ตอนที่ 16 สามีเธอดีมาก!

"ย่า!"

"คุณย่าตื่น!"

ในตอนนี้ทุกคนต่างตกใจมาก พวกเขาทุกคนมองไปที่ ฉินเสี่ยว ไม่รู้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น บางคนถึงกับนึกถึงคำที่ เจียงเป่ยเฉิน พูด ไม่เว้นแม้แต่ ฉินเสี่ยว เธอก็ตกใจไม่ต่างกันก่อนหน้านี้เธอยังรู้สึกขำขันกับคำพูดของเจียงเป่ยเฉิน แต่ทว่ายังไงก็ตามเธอมั่นใจในทักษะของเธอมาก แม้ว่าจุดไป่ฮุ่ยจะอัตรายอย่างมาก แต่ก่อนนี้เธอก็เคยใช้มาก่อนและมันก็สำเร็จทั้งหมด

แต่ครั้งนี้….. มันจะเป็นเหมือนที่เขาเพิ่งพูดไปหรือเปล่า

เธอ… พลาด?

“หมอฉิน. นี่มันเกิดอะไรขึ้น.”

"ทำไมมือย่าเย็นจัง! "

"หมอฉินคุณพูดอะไรหน่อยสิ!"

"นี่ควรส่งไปโรงพยาบาลทันที! "

ตระกูลหวังเริ่มวุ่นวายอีกครั้ง

ฉินเสี่ยว ตกตะลึงอยู่พักหนึ่งและคิดบางอย่างขึ้นได้และรีบพูดว่า "คนนั้นไปไหนแล้ว เขาสังเกตุเห็นว่าเทคนิคที่ฉันใช้มีปัญหาทันทีที่เขามองดู เขาน่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านฝังเข็มไปเรียกเขากลับมา !”

แม้ว่า ฉินเสี่ยว ไม่ต้องการยอมรับว่าเทคนิคเธอมีปัญหา แต่ตอนนี้มีชีวิตของคนไข้เป็นเดิมพันเธอจึงไม่กล้าที่จะเสี่ยง เธอจึงต้องการให้ตามตัวเขามาเพื่อช่วยรักษาหญิงชราให้ได้ เมื่อคนในตระกูลหวังได้ยินดังนั้นพวกเขาก็ตะลึง แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาสนใจอะไรอีกแล้ว สิ่งสำคัญคือช่วยคุณย่าก่อน

หลายคนรีบวิ่งออกไปตามเจียงเป่ยเฉินทันที เพราะว่าเขาเพิ่งจะออกไปได้ไม่นานคาดว่ายังไปได้ไม่ไกล แต่ไม่น่าพวกเขาก็กลับมา

"เขา เขาไม่มา!"

พวกเขาเหงื่อแตกและทำอะไรไม่ถูก

"อะไร?"

"เจ้าขยะนี่ กล้าที่จะปฏิเสทหรอ? "

ทันใดนั้นหวังซูก็ตะโกนใส่หวังเสี่ยวหวู่ "หวังเสี่ยวหวู่เธอมัวทำอะไรอยู่อย่าอยู่เฉยสิ ไปตามตัวสามีเธอกลับมา!"

หวังเสี่ยวหวู่ตกใจอยู่พักหนึ่งตั้งสติได้ก็รบวิ่งออกไปทันที

ทันทีที่เธอออกจากวิลล่าหวังเสี่ยวหวู่ก็เห็นเจียงเป่ยเฉินกำลังจะขับรถไป เธอรีบวิ่งไปแล้วตะโกนเรียเขา  "เป่ยเฉิน!"

"เธอคงไม่ได้มาเพื่อเรียกให้ฉันกลับไปหรอกนะ?"

เจียงเป่ยเฉิน ขมวดคิ้ว

หวังเสี่ยวหวู่พยักหน้าซ้ำ ๆ และพูดอย่างเร่งรีบ "ไม่ว่านายจะทำได้หรือเปล่ายังไงนายก็ควรกลับไปลองดูหน่อยสิ!"

"พวกเขาทำกับเธอแบบนี้เป็นเธอยังอยากจะช่วยหรอ"

เจียงเป่ยเฉิน กล่าว

หวังซู่หวู่กัดริมฝีปากของเธอและพูดว่า "เธอเป็นย่าของฉันแม้ว่าเธอจะทำผิดไปบ้าง แต่ฉันไม่สามารถมองดูเธอตายได้!"

"แต่ว่าตราบใดที่เธอตายไป ด้วยความสามารถของเธอ เธอจะสามารถเป็นหัวหน้าตระกูลหวังได้!"

เจียงเป่ยเฉิน กล่าวด้วยรอยยิ้ม

"เจียงเป่ยเฉินนายว่าไงนะ ที่นายพูดนะเมื่อเทียบกับชีวิตคน สถานะกับเงินนับเป็นอะไรได้!"

หวังเสี่ยวหวู่ โกรธ

“หรือว่านายสนใจเรื่องแบบนี้หรอ?”

“ฉันไม่สนใจเรื่องพวกนั้นหรอกมั้งตระกูลหวัง ย่า มันไม่มีผลอะไรกับฉันทั้งนั้น ที่ฉันสนก็แค่ภรรยาของฉันเท่านั้น!”

เจียงเป่ยเฉิน กล่าวด้วยใบหน้าจริงจัง

“ใครภรรยานาย!”

หวังเสี่ยวหวู่ กล่าวด้วยความเขินอายและถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว

เจียงเป่ยเฉินขมวดคิ้วและเตรียมจากไป

"เฮ้! เจียงเป่ยเฉิน นาย!"

หวังเสี่ยวหวู่ กำลังจะตายด้วยความกังวล เธอไม่คาดคิดว่าในเวลาแบบนี้ผู้ชายคนนี้ยังต้องการที่จะฉวยโอกาสจากเธอ?

“สามี!”

หวังเสี่ยวหวู่กัดริมฝีปากไม่รู้ว่าเธอพูดสองคำนี้ได้อย่างไร ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความเขินอาย

เจียงเป่ยเฉิน หยุดทันทีและเขาเดินกลับมาเขาก็คว้ามือของ หวังเสี่ยวหวู่ แล้วพาเธอเดินเข้าไปในวิลล่า

"ไปช่วยย่าของเธอ!"

"นาย!"

หวังเสี่ยวหวู่ ตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะตามไป

ผู้ชายคนนี้จงใจ เขาไม่ใช่จะไม่ช่วยคุณย่าของเธอ! เธอรู้ตัวทันทีว่าถูกหลอก

เธอสบัดมือของ เจียงเป่ยเฉิน ออกไปด้วยความเขินอาย

ฉันจะคิดบัญชีกับนายทีหลัง! หวังเสี่ยวหวู่ คิด

"เขากลับมาแล้ว!"

เมื่อเห็นเจียงเป่ยเฉินกลับมาทุกคนก็รีบหลีกทาง

ฉินเสี่ยว ลังเลและลุกขึ้นและกล่าวกับ เจียงเป่ยเฉิน

“เจียงเป่ยเฉิน นายรู้เกี่ยวกับการฝังเข็มหรอ?”

"ยังไงก็เถอะนายลองดูแล้วกัน ฉันจะช่วยดูอยู่ข้างๆ"

"ถ้าแกทำผลาดละก็ ก็จะต้องรับผิดชอบ ! "

ก่อนที่เจียงเป่ยเฉินจะเริ่มลงมือหวังซูก็ตะโกนมาทันที

เจียงเป่ยเฉิน ที่กำลังเตรียมตัวจะลงมือ เมื่อได้ยินเช่นนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและหยุดมือลงทันที

"อย่าไปฟังเขาพูด นายลงมือเถอะฉันจะรับผิดชอบเอง!"

ฉินเสี่ยว กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

"แล้วก็นายนะ หุบปากไปเลย!"

ฉินเสี่ยว ถอนหายแลตะโกนใส่หวังซู

เธอพูดกับ เจียงเป่ยเฉิน: "ชีวิตเธอตกอยู่ในอันตรายฉันหวังว่านายจะทำให้ดีที่สุดไม่ว่าผลมันจะออกมายังไงจะช่วยได้หรือไม่ฉัน ฉินเสี่ยว จะถือว่าเป็นหนี้นายครั้งนึง!"

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

ปกติเป็นเรื่องที่ทุกคนทราบกันดีว่าโดยนิสัยของ ฉินเสี่ยว เธอนั้นเย่อหยิ่งเป็นอย่างมากปกติแล้วเธอจะไม่พูดคำนี้ออกมาแน่

เจียงเป่ยเฉิน ยิ้มส่ายหัวและพูดว่า: "ฉันไม่ต้องการให้คุณเป็นหนี้บุญคุณฉัน หญิงชราผู้นี้คือแม่ของพ่อตาของฉันและย่าของภรรยาของฉัน มันเป็นหน้าที่ของฉันในการช่วยชีวิตเธอ!"

หลังจากพูดจบเจียงเป่ยเฉินดึงเข็มเงินบนของศีรษะของหญิงชราออกมาโดยไม่ได้มองมัน จากนั้นเขาก็ฝังมันเข้าไปใหม่บนของศีรษะของหญิงชราอีกครั้ง

ทุกคนตะลึง

นี่มันไม่ใช่ทำไปมั่วๆใช่มั้ย?

"เจียงเป่ยเฉินแกมันบ้าไปแล้ว แกตั้งใจจะฆ่าคุณย่าหรอ... "

"แค๊ก แค๊ก!"

หวังซูยังพูดไม่จบ หญิงชราก็ไอออกมาจากนั้นใบหน้าของเธอก็ค่อยๆมีสีแดงขึ้นมา การหายใจของเธอเริ่มหนักและแรง

ยังมีชีวิตอยู่! ทุกคนตกตะลึง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาคู่งามของ ฉินเสี่ยว เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

เธอมองไปที่ เจียงเป่ยเฉิน ทันทีอย่างไม่เชื่อสายตา คนๆนี้ตอนฝังเข็มไปที่จุดไป่ฮุ่ยเขาแทบจะไม่ได้มองเลยด้วยซ้ำ ทักษะนี้มันคืออะไรกัน?

"เอาละคนก็ไม่เป็นไรแล้ว ให้ใครสักคนไปที่ร้านขายยาไปซื้อยาตามในรายการนี้กลับมา แล้วให้เธอกิน ไม่เกินสามวันหลังจากนี้เธอจะหายเป็นปกติ "

เจียงเป่ยเฉิน กล่าวแล้วลุกขึ้นเดินออกไป

"นายชื่อ เจียงเป่ยเฉิน?"

ทันทีที่เจียงเป่ยเฉินเดินออกจากวิลล่าสาวสวยคนหนึ่งก็ตามเขาออกมา

เจียงเป่ยเฉิน หันกลับมา มองเธออย่างระมัดระวัง จากรูปร่างภายนอกเธอสวยงามและมีภูมิฐานอย่างมากและกลิ่นหอมที่มาจากตัวเธอสามารถทำให้คนที่ได้มองได้อยู่ใกล้เธอหลังเธอได้ในพริบตา

แต่มันไม่มีผลกับเขาเพราะเขามีภรรยาแล้ว

"มีอะไร?"

เจียงเป่ยเฉิน ถาม

ฉินเสี่ยว กล่าวกับ เจียงเป่ยเฉิน "ขอบคุณสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น!"

"ฉันว่า ฉันพูดไปแล้วนะเรื่องนี้! ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปก่อนละ!!"

“อืม ... ฉันแค่สังสัยเมื่อกี้นายไม่ได้ตรวจชีพจรของเธอเลย นาย… นายทำได้ไง?”

ฉินเสี่ยว ถามเขาด้วยความสงสัยข้อใจ

การวินิจฉัยแพทย์แผนจีนมีสี่ระดับ

สังเกตุ กลิ่น ถาม และตัด

เธอเรียนแพทย์กับปู่เธอตั้งแต่ยังเด็กและตอนนี้เธอยังอยู่ในขั้น "ถาม" และ "ตัด"

แม้แต่ปู่ของเธอก็ไม่สามารถฝั่งเข็มและสั่งยาให้คนได้เพียงแค่เหลือบมอง

โดยทั่วไปแล้วคนที่สามารถทำแบบนี้ได้สมควรถูกเรียกว่าเป็นหมออัจฉริยะของโลก!

"ไม่มีอะไรมากมาย!"

เจียงเป่ยเฉิน ส่ายหัว และหันหลังจากไป

ฉินเสี่ยว ตกตะลึง

เมื่อเธอรู้ตัวอีกที เจียงเป่ยเฉิน ได้เดินไปไกลแล้ว เธอรู้สึกโมโหขึ้นมาหน่อยๆ

‘หมอนี่มันไร้เหตุผลชะมัน’

อย่างไรก็ตามด้วยความสามารถของ เจียงเป่ยเฉิน แม้แต่ปู่ของเธอ ฉินไฮลู่ ปู่ของเธอก็อาจไม่สามารถฝังเข็มได้แบบเขา ยิ่งกว่านั้นใบสั่งยาของเขาทำให้เธอประหลาดใจอย่างมาก

ฉินเสี่ยว ส่ายหัวไล่ความคิดออกไปแล้วเดินกลับไปที่วิลล่าจากนั้นเธอก็พบ หวังเสี่ยวหวู่ ยืนอยู่ด้านนอกด้วยสีหน้าครุ่นคิด

ความจริงแล้ว หวังเสี่ยวหวู่ ก็สงสัยเหมือนกันว่าตั้งแต่เมื่อไรกันที่สามีของเธอมีทักษะการแพทย์แบบนี้ ไม่ใช่ว่าเขาเป็นทหารหรอ หรือว่าเขาเรียกมันมาจากในกองทัพ?

"สามีของเธอดีมาก!"

ฉินเสี่ยว คิดอยู่สักพักแล้วพูดประโยคนี้ออกมาแล้วเดินเข้าไปทันที

หวังเสี่ยวหวู่ ตกตะลึงอยู่พักหนึ่งและหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงไปโดยไม่รู้ตัว

ตั้งแต่ เจียงเป่ยเฉิน กลับมาเธอก็ถูกเยาะเย้ยหรือดูถูกโดยคนอื่นๆเสมอ เรื่องสามีเธอที่ไร้ความสามารถ

นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดแบบนี้

"หึ! ก็แค่คนโง่คนนึง! มีอะไรจะโม้กัน!"

หวังซู่หวู่ยกริมฝีปากของเธอ จากเรื่องอาคารสำนักงานที่ผ่านมาเธอก็เริ่มลังเลใจเกี่ยวกับการหย่า

“หวังซู่หวู่คุณย่าฟื้นแล้ว”

"ให้ฉันดู! "