ตอนที่ 431 โกรธอย่างไม่น่าเชื่อ

​​​​​​​เป็นเรื่องจริงที่สิ่งที่ต้องการจะหลีกเลี่ยงมากที่สุด มักจะวิ่งเข้ามาเรา

แม้ส่วนความคิดเห็นถูกปิดไปแล้ว แต่ยังไม่สามารถป้องกันไม่ให้สถานการณ์ที่น่าอึดอัดเช่นนี้เกิดขึ้นได้

สถานการณ์ที่น่าอึดอัดสองอย่างที่เกิดขึ้นย้อนกลับไปในช่วงเวลาสั้น ๆ แม้แต่พิธีกรที่เก่งและมีทักษะดีที่สุดยังต้องใช้ความสามารถอย่างมากในการควบคุมสถานการณ์

พิธีกรพยายามที่จะลบความคิดเห็นของแฟนคลับ ในขณะที่ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มสุดแสนจะอึดอัดของเธอ

“อืม เหมือนจะเพิ่งพูดไปเลยนะคะว่าเราจะไม่ถามคำถามที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้จะได้หรือไม่คะ? ที่รัก คุณทำผิดกฎน๊า ดังนั้นคำถามของคุณจะไม่ได้รับคำตอบจากอันซินคะ ไม่เป็นไร ๆ ต่อไปเลยนะคะ อันซินกำลังจะ...”

พิธีกรกำลังจะปล่อยให้เฉียวอันซินเลือกแฟนคลับคนต่อไป

แต่ความอดทนของเฉียวอันซินหมดลงไปเสียแล้ว

เธอลุกจากที่นั่งท่ามกลางท่าทางตกใจของทีมงานถ่ายทอดสดทั้งหมด “รายการวันนี้จบแล้วค่ะ ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ ฉันต้องไปแล้ว”

เธอหันหลังเดินจากไปทันทีที่เธอพูดจบประโยค โดยไม่สนใจว่าทีมงานจะคิดอย่างไรกับเรื่องนี้

พิธีกรและทีมงานที่เหลือถูกทิ้งไว้อย่างทำอะไรไม่ถูก

....

นอกห้องถ่ายทอดสด

เฉียวอันซินจับมือผู้ช่วยของเธอและถามด้วยสีหน้าแข็งกร้าว

“มีใครโพสต์อะไรเกี่ยวกับฉันในเว่ยป๋อหรือเปล่า? มันเกิดอะไรขึ้น?”

ผู้ช่วยของเธอได้เห็นข่าวก่อนหน้านี้มากมาย

ทว่าเธอรู้สึกว่ามันไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะบอกให้เฉียวอันซินรู้ เมื่อเธออยู่ระหว่างการถ่ายทอดสด

ใบหน้าของเฉียวอันซินเต็มไปด้วยความโกรธ เธอรีบตอบไปว่า

“พี่อันซิน มีคนโพสต์บางอย่างเกี่ยวกับคุณในเว่ยป๋อตอนนี้ โพสต์นั้นได้รับการรีโพสต์ซ้ำ ๆ และแชร์ไปอย่างมากมายทุกช่องทางของโซเชียลเลยล่ะ เมื่อกี้...ตอนนี้ คุณเอมี่ขอให้คุณกลับไปที่สำนักงานทันที ที่คุณเสร็จงาน โอ้ใช่. ฉันเห็นผู้สื่อข่าวมากมายรออยู่ที่ชั้นล่าง ด้านนอกอาคารของที่นี่ด้วยเหมือนกัน”

ใบหน้าของเฉียวอันซินมืดลง ขณะที่เธอเปิดโทรศัพท์และเข้าสู่เว่ยป๋อ

เธอเห็นโพสต์นั้นทันทีที่ลงชื่อเข้าใช้งาน

พาดหัวข่าวของโพสต์นั้นสะดุดตา : [ข่าวด่วน! เฉียวอันซินนักเลงตัวจริง ปัจจุบันเป็นมือที่สามของแฟนคนที่เธอคบด้วยในปัจจุบันซึ่งเคยเป็นอดีตคู่หมั้นของพี่สาวตนเอง! ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่แย่งชิงความรักจากพี่สาวของเธอเท่านั้น แต่เธอยังโพสต์ข่าวลือด้วยตัวเองเพื่อทำลายชื่อเสียงของพี่สาวอีกด้วย!]

เฉียวอันซินโกรธอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อเธอเห็นพาดหัวข่าวเช่นนั้น

เธอเกือบจะทุบโทรศัพท์ของเธอ เมื่อเธออ่านเนื้อหาของโพสต์นั้น

ผู้ช่วยของเธอเฝ้าดูใบหน้าที่โกรธอยู่ข้าว ๆ ไม่กล้าแม้แต่จะปล่อยลมหายใจออกแม้แต่ครั้งเดียว

เฉียวอันซินมักจะอารมณ์ร้ายและมักจะใช้เธอเป็นที่ระบายอารมณ์ ตอนที่เธอโกรธเป็นอะไรที่แย่ที่สุด

ผู้ช่วยของเธอค่อย ๆ พุ่งไปที่มุมเงียบ ๆ โดยไม่ปริปากพูดคำใด ๆ พยายามลดรายละเอียดของตัวเอง ทำให้ตัวเองไม่เป็นที่สนใจจากเฉียวอันซิน

ทว่าเฉียวอันซินยังคงสังเกตเห็นเธอ

เมื่อเฉียวอันซินหันศีรษะไปรอบ ๆ และเห็นผู้ช่วยยืนตัวสั่นอยู่ที่มุมนั่น เธอยิ่งรู้สึกโกรธขึ้นมาอีกครั้ง

เมื่อมองไปที่ผู้ช่วยของเธอที่มีความคล้ายคลึงกับเฉียวเมียนเมียน เธอบุกเข้าไปด้วยความโกรธและตบหน้าหล่อน

เธอพูดผ่านฟันกราม

“ฉันจ้างเธอมาให้เปลืองเงินหรือยังไง ไม่มีประโยชน์เอาเสียเลย ทำไมเธอไม่บอกเรื่องนี้กับฉันก่อนหน้านี้!”

ใบหน้าของผู้ช่วยของเธอพองขึ้นจากการตบอย่างไม่ทันตั้งตัว

ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกลัว ดวงตาของเธอแดงและมีน้ำตา เธอจับใบหน้าด้านที่บวมและพูดว่า “ฉันขอโทษนะพี่อันซิน คุณอยู่ระหว่างการถ่ายทำ ฉันเกรงว่าจะทำให้คุณเสียสมาธิกับเรื่องนี้”

เฉียวอันซินรู้ดีกว่าดีกว่าใคร ๆ ว่าผู้ช่วยของเธอไม่ได้ทำอะไรผิด

ทว่าเธอไม่สามารถควบคุมความโกรธของตนเองได้ในขณะที่มองไปที่ใบหน้าที่ทำให้เธอนึกถึงเฉียวเมียนเมียน