ตอนที่แล้วตอนที่ 34 โซ่ตรวน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 36 บ้าคลั่ง

ตอนที่ 35 ลางสังหรณ์


[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน

[เลเวล] 61

[คลาส] ดยุค , หัวหน้ากลุ่ม

[ทักษะ] <<สั่งการ>> <<ปฏิปักษ์>> <<คำรามอย่างรุนแรง>> <<ความชำนาญการใช้ดาบ B->> <<ความละโมบที่ไม่สิ้นสุด>> <<การจ้องมองจากปีศาจ>> <<จิตวิญญาณของราชัน>> <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา>> <<ดวงตามรกตของงู>> <<การเต้นรำแห่งความตาย>> <<ดวงตาของงูสีชาด>> <<การจัดการเวทมนตร์>> <<นักรบคลั่ง>> <<Third Impact>>

[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย

[แอตทริบิวต์] ความมืด, ความตาย

[สัตว์เลี้ยง] โคโบลชั้นสูง (เลเวล 1) เกรย์วูล์ฟ (เลเวล 1) x2

[สถานะผิดปกติ] <<เสน่ห์ของนักบุญ >>

◇◆◇

[ก็อบลิน] กีก้า

ก็อบลินที่อาศัยอยู่ผู้นำคนก่อนพ่ายแพ้ให้กับออร์ค แต่ปัจจุบันเขาเป็นก็อบลินที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาของผม เขาเป็นผู้ใช้หอก

[ก็อบลิน] กิกูว

อดีตผู้นำหมู่บ้าน เขาถูกกดดันเพื่อสละตำแหน่งให้กับผม เขาใช้ดาบยาวและค่อนข้างฉลาดถ้าเทียบกับก็อบลินแรร์ทั่วไป

[ก็อบลิน] กิกิ

เป็นที่รู้จักในฐานะผู้ฝึกสัตว์ เขาเลื่อนคลาสในหลังจากการล่ากวางเอเรล เป็นความสามารถที่ค่อนข้างหายากและเขาชอบที่จะใช้ขวาน

[ก็อบลิน] กิโก

ก็อบลินที่มีบาดแผลมากมายทั่วร่าง อาหารส่วนใหญ่มักถูกขโมยโดยเกรย์วูฟ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะติดตามผม เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์มากที่สุดในหมู่พวกก็อบลินแรร์

[ก็อบลิน] กิซาร์

ดรูอิด (ก็อบลินแรร์) ผู้ใช้เวทย์ลม ที่เพิ่งเข้ากลุ่มมา

◇◆◇

ลิลลี่มาเพื่อแจ้งให้ผมทราบ

คำตอบของพวกเขา? แน่นอนว่าตกลง

พวกมนุษย์จะทำงานเพื่อปรับปรุงหมู่บ้าน เนื่องจากพวกเขาจะอาศัยอยู่ที่นี่ในอนาคตเช่นกัน

หลังจากการตรวจสอบทิศตะวันออกและได้ข้อตกลงในการปรับปรุงหมู่บ้าน เมื่อเราพัฒนามันให้กลายเป็นป้อมปราการ ในที่สุดเราก็สามารถเริ่มวางแผนในทิศตะวันตกได้

เกี่ยวกับเรื่องนั้นมีสองสิ่งที่ผมรู้ หนึ่งต้นกำเนิดของเหล่าก็อบลินคือป้อมปราการแห่งนรกอยู่ทางนั้นและสองเราต้องผ่านพื้นที่ที่ถูกควบคุมโดยออร์ค

ผมควรจะส่งคนไปหาข้อมูลก่อน

หลังจากขบคิด ผมตัดสินใจให้กิกูวและกิกิเป็นหน่วยสอดแนม

แต่ผมเองก็จะไปเช่นกัน

กิกูวจะมุ่งหน้าไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ กิกิไปสำรวจทางตะวันตกเฉียงใต้ ส่วนผมจะมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกโดยตรง ผมยังสั่งให้พวกเขาล่าถอยทันทีที่พบออร์ค

แต่ถ้าเป็นผม ผมจะฆ่าพวกออร์คทุกตัวหากเจอพวกมันระหว่างทาง

น่าเสียดายที่มันยังเป็นไปไม่ได้สำหรับกิกูวและกิกิ

ผมให้พวกเขาแต่ละคนพาก็อบลิน 5 ตัวไปด้วยเมื่อออกเดินทาง

ผมจะพากับก็อบลินไปด้วย 3 ตัว แต่ผมไม่ได้พาพวกเขาไปเพื่อลาดตระเวน เหตุผลคือผมต้องการเพิ่มก็อบลินแรร์ในกองทัพ

ดังนั้นก็อบลินทุกตัวที่พาไป ต้องมีเลเวลมากกว่า 60

เป้าหมายของภารกิจนี้คือการหาสถานที่ใกล้เคียงป้อมปราการแห่งนรกซึ่งสามารถใช้เป็นฐานทัพได้

ที่นั่นอยู่ห่างจากหมู่บ้านค่อนข้างไกล อาจจะมีภัยคุกคามอื่นนอกเหนือจากออร์คเช่นกัน

นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องการสถานที่ที่เราสามารถใช้เป็นฐานทัพได้

อาจจะเป็นหมู่บ้านที่ถูกออร์คยึดไว้หรือป้อมปราการบางแห่ง ถ้าเป็นไปได้ผมต้องการสถานที่ที่มีการป้องกันแน่นหนาและมีคลังเก็บของขนาดใหญ่

พวกออร์คมักจะอาศัยอยู่ในพื้นที่โล่ง ดังนั้นผมควรจะหาจากสถานที่ดังกล่าว

เราเดินทางต่อไปเรื่อย ๆ และตัดต้นไม้ที่รกเพื่อทำเป็นสัญลักษณ์

ระหว่างทางเราเจอหนอนขนาดยักษ์ที่มีเขางอกขึ้นมาบนหัว ผมใช้ <<ดวงตาของงูสีชาด >> พบว่ามันชื่อ หนอนลูกศร

สิ่งเดียวที่ต้องระวังคือเขาที่งอกขึ้นมาจากหัวไปถึงหลังของพวกมัน นอกเหนือจากนั้นไม่มีอะไรพิเศษ

เมื่อเราตัดเนื้อออกมาและชิม เราพบว่ามันมีรสชาติที่หนักหน่วง แต่ก็ได้รับความนิยมอย่างน่าประหลาดในหมู่ก็อบลิน

เราอาจจะใช้พวกมันเป็นอาหารสำรองในการเดินทาง

บังเอิญที่เราพบมดยักษ์ตัวหนึ่งระหว่างทาง…น่าเสียดายเนื้อมันกินไม่ได้ จากนั้นก็มีกิ้งก่ายักษ์สองหัวที่รู้จักกันในชื่อ “ดับเบิ้ลลิซาร์ด” สุดท้ายคือหอยทากยักษ์ที่มีหนามงอกออกมาจากเปลือกชื่อว่า “พิคเคิ้ลสแนป”

ผมตระหนักว่ามอนสเตอร์ที่เราเจอในทิศตะวันตกเปลี่ยนไป ดังนั้นผมจึงตรวจสอบว่ามีอะไรที่กินได้บ้าง

อย่างที่คาด ไม่มีมอนสเตอร์ตัวอื่นที่แข็งแกร่งกว่าออร์ค พวกมันเป็นผู้ปกครองดินแดนตะวันตกอย่างแท้จริง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมไม่สามารถหาพวกมันเจอได้ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ตาม

หรือผมจะเข้าใจผิด พวกออร์คไม่ได้อาศัยอยู่ที่นี่?

เมื่อความสงสัยเริ่มปกคลุมความคิด ผมก็สังเกตดวงอาทิตย์ที่อยู่บนท้องฟ้า

ผมไม่ควรเข้าไปลึกเกินไป สัญชาตญาณบอกผมถึงอันตรายว่าให้ออกจากที่นี่

หน่วยสอดแนมอื่นก็ไม่พบออร์ค

ทำไม? ทางตะวันตกเฉียงเป็นเขตของเกรย์วูล์ฟ แต่ไม่มีออร์คในทิศตะวันตกและตะวันตกเฉียงใต้เช่นกัน? เกิดอะไรขึ้น?

มีบางอย่างเกิดขึ้นรึเปล่า?

ถ้ามี ...ก็มีเพียงคำถามเดียว นั่นคือการเปลี่ยนแปลงที่ดีสำหรับเราหรือไม่

◇◆◇

ในวันถัดไป ผมสั่งให้กิซาร์และกิก้าอยู่เพื่อปกป้องหมู่บ้าน ผมพาก็อบลินบางส่วนไปออกล่าในทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

กิซาร์ถามว่ามีอะไรที่เขาต้องทำหรือไม่ ผมเลยขอให้เขาขยายพื้นที่ล่าไปยังที่อยู่ของกวางหอก ท้ายที่สุดมันจะไม่มีประสิทธิภาพมากนัก หากเราต้องเอาชีวิตรอดในพื้นที่เสี่ยง ดังนั้นการเคลียร์เส้นทางจะดีที่สุด

เราไม่พบร่องรอยของออร์ค ดังนั้นเราจึงไปสำรวจที่หมู่บ้านเก่าของกิโกเพื่อใช้เป็นฐานสำรองสำหรับการเดินทาง จากนั้นผมส่งพวกก็อบลินไปทั้งสี่ทิศทางเพื่อสำรวจ

เรารู้เส้นทางแล้ว ดังนั้นเราจึงสามารถไปที่หมู่บ้านของกิโกได้อย่างรวดเร็ว เราออกเดินทางทั้งวันจนไปถึงถ้ำแห่งนั้น

มีเพียงปัญหาเล็กน้อยคือผมเข้าไปข้างในไม่ได้ …แต่ในเมื่อไม่มีอะไรให้ผมทำ ผมจึงออกไปสำรวจต่อในเวลากลางคืน

หลังจากสำรวจทั้งคืน ผมจึงกลับไปนอน

◆◇◆

ในวันถัดมาเราก็ออกไปลาดตระเวน

ผมสั่งให้ก็อบลินกลับมาทันทีหากพวกเขารู้สึกถึงอันตราย จากนั้นผมไปที่รังของเกรย์วูล์ฟที่อยู่ใกล้หมู่บ้าน

ถ้ำแห่งนี้รวมกับถ้ำของกิโกน่าจะจุก็อบลินได้ประมาณ 100 ตัว

มีอันตรายในการอาศัยอยู่ในพื้นที่สองแห่งพร้อมกัน แต่มันก็ไม่เลวถ้าเราใช้มันชั่วคราว

ท้ายที่สุดนี่คือถ้ำเดียวกับที่ผมฆ่าเกรย์วูล์ฟและพาลูกของมันออกมา

เมื่อผมเข้าไปในถ้ำ สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือศพที่ไร้ชีวิตของเกรย์วูล์ฟซึ่งตอนนี้เหลือเพียงหนังและกระดูก

ผมไม่มีคำจะขอโทษสำหรับเกรย์วูล์ฟ

แต่เพื่อแลกเปลี่ยน ผมจะดูแลลูกของพวกมันให้แข็งแรง

ผมรวบรวมกระดูกและขุดหลุม ที่นั่นผมจะฝังศพของพวกมันไว้ …แต่สำหรับหนัง มันอาจจะมีประโยชน์ ผมจึงเอามันกลับไปด้วย

ผมจะใช้หนังผืนนี้ ...เพื่อสานต่อความต้องการในอนาคตของผม

ผมมองไปรอบ ๆ ทุกมุมของถ้ำ จนกระทั่งพวกก็อบลินกลับมา

“ที่นี่ค่อนข้างสะดวกสบาย” ผมพูดพึมพำกับตัวเอง

เมื่อถึงตอนเย็น พวกก็อบลินจึงกลับมาและผมได้รับรายงาน

ไม่มีออร์คอยู่ในบริเวณโดยรอบเช่นกัน

“นี่ความหมายว่าอะไร?” ผมพึมพำ

โดยปกติแล้วผมควรจะมีความสุขกับข่าวข่าวนี้ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันบอกเราว่าไม่ควรอยู่ที่นี่

เราค้นหาหลายที่เพื่อมองหาร่องรอยของออร์ค แต่...

“ท่านจะทำยังไงต่อ?” กิกูวถามในขณะที่เขาสังเกตใบหน้าที่ขบคิดของผม

“…พรุ่งนี้เราจะไปทางทิศตะวันตก” ผมตอบ

ในเมื่อเราไม่เจอพวกมัน พรุ่งนี้เราจะเข้าไปในดินแดนของออร์คโดยตรง

“กิโก” ผมเรียก

“ครับ” เขาตอบ

“แถวนี้มีพื้นที่ที่พวกก็อบลินหลายร้อยตัวสามารถอาศัยอยู่ได้หรือไม่”

กิโกคิดอยู่พักหนึ่งแล้วก็พยักหน้า

“มีภูเขาหินแห่งหนึ่งที่เราเคยใช้มาก่อน” เขากล่าว

ผมถามรายละเอียดจากกิโก ได้ความว่าพวกออร์คเข้ายึดภูเขานั้นทำให้พวกเขาต้องจากไป

ผมสงสัยว่า ...มันเร็วเกินไปรึเปล่าที่เราจะโจมตีออร์ค? หรือเราควรจะสอดแนมไปก่อน?

ผมคิดว่าเราจะไปสำรวจแล้วค่อยถอยกลับเมื่อจำนวนของพวกเขามากเกินไป

ด้วยความคิดเหล่านั้นผมตัดสินใจ

"ดี เราจะจัดลำดับความสำคัญในการลาดตระเวน กิโก วันพรุ่งนี้ข้าจะให้เจ้าเป็นผู้นำทาง”

“ขอรับ” กิโกพยักหน้า

◆◆◇

วันต่อมาทันทีที่เรารวบรวมอาหารเสร็จเราก็มุ่งหน้าไปยังภูเขาหิน

เราเดินผ่านพุ่มไม้อย่างระมัดระวังและให้ความสนใจกับสภาพแวดล้อม

ภูเขาที่เรียกว่าภูเขาหินนั้นไม่สูงมากนัก มันมีความสูงประมาณ 4 เมตร สามารถมองเห็นรูหลายรูบนก้อนหิน จนทำให้มันดูเหมือนกองหินทับซ้อนกันจนกลายเป็นภูเขา บริเวณโดยรอบแสดงให้เห็นอยู่ถึงการอาศัยของออร์คเนื่องจากบริเวณนั้นถูกตัดจนโล่ง

"นี่มัน ... " กิโกกล่าวอย่างสับสนกับการหายไปของออร์ค

เรายังคงสำรวจภูเขาหินจากระยะไกลและซ่อนตัวอยู่ในป่า แต่ก็ไม่มีออร์คออกมา

“อย่างที่คาดไว้ ที่นี่ก็ไม่มีออร์ค” ผมพึมพำ

จนถึงกลางคืนก็ยังไม่มีออร์คออกมา

“ลองเข้าไปกันเถอะ” ผมพูด

เมื่อเราปีนเข้าไป ข้างในไม่มีใครอาศัยอยู่

"เกิดอะไรขึ้น? "

คำพูดที่งุนงงเหล่านั้นสะท้อนกับความมืดภายใน

ที่นั่นบนยอดเขาซึ่งผมสามารถมองไปทางทิศตะวันตก

ป่าขยายไปทั่วทั้งผืนดิน แต่มีจุดที่สามารถมองเห็นต้นไม้เล็ก ๆ ได้จากระยะไกล ผมเห็นภูเขาลูกหนึ่งที่สูงมากจนไปถึงท้องฟ้า

มีบางอย่างเกิดขึ้น

ลางสังหรณ์สั่งให้ผมลงจากภูเขาเพื่อจบการลาดตระเวนและมุ่งหน้ากลับไปยังหมู่บ้าน

◇◇◆◆◇◇◆◆

ได้รับแผ่นหนังของเกรย์วูล์ฟ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด