ตอนที่แล้วตอนที่ 20 นักเขียนและสำนักพิมพ์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 22 พระเอกของเรื่องมันอยู่ใหนกันเนี่ย?

ตอนที่ 21 วิถีแห่งพ่อบ้าน


#ขออภัยวันนี้มาช้าหน่อย

ชื่อ :โองะ ชิชิโอะ

ร่างกาย : 16 แต้ม (ผู้ใหญ่ปกติ มีค่า 10 แต้ม)

ความสามารถ :‘ ความเชี่ยวชาญในการทำอาหารญี่ปุ่น’ ‘เสริมแกร่งความทรงจำ’ ‘ความเชี่ยวชาญของความรู้(ระดับอนุบาลศึกษา ประถมศึกษา มัธยมศึกษาตอนต้น และมัธยมศึษาตอนปลาย)’ ‘ความชี่ยวชาญในการลูบ’

ทรัพย์สิน : 20,515 ล้าน บริษัทลงทุน, เครือร้านอาหารวักนาเรีย, โรงแรม Royal Okura

--

หลังจากจ้องมองแผงสเตตัสของตัวเอง ชิชิโอะก็ยอมรับว่าเขารู้สึกประหลาดใจมากๆและในเวลาเดียวกัน เขาก็รู้ว่าทรัพย์สินทั้งหมดนั้นเป็นของจริงๆเนื่องจากเขามีใบรับรองในฐานะเจ้าของของทรัพย์สินเหล่านี้อยู่ทั้งหมด และจากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและมองเห็นเบอร์ของที่ปรึกษาทางการเงินของเขา

“คลอเดียร์ ฮอตกิน(Claudia Hodgins)”

จากนั้นเมื่อชิชิโอะหลับตาลง ความทรงจำเกี่ยวกับชายวัยกลางคนๆนี้ก็ปรากฏขึ้นมาในหัวของเขา ซึ่งเขาก็ได้พบว่าหมอนี่เป็นคนที่ระบบได้จ้างมากให้แก่เขา ส่วนความภักดีของเขานั้นก็ไม่จำเป็นต้องสงสัยเลยเพราะแทบจะเรียกได้ว่าภักดีต่อชิชิโอะ 100 เปอร์เซ็นต์เลยแต่จากนั้นเขาก็คิดว่าตอนนี้มันยังไม่จำเป็นต้องโทรหาชายคนนี้เพราะเขายังไม่ว่างเลย

เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จแล้วค่อยโทรไปหาหมอนี่ก็คงจะไม่สาย และแถมเขายังมีรางวัลอีกมากมายที่เขายังไม่ได้รับด้วย

ได้แก่ ‘ความเชี่ยวชาญในการทำอาหาร ’ ‘เสริมแกร่งวิสัยทัศน์’ ‘วิชาปราณสายฟ้า’ ‘ความเชี่ยวชาญทางด้านภาษา’ ‘มวยปาจี๋(มวยแปดสุดยอด)’ ‘ความเชี่ยวชาญในการถ่ายและฉายภาพยนตร์’

หลังจากไล่ดูรางวัลมากมายพวกนี้ เขาก็ครุ่นคิดสักครู่แล้วจึงตัดสินใจกดรับรางวัลที่ไม่เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้

‘อย่างแรกเอาเป็น….’

<รับความเชี่ยวชาญทางด้านภาษาเลยหรือไม่?>

<ใช่/ไม่>

‘ใช่’

ทันใดนั้นชิชิโอะก็สัมผัสได้ว่ามีข้อมูลจำนวนมากไหลเข้ามาในหัวของเขาแต่ที่น่าแปลกคือเขากลับไม่รู้สึกปวดหัวอะไรสักนิด จากนั้นเขาจึงได้นอนลงบนเตียงและหลับตาลงจนกระทั่งกระบวนการรับรางวัลจบลงและเป็นอย่างที่เขาคาดไว้ มันทำให้เขาสามารถพูดภาษามากมายหลายอย่างที่มีอยู่บนโลก ไม่ว่าจะเป็น ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาสเปน ภาษาฮินดู ภาษาอาราบิก ภาษารัสเซีย ภาษาโปรตุเกสและอื่นๆ

ชิชโอะนั้นมั่นใจว่าถ้าหากว่าเขาจะเป็นข้าราชการหล่ะก็ ความสามารถนี้ก็เป็นเครื่องมือช่วยเหลือที่สุดยอดมาก แม้ว่าจะเป็นแบบนั้น ด้วยทรัพย์สินในตอนนี้ เขาก็มั่นใจว่าเขานั้นไม่สามารถทำงานให้กับใครได้หรอก

ต่อมา ชิชิโอะก็ลูบคางและคิดว่าหากเขาได้รับ ‘ความเชี่ยวชาญในการเขียนโปรแกรม’หล่ะก็ เขาคงอาจจะสามารถสร้างเว็บไซต์ที่มีชื่อเสียงพวกนั้นขึ้นมาได้เลย

‘ปี 2005…เดือนเมษายน…’

ชิชิโอะก็หลับตาลงและรู้สึกว่าเขาคงต้องคุยกับฮอตกิ้นจริงๆแล้วสิ เพราะเขาจะได้สามารถลงทุนในเว็บไซต์แชร์วิดีโอที่มีชื่อเสียง  Yo*Tube และรวมไปถึงโซเชี่ยลมีเดียร์ที่มีชื่อเสียง F*cebook เขานั้นจำได้ว่า Yo*Tubeนั้นพึ่งจะเริ่มดำเนินการในเดือนกุมภาพันธ์นี้เองซึ่งเขารู้สึกว่าเขาน่าจะสามารถใช้เงิน 10 ล้านดอลล่าในการซื้อหุ้น 90 เปอร์เซ็นต์ของบริษัทนี้ได้แน่ๆซึ่งแม้ว่ามันจะดูแพงมากๆเพราะมันพึ่งจะสร้างขึ้นมาไม่นานและบางทีมันอาจจะต้องใช้เงินมากกว่านี้ในการซื้อหุ้นมันซึ่งนอกจากนี้เขาก็รู้ดีว่าเขาอาจจะได้หุ้นของบริษัทพวกนี้มากนักเท่าไหร่แต่มันก็ไม่ได้สำคัญอะไร

จากนั้นปีหน้า เขาก็สามารถเอาหุ้นYo*tubeไปขายให้ G*ogle ในราคา1 พันล้านดอลล่าห์ได้ ส่วนF*cebook เขานั้นไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลยเพราะเขาคงต้อรอมันทำการIPO(ขายหุ้นให้ประชาชนทั่วไป)หุ้นในปี 2012 ซึ่งเขาคิดว่าผลประโยชน์ที่ได้รับมานั้นก็สูงมากทีเดียว ดังนั้นเขาจึงครุ่นคิกสักครู่แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาฮอตกินในทันที

จากนั้นไม่นาน อีกฝั่งก็รับสาย

“บอส คุณมาถึงโตเกียวแล้วหรอครับ?!”

น้ำเสียงของเขาดูจะตื่นเต้นมากเพราะเขานั้นรอคอยให้บอิสของเขามาโตเกียวมาโดยตลอด  คนที่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของชิชิโอะนั้นมีแต่เขาแถมเขายังเป็นผู้บริหารของบริษัทลงทุนด้วย แม้ว่าชิชิโอะนั้นจะเป็นแค่ชายหนุ่มอายุ 15 แต่ทรัพย์สินของเขานั้นกลับเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่นั้นไม่อาจจะเอื้อมถึงได้ทั้งชีวิต

ในใจของฮอตกินนั้น ชิชิโอะนั้นแทขะจะเรียกว่าเป็นร่างฟิวชั่นส์ของวอร์เรน บัฟเฟตต์กับจอร์จ เซอราต์เพราะทรัพย์สินส่วนใหญ่ของเขานั้นมาจากหุ้นและฟอเร็กซ์

(Forex=การซื้อ-ขายแลกเปลี่ยนสกุลเงิน)

“ใช่แล้ว”

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะได้ทันพูดในสิ่งที่เขาต้องการออกไป…

“งั้น คุณจะมาบริษัทเลยใหมครับ? ผมจะได้ไปรับคุณเลย แล้วตอนนี้คุณอยู่ใหนครับ บอส?”อย่างไรก็ม เมื่อฮอตกินกำลังจะพูดต่อไป บอสของเขาก็ได้พูดขึ้นมาทันที

“ฮอตกิน”

“คะ-ครับ?”

“ใจเย็นก่อนสิ ฉันมีเรื่องอยากจะบอกให้นายฟังก่อน ดังนั้นเงียบแปปสิ”

“ได้เลยครับ บอกผมมาเลยครับ บอส”

“ฉันอยากให้นายเดินทางไปแคลิฟอร์เนียเพื่อไปลงทุนให้กับ Yo*tubeและF*cebook และถ้าเป็นไปได้ ฉันอยากให้นายซื้อหุ้นของพวกนั้นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วปล่อยให้พวกผู้ก่อตั้งเป็นคนดูแลธุรกิจที่เหลือ”ชิชิโอะก็พูดออกมา

“Yo*tubeกับF*cebook? ได้เลยครับ เดี๋ยวผมส่งคนไปตรวจสอบและลงทุนในบริษัทพวกนั้นให้”ฮอตกินพูด

“ดี”

“แล้วมีแค่นั้นใช่มั้ยครับ บอส? แล้วคุณจะมาบริษัทใหมครับ?”

“ยังไม่หล่ะ ตอนนี้ฉันยังยุ่งอยู่กับเรื่องโรงเรียนหน่ะสิ”ชิชิโอะพ฿ด

“โอ้…บอส ผมหล่ะเกือบลืมว่าตอนนี้คุณขึ้นม.ปลายแล้ว”ฮอตกินั้นก็ถอนหายใจออกมาซึ่งเขานั้นมักจะลืมว่าบอสของเขานั้นยังอยู่ม.ปลายอยู่เลย “งั้นขอให้สนุกกับชีวิตวัยรุ่นนะบอส เดี๋ยวผมจะช่วยดูแลบริษัทจนคุณเรียนจบให้เอง ผมหวังว่าคุณจะมีแฟนเยอะๆแล้วมีลูกหลานเต็มบ้านเต็มเมืองนะครับ”

“…”

เมื่อได้ยินคำพูดของฮอตกิน ชิชิโอะก็อึ้งจนไม่รู้ว่าจะตอบไปอย่างไรดี “งั้นฉันวางสายแล้วนะ ที่เหลือฝากด้วยแล้วกัน”

“ไว้ใจผมได้เลยครับบอส”ฮอตกิน

“แล้วก็ ฮอตกิน”

“ทำไมหรอครับ บอส?”

“นายแต่งงานแล้วหรอ?”

“แน่นอนสิครับ!! ผมมีภรรยาและลูกสาวที่น่ารักแล้วนะครับ บอส!! เธอช่างน่ารักจริงๆ สมกับเป็นนางฟ้าตัวน้อยของผมเลย!!!”

“….”

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ชิชิโอะจึงรีบหยุดฮอตกินไม่ให้เพ้อไปมากกว่านี้แล้วจากนั้นพวกเขาก็พูดคุยกันอีกสักครู่จนกระทั่งชิชิโอะได้ตอบตกลงว่าถ้าเขามีเวลาเขาจะแวะไปบริษัท ซึ่งต่อมาเขาก็วางสายลงแล้ววางโทรศัท์ไว้ด้านข้าง เขานั้นคิดว่าน้าของเขานั้นช่างโชคดร้ายเสียจริงที่ยังไม่ได้แต่งงานสักที

--

*ฮัดชิ้ววว!!!*

ชิชิโอะก็ถูจมูกซึ่งเธอนั้นไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา จากนั้นเธอก็กำหมัดแน่นเพราะเธอรู้สึกว่าจู่ๆเธออยากจะต่อหน้าคนขึ้นมา

--

จากนั้นแล้วชิชิโอะก็กดรับรางวัลทมี่เหลือซึ่งนั่นก็คือ ‘ความเชี่ยวชาญในการทำอาหาร’ ‘ความเชี่ยวชาญในการแต่งงหน้า’ ‘ความเชี่ยวชาญในการถ่ายและฉายภาพยนตร์’

‘ความเชี่ยวชาญในการทำอาหาร’มันก็ตามชื่อมันซึ่งมันทำให้เขาสามารถทาอาหารทุกอย่างที่มีในโลกได้อย่างง่ายดาย

ส่วน‘ความเชี่ยวชาญในการแต่งงหน้า’ นั้นน่าประหลาดใจมากกว่าเนื่องจากมันทำให้เขาสามารถเปลี่ยรูปลักษณ์เป็นใครก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นเด็ก คนแก่ คนชรา ผู้หญิง และอื่นๆ

ชิชิโอะนั้นคิดว่าการเป็นพ่อบ้านก็ไม่ได้แย่อะไรนัก

อย่างไรก็ตามหลังจากชิชิโอะกดรับ‘ความเชี่ยวชาญในการถ่ายและฉายภาพยนตร์’ เขาก็ลบความคิดนั้นไปทันทีเนื่องจากความสามารถนี้ได้ส่งข้อมูลมากมายที่เกี่ยวกับการทำภาพยนตร์ การใช้กล้อง การทำเอ็ฟเฟ็ค การแสดง การทำให้การพูดคุยระหว่างตัวละครดูน่าสนใจขึ้นและอื่นที่เกี่ยวกับการทำภาพยนตร์เข้ามาในหัวของเขา

มันสุดยอดมากถึงขนาดที่ชิชิโอะรู้สึกเศร้าใจที่เขาไม่มีบริษัททำภาพยนตร์อยู่ในครอบครอง

‘สุดท้าย…’

< ‘เสริมแกร่งวิสัยทัศน์’ ‘วิชาปราณสายฟ้า’ ‘มวยปาจี๋(มวยแปดสุดยอด)’ >

ชิชิโอะก็จ้องมองรนางวัลที่เขายังไม่กดรับแล้วจึงตัดสินใจกดรับ‘มวยปาจี๋(มวยแปดสุดยอด)’กับ ‘วิชาปราณสายฟ้า’เลย ซึ่งสำหรับ ‘เสริมแกร่งวิสัยทัศน์’ เขานั้นรู้สึกดีใจกับรางวัลนี้มากเนื่องจากมันดีกว่า ‘เสริมแกร่งการได้ยิน’ ‘เสริมแกร่งการดมกลิ่น’ ‘เสริมแกร่งการรับรส’ หรือ ‘เสริมแกร่งการสัมผัส’เสียอีก

‘เสริมแกร่งวิสัยทัศน์’นั้นไม่สร้างปัญหาให้กับชีวิตเขามากนักเหมือนกับเจ้าพวกที่กล่าวมา

ถ้าหากว่าเขาได้รับ ‘เสริมแกร่งการได้ยิน’  เขาก็คงจะอนนไม่ได้แน่

ถ้าหากเขาได้รับ ‘เสริมแกร่งการดมกลิ่น’ เขาก็คงจะได้กลิ่นสะอิดสะเอียดที่รอยมาจากที่ไกลๆและรวมไปถึงน้ำหอมของผู้หญิงด้วย ซึ่งพวกนี้มันหนักเกินไปสำหรับเขา

ถ้าหากเขาได้รับ ‘เสริมแกร่งการสัมผัส’ เขาก็คงจะกลายเป็นนที่ไวต่อความรู้สึกที่ได้รับซึ่งมันเป็นสิ่งที่เป็นปัญหามากที่สุดในประสาทสัมผัสทั้ง 5 เนื่องจากเขากลัวว่าเวลาเขาทำกิจกรรมบนเตียง เขากลัวว่าเขาจะเสร็จเร็วกกว่าคู่ของเขาเพราะไอ้ความสามารถนี้

อย่างไรก็ตาม ‘เสริมแกร่งวิสัยทัศน์’นั้นไม่ได้สร้างปัญหาให้เขาเลยเพราะมันแคต่ทำให้เขามีสายตาดีขึ้น ซึ่งบางทีดวงตาของเขาอาจจะไวต่อแสงอาทิตย์แต่มันก็แค่เรื่องเล็กน้อยเนื่องจากความสามารถนี้ทำให้เขาสามารถมองเห็นสิ่งของในระยะไกล

ดังนั้นแล้วเขาจึงกดรับรางวัลทั้ง 3 นั้นอย่างไม่ลังเลและรับตาลงในขณะที่ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับรางวัลพวกนั้นหลั่งไหลเข้ามาในสมองของเขา

#กลุ่มลับใกล้จะเปิดแย้ววว

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด