ตอนที่แล้ว97 - ประกาศผลการสอบ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป99 - คิดถึงอันตรายในยามสงบ

98 - เกียรติยศของเมืองหลิวเหอ


98 - เกียรติยศของเมืองหลิวเหอ

ผู้ส่งสารที่เร็วที่สุดใช้ทางลัดผ่านถนนเล็กๆและเดินทางไปยังเมืองหลิวเหอก่อนคนอื่น ทันทีที่เขามาถึงถนนในเมืองหลิวเหอเขาหยิบฆ้องที่แขวนอยู่บนหลังม้าและตีเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้คนรอบตัวเขา

เขาตะโกนออกมาด้วยเสียงดังกังวานมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

"ข่าวดีข่าวดี! นายน้อยเอี้ยน เอี้ยนลี่เฉียงแห่งเมืองหลิวเหอสามารถสอบศิลปะการต่อสู้ประจำมณฑลติด 3 อันดับแรกในวันนี้ "

"ข่าวดีข่าวดี! นายน้อยเอี้ยน เอี้ยนลี่เฉียงแห่งเมืองหลิวเหอสามารถสอบศิลปะการต่อสู้ประจำมณฑลติด 3 อันดับแรกในวันนี้ "

ข่าวดีกวาดไปทั่วถนนเหมือนสายลม เมื่อพ่อค้าตามท้องถนนและคนเดินถนนได้ยินข่าวนี้หลายคนแทบไม่เชื่อหูตัวเองเลย

โดยปกติแล้วทุกคนรู้จักลูกชายของช่างตีเหล็กเอี้ยน แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าลูกชายของเขาจะติด 3 อันดับแรกในการสอบศิลปะการต่อสู้ในวันนี้

มันนานหลายปีแล้วที่เด็กหนุ่มจากเมืองหลิวเหอไม่ติดอันดับ 1 ใน 3 ของการสอบศิลปะการต่อสู้ประจำมณฑล

“พี่ใหญ่เจ้ารู้ทางไปบ้านของนายน้อยเอี้ยนลี่เฉียงหรือไม่ข้าตั้งใจจะนำข่าวดีมาบอกครอบครัวของเขา” เมื่อผู้ส่งข่าวมองเห็นคนขายเนื้อยืนบนถนนด้วยความงุนงงเขาหยุดม้าที่หน้าแผงขายเนื้อและถามคนขายเนื้อคนนั้นอย่างมีความสุข

คนขายเนื้อหลิวที่อยู่ในความงุนงงจู่ๆก็กลับมาสู่ความเป็นจริงก่อนที่เขาจะยิ้มอย่างรวดเร็วบนใบหน้าของเขาและชี้ไปที่ริมฝั่งแม่น้ำหลิว

"ที่พักของนายน้อยเอี้ยนลี่เฉียงอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ มีโรงตีเหล็กที่บ้านของเขาเพียงมองหาปล่องไฟที่สูงที่สุดเจ้าก็จะเจอ ... "

คนขายเนื้อหลิวกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเมื่อเขาพูดจบ จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและถามอย่างระมัดระวัง“ โอ้ใช่…อืม…เจ้ากำลังบอกว่าเอี้ยนลี่เฉียงอยู่ในประกาศเกียรติยศเจ้าแน่ใจนะว่าเห็นไม่ผิด?

"ฮ่าฮ่าชื่อของนายน้อยเอี้ยนลี่เฉียงซึ่งมาจากเมืองหลิวเหอถูกเขียนขึ้นเป็นลำดับแรกในม้วนเกียรติยศทุกคนสามารถมองเห็นมันได้อย่างชัดเจนแล้วข้าจะทำผิดพลาดเรื่องนี้ได้อย่างไร?”

ผู้ส่งสารคนนั้นพูด

แต่โดยไม่รอช้าเขาก็รีบขี่ม้าของตัวเองไปที่บ้านของเอี้ยนลี่เฉียง

"ข่าวดีข่าวดี! นายน้อยเอี้ยนลี่เฉียงแห่งเมืองหลิวเหอติด 1 ใน 3 ของการสอบศิลปะการต่อสู้ของมณฑลชิงไห่!" ผู้ส่งสารตีฆ้องในขณะที่เขาประกาศเสียงดังและหายไปต่อหน้าต่อตาของคนขายเนื้อหลิวในพริบตา

มีเพียงเสียงฆ้องและเสียงตะโกนของเขาเท่านั้นที่ยังคงได้ยินอยู่แผ่วเบา

แม้ว่าดวงอาทิตย์กำลังจะตกดินและอุณหภูมิจะค่อยๆลดลงคนขายเนื้อหลิวก็ดูราวกับว่าเขาสูญเสียจิตวิญญาณในขณะที่ฟังเสียงข่าวดีที่ห่างไกลออกไป

ใบหน้าของเขาซีดและดวงตาของเขาไม่มีชีวิตชีวา ในพริบตาหน้าผากที่เปล่งประกายและมันเยิ้มของเขาก็เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ เมื่อเขานึกถึงวิธีที่เขาปฏิบัติต่อพ่อและลูกชายของตระกูลเอี้ยนในอดีต

“พ่อ…เมื่อกี้ใครที่ตะโกนและตีฆ้องข้างนอก…?” ลูกชายของคนขายเนื้อหลิวออกมาจากห้องด้านหลังแผงขายเนื้อ เขาถือขาหมูที่ปรุงแล้วไว้ในมือและใบหน้าของเขามันเยิ้มไปหมด

เมื่อเขาเห็นลูกชายของเขาในขณะนี้คนขายเนื้อหลิวก็รู้สึกโกรธ เขาตบลูกชายทันทีและตะโกนออกมาด้วยเสียงดุดัน

"เจ้ายังจะกินอีกข้าบอกให้เจ้าฝึกศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่เด็ก แต่เจ้าก็ไม่ทำ เลิกกินได้แล้วนับแต่นี้ไปเจ้าต้องฝึกฝนศิลปะการต่อสู้หากเจ้าไม่สามารถผ่านท่าม้าได้นับแต่นี้เจ้าไม่ใช่ลูกชายของข้าเอง”

ลูกชายของคนขายเนื้อหลิวรู้สึกมึนงงทันทีที่ถูกพ่อของเขาตบ หลังจากนั้นเขาตอบสนองด้วยการร้องไห้เสียงดัง

...

ในบ้านตระกูลเอี้ยน โจวหงต๋าและภรรยาของเขาได้เตรียมอาหารพร้อมกับน้ำแกงไก่หนึ่งหม้อเรียบร้อยแล้วและกำลังรอการกลับมาของเอี้ยนลี่เฉียง

เอี้ยนเต๋อชางและพ่อบ้านลู่อยู่ในลานบ้านคุยกันระหว่างรอ

แต่แทนที่จะเป็นเอี้ยนลี่เฉียงกลับมาก่อน กลับกลายเป็นว่าผู้ส่งสารที่นำข่าวดีมาเป็นคนทักทายพวกเขา

“ข่าวดีข่าวดี! นายน้อยเอี้ยน เอี้ยนลี่เฉียงแห่งเมืองหลิวเหอเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกในการเข้าสอบศิลปะการต่อสู้ประจำมณฑลในวันนี้…!”

ทันทีที่ทั้งสองได้ยินเสียงพวกเขามองหน้ากันโดยไม่เชื่อหูของตัวเอง อย่างไรก็ตามเสียงนี้เข้ามาใกล้พวกเขามากขึ้นและชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

“ข่าวดีข่าวดี! นายน้อยเอี้ยน เอี้ยนลี่เฉียงแห่งเมืองหลิวเหอเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกในการเข้าสอบศิลปะการต่อสู้ประจำมณฑลในวันนี้…!”

เอี้ยนเต๋อชางยังคงพบว่ามันยากที่จะเชื่อเล็กน้อย แต่พ่อบ้านลู่ก็ลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าตื่นเต้นมาก

“ข่าวดีข่าวดี! นายน้อยเอี้ยน เอี้ยนลี่เฉียงแห่งเมืองหลิวเหอเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกในการเข้าสอบศิลปะการต่อสู้ประจำมณฑลในวันนี้…!”

เสียงดังกล่าวมาถึงด้านนอกของที่พักแล้ว หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงเคาะประตูหลักหลายครั้งโจวเถี่ยซูรีบไปเปิดประตูโดยไม่รอคำสั่งของพ่อบ้านลู่

ผู้ส่งสารที่ถือฆ้องพร้อมกับรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขายืนอยู่ที่อีกด้านหนึ่งของประตูแล้ว เพื่อนบ้านรอบๆบ้านตระกูลเอี้ยนก็มามุงดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"ข้ามาที่นี่เพื่อแจ้งข่าวดีนายน้อยเอี้ยน เอี้ยนลี่เฉียงแห่งเมืองหลิวเหอเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกในการเข้าสอบศิลปะการต่อสู้ประจำมณฑลในวันนี้ เขาจะกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ของมณฑลแห่งนี้ในอนาคตอย่างแน่นอน!”

เมื่อเห็นเอี้ยนเต๋อชางให้รางวัลกับผู้ส่งสารที่มาพร้อมกับข่าวดีพร้อมกับเงินสองเหรียญทอง พ่อบ้านลู่ก็เรียกหาผู้คุ้มกันจากตระกูลลู่ทันทีพร้อมกับให้เขานำข่าวดีกลับไปมณฑลหวงหลงเพื่อแจ้งให้กับตระกูลลู่ ...

จากนี้จะลงวันละ 2 ตอนนะครับ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด