Chapter 12
"สวัดดี ไวท์เดวิล."
โทมัส เป็นผู้จัดการของมิดไนท์โฮลเตล ยกแก้วให้กับซอด.
"เนื่องในโอกาสอะไร?"
ซอดรู้สึกอธิบายไม่ถูกและในเวลาเดียวกันเขาก็หยิบแก้วขึ้นจิบ.
รสชาติที่กลมกล่อมและกลิ่นหอมที่ชวนหลงใหล...
"คุณอาจะไม่รู้ ความน่าเกรงขามของคุณนั้นรุนแรงมาก ด้วยพลังของคุณ คนอื่นๆในวงการก็ได้ให้ชื่อแก่คุณด้วย."
โทมิสยิ้มและมองไปที่ซอดและไม่ลืมที่จะปรบมือเบาๆเพื่อแสดงความยินดี.
"มันอาจฟังดูไม่ค่อนดีนัก แต่มันก็เกี่ยวข้องกันอย่างเรียบง่ายและตรงไปตรงมา นั่นก็คือ เดธ."
(ผู้แปล:ฉายาของซอดคือไวท์เดวิล แต่คนอื่นจะเรียกเขาว่า เดธ หรือเป็น 'เดธ'เดอะไวท์เดวิล)
ซอดรู้สึกว่าไม่อยากได้ชื่อเล่นแบบนี้เลย.
หลังจากที่ทำภารกิจ 5 ล้านสำเร็จภายในทีเดียว ซอดก็กลายเป็นตำนานของมิดไนท์โฮลเตลและเป็นตำนานของโลกนักฆ่า.
หลังจากที่ทำเร็จโดยไม่ต้องมีการเตรียมตัวใดๆ แม้ว่าจะเป็นนักฆ่าที่ต้องการจะมาท้าทาย พวกเขาก็ยังต้องยอมกับสถิติเหล่านี้.
ซอดกำลังอารมณ์ดี เขาสามารถสร้างรายได้มากกว่า 10 ล้านในช่วงเวลาสั้นๆและกลายเป็นเศรษฐีคนหนึ่ง เขาเลยมีความสุขอย่างมาก.
แม้ว่าจะบอกว่าในประเทศทุนนิยมอย่าง อเมริกา มันก็มีเศรษฐีอยู่ทั่วทุกที่.
ในเวลาว่าง ซอดต้องการชุดเกราะที่แข็งแกร่งขึ้นสำหรับตัวของเขาเอง.
บนคริปตอน ซอดเกิดและถูกกำหนดให้เป็นนักวิจัย เขาเลือกที่จะสรรหาการวิจัยโดยธรรมชาติ แน่นอนว่าในฐานะนักเดินทางข้ามโลก การที่จะทำวิจัยเพียงอย่างเดียวมันก็เป็นไปไม่ได้ เขายังต้องผูกมิตรกับนายพลซอดเป็นพิเศษอีกด้วย สำหรับคนพวกนี้ เขาก็เคยเตรียมพร้อมที่จะรับมือพวกเขาในอนาคต.....แต่แล้วก็ไม่จำเป็นอีกแล้ว.
เกราะที่เขาใส่อยู่ตอนนี้ก็เป็นผลงานของซอด ซึ่งทำจากโลหะพิเศษที่สกัดจากโลหะของคริปโตเนียนและหลอมรวมกับแร่ธาตุจากต่างดาว ซูปเปอร์อัลลอนด์นี้มีชื่อว่า 'คริปตอน โกลด์' ซึ่งเป็นสิ่งชั่วๆที่ซอดสร้างขึ้นมา
คริปตอนโกลด์นั้นมีแข็งแกร่งอย่างมาก มันทนความร้อน,กันการโจมตี,มีความยืดหยุนสูงมาก แม้แต่ชุดเกราะของนายพลซอดและชุดอื่นๆที่จะเพิ่มพลังต่อสู้ของเขาได้ แต่มันก็เปราะบางกว่าของเขามาก ท้ายที่สุดการต่อสู้ระหว่างคริปโตเนียนนั้นรุนแรงเกินไป วัสดุธรรมดาไม่อาจทนต่อการทำลายล้างที่เกิดจากอีกฝ่ายได้.
คริปตอน โกลด์อันนี้แตกต่าง ต่อหน้าอาวุธส่วนใหญ่ของคริปตอน คริปตอนโกลด์จะสามารถฟื้นฟูกลับมาเหมือนเดิมได้ แม้แต่อาวุธที่สุดยอดของคริปโตเนียนก็ยังต้องแหยเมื่อเจอกับคริปตอน โกลด์ แต่คริปตอน โกลด์นั่นต้องการพลังงานเพื่อดูดซับมาซ่อมแซมส่วนที่เสียหาย ด้วยพลังของมันเอง.
ซอดไม่คาดหวังประสิทธิภาพของเกราะรบ แต่เขาก็ไม่ต้องการที่จะต้องมากังวลกับเสื้อผ้าของเขาหลังจากที่ต่อสู้ไปได้ครึ่งทาง ดังนั้นเขาจึงต้องการหาเกราะที่แข็งแกร่งกว่านี้มาใช้.
สำหรับการสวมใส่ที่เป็นแบบต้าเฉียวนั้น ซอดรู้สึกอับอายที่แม้แต่เขาก็รับไม่ได้.
(ผู้แปล:เกราะรบที่ซอดใส่อยู่ตอนนี้เป็นเหมือนกับเกราะไหมฟ้าที่บางเบา)
เขามาที่มิดไนท์โฮลเตลในวันนี้เพื่อมารับไวเบรเนี่ยมผ่านเส้นทางของมิดไนท์โฮลเตล.
ไวเบรเนี่ยมนั้นไม่ได้เป็นของแค่วากันด้าเท่านั้น ท้ายที่สุดเหล่าผีน้อยพวกนี้ก็สามารถเสาะหาไวเบรเนียมได้บ้างนอกจากวากันด้า แม้แต่อัลตรอนก็สามารถสร้างร่างกายที่เกิดจากไวเบรเนียมได้ ซอดคิดว่ามันคงไม่ยากเกินไปที่จะขอแค่บางส่วน.
แบล็คแพนเทอร์,ทีชาล่า ได้ถูกสั่งให้มาเรียนที่มหาลัยต่างประเทศเพื่อที่จะได้นำไปพัฒนาวากันด้าให้เป็นประเทศที่มีเทคโนโลยีสูง ซึ่งเขาก็ได้ขายไวเบรเนี่ยมจำนวนหนึ่ง
"ไวเบรเนียม?"
โทมัสก็เคยได้ยินเกี่ยวกับโลหะผสมนี้ มันมาจากประเทศแอฟริกาที่ล้าหลังและมีจำนวนน้อยมาก แต่ดูเหมือนว่ามันจะมีมากขึ้นเมื่อไม่นานนี้.
"10ล้านUS ต่อกรัม นี่เป็นราคาตลาด แต่ราคาซื้อจริงๆนั้นสูงกว่านี้อีก."
โทมัสพูด เพราะเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ ไม่ใช่เพราะมิดไนท์โฮลเตลไม่อาจเอามันมาได้ แต่เป็นเพราะราคาที่สูงเกินจริงของมันนั้นมากมายนัก.
มันแพงเสียจนทำให้เศรษฐีหลายๆคนล้มละลายได้.
"ฉันมีเงินมากกว่า 8 ล้านในบัญชี มันจะซื้อได้เท่าไร?"
ซอดถามโดยไม่กระพริบตา เงินก็คือเครื่องมือ แน่นอนว่าคุณต้องใช้เมื่อคุณต้องการ ไม่ต้องพูดถึงว่าการบริการของมิดไนท์โฮลเตลนั้นเป็นดั่งเหมืองทอง และคุณเองก็สามารถสร้างรายได้ด้วยตัวของคุณเอง.
"รอสักครู่"โทมัสกดโทรศัพท์และมองไปที่ซอดหลังจากที่คุยสั้นๆ.
"ประมาณ 500 กรัม."
โทมัสไม่ได้รับปากเอง เขาได้ถามหัวหน้าของเขาก่อนที่จะบอกกับซอด.
แพงขนาดนี้เลย?
แม้ว่าเขาจะเตรียมใจมาแล้ว แต่ราคามันก็เหนือเกินจิตนาการ.
ไม่น่าแปลกใจเลยที่โทนี่สตาร์กไม่ทำชุดเกราะไวเบรเนียม และเขาก็มักจะปรับปรุงเองเสมอ ถ้าเขาใช้ไวเบรเนียมในการทำเกราะ Mark 3 ที่หนัก 90 กิโลกรัม แม้ว่าไวเบรเนียมจะเบามาก แต่ก็เพียงพอที่จะละลายเงินของเขาไปเป็นเสียส่วนใหญ่.
ซอดพักผ่อนอยู่ในมิดไนท์โฮลเตลเป็นเวลาสองวันก่อนที่จะกอดกล่องไวเบรเนียมและจากไป.
ประสิทธิภาพของมิดไนท์โฮลเตลนั้นดีมากๆซึ่งทำให้ซอดแน่ใจมากขึ้นว่าต้องมีไฮดร้าอยู่เบื้องหลังมิดไนท์โฮลเตล.
เมื่อเขากลับไปที่บ้าน วิลล่าก็สร้างเสร็จแล้ว ซอดเดินตรงไปที่ห้องใต้ดินซึ่งเขาได้เตรียมห้องสำหรับการวิจัยของเขาแล้ว.
เขาตรวจสอบไวเบรเนียมก่อน.
ความแข็งเทียบไม่ได้กับคริปตอน โกลด์ แต่คุณสมบัติพิเศษของไวเบรเนียมนั้นมีมากที่สุด.
โมเลกุลจะไม่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ เมื่อดูดซับพลังงานกล ไวเบรเนียมที่เคลือบอยู่ภายนอกจะมีไว้เพื่อสร้างโมเลกุลของคริปตอน โกลด์ซึ่งมันจะทำให้ไวเบรเนียมแข็งขึ้นมาก แต่ก็ยังไม่ชักเจนว่าขีดจำกัดของมันอยู่ที่ไหน เพราะเมื่อมันไปถึงจุดสูงสุดมันจะระเบิดและปล่อยพลังงานดูดซับออกมา.
คริปตอน โกลด์เต็มไปด้วยความทนทานต่อการโจมตีต่างๆ,ทนความร้อน-เย็น,ทนการกัดกร่อน,มีโครงสร้างที่มั่นคงและรับมือกับความถี่สูง,ต้านทานพลังงานจลน์และอื่นๆ.
"ไวเบรเนียมที่หนักเท่ากับเหรียญกระโหลก ฉันไม่อาจศึกษาอะไรได้."
ซอดขมวดคิ้ว ถ้าเขาสามารถหาอัตราส่วนที่สมบูรณ์ระหว่างคริปตอน โกลด์และไวเบรเนียม เขาก็จะสร้างชุดเกราะที่ไม่มีวันพังได้.
และซอดก็ยังให้ความสนใจของโลหะผสมเอ็ดแมน และโลหะผสมเอ็ดแมนแท้ๆ แต่ยังไม่มีมิวแทน์ในโลกนี้ ดังนั้นจึงยังเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับโลหะผสมเอ็ดแมนที่เป็นของเหลวโดยธรรมชาติ แต่เดิมโลหะผสมเอ็ดแมนเป็นของกับตันอเมริกาเท่านั้น สูตรของโลหะผสมเอ็ดแมนจริงๆนั้นรู้เพียงแค่กองทัพอเมริกาเท่านั้น ปัญหาคือการผลิตที่ยากมาและโลหะผสมเอ็ดแมนที่เป็นรองก็ได้รับความนิยมมากในตอนนี้.
"อย่างนั้น ฉันต้องหาเงินเพิ่ม."
ซอดต้องการไวเบรเนียมมากขึ้น ก่อนที่อัลตรอนจะออกมา เขาก็ไม่กังวลกับเรื่องราคาของตลาด.
เขาเปิดโทรศัพท์สีดำและงานในนั้นที่อัดแน่นก็ส่งเสียงดังออกมามากมาย เขาไม่รู้ว่าจริงๆแล้วในโลกนี้มีคนตายไปกี่คนต่อวัน.
ซอดหางานที่แท็กชื่อของเขา.
ด้วยชื่อเสียงและทักษะของซอด เขาก็เห็นงานที่เลือกเขาแทนที่เขาจะไปหางานเอง มีหลายคนที่แท็กชื่อเขาและมันก็เป็นเรื่องที่ดูดีมากๆ.
อย่างไรก็ตามนายจ้างคนนี้ใจกว้างมากและให้เงิน 7 ล้านดอลตรงๆเพื่อจัดการเป้าหมาย.
และเป้าหมายของเขา ซอดก็มองไปที่มัน เขาเป็นคนขายพัดลม และเขาก็มีหลักฐานที่แน่หนาพอที่จะถูกส่งไปอยู่ในคุก แต่ในเวลานี้คนขายพัดลมดันเปิดโปงหลักฐานของวิลสัน แกนด์ ฟิสซ์(คิงพิน-ในสไปเดอร์แมน)และเขาจะขึ้นศาลวันพรุ่งนี้.
