ตอนที่แล้วตอนที่ 29 การฝึกซ้อม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 31 โคโบลชั้นสูง

ตอนที่ 30 ป้อมปราการแห่งนรก


[เผ่าพันธุ์] ก็อบลิน

[เลเวล] 60

[คลาส] ดยุค , หัวหน้ากลุ่ม

[ทักษะ] <<สั่งการ>> <<ปฏิปักษ์>> <<คำรามอย่างรุนแรง>> <<ความชำนาญการใช้ดาบ B->> <<ความละโมบที่ไม่สิ้นสุด>> <<การจ้องมองจากปีศาจ>> <<จิตวิญญาณของราชัน>> <<ผู้ควบคุมแห่งปัญญา>> <<ดวงตามรกตของงู>> <<การเต้นรำแห่งความตาย>> <<ดวงตาของงูสีชาด>> <<การจัดการเวทมนตร์>> <<นักรบคลั่ง>> <<Third Impact>>

[การคุ้มครองจากพระเจ้า] เทพธิดาแห่งนรก อัลทีเซีย

[แอตทริบิวต์] ความมืด, ความตาย

[สัตว์เลี้ยง] โคโบล (เลเวล 9) เกรย์วูล์ฟ (เลเวล 1) x 2

[สถานะผิดปกติ] เสน่ห์ของนักบุญ

◇◆◇

[ก็อบลิน] กิก้า

ก็อบลินที่อาศัยอยู่กับผู้นำคนก่อนและพ่ายแพ้ให้กับออร์ค แต่ปัจจุบันเขาเป็นก็อบลินที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาของผม เขาเป็นผู้ใช้หอก

[ก็อบลิน] กิกูว

อดีตผู้นำหมู่บ้าน เขาถูกกดดันเพื่อสละตำแหน่งให้กับผม เขาใช้ดาบยาวและค่อนข้างฉลาด เมื่อเทียบกับก็อบลินแรร์ทั่วไป

[ก็อบลิน] กิกิ

เป็นที่รู้จักในฐานะผู้ฝึกสัตว์ เขาเลื่อนคลาสในหลังจากการล่ากวางเอเรล เป็นความสามารถของเขาค่อนข้างหายากและเขาชอบที่จะใช้ขวาน

[ก็อบลิน] กิโก

ก็อบลินที่มีบาดแผลมากมายทั่วร่าง อาหารส่วนใหญ่มักถูกขโมยโดยเกรย์วูฟ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะติดตามผม เขาเป็นคนที่มีประสบการณ์มากที่สุดในหมู่พวกก็อบลินแรร์

[ก็อบลิน] กิซาร์

ดรูอิด (ก็อบลินแรร์) ผู้ใช้เวทย์ลมที่เพิ่งเข้ากลุ่ม

◇◆◇

ลิลลี่กลายเป็นคู่ฝึกของก็อบลินมา 5 วันแล้ว

ตามที่คาดไว้ กลุ่มแรกที่เอาชนะเธอได้คือกลุ่มของกิซาร์

เวทมนตร์นั้นเป็นสิ่งผิดปกติ แต่ดรูอิดเป็นคลาสพิเศษที่สามารถใช้มันได้ ด้วยการฝึกซ้อมอย่างต่อเนื่องแสดงให้เห็นว่าจุดอ่อนของเธอคือเวทมนตร์

กลุ่มอื่น ๆ พยายามจะเลียนแบบการกระทำของกิซาร์ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะลิลลี่ได้

มันคงดีที่สุดหากจัดให้ดรูอิดอยู่ตรงกลาง แต่ยังมีปัญหาบางอย่าง พวกเขาอาจมองเพื่อนร่วมทีมเป็นแค่หมากตัวหนึ่ง

เมื่อตอนท้ายของการฝึก ผมจึงเดินไปหาลิลลี่

"ลิลลี่" ผมพูด

ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่าสนใจ ผมจึงถามเธอเกี่ยวกับความคิดเห็นต่าง ๆ

"กลุ่มไหนเอาชนะยากที่สุด? "

"คุณถามความคิดเห็นของฉัน? " เธอถาม

"แค่บอกความคิดของเจ้ามา" ผมตอบ

รอยย่นปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเธอ

"ตามที่คุณคาดไว้ เป็นกลุ่มของกิซาร์"

"และต่อมาคือกลุ่มของกิกิ" เธอกล่าวต่อ

ผมไม่คิดเลยว่านี่จะไม่ใช่กลุ่มของกิก้าที่มีระดับสูงกว่า แต่เป็นกลุ่มนักฝึกสัตว์กิกิที่เธอพบว่าแข็งแกร่งเป็นอันดับสอง

ขณะที่ผมอยู่ในห้วงความคิด ผมก็สังเกตเห็นลิลลี่ที่แอบมองอยู่

"มีอะไรรึเปล่า? " ผมถาม

"ไม่ ไม่มีอะไร" เธอตอบอย่างห้วน ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงสายตาของผม

ผมอยากรู้ว่ามันคืออะไร แต่ก็ไม่มีปัญหา หากเธอวางแผนอะไรบางอย่าง ผมก็จะลงโทษเธออย่างเหมาะสม

ทันใดนั้นมีเสียงเรียกเข้ามา

"ราชา! "

◇◆◆

"ท่านรู้จักคำว่าป้อมปราการแห่งนรกมั้ย? "

"มันคืออะไรกัน? " ผมตอบกลับด้วยการขมวดคิ้ว

"มันเป็นเรื่องธรรมดาที่รู้กันแค่ในบางกลุ่ม" เขาตอบ

"กอร์ด็อบ เกิร์ดการ์ พาราดัวและกันระ สี่ตระกูลเหล่านี้เป็นต้นกำเนิดของก็อบลิน ถ้าไม่นับมนุษย์ ก็อบลินน่าจะเป็นเผ่าที่มีจำนวนมากที่สุด "เขากล่าว

กอร์ด็อบ เกิร์ดการ์?

"แต่ทั้งสี่ตระกูลไม่ได้รวมกัน แน่นอนว่าพวกเขาไม่ชอบมนุษย์ แต่พวกเขาก็ไม่ชอบกันเองเช่นกัน"เขากล่าวต่อ

เมื่อกิซาร์เล่า ผมจึงตัดสินใจที่จะฟังที่เขาพูด สำหรับเหตุผลน่ะเหรอ? เพราะสายตาของเขาแสดงความยึดมั่นเหมือนตอนที่เขาต่อสู้กับผม

"แต่มีสิ่งหนึ่งที่รวมพวกเขาเข้าด้วยกัน" เขากล่าว

"นั่นคือป้อมปราการแห่งนรก? "

"ถ้าท่านไปแล้วท่านจะรู้" กิซาร์กล่าว

เขายังคงรักษานัยน์ตานั้นไว้ตลอดเวลา

"เจ้าต้องการให้ข้าไปที่นั่น? " ผมถามเขา

เขาจึงตอบผมกลับ

"ราชา ถ้าท่านจะนำพวกเราเหล่าก็อบลินแล้ว ... "

“ที่นั่นคือบ้านของเรา ที่ที่ก็อบลินทุกตัวจะต้องกลับไป”

--- บ้านของก็อบลิน ป้อมปราการแห่งนรก

ด้วยคำพูดเหล่านั้น มีเสียงลึกลับดังก้องอยู่ภายในหัว มันอาจเป็นสิ่งที่กระตุ้นก็อบลินได้ เพราะแม้แต่กิซาร์ที่มักจะสงบนิ่งก็ยังแสดงออกถึงความหลงใหล

หรือสถานที่นั่นมีผลกระทบต่อก็อบลินทุกตัว ยกเว้นผม?

แต่ถึงอย่างนั้น ...

"ขอบคุณ" เขาตอบ

ขอบคุณ?

"ขอบคุณสำหรับสิ่งที่น่าสนใจ"เขายิ้ม

ถ้าเขาพูดถึงเกรย์วูล์ฟ เขาคงเข้าใจผิด

แต่…

"ป้อมปราการอยู่ที่ไหน? "ผมถาม

ผมไม่รู้ว่าป้อมปราการนั่นมีผลกระทบต่อก็อบลินมากแค่ไหน แต่ถ้าผมสามารถใช้มันได้แล้วละก็

ไม่ว่าจะใช้เพื่อสร้างหรือทำลาย ...ผมจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อสร้างอาณาจักรของตัวเอง

"ลึกเข้าไปในป่าทางตะวันตก ...ระยะทางประมาณ 10 วันจากที่นี่" กิซาร์ตอบ

ก็อบลินเหล่านั้นอยู่ที่นั่น?

"ตะวันตก? " ผมพึมพำ

กิซาร์พยักหน้า ดูเหมือนเขาจะเข้าใจสิ่งที่ผมคิด

"แต่เราต้องจัดการกับพวกออร์คก่อน นั่นคือป้อมปราการแรกที่พวกเราต้องผ่าน"กิซาร์กล่าว

พวกมันต้องจ่าน

ผมจะตอบแทนพวกมันสำหรับการจู่โจมหมู่บ้านครั้งก่อน

◆◆◇

"ท่านวางแผนจะทำอะไรกับพวกมัน? "

ราชาพูดกับผมโดยที่ไม่ได้เงยหน้ากลับมา

"ข้าจะดูแลพวกมัน"

ลูก ๆ ของเกรย์วูล์ฟที่พยายามจะฆ่าคุณน่ะเหรอ?

"ถึงแม้ว่าพวกมันอาจจะแข็งแกร่งกว่าท่านในสักวัน? "

ราชามองนัยน์ตาของเกรย์วูล์ฟแล้วพูดว่า

“ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าจะตอบแทนพวกมันด้วยพลังทั้งหมดที่มี ไม่ว่าจะเป็นการแก้แค้นหรือการหักหลัง”

ทำไมล่ะ?

"เหมือนกับเจ้ากิซาร์" คำพูดต่อมาทำให้ร่างกายของผมหนาวสั่น

"หากเจ้าต้องการ" เขากล่าว "ข้ายินดีที่จะตอบรับเจ้าทุกเมื่อ"

เมื่อผมเดินตามหลังราชา ผมนึกถึงเวลาที่ออกจากหมู่บ้าน เมื่ออดีตหัวหน้ากลุ่มพบว่าผมกลายเป็นดรูอิด เขาก็รวบรวมก็อบลินทุกตัวเพื่อขับไล่ผมออกมา

คนเดียวที่ปกป้องผมคือก็อบลินอาวุโส แม้ท้ายสุดท้ายเขาจะไม่สามารถต้านทานหัวหน้าได้ก็ตาม

ผมที่หลบหนีจึงออกไปตั้งกลุ่มใหม่

ในที่สุดผมก็สามารถเรียกคืนสถานที่ที่เคยสูญเสีย แต่แล้วก็อบลินอาวุโสก็มาปรากฏตัวต่อหน้าผมอีกครั้ง

ถึงเขาจะเป็นคนที่สอนให้ผมพูดได้ ผู้มีพระคุณที่ทำให้ผมกลายเป็นดรูอิด แต่ผมยังไม่สามารถลืมความเกลียดชังที่เคยได้รับ

"ทำไมล่ะ! ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่อีก!? "

"ข้าเจอราชันแล้ว"

ผมไม่อยากเชื่อหูตัวเอง คำว่าราชัน ...เรื่องโกหกดั่งนิทาน เขาบอกว่าสิ่งมีชีวิตดังกล่าวปรากฏตัวขึ้น?

"เป็นไปไม่ได้" ผมหัวเราะ

แต่สายตาของเขาดูจริงจัง

"ก็ได้ ...ให้ข้าลองทดสอบเขาดู"

"ถ้าเขาเป็นราชันจริง ๆ แล้วละก็! "

ผมเดินออกไปพร้อมกับซ่อนอัญมณีเวทย์ไว้

.

.

.

.

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด