บทที่ 6: Breaking up
บทที่ 6: Breaking up
ย้อนกลับไปในตอนที่ จิงหรูเยว่ แม่ของ ซวีซีเหยียน จับได้ว่าสามีของเธอ ซวี จินซาน มีชู้ในคืนก่อนที่เธอจะได้รับรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม จากนั้นเรื่องอื้อฉาวและภาพทั้งหมดก็ถูกเปิดเผย
บัลลังก์ราชินีภาพยนตร์ห่างจากเธอเพียงแค่ไม่กี่ก้าว หากแต่ความสำเร็จและความพยายามทั้งหมดก็พังทลายในชั่วข้ามคืน เธอถูกสามีทอดทิ้งและหักหลังอย่างไร้ความปรานี จิง หรูเยว่ รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นและในที่สุดเธอก็ได้ตัดสินใจที่จะจบชีวิตของเธอลง
ในตอนนั้น ซวี ซีเหยี่ยน อายุหกขวบ เธอได้สูญเสียแม่ไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ กระดูกของแม่ไม่ทันจะเย็น พ่อก็พาผู้หญิงและลูกสาวนอกกฎหมายของเขากลับบ้าน
ตอนนี้ ซวี ซินโหรว ได้เรียนรู้ทักษะทั้งหมดของ ซูรุ่ย และต้องการใช้ ฉู่ อวี๋เหอทำลายเธอ
นี้คงเรียกได้ว่า“เหมือนแม่เหมือนลูกสาว” ใช่ไหม?
เมื่อฟังคำกล่าวหาของ ซวี ซีเหยียน ทั้ง ซูรุ่ย และ ซวี ซินโหร่ว ต่างก็ดูไม่พอใจ พวกเขามองไปที่ ซวี จินซาน ด้วยความคับแค้นใจและรอให้เขาลงโทษเธอ
“นังนี่! แกกำลังพูดอะไรของแก!” ซวี จินซาน โกรธมาก เขายกมือขึ้นและตบหน้า ซวี ซีเหยี่ยน อย่างแรง
บนแก้มของ ซวี ซีเหยียน มีรอยนิ้วมือปรากฏขึ้น มุมปากของเธอก็มีเลือดออกเช่นกัน
“โอ้…หนูพูดอะไรคุณนะรู้ดีกว่าใคร! รู้สึกกลัวหรอคะ?! คุณกลัวว่าหนูจะป่าวประกาศเรื่องสกปรกทั้งหมดของคุณให้กับคนอื่นอย่างนั้นหรอ? หรือคุณกลัวว่าวันหนึ่งความจริงจะเปิดเผยออกมา?” เธอเอามือปิดแก้มแล้วยิ้มเยาะ
“ไอ้เด็กบ้า! ถ้าแกพูดอีกแม้แต่คำเดียว ฉันจะหั่นแกเป็นชิ้น ๆ !”
ซวี จินซาน เตะเข้าที่เอวของเธออย่างแรงและเหวี่ยงเธอลงไปที่พื้น จากนั้นเขาก็ทุบตีเธอราวกับว่าเธอคือสนามอารมณ์ เขากระทำกับเธออย่างกับว่าเธอไม่ใช่ลูก แม้แต่ซูรุ่ยและลูกสาวอดไม่ได้ที่จะจับมือกันและหันหน้าหนีจากฉากรุนแรงนี้
ซวี ซีเหยี่ยน กัดฟันของเธอและไม่ส่งเสียงใด ๆ หรือขอความเมตตาเลย
“แกทำสิ่งที่น่าอับอายและตอนนี้ทุกคนในเมืองรู้เรื่องนี้แล้ว แม้แต่ฉันก็รู้สึกละอายใจ! ถ้าแกยังจะทำแบบนี้อยู่ก็อย่าบอกใครว่าเป็นลูกสาวของ ซวี จินซาน!” เมื่อ ซวี จินซาน ระบายความโกรธของเขาเสร็จเขาก็ได้พูดกับเธอต่อทันที
พ่อของเธอเป็นผู้กำกับหน้าใหม่ที่แต่งตัวดีในสายตาของคนนอก แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นชายที่มีประวัติใช้ความรุนแรงในครอบครัวมากกว่า 20 ปีที่ ในอดีตเหยื่อของเขาคือแม่ของเธอ หลังจากแม่ของเธอเสียชีวิตเขาก็ระบายอารมณ์ด้วยความรุนแรงกับเธอ ทุกครั้งที่ ซวี ซีเหยียน พูดถึงความสัมพันธ์ของเขาหรือแม่ของเธอ เขาจะใช้ความรุนแรงกับเธอด้วยการชกต่อยและเตะจนกว่าเธอจะได้แผล
ซูรุ่ย และ ซวี ซินโหร่ว มักมองดู ซวี จินซาน ทำร้าย ซวี ซีเหยี่ยน อยู่เสมอ พวกเขาไม่กล้าพูดอะไรเพราะกลัวว่าจะถึงคราวตัวเอง แต่อันที่จริงพวกเขาต้องแอบดีใจแน่ ๆ !
ซวี ซีเหยียน ขดตัวเป็นลูกบอลอยู่บนพื้น เธอเจ็บไปทั่วร่างกายโดยเฉพาะซี่โครง อย่างไรก็ตามเธอทนกัดฟันและไม่ส่งเสียงร้องแม้แต่นิดเดียว เมื่อเขาหยุดใช้ความรุนแรงนี้ เธอก็ใช้โต๊ะเพื่อดันตัวเองให้ยืนขึ้น เธอเช็ดเลือดที่มุมปากของตัวเอง และมองไปที่ ซวี จินซาน ด้วยความเกลียดชัง
“เยี่ยมมาก! หนูทนมามากพอแล้วกับพ่อที่เฮงซวยอย่างคุณ หลายปีมานี้คุณไม่เคยปฎิบัติกับหนูเหมือนว่าหนูคือลูกของคุณ เมื่อมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น คุณก็แค่ห่วงภาพลักษณ์ตัวเองว่าจะดูแย่ คุณคงทนไม่ไหวแล้วที่จะไล่หนูออกจากบ้านสินะคะ เอาสิมาตัดพ่อตัดลูกกัน จากนี้เราไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก!”
ในอดีตเธอกลัวการถูกเตะตี จึงไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับพ่อ แต่ตอนนี้มันต่างออกไป แม้ว่าเขาจะทุบตีเธอให้ตายในวันนี้เธอก็จะมีชีวิตเหมือนมนุษย์!
“ถ้าแกก้าวขาออกจากบ้าน แกก็อย่ากลับเข้ามาอีก และแกจะไม่มีส่วนในทรัพย์สินของฉัน!”
ซูรุ่ยและลูกสาวของเธอมองทั้งสองคนทะเลาะกันและจินตนาการในหัวอย่างมีความสุข หาก ซวี ซีเหยียน ออกจากบ้านไปก็จะไม่มีใครสามารถสั่นคลอนสถานะของทั้งสองคนในตระกูลซวีได้!
“เก็บเงินไว้ซื้อโลงศพของคุณเถอะ! ฉันไม่ต้องการมัน!”
หลังจากที่ซวี ซีเหยียน พูดคำพูดที่ยากลำบากเหล่านั้นเธอก็รีบเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อเก็บข้าวของของเธอ เธอเอาของติดตัวไปแค่สองชิ้น
