บทที่ 239 เป้าหมาย คลังแสง
บทที่ 239 เป้าหมาย คลังแสง เซี่ยไป๋ยืนอยู่เหนือซากศพบนพื้น กางมือออกมองดูบาดแผลที่โดนตะปูตอกเมื่อ 2-3 ชั่วโมงก่อน ที่หายสนิทอย่างรวดเร็ว แม้แต่ใบหน้าราวหินอายุหมื่นปีก็ยังปรากฏร่องรอยของความประหลาดใจ นี่… มันเกิดอะไรขึ้น? แค่เปลี่ยนรองเท้าเอง? เย่จงหมิงนั่งดูด้วยรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นในดวงตา เซี่ยไป๋ได...
