ตอนที่ 422 ร่วมมือโดยไม่มีเงื่อนไข

​​​​​​​เธอตั้งใจทำลายชื่อเสียงและทำให้เธออับอายในมหาวิทยาลัย

นอกจากนี้เฉียวอันซินยังเห็นเธอในวันออดิชั่น เธออาจพยายามทำลายบทบาทหญิงคนที่สามของเธอ หลังจากที่รู้ว่าเธอประสบความสำเร็จได้รับเลือกให้แสดงในบทบาทนั้น

ทั้งหมดนี้มีความเป็นไปได้สูง

เมื่อคิดถึงเรื่องนั้นไฟแห่งความโกรธของเฉียวเมียนเมียนยิ่งลุกลามใหญ่โตขึ้น

ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถปล่อยผ่านมันไปได้ แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม

ใครบางคนก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปเช่นกัน

หากเธอยังคงอยู่เฉย ๆ ปล่อยให้ตัวเองถูกโจมตีโดยไม่ตอบโต้ เธอคงไม่ใช่เฉียวเมียนเมียน

เธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ!

เฉียวเมียนเมียนเป็นคนประเภทที่หลีกเลี่ยงความขัดแย้งเพราะเธอไม่ชอบเรื่องวุ่นวาย หากเธอตัดสินใจที่จะต่อสู้กลับ เธอมักจะทำได้ดีเสมอ

“คุณจะทำอะไรก็ได้ ตามที่คุณต้องการเลย” เหมาเยซื่อฟังพร้อมที่จะทำตามใจเธอ

“คุณเฉียว ผมยินดีที่จะร่วมมือกับคุณโดยไม่มีเงื่อนไข”

*

เฉียวเฉินเพิ่งจะหาข้อมูลได้เช่นกัน

เขาโทรหาเธอระหว่างที่เธอกำลังทานอาหารกลางวัน

เขาบอกว่าที่อยู่เป็นของบ้านตระกูลเฉียว

เฉียวเฉินพูดในโทรศัพท์ด้วยความโกรธเกรี้ยว ถ้าเฉียวเมียนเมียนไม่ทำให้เขาสงบลง และห้ามปรามเขา เขาคงบุกไปที่บ้านเฉียวเพื่อทำร้ายเฉียวอันซินไปแล้ว

โชคดีที่เฉียวเมียนเมียนสามารถหยุดเขาไว้ได้

หลังจากวางสายเธอไม่อยากทานอาหารอีกต่อไปแล้ว เธอคิดอยู่เสมอว่าจะโต้ตอบกลับเฉียวอันซินอย่างไรดี

หลังจากงุนงงอยู่สักพัก อาหารถูกตักใส่ในจานของเธอ

เหมาเยซื่อบีบแก้มของเธอเบา ๆ “อย่าเพิ่งคิดถึงเรื่องอื่นในตอนนี้ ทานข้าวกันดีกว่า คุณค่อยคิดหลังจากที่อิ่มท้องเถอะ”

“โอ้”

เฉียวเมียนเมียนหยิบมีดและส้อมขึ้นมาและเห็นว่าสเต๊กในจานของเธอถูกหั่นอย่างเรียบร้อยแล้ว ขนาดกำลังพอดีสำหรับเธอที่จะตักเข้าปากในแต่ละคำ

ในขณะเดียวกันสเต๊กของเหมาเยซื่อยังคงอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์

เธอรู้สึกอบอุ่นและคลุมเครือภายในจากการกระทำที่รอบคอบนี้

เธอต้องยอมรับว่าในขณะที่เหมาเยซื่อดูห่างเหินและไม่สามารถเข้าถึงได้ แต่แท้จริงแล้ว เขาเป็นคนที่ดีมาก หากเขาตั้งใจที่จะดูแลใส่ใจใครสักคน

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกว่าเธอยังคิดวิธีที่จะจัดการกับเฉียวอันซินไม่ได้ เธอจึงหันมาทานสเต๊กที่เหมาเยซื่อหั่นให้เธอแทน

*

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จแล้ว เหมาเยซื่อส่งเธอกลับไปที่มหาวิทยาลัย

เขายังคงมีงานที่ต้องทำในบริษัท ดังนั้นจึงคุยกับเธอเพียงไม่กี่นาทีก่อนจะลาไป

เฉียวเมียนเมียนมีนิสัยชอบงีบหลับตอนบ่าย

มีคาบเรียนในช่วงบ่ายสองคาบ แต่เป็นเวลาบ่ายสาม ดังนั้นเธอจึงมีเวลางีบหลับ เมื่อเธอกลับไปที่ห้องของเธอ

ที่อาคารของบริษัท เหมาเยซื่อขึ้นลิฟต์ตรงไปยังห้องทำงานของเขา

เขาออกจากลิฟต์ชั้นที่ 37 ชนเข้ากับเว่ยเจิ้งที่กำลังเดินมาทางเขา

เว่ยเจิ้งทักทายเขาทันทีและกล่าวว่า “ประธานเหมาครับ คุณเฉียวรู่ไห่ได้ตกลงที่จะขายบ้านตระกูลเฉียวเพื่อชำระหนี้ของเขา เราสามารถจัดการเอกสารการโอนได้อย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ครับ”

เหมาเยซื่อยิ้ม “ดีมาก.”

เมื่อการโอนได้รับการยืนยันแล้ว เขาจะทำให้เฉียวเมียนเมียนประหลาดใจ

เธอต้องมีความสุขมากแน่ ๆ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ความสุขเปล่งประกายในดวงตาของเหมาเยซื่อ

เว่ยเจิ้งอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็นการแสดงออกของเจ้านาย