ในฐานะลอร์ดคุณสามารถเข้าร่วมในภารกิจขนาดใหญ่ต่างๆ สามารถครอบครองเขตแดนลึกลับ,กอบโกยทรัพยากร,ได้รับสินค้าและเงินจำนวนมหาศาลและและยังมีรางวัลสิทธิประโยชน์มากมาย

เย่เฉินผู้มีความทรงจำเกี่ยวกับชีวิตในอดีต เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่พลาดเลือกอาชีพของลอร์ด

เย่เฉินในชีวิตก่อนหน้านี้ ออกล่าด้วยตัวคนเดียว

และเขาไม่มีคุณสมบัติพอที่จะแข่งขันกับกองกำลังต่างๆ แต่สิ่งนี้ไม่สำคัญอีกแล้ว สิ่งที่สำคัญคือเย่เฉินรู้อย่างชัดเจนว่าพลังที่มีอยู่ทั้งหมดล้วนเป็นของลอร์ดโดยไม่มีข้อยกเว้น

แม้แต่สัตว์อสูรหรือแม่มดก็ไม่มีข้อยกเว้น

หากคุณต้องการมีชีวิตและใช้ชีวิตอย่างอิสระไม่ว่าจะเป็นในโลกความจริงหรือในเกมสิ่งที่คุณต้องการมีคือความแข็งแกร่งความแข็งแกร่งที่ทรงพลัง!

ความแข็งแกร่งสยบทุกสิ่ง!

ดังนั้นเย่เฉินจึงต้องใช้คำสั่งสร้างหมู่บ้านไม่ว่าจะเป็นเกมหรือความเป็นจริง เพื่อสร้างดินแดนของตัวเอง!

แต่ในขณะนี้ ในเกมก่อนยุคประวัติศาสตร์ สถานที่ที่เย่เฉินอยู่มันไม่เหมาะสมอย่างยิ่งที่จะใช้คำสั่งสร้างหมู่บ้าน

ที่นี่คือยอดเขาที่สูงกว่า 10,000 เมตร

ชาวบ้านไม่สามารถขึ้นมาได้แน่นอน แล้วคุณจะอัพเกรดหมู่บ้านได้อย่างไร?

ไม่ต้องพูดถึงทรัพยากรจำนวนมากที่จำเป็นในการสร้างหมู่บ้าน ที่นี่ก็ไม่มีเช่นกัน

"ฆ่าตัวตายดีไหม?" เย่เฉินก้าวเดินไปรอบ ๆ ขอบภูเขาจากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว

ไม่มีทางให้เย่เฉินลงจากที่นี่

"ไม่! ตอนนี้ฉันถึงเลเวล 50 แล้ว ตกลงไปตายไม่น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือไอเทมจะดรอป

แต่จะปล่อยให้คำสั่งสร้างหมู่บ้านระดับพระเจ้าดรอปไม่ได้เด็ดขาด!”

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัด

อย่างไรก็ตามความอึดอัดนั้นก็กินเวลาเพียงชั่วครู่

ทันใดนั้นเย่เฉินก็กวักมือเบาๆ หอกสังหารก็ปรากฏออกมาทันที เย่เฉินเจาะไปที่ก้อนหินอย่างอย่างรุนแรง

“ฟึบ”

หอกสังหารสามารถ เจาะลงไปในหินอย่างง่ายดาย

"ทำได้จริงๆ... " เย่เฉินมุมปากกระตุกโดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นเขาก็เดินไปที่ขอบภูเขา

เมื่อมองท้องฟ้าที่มีเมฆสีขาวเป็นชั้น ๆ เย่เฉินถอนหายใจเป็นเวลานาน จากนั้นเขาก็กระโดดลงไปจากหน้าผา

หลังจากเขาสูดหายใจเข้าลึกๆ หอกสังหารที่ถูกเรียกโดยเย่เฉินก็เจาะเข้าไปในผาหินด้วยการแทงเพียงครั้งเดียว

ร่างกายที่กำลังหล่นลงอย่างรวดเร็วก็หยุดลงทันที

หลังจากหยุดชั่วขณะ หอกสังหารก็หายไปและร่างของเย่เฉินก็ร่วงลงอีกครั้งเย่เฉินใช้หอกสังหารในการชะลอความเร็วที่ตกลงไปด้านล่าง

หอกสังหารยังคงเจาะไปที่หน้าผาหิน ครั้งแล้วครั้งเล่า

เมื่อเย่เฉินตกลงมาถึงด้านล่างของภูเขา เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจในทันที

ไม่จำเป็นต้องฆ่าตัวตายแล้ว คำสั่งสร้างหมู่บ้านระดับพระเจ้ายังถูกเก็บไว้อย่างดี

ส่วนอันตรายอื่น ๆ เย่เฉินไม่คิดว่ามันไม่น่าจะเกิดขึ้นในตอนนี้ เพราะก่อนหน้านี้ราชาพยัคฆ์ เลเวล 100 และอสรพิษ เลเวล 100 ปรากฏตัวที่นี่คงจะไม่มีสัตว์ร้ายอื่นๆอยู่ใกล้ ๆ

ส่วนพวกโจรนั้น พวกมันยิ่งไม่น่าจะปรากฏตัว

เมื่อเย่เฉินหันกลับมามองไปที่สภาพแวดล้อมโดยรอบเพื่อที่หาทางออกจากที่นี่ เขาก็ต้องตกใจทันที

เย่เฉินตระหนักได้ว่าสถานที่แห่งนี้เป็นหุบเขาที่กว้างใหญ่

ก่อนที่จะลงมาที่นี้ เนื่องจากมีเมฆสีขาวบดบังทำให้ไม่สามารถมองเห็นทิวทัศน์ภายใต้เมฆได้

ตอนฉันลงมา ฉันไม่ได้ดูด้วยซ้ำเพราะต้องตื่นตัวตลอดเวลาเพื่อไม่ให้มือหลุดตกลงมา

ในที่สุดเย่เฉินก็ได้เห็นอย่างชัดเจนว่าสถานที่แห่งนี้เป็นหุบเขาขนาดใหญ่ มันมีขนาดใหญ่มาก

มีต้นไม้เป็นระยะๆ ต้นไม้โบราณสูงตระหง่านอยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร ใกล้ๆกันดอกไม้และต้นไม้มีอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง ผีเสื้อและผึ้งโบยบินรอบบริเวณ

หุบเขานี้ไม่ได้เป็นหุบเขาปิด มีสันเขาแนวตั้งกว้างประมาณหนึ่งกิโลเมตรทางทิศตะวันตก

ซึ่งสามารถออกจากหุบเขานี้ได้

ที่นี่……

ดูเหมือนจะไม่มีใครค้นพบในชาติที่แล้ว ...

เย่เฉินเงียบไปครู่หนึ่งจากนั้นส่ายหัวไม่คิดถึงเรื่องเหล่านั้นอีกต่อไป

อย่างไรก็ตามแผนการของเย่เฉินที่จะออกจากที่นี้ ถูกเย่เฉินพับเก็บไว้ชั่วคราว

เย่เฉินมองไปรอบ ๆ ในหุบเขา เขาใช้เวลาไม่นานก่อนที่เขาจะเห็นน้ำตกมากกว่าสิบแห่ง

ห้าแห่งอยู่ทางตอนเหนือ ไหลลงมาก่อตัวเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่

สามแห่งไหลลงมาจากหน้าผาหินทางทิศใต้ ก่อตัวเป็นลำห้วย

นอกจากนี้ยังมีลำธารเล็ก ๆ บนหน้าผาหินอยู่ทุกหนทุกแห่ง

มีแม่น้ำเล็ก ๆ ที่ทางเข้าและทางออกของหุบเขา น้ำที่ไหลมาจากทะเลสาบและลำห้วยในหุบเขามันไหลออกมาจากหุบเขาและรวมเข้ากับแม่น้ำขนาดใหญ่นอกหุบเขา พร้อมกับมีคลื่นสาดกระเซ็นที่ไม่มีที่สิ้นสุด

นอกหุบเขามีต้นไม้สูงตระหง่านสุดสายตา

ที่นี่เป็นป่า ฉันไม่รู้ว่าป่านี้ใหญ่แค่ไหน เย่เฉินมองหาต้นไม้ที่สูงที่สุดในบริเวณใกล้ๆเขาปีนขึ้นไป

เพื่อที่จะมองให้ทั่วพื้นที่

หลังจากนั้นไม่นาน, เย่เฉินก็หัวเราะและหัวเราะเสียงดังขึ้นกับความรู้สึกเป็นอิสระนี้

เพราะแม่น้ำขนาดใหญ่ไหลลงสู่ทะเล เย่เฉินจึงมองเห็นทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทะเลอุดมไปด้วยทรัพยากร

และผืนดินในหุบเขาอุดมสมบูรณ์มาก มีทั้งน้ำพุทั้งไม้และหิน

นอกหุบเขาเป็นป่าที่กว้างใหญ่ ทรัพยากรที่จำเป็นในการสร้างหมู่บ้านสามารถหาได้ง่ายในที่แห่งนี้

ยิ่งไปกว่านั้นหุบเขาแห่งนี้ใหญ่เกินกว่าจะบรรยายได้ มันจะไม่ส่งผลต่อการขยายขนาดของหมู่บ้านในอนาคต แม้ว่าในที่สุดจะยกระดับเป็นเมืองหลวงก็ตาม

สันเขาที่ทอดยาวทำหน้าที่เหมือนกำแพงเมือง เมื่อถึงเวลาไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือปีศาจแม้ว่าจะเป็นแม่มดก็ยากที่จะโจมตี

เย่เฉินได้เห็นการต่อสู้และการโจมตีมากมายในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา

ทั้งสามเผ่าพันธุ์ต่าง ต่อสู้และโจมตีซึ่งกันและกันเป็นเวลาหลายปีและไม่เคยหยุดหย่อน

ดังนั้นเย่เฉินจึงต้องการที่จะสร้างรากฐานของเขาให้ไม่สามารถสั่นคลอนได้

หุบเขาที่พบในตอนนี้ถูกออกแบบมาเพื่อเย่เฉิน เย่เฉินกลับไปที่หุบเขาโดยไม่ลังเล

หลังจากเลือกสถานที่แล้วเขาก็ใช้คำสั่งสร้างหมู่บ้าน

ใช้!

"ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน ในการก่อตั้งหมู่บ้านโปรดตั้งชื่อหมู่บ้าน"

เย่เฉินเงียบไปครู่หนึ่งจากนั้นก็พูดออกมาเพียงสองคำ

“หลุนฮุย(กลับชาติมาเกิด)”

"ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น เย่เฉิน ในการก่อตั้งหมู่บ้านหลุนฮุย"

ในวินาทีต่อมา บ้านมุงด้วยจากสามหลังก็ปรากฏขึ้น ในที่ที่เย่เฉินยืนอยู่มีหนึ่งหลังใหญ่และสองหลังเล็ก

ทันใดนั้น เสียงประกาศของระบบดังขึ้นในห้วงความคิดของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด

"ติ้ง ผู้เล่น เย่เฉิน เป็นคนแรกที่สร้างหมู่บ้านและหมู่บ้าน หลุนฮุย ได้รับรางวัลพิเศษในฐานะหมู่บ้านแรกในดินแดนที่รกร้าง"

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด