ตอนที่แล้วตอนที่ 159 ขัดเกลาโลหิตเซียน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 161 ยามรณะขั้นเทพ

ตอนที่ 160 - โจมตี


ตอนที่ 160 - โจมตี

เทือกเขายาศักดิ์สิทธิ์ภายในถ้ำใต้ดิน

การเกิดใหม่ครั้งยิ่งใหญ่ของสือฮ่าวใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว สถานะปัจจุบันของเขาดีเยี่ยมรอยแตกบนรากฐานของเขาก็จางลงเล็กน้อย เขาเชื่อว่าเมื่อเขาบุกเข้าไปในอาณาจักรแยกตนเองอาการบาดเจ็บจะหายไป

จิ!

ทันใดนั้นหมอกที่ขยายออกมาจากภายในร่างกายของเขา มันเคลื่อนไหวราวกับมังกรป่าอยู่ภายในกระดูกหลายร้อยชิ้นภายในแขนขาทั้งสี่ของเขาก่อนที่กระจายไปทุกส่วนของร่างกาย

การขัดเกลาโลหิตให้กลายเป็นยาขั้นเทพของสือฮ่าวเสร็จสมบูรณ์

สือฮ่าวตรวจสอบร่างกายของตัวเอง ดวงตาของเขาปะทุด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าในจุดสำคัญนี้มันจะเข้าร่วมในการเปลี่ยนแปลงไปด้วย! อย่างไรก็ตามนี่เป็นสิ่งที่ดีแน่นอน!

เลือดสูงสุด!

ในขณะนี้เลือดสูงสุดของเขากลายเป็นสุกใสสีทองอยู่ภายในหลอดเลือดแดงที่เชื่อมติดกันภายในร่างกายของเขา มันใช้กระบวนการนิพพานเพื่อเพิ่มจำนวนของตัวเองให้มากขึ้นและกระจายไปทุกสัดส่วนของร่างกาย ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อมันผสานเข้ากับหมอกเซียนที่พุ่งพล่านอย่างรุนแรงยิ่งทำให้มันแข็งแกร่งสมบูรณ์แบบมากยิ่งกว่าเดิมเป็นสิบๆเท่า

จากนั้นเลือดสูงสุดทั้งหมดก็ไหลย้อนกลับมารวมตัวกันเป็นทรงกลมอยู่ที่หน้าอกของเขาขนาดเท่ากำปั้น

สิ่งนี้ทำให้สือฮ่าวตกตะลึง เป็นไปได้ไหมว่ามันจะสร้างชิ้นส่วนของกระดูกสูงสุด!

เขาหวังว่าเลือดชนิดนี้สามารถหล่อเลี้ยงร่างกายของเขาได้ทั้งหมดไม่ใช่แค่ชิ้นส่วนของกระดูก แน่นอนว่าถ้ามันสามารถสร้างกระดูกสูงสุดได้จนทั่วร่างกายของเขานั่นย่อมเป็นสิ่งที่วิเศษยิ่งกว่า

“น่าเสียดาย…” สือฮ่าวถอนหายใจเมื่อพบว่าเขาหวังมากเกินไป

แม้ว่าก้อนเลือดนี้จะรวมตัวกันปล่อยพลังชีวิตอันทรงพลังออกมาในท้ายที่สุดมันก็ยังมีขนาดเล็กเกินไป ในที่สุดทรงกลมคล้ายดวงอาทิตย์กระจายอีกครั้งไหลไปทั่วทั้งร่างของเขา

สิ่งนี้ทำให้พลังโลหิตของเขาพุ่งพล่าน เลือดศักดิ์สิทธิ์ดั้งเดิมของเขาดูเหมือนจะได้รับ 'กล้ามเนื้อและกระดูก' กลายเป็นแข็งแกร่งทรงพลังอย่างไม่มีใครเทียบได้!

“ข้าจะรวบรวมรากฐานของตัวเองให้มากขึ้นแล้วรีบเข้าสู่ขอบเขตการแยกตนเอง!” สือฮ่าวกล่าวเบาๆเป็นเพราะเขาค้นพบว่าหลังจากดูดซับสารลึกลับของสระน้ำทองคำแล้วมันทำให้เลือดของเขาฟื้นขึ้นมาทันที หากเขายังคงดูดซับไปเรื่อยๆบางทีอาจมีเรื่องน่าประหลาดใจอื่น ๆ

แน่นอนว่านี่คือความคิดเท่านั้นเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะนั่งอยู่ในสระสีทองแห่งนี้ไปตลอด

หมู่…

ในโลกภายนอกมีเสียงวัวร้องดังขึ้นสือฮ่าวลืมตาขึ้นมา เขากระโจนออกจากถ้ำใต้ดิน

เขาถอนหายใจเบาๆน่าเสียดายที่วัวทองคำตัวนั้นยังอยู่ใกล้ๆ หากเขายังอยู่ที่นี่ต่อไปเขาจะได้รับอันตรายร้ายแรง

สือฮ่าวไม่ได้มีความลังเลแม้แต่น้อย เขาเก็บของเหลวสีทองได้ไม่มากจากนั้นก็รีบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาเลือกพื้นที่จะขึ้นสู่พื้นดินและพยายามหลบซ่อนตัวให้ดีมากที่สุด

ในระยะทางนั้นมีวัวสีทองยาวจ้างหนึ่งตัวของมันเต็มไปด้วยเลือด หลังจากลังเลอยู่บ้างมันก็ยืนอยู่บนยอดเขาโดยหันหลังให้กับสือฮ่าว

ไม่มีเลือดสักหยดบนร่างกายที่เป็นของตัวมันเองทองคำเซียนสุริยคราสไม่ใช่สิ่งที่ผู้ปกครองอาณาจักรปลดปล่อยตนเองสามารถสร้างความเสียหายได้ การโจมตีของพวกเขาไม่ได้สะเทือนผิวของมันแม้แต่น้อย

เลือดทั้งหมดนี้มาจากผู้ฝึกฝนที่ยิ่งใหญ่คนนั้น เขาหนีไปพร้อมกับทุกสิ่งที่มี หากไม่ใช่เพราะเขามีประสบการณ์การต่อสู้เพียงพอเขาคงตายไปนานแล้ว

แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่ผู้ฝึกฝนขอบเขตปลดปล่อยตนเองยังคงเหลือร่างกายอยู่เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

ตอนนี้เขาฝังตัวเองอยู่ใต้พื้นดิน โดยซ่อนตัวอยู่ในภูเขาไฟฝังอยู่ในหินหนืดไม่ขยับไปไหน ปิดผนึกกลิ่นอายของตัวเองเอาไว้ไม่ให้หลุดรอดออกมา

เขาหวาดกลัววัวทองคำตัวนั้นอย่างมากไม่มีร่องรอยของความหวังในชัยชนะ อีกฝ่ายไม่ไหวติงไม่สะทกสะท้านไม่ว่าเขาจะโจมตีอย่างไร

ในเวลานี้สือฮ่าวเคลื่อนที่อย่างลับๆ และเคลื่อนที่ผ่านพื้นโลก เขามาถึงปากปล่องภูเขาไฟ เขารู้ดีว่าวัวทองคำนั้นมีความพิเศษซึ่งเป็นสาเหตุที่เขาต้องการหาที่ซ่อนตัว

ภายในภูเขาไฟหินหนืดพุ่งสูงขึ้น อุณหภูมิสูงอย่างน่ากลัวลาวาสีแดงสดพุ่งขึ้นและตกลงมาอย่างต่อเนื่องเหมาะสำหรับการปกปิดตัวเองอย่างเต็มที่

สือฮ่าวเข้าไปในภูเขาไฟผ่านพื้นโลกและพุ่งเข้าไปในหินหนืดสีแดงสุกใส ทันทีที่เข้าไปถึงเขารู้สึกเหมือนมีอะไรไม่ถูกต้อง!

ที่นี่มีสิ่งมีชีวิตอีกชนิดหนึ่งที่แข็งแกร่งมาก!

ในขณะนี้ผู้ฝึกฝนอาณาจักรปลดปล่อยตนเองแม้จะซ่อนตัวเองไว้อย่างดิบดีแต่เขาก็ยังรู้สึกหนาวสั่น หลังจากเข้ามาที่นี่เขาปิดผนึกทุกอย่างอย่างสมบูรณ์ไม่ให้ร่องรอยของพลังงานของตัวเองหลุดออกไปถึงขนาดที่เขายับยั้งการรับรู้ทางจิตวิญญาณไม่ปล่อยมันออกไปเพราะกลัววัวทองคำจะค้นพบ

อย่างไรก็ตามตอนนี้หินหนืดพุ่งสูงขึ้นมีสิ่งมีชีวิตเข้ามาในนี้ เขาคิดว่าวัวทองคำบุกเข้ามาแล้วแน่ๆ

ฮ่อง!

เขาหันกลับไปทันทีโดยไม่ต้องการที่จะซ่อนตัวอีกต่อไป เป็นผลให้เขาค้นพบด้วยความตกใจว่า 'วัวทองคำ' ที่เข้ามาหลบหนีจากไปอย่างรวดเร็ว

สติสัมปชัญญะของผู้ฝึกฝนที่ยิ่งใหญ่ถูกปลดปล่อยออกมาไม่มีการยับยั้งอีกต่อไป เขารู้ได้ทันทีว่าเป็นฮวงที่ทำให้เขากลัวถึงขนาดนี้!

เขารู้สึกถึงความอัปยศอดสูจริงๆ ที่รู้สึกตกใจหวาดกลัวเด็กรุ่นหลัง ในเวลาเดียวกันเขาจำได้ว่านี่เป็นศัตรูตัวฉกาจในยุคนี้ไม่ว่าจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรเขาต้องสังหารฮวงลงที่นี่ให้ได้

สือฮ่าวสาปแช่งความโชคร้ายของตัวเอง เขาเพิ่งออกมาจากการเก็บตัวบ่มเพาะ แต่เขาก็พบเข้ากับผู้ฝึกฝนที่ยิ่งใหญ่ในขอบเขตปลดปล่อยตนเองทันที ยิ่งไปกว่านั้นเขายังไม่มีเวลาที่จะก้าวเข้าสู่ขอบเขตแยกตนเองดังนั้นการเผชิญหน้ากับคนประเภทนี้จะจบลงด้วยหายนะโดยธรรมชาติ

ฮ่อง!

สือฮ่าวหนีออกไปข้างนอกแล้วกระแทกฝ่ามือของเขาเข้ากับกำแพงภูเขาไฟโดยตรง ภูเขาไฟแตกออกจากกันหินหนืดพลุ่งพล่านปั่นป่วนไม่เพียงแต่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าเท่านั้น แต่ยังทะลักออกมาทุกทิศทางครอบคลุมสถานที่แห่งนี้เป็นพื้นที่สีแดงเข้ม

ความวุ่นวายในระดับนี้ทำให้วัวทองคำตื่นตระหนกโดยธรรมชาติ มันปล่อยเสียงร้องออกมาจากนั้นก็พุ่งเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง

“ไอ้ตัวเล็ก!” ผู้ฝึกฝนอาณาจักรปลดปล่อยตนเองโกรธและไม่พอใจ เจ้าเด็กคนนี้ชั่วร้ายจริงๆเเขาดึงดูดวัวทองคำมาที่นี่โดยไม่ลังเล มันจะจบลงด้วยการสูญเสียทั้งสองฝ่าย

ดวงตาของผู้ฝึกฝนที่ยิ่งใหญ่เป็นประกายด้วยแสงชั่วร้าย แม้ว่าวัวทองคำจะบุกเข้ามาสังหารเขาในตอนนี้ เขาก็ยังไม่ต้องการปล่อยสือฮ่าวไป มือใหญ่ปกคลุมท้องฟ้าฟาดเข้าใส่สือฮ่าวที่กำลังหลบหนี

ฮ่อง!

สือฮ่าวตอบโต้โดยเฉือนกระบี่เซียนเข้าใส่มือขนาดยักษ์นั้นโดยตรง สายฟ้าปะทุระหว่างทั้งสองเหมือนน้ำตกดังกึงก้องรุนแรง

กระบี่เซียนเปล่งประกายทนต่อแรงกดดันอย่างมาก มันไม่เคยโจมตีเชิงรุก แต่สามารถป้องกันได้อย่างอดทน แสงสีทองปรากฏขึ้นอย่างไม่มีสิ่งใดเทียบได้

ผู้แข็งแกร่งอาณาจักรปลดปล่อยตนเองตกใจอย่างมาก เขาไม่ได้สัมผัสแก่นกระบี่โดยตรง แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังได้รับบาดแผลขนาดใหญ่จนเลือดไหลออกมาไม่หยุด

อย่างไรก็ตามสือฮ่าวก็ไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ดีเช่นกัน ร่างกายของเขารับแรงกระแทกอย่างหนัก แม้จะมีระยะห่างระหว่างทั้งสอง แต่เขาก็ถูกคลื่นพลังศักดิ์สิทธิ์กระแทกจนเลือดไหลทะลักออกจากปาก ร่างของเขาบินออกไปอย่างรวดเร็ว

เขาเป็นเหมือนใบไม้ที่เหี่ยวแห้งที่ไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้ได้

ผู้ฝึกฝนขอบเขตปลดปล่อยตนเองตกตะลึง เจ้าหนูคนนี้ไม่ได้ระเบิดตาย? ในความคิดของเขานี่เป็นสิ่งที่เป็นปาฏิหาริย์เกินกว่าจิตสำนึกของเขาจะรับรู้

เป็นเพราะถ้าผู้ฝึกฝนขอบเขตปลดปล่อยตนเองต้องการที่จะฆ่าผู้ฝึกฝนอาณาจักรแห่งความว่างเปล่าทำได้ง่ายๆเพียงแค่ยกมือขึ้นเท่านั้น

เด็กรุ่นนี้มีสัตว์ประหลาดมากแค่ไหนกัน? เขารับฝ่ามือของผู้แข็งแกร่งในอาณาจักรปลดปล่อยตนเองเข้าไปเต็มๆ แต่แล้วเขาเพียงกระอักเลือดออกมาเท่านั้น นี่มันไม่ไร้สาระไปหน่อยหรือ!

เลือดของสือฮ่าวพุ่งขึ้นฟ้า ตอนนี้ร่างของเขาใกล้จะระเบิดแล้ว เขาเชื่อว่าหากการเกิดใหม่ยังไม่สมบูรณ์เพียงพอเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่เนื้อหนังของเขาก็ยังคงบิดเบี้ยวอย่างต่อเนื่องเพียง แต่สงบลงหลังจากนั้นไม่นานเลือดแก่นแท้ภายในร่างกายของเขาสั่นสะเทือนลดความเสียหายที่เขาได้รับในตอนนี้ เลือดสูงสุดอยู่ในกายของเขารีบส่งพลังออกมาเพื่อรักษาตนเองให้เร็วที่สุด

ด้วยร่างที่แข็งแกร่งขนาดนี้เขายังต้องกลัวใคร? ตราบเท่าที่เขาผ่านไปยังระดับที่สูงขึ้นเขาสามารถมองลงไปที่โลกนี้ได้อย่างสมบูรณ์แสดงความรังเกียจต่อสิ่งมีชีวิตในระดับของเขาหรือแม้แต่ระดับที่สูงกว่าโดยไม่หวาดกลัว

มู!!…

วัวทองคำคำรามวิ่งไปข้างหน้าโจมตีบุคคลทั้งสอง มันปล่อยคลื่นเสียงออกมาอย่างต่อเนื่อง

สือฮ่าวหันหลังวิ่งทันที เขาไม่ปรารถนาที่จะต่อสู้กับวัวทองคำตัวนี้ เขารู้เกี่ยวกับต้นกำเนิดของวัวทองคำอย่างคร่าวๆแล้ว ถ้าเขายังอยู่ที่นี่ต่อไปเขาต้องตายอย่างแน่นอน

โชคดีที่วัวทองคำไม่ได้ไล่ตามเขา แต่มุ่งเป้าไปที่ผู้ฝึกฝนขอบเขตปลดปล่อยตนเอง เป็นเพราะในความคิดของมันสิ่งมีชีวิตตัวนี้ทรงพลังและเป็นภัยคุกคามกับมันมากกว่า

การแสดงออกของผู้บ่มเพาะจากต่ามิติกลายเป็นขมขื่น เขารู้สึกว่าตัวเองโชคร้ายเกินไปจริงๆ เขาเริ่มวิ่งหนีเพื่อรักษาชีวิตของเขาอีกครั้ง

หลังจากนั้นไม่นานร่างของเขาก็ถูกลำแสงสีทองแทงทะลุ กระดูกหลายชิ้นแตกหักออกจากร่าง

“เจ้าเด็กนั่นมีอาการบาดเจ็บอย่างมากก่อนหน้านี้เขาจะหายเร็วขนาดนี้ได้ยังไง? จากรูปลักษณ์ของเขา น่าจะได้รับการฝึกฝนอย่างสันโดษในบริเวณใกล้เคียงและตื่นขึ้นมาด้วยเสียงคำรามของวัวทองคำ” ผู้บ่มเพาะผู้ยิ่งใหญ่เริ่มค้นหาสถานที่ที่สือฮ่าวใช้ฝึกฝนตนเอง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด