ตอนที่ 4 งานเลี้ยงปิดกล้อง

"คุณลู่ ฉันจองเที่ยวบินเวลาเที่ยงคืนไปยังกรุงโรมแล้ว หลังจากบินถึงแล้ว คุณสามารถพักผ่อนได้เกือบสิบห้าชั่วโมงก่อนที่จะถ่ายทำครั้งต่อไป"

ลู่จินเหนียนไม่ได้พูดอะไรสักคำในขณะที่ผู้ช่วยของเขารายงานตารางงานของเขาเสร็จแล้ว เขาจ้องไปที่ข้อความที่ได้อ่านเมื่อครู่ เป็นเวลาประมาณห้าวินาทีก่อนจะเงยหน้าขึ้นอย่างไม่แยแส เขาพยักหน้าไปทางผู้ช่วยของเขายอมรับรายงานของเขา 　　

ผู้ช่วยของลู่จินเหนียนทำงานให้เขามาหลายปีแล้ว ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับบุคลิกที่ห่างเหินของเจ้านายของเขาเป็นอย่างดี หลังจากที่ลู่จินเหนียนไม่ได้แสดงอาการอะไร เขาจึงพูดต่อ

"มิสเตอร์ลูมีเวลาประมาณหกชั่วโมงก่อนที่เครื่องบินจะออก คุณอยากทานอาหารเย็นในเมืองหรือที่สนามบิน"

“ในเมือง” ลู่จินเหนียนตอบอย่างแผ่วเบา ก่อนที่ผู้ช่วยของเขาจะถามเกี่ยวกับสถานที่ตั้งเขาพูดต่อ "โรงแรมจิงเฉิน"

เมื่อลู่จินเหนียนและผู้ช่วยทานอาหารเสร็จก็เป็นเวลา 20.30 น. พวกเขาวางบิลก่อนจะเดินไปที่ประตูหลัก เมื่อพวกเขาไปถึงลู่จินเหนียนก็หยุด

ผู้ช่วยของเขาก็หยุดทันทีเช่นกัน

“คุณลู่มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”

ลู่จินเหนียนนิ่งเงียบไปสักพัก และเมื่อผู้ช่วยของเขาเริ่มชั่งใจว่าจะถามคำถามซ้ำดีหรือไม่เขาก็ตอบว่า

"ไปรอฉันที่รถก่อน ฉันมีอะไรต้องทำที่ชั้นบน"

เขายืนอยู่ที่ประตูหลักอีกสองสามวินาทีก่อนจะหันไปทางลิฟต์ 　　

-

ในฐานะส่วนหนึ่งของทีมงานใน 'ตราบชั่วนิรันดร์' หลังจากที่เธอรีบอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า และแต่งหน้าเบาๆ เพื่อมางานเลี้ยงฉลองในมื้อค่ำนี้ เธอก็อยู่ในงานอย่างเป็นธรรมชาติ เธอเผื่อเวลาสำหรับการแต่งตัวไว้แล้ว แต่ก็ยังทำให้เธอมาช้ากว่าที่กำหนดไว้ และนาทีที่เธอมาถึงที่โรงแรมจิงเฉินแล้ว ผู้กำกับ 'ตราบชั่วนิรันดร์' ก็อยู่บนเวทีแล้วกล่าวกับฝูงชนพร้อมกับแสดงความขอบคุณแก่ทีมงานทุกคน

เนื่องจากทุกคนมุ่งความสนใจไปที่ผู้กำกับจึงไม่มีใครเฉียวอันห่าวนั้นมาสาย เธอยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะเดินตรงไปหาผู้จัดการของเธอ จ้าวเมิง

หลังจากคำปราศรัยสั้น ๆ ของผู้กำกับรอาหารค่ำก็เริ่มขึ้น

เนื่องจากเป็นงานเลี้ยงการสังสรรค์ และการดื่มแอลกอฮอล์จึงเป็นเรื่องปกติ

เฉียวอันห่าวไม่ได้เป็นคนในวงการ แต่ใบหน้าที่สวยงามหุ่นสมบูรณ์บุคลิกภาพที่ดีและความคมคายทำให้เธอเปล่งประกาย ดังนั้นเมื่ออยู่ในงานเธอจึงกลมกลืนกับงานไปอย่างสมบูรณ์แบบ

เฉียวอันห่าวรู้สึกหิวเป็นอย่างมาก เมื่อเธอได้ทักทายทุกคนในงานเลี้ยงเรียบร้อยแล้ว เธอก็ดึงผู้จัดการของเธอไปยังบริเวณบุฟเฟ่ต์โดยไม่ลังเลใจ เธอตักของลงบนจานของเธอก่อนที่จะนั่งลงที่ใกล้หน้าต่าง หลังจากกินไปไม่เท่าไร งานฉลองที่คึกคักก็เงียบลง

ขณะที่เฉียวอันห่าวกลืนอาหารเข้าไป เธอก็เงยหน้าขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็น

เธอกำตะเกียบแน่นขึ้น หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรง จากนั้นสายตาของเธอก็มองไปที่ฝูงชน และได้เห็นลู่จินเหนียน