาย เห็นได้ชัดว่าใครก็ตามที่ไปที่นั่นไม่เคยกลับมา ... น่าสนใจ '
”
ดาเรียสรู้สึกตื่นเต้นและทึ่งกับสิ่งเหล่านี้อย่างเป็นธรรมชาติ ความต้องการที่จะสำรวจและพัฒนาในดินแดนใหม่ได้ถูกสอดแทรกเข้าไปในยีนของมนุษย์ทุกคน ในศตวรรษที่ 22 นักจิตวิทยาชั้นนำหลายคนเห็นพ้องกันในทฤษฎีที่ว่า
สาเหตุหนึ่งที่ผู้คนส่วนใหญ่จากโลกไม่มีความสุขลึกลงไปเป็นเพราะแผ่นดินได้ถูกตัดขาดและแบ่งแยกไปแล้วโดยไม่มีอะไรเหลือให้สำรวจอย่างแท้จริง
บังเอิญนั่นเป็นเหตุผลใหญ่ที่สื่อแฟนตาซีและสิ่งที่คล้ายกันนี้ยังคงได้รับความนิยมมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาถ้า ดาเรียสจำไม่ผิด ตอนนี้เขามีโอกาสที่จะได้ใช้ชีวิตในจินตนาการแบบป่าเถื่อนด้วยตนเองและต้องยอมรับว่ามีความคาดหวังที่แปลกประหลาดในการทำเช่นนั้น
ดาเรียสลุกขึ้นยืนและมองไปรอบ ๆ กระท่อมอย่างผ่านๆ เขาคิดว่านี่ควรจะเป็นพื้นที่ตั้งฐานของเขาและสามารถทำหน้าที่เป็นเซฟเฮาส์หลักของเขาได้ในขณะนี้
ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเมื่อเขาออกจากกระท่อมและที่ลุ่มทั้งหมด ต้นไม้โดยรอบรวมกันแน่นและป่าโดยรวมค่อนข้างมืดเนื่องจากใบไม้ที่ถักถมอย่างแน่นหนาทำให้แทบไม่เหลือช่องว่างให้แสงแดดส่องผ่านได้
แทบจะไม่พอที่จะเห็นว่าเขากำลังจะไปที่ไหน แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้การเดินทางราบรื่นหรือสงบลง ดาเรียสไม่ใช่คนขี้ขลาด แต่มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเดินผ่านป่ามืดที่มีเสียงดังเพียงเล็กน้อยในแง่ของสัตว์ป่าโดยไม่รู้สึกหวาดกลัว เว้นแต่ว่าพวกเขาจะคุ้นเคยกับมัน
โชคดีที่ส่วนมืดของป่าไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น ในเวลาเพียง 5 นาทีเขาได้เดินผ่านหลังคาที่มีความแน่นหนาของใบไม้และเข้าสู่ส่วนที่กว้างขึ้น
ดาเรียสมองไปข้างหลังเขาและรู้สึกถึงลมหายใจของเขาเมื่อเห็นว่าไม่มีแสงใด ๆ มีเพียงความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดระหว่างต้นไม้ที่ใกล้ที่สุด แต่เขามั่นใจว่าเขาสามารถมองเห็นได้มากกว่านี้ในขณะที่เขาอยู่ข้างใน
เขาใช้เวลาสักพักในการสงบใจที่เต้นรั่วๆ ลง ขณะที่เขาให้เหตุผลว่านี่อาจเป็นสิ่งที่เวนาสร้างขึ้น อย่างไรก็ตามมันรู้สึกน้อยลงราวกับว่าเขาได้ออกจากบ้านไปเดินเล่นและเหมือนกับว่าเขาเดินออกมาจากส่วนลึกของเหวที่น่ากลัวและเข้าสู่แสงสว่าง
ทันใดนั้นดาเรียก็ได้ยินเสียงดังขึ้นและหันไปเห็นหมูป่ากำลังจ้องมาที่เขา หมูป่าตัวนั้นจ้องจะจัดการเขาเพราะคิดว่า เขาบุกเข้ามาในอาณาเขตของมัน
เมื่อรู้แน่ชัดว่าสัตว์ป่าดุร้ายเพียงใดเมื่อโดนบุกรุกเข้ามาในดินแดนของมันดาเรียสไม่ได้วางแผนที่จะสู้ด้วย ทันทีเขาใช้ทักษะการตรวจสอบกับหมูป่าเพื่อประเมินโอกาสในการต่อสู้ของเขา
[หมูป่า - สัตว์ร้ายระดับ 1
HP: 5/5 MP: 0/0]
ดาเรียสตกตะลึง หากเป็นเช่นนั้นเขาโจมตีด้วยพลังประกายไฟ 5 ครั้งของเขาก็น่าจะสามารถฆ่าสัตว์ร้ายได้ ไม่ว่าจะเป็นสปาร์ก - หรือเวทมนตร์โดยทั่วไป - มีพลังมากกว่าที่เขาคิดหรือสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ในโลกนี้อ่อนแอกว่าที่เขาคาดไวมาก
หมูป่าเริ่มบดกีบของมันบนพื้นพร้อมที่จะชาร์จอย่างชัดเจน ดาเรียสไม่มีเจตนาที่จะให้สัตว์บางตัวคิดจะโจมตีเขาดังนั้นเขาจึงยื่นมือออกไปและกระตุ้นให้พลังประกายไฟยิงออกไปทางจิตใจ
เขาคาดว่ามันจะล้มเหลว แต่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อมีประกายไฟฟ้าไหลออกมาจากนิ้วที่ยื่นออกมาและพุ่งเข้าใส่หมูป่าซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่กี่เมตร
หมูป่าส่งเสียงร้องและล้มลงไปที่ท้องร่างกายกระตุกเล็กน้อยขณะที่มันเกิดฟองที่ปาก
'นั่นต้องเป็นเอฟเฟกต์สตันจากความเสียหายสายฟ้าที่ซีซาร์กล่าวถึง'
”
อย่างไรก็ตามการทำให้มึนงงไม่นานในขณะที่มันกลับมายืนในวินาทีถัดไป อนิจจาก่อนที่หมูป่าจะเริ่มชาร์จมันก็ถูกดาเรียสโจมตีอีกครั้ง มันทำให้ไม่สามารถขยับตัวได้
ฉากนี้ซ้ำอีกสามครั้งหลังจากนั้นหมูป่าก็ไม่สามารถยืนได้อีกต่อไปเพราะมันถูกฆ่าตาย ดาเรียสยืนอยู่ในจุดเดิม ...
'การต่อสู้'
ทั้งหมด ... พร้อมกับขมวดคิ้ว
เขาแน่ใจว่านี่ไม่ใช่วิธีที่เวทมนตร์ควรจะได้ผล หากผู้วิเศษทุกคนสามารถปล่อยพลังได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุดโดยไม่มีคูลดาวน์พวกเขาจะเป็นเทพเจ้าของโลกนี้โดยมีสายพันธุ์อื่น ๆ และผู้คนต่างก้มหัวแทบเท้า
อย่างไรก็ตามในขณะที่ผู้วิเศษมีสถานะสูงในอาณาจักรอันดราโต แต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในจุดสูงสุด ในความเป็นจริงตามความรู้ที่ ดาเรียส ได้รับจากแพคข้อมูล เหตุผลหลักที่ผู้วิเศษได้รับความเคารพมากก็คือความยากลำบากในการบรรลุผลสำเร็จ
เช่นเดียวกับการที่ทนายความได้รับการเคารพบนโลก ในเรื่องความยากและความซับซ้อนในอาชีพของพวกเขา ก็สามารถพูดได้เช่นเดียวกันเกี่ยวกับนักเวทย์เฟาสเตียน ประเทศยังคงนิยมนักรบและนักสู้ทางกายภาพมากกว่าพวกเขาในฐานะกองกำลังต่อสู้ของพวกเขา
ดาเรียสคิดจะขอให้ซีซาร์ชี้แจง แต่กลับระงับความคิดนั้น เขาสามารถให้เหตุผลได้ว่าเนื่องจากคลาสเมกัส ได้รับการมอบให้กับเขาโดยผู้ริเริ่มคลาสคุณภาพสูงสุดคลาสนั้นก็มีคุณภาพเหมือนกัน
ตัวเลือกอื่น ๆ ของ พ่อค้า, นักมวย, ดาบอาคม และ ผู้สร้าง น่าจะส่งผลให้เกิดสิ่งพิเศษที่สามารถบดบังคลาสอื่น ๆ ทั้งหมดที่มีประเภทเดียวกันในโลกของเฟาสต์ได้
