บทที่ 163 ที่แท้ก็เป็นเขา
ซูจิ้งเหวินมีความรู้สึกว่าม่านแสงนั้นมีที่มาจากข้อมือของเธอ...เวลานั้นเธอได้ยินแม้กระทั้งเสียงระเบิดเล็กๆ ซูจิ้งเหวินก้มลงมองข้อมืออย่างไม่รู้ตัว...ข้อมือของเธอถูกประดับไว้ด้วยสร้อยหยก 3 เม็ด ทว่าเวลานี้มันกลับหายไปเม็ดหนึ่ง ซูจิ้งเหวินมองไปรอบๆ แต่ก็หาเม็ดหยกเม็ดนั้นไม่เจอ ตอนแรกซูจิ้งเหวินเก็บสร้อ...
