ตอนที่ 59 ใต้ดิน

ตอนเช้าที่ถนนค้อนเหล็ก

ชื่อของถนนสายนี้ขัดแย้งกับรูปแบบของชาวนอร์แลนด์ทั่วไปอย่างชัดเจน แต่มีเหตุผลว่าทำไมถนนจึงได้รับการตั้งชื่อนี้

ช่วงเวลาที่โจชัวก้าวเข้ามาในถนนสายนี้ จำนวนมนุษย์น้อยกว่าส่วนอื่น ๆ ของนอร์แลนด์

ในขณะที่จำนวนคนแคระที่มีค้อนหรือขวานนั้นมีเยอะมากกว่า เนื่องจากมีเสียงการตีเหล็กดังขึ้นจากโรงตีเหล็กที่เรียงรายอยู่ริมถนน

ความร้อนที่ปล่อยออกมาจากเตาเผาคนแคระทำให้อุณหภูมิของถนนทั้งสายสูงขึ้นมาก

“เจ้าตื่นแต่เช้าขนาดนี้ไม่ง่วงบ้างเหรอ?”

ซิริเดินตามหลังโจชัวและหาว เมื่อคืนนางนอนดึกอีกแล้ว หลังจากเสร็จสิ้นส่วนหนึ่งของงานศิลปะต้นฉบับ นางก็ได้รับต้นฉบับเรื่องแรกของ“ลีออง”

“นี่เป็นบรรทัดฐานสำหรับโปรแกรมเมอร์”

โดยปกติแล้วโจชัวจะนอนดึกอย่างน้อยสามวันต่อสัปดาห์ ยิ่งหลังจากมาที่โลกนี้ จากความสามารถทางกายภาพของปีศาจโกลาหล เขาสามารถอยู่ต่อไปได้โดยไม่ต้องนอนเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

“โปรแกรม…นั่นคืออะไร? อ๊ะลืมไป…คนแคระชราคนเมื่อวานมานั่นแล้ว”

ซิริยอมแพ้ที่จะพยายามทำความเข้าใจคำศัพท์แปลก ๆ ของโจชัวมานานแล้ว และชี้ไปที่ฟรอสแอ็กที่ออกมาจากฝูงคนแคระจากระยะไกล

ความสูงของมนุษย์ที่ยืนอยู่ในกลุ่มของคนแคระนั้นโดดเด่นเป็นพิเศษ ฟรอสแอ็กก็เห็นโจชัวและซิริตั้งแต่ไกลๆ

“เจ้าสองคนมีกระดูกสันหลังที่แข็งแรงกว่าคนขี้เกียจพวกนั้น!”

หลังจากฟรอสแอ็กเข้ามาหาโจชัว เขาก็ยื่นมือออกมาจับมืออย่างกระตือรือร้น และโจชัวก็ตอบกลับด้วยความอ่อนน้อม

มือคนแคระมีขนาดอย่างน้อยสองเท่าของมือมนุษย์ และผิวหนังของพวกเขาก็หนาพอ ๆ กับเกราะ

ในขณะที่โจชัวจับมือฟรอสแอ็ก เขารู้สึกได้ถึงการจ้องมองมากมายบนท้องถนนที่พลันมุ่งความสนใจมาที่พวกเขา

ฟรอสแอ็กเป็นผู้อาวุโสที่มีชื่อเสียงของตระกูลฟรอสแอ็ก และกลุ่มของเขาเป็นหนึ่งในกลุ่มที่มีอำนาจมากที่สุดในนอร์แลนด์ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่สถานะของฟรอสแอ็กในหมู่คนแคระจะสูง

แต่สำหรับหน้าใหม่อย่างโจชัวที่จะทำให้ผู้อาวุโสคนแคระเดินเข้ามาเพื่อทักทายเขาด้วยตัวเอง โจชัวควรจะยินดีหรือไม่?

“ฟรอสแอ็ก คนแคระในโรงตีเหล็กของท่านไม่ยุ่งกับงานฝีมือของพวกเขาหรือ?”

โจชัวมองไปที่โรงตีเหล็กที่ฟรอสแอ็กเดินออกมา เป็นโรงตีเหล็กที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งบนถนน และจากเสียงโลหะที่ดังกึกก้องน่ามีคนแคระอย่างน้อยกว่าสิบสองคนที่ทำงานหนัก

“แค่ตอนเช้าน่ะ ตอนบ่ายพวกเขาเหมือนจะตาย ลงไปข้างล่างแล้วคุยกัน!”

ฟรอสแอ็กดูเหมือนจะเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ในคำพูดที่ว่า 'เด็ก ๆ ในตระกูลของเขาจะต้องไม่ได้รับการยกย่อง'

โจชัวไม่ได้พูดอะไรมาก และเดินตามผู้อาวุโสคนแคระไปพร้อมกับซิริ เข้าไปในโรงตีเหล็ก

ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในโรงตีเหล็ก อุณหภูมิก็เปลี่ยนไปจากฤดูใบไม้ผลิตรงเข้าสู่จุดสูงสุดของฤดูร้อนทันที ตรงกันข้ามนอร์แลนด์เพิ่งจะเพิ่งได้ต้อนรับฤดูหนาว

ซิริดึงเสื้อผ้าของนางด้วยความอึดอัด อุณหภูมินี้ไม่ใช่สิ่งที่นางสามารถทนได้ เนื่องจากเสื้อคลุมของจอมเวทย์ของนางมีคุณสมบัติในการกักเก็บความร้อน

โจชัวร่ายมนตร์จากระบบเวทมนตร์ภายใต้ ‘เทพแห่งสายน้ำและเยียวยา’ ที่เรียกว่า ‘น้ำแข็ง’ และลดอุณหภูมิในพื้นที่เล็ก ๆ ลงทำให้ซิริรู้สึกดีขึ้นมาก

หลังจากนั้นโจชัวมองไปที่ แท่นตีเหล็ก และสังเกตเห็นกิ้งก่าสีแดงเพลิงยาวหนึ่งเมตรข้างเตาเผาแต่ละอัน เปลวไฟของพวกมันกลายเป็นแหล่งกำเนิดไฟสำหรับเตาเผา

นี่อาจเป็นสัตว์วิเศษชนิดหนึ่ง มีสัตว์วิเศษมากมายในโลกนี้ และบางทีเมื่อโจชัวมีเวลาในอนาคตเขาอาจถ่ายทำเรื่อง ‘แอนิมอลแพลนเน็ต’ หรือเรียกมันว่า ‘สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่’

แต่ตอนนี้เขามุ่งความสนใจไปที่ธุรกิจตรงหน้าก่อน

ฟรอสแอ็กเดินนำโจชัวลึกเข้าไปในโรงตีเหล็ก และอุณหภูมิรอบ ๆ ก็ลดลงอย่างมาก เมื่อเห็นบันไดที่ทอดลงใต้ดินในที่สุดโจชัวก็เข้าใจความหมายของคำว่า "ลงไปด้านล่าง" ที่ฟรอสแอ็กพูด

“อย่าเผลอลื่นตกละ”

ฟรอสแอ็กเดินลงบันได ขณะที่โจชัวและซิริตามอย่างใกล้ชิด ขณะที่พวกเขาเดินลงบันไดที่ลื่นอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นสามนาทีต่อมาเมืองใต้ดินที่ปกครองโดยคนแคระที่ซ่อนอยู่ใต้นอร์แลนด์ก็อยู่ตรงหน้าเขา

“ยินดีต้อนรับสู่ป้อมปราการหินดำ!”

ฟรอสแอ็กแนะนำชื่อเมืองกับโจชัวอย่างภาคภูมิใจ

เมืองทั้งเมืองถูกสร้างขึ้นในโขดหินและเปลือกหินด้านบนฝังด้วยผลึกส่องสว่างอยู่ในนั้น เหมือนดวงดาวในตอนกลางคืน

ฟรอสแอ็กพาโจชัวตรงไปยังร้านค้าที่อยู่ไม่ไกลจากทางเข้ามากนัก สถานที่แห่งนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับโรงตีเหล็กของคนแคระที่อยู่เหนือพื้นดิน

ผลึกออริจินัมทุกชนิดถูกเก็บไว้ในตู้กระจกทำให้โจชัวรู้สึกว่าเขาก้าวเข้ามาในร้านขายเครื่องประดับ

“เลือกหนึ่งในผลึกดิบ ไม่ต้องกังวลเรื่องมูลค่าของมัน ข้าจะจัดการให้ แต่ก่อนที่เราจะพูดถึงราคา ข้าต้องการถามเจ้าก่อน”

ฟรอสแอ็กได้ไตร่ตรองเรื่องนี้มาตลอดทั้งคืนแล้ว โดยสงสัยว่าพลอยรูปไข่สีขาว สีฟ้า สีม่วง และสีส้มที่ฝังอยู่ตรงกลางไพ่นั้นหมายถึงอะไร

“เจ้าหมายความว่าในเวอร์ชันทางการที่เจ้าพูดถึงว่าทุกคนจะมีการ์ดทั้งหมดจากการสุ่ม”

“แน่นอนว่าไม่ใช่ ทุกบัญชีจะมีชุดเด็คพื้นฐานในตอนแรก แต่ไพ่ที่หายากและทรงพลังกว่านั้นจำเป็นต้องรวบรวมผ่านการซื้อแพ็คการ์ด นอกจากนี้การพยายามหาการ์ดหายากนั้นต้องใช้โชคในระดับหนึ่ง ตัวอย่างเช่นกรอฮาว อาวุธที่ท่านใช้ก่อนหน้านี้เป็นหนึ่งในการ์ดระดับ Epic” โจชัวกล่าว

ในที่สุดฟรอสแอ็กก็เข้าใจรูปแบบการเล่นที่แท้จริงของเกม มันคือการสุ่มการ์ด

ไม่น่าแปลกใจที่ไม่มีระดับบนการ์ดที่ใช้งานยากเหล่านั้น พวกมันทั้งหมดได้รับฟรีในตอนแรก! ฟรอสแอ็กยอมรับว่าบางอย่างมีประโยชน์ แต่กรอฮาว เป็นสิ่งที่เขาต้องการอย่างแน่นอน!

“บอกราคาของเจ้ามา! ใช้ผลึกที่นี่เพื่อแลกเปลี่ยน”

นิสัยใจร้อนของฟรอสแอ็กทำให้เขาไม่สามารถรอได้อีกต่อไป และเขาไม่เคยเชื่อเรื่องที่คลุมเครืออย่างโชค

สิ่งที่แย่ไปกว่านั้นคือฟรอสแอ็กเป็นคนที่โชคร้ายที่สุดคนหนึ่งในหมู่คนแคระ ทุกครั้งที่เขาเปิดเหมืองเขาจะพบว่าไม่มีอะไรดี ดังนั้นเมื่อคนแคระเปิดเหมืองใหม่เขาจะยืนอยู่ห่าง ๆ อย่างมีสติ

โจชัวมองไปที่ผลึกออริจินัมดิบต่างๆ และราคาที่ระบุไว้ทั้งหมดอยู่ที่หลายพันเหรียญ

การใช้เหรียญทองหลายพันเหรียญเพื่อแลกกับข้อมูลจำนวนมาก? มันอาจจะไม่คุ้มค่าในสายตาของโจชัว แต่สำหรับฟรอสแอ็กมันคุ้มค่า

ผลึกดิบทั้งหมดในสายตาของฟรอสแอ็กนั้นเหมือนกันหมดเนื่องจากมีไว้ขายให้กับมนุษย์เท่านั้น และไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเขาเลย

นั่นเป็นส่วนที่น่ากลัวที่สุดของอีคอมเมิร์ซ เนื่องจากผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนเต็มใจที่จะจ่ายเงินเพื่อซื้อข้อมูลไม่กี่แพ็คเกจที่สามารถเข้ารหัสได้อย่างรวดเร็ว และพวกเขาจะพบกับความสุขจากสิ่งนั้น