บทที่ 11 ใครเป็นคนแต่งเพลงคนนี้กัน?

หลายวันต่อมา

หลี่หานเด็ดมะเขือเทศขึ้นมาชิมอีกครั้ง

ครั้งนี้เขารู้สึกอย่างได้อย่างชัดเจนว่ารสชาติของมันนั้นอร่อยและดีกว่าครั้งก่อนมาก

ซึ่งมันแน่นอนอยู่แล้วว่ามะเขือเทศเหล่านี้จะเป็นมะเขือเทศที่อร่อยที่สุดในโลกเพราะเขาใช้แก่นแท้พืชผลกับมัน

ตาของหลี่หานรู้สึกเปล่งประกายด้วย จิตวิญญาณแห่งการเพาะปลูก เขาอาจจะสามารถทำฟาร์มโดยมีถนนถงเทียนอยู่ข้างหน้าด้วยความสะดวกสบาย

เมื่อคิดถึงชีวิตที่สวยงามและสุขสบายแบบนี้ผู้คนมักจะชอบขวนขวายมองหามัน

ด้วยวิธีนี้...คุณก็สามารถมีความสุขกับชีวิตได้อย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม แก้นแท้พืชผลมีอยู่แค่ขวดเดียว ซึ่งสามารถใช้ได้อย่างมากก็หนึ่งร้อยหยด

แต่ถ้าหากต้องการที่จะเปิดฟาร์ม แก่นแท้พืชผลหนึ่งร้อยหยดต้องไม่พออย่างแน่นอน

　

กว่าจะเริ่มทำฟาร์มได้คงต้องรอไปอีกนาน

อย่างน้อยก็ต้องรอให้ระบบเปิดใช้งานได้สำเร็จซะก่อน

หลี่หานได้คิดดูแล้ว เขาคิดว่าระบบยังไม่ได้เปิดใช้งานอย่างแท้จริง

ในขณะเดียวกันก็แทบจะมั่นใจได้ว่าระบบจะเปิดใช้งานได้แน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้นเขายังคงต้องตั้งแผงขายผักต่อไปเท่านั้น

ไม่เช่นนั้นระบบคงไม่มอบแก่นแท้พืชผลกับระบบกระเป๋ามิติมาให้เขาแน่นอน

แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการเปิดฟาร์มเพราะต้องทำทีละขั้นตอน

ก่อนอื่นเลยก็ต้องบอกพ่อแม่เพื่อให้พวกเขาเข้าใจและรับรู้เรื่องต่าง ๆ

ซึ่งแน่นอนมันง่าย ๆ

สุดท้ายคือเรื่องเขียนเพลง เขาจะได้หาข้ออ้างเพื่อบอกพ่อแม่ว่าการอยู่ที่หมู่บ้านทำให้เขามีแรงบันดาลใจในการเขียนเพลงดี ๆ ได้

ด้วยการเขียนเพลงที่ทำให้เขาได้เงินมาหนึ่งแสนหยวน พ่อแม่ของเขาจะต้องเห็นด้วยอย่างแน่นอน

นอกจากนี้ ด้วยรสชาติของผลไม้ที่มันดีขึ้นเขาจะต้องพยายามหาวิธีทำให้พ่อแม่ไม่แปลกใจและไม่รู้เรื่องนี้มากเกินไป

　

ดังนั้น เรื่องของการทำฟาร์มจึงไม่มีอะไรให้น่ากังวลซักเท่าไหร่

แต่ถ้าหากเรื่องมันใหญ่เกินไป มันจะต้องถูกสงสัยแน่ ๆ

　　……

ส่วนในเรื่องของโฆษณาของภาพยนตร์เรื่อง “ความทุกข์ของภูติจิ้งจอก” ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ โดยเรื่องของหลี่หานและเพลง “จิ้งจอกขาวกับบัณฑิต” ก็ยังคงถูกพูดถึงและมีคนถกเถียงมากมาย

แต่หลี่หานที่เป็นบุคคลที่ถูกพูดถึงกลับไม่เคยออกมาแก้ไขความข้องใจนี้เลยยิ่งทำให้ความสงสัยของผู้คนเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

โดยทีมงานของ “ความทุกข์ของภูติจิ้งจอก” นั้นได้ออกมาพูดซ้ำอีกครั้งว่าเพลง “จิ้งจอกขาวกับบัณฑิต” นั้นเป็นฝีมือของหลี่หานเพียงคนเดียวโดยพวกเขานั้นไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเลยแม้แต้น้อยและพวกเขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะใช้ชื่อเขาเพียงคนเดียวเพื่อการโฆษณา

แต่ทว่า ด้วยการย้ำคำพูดของทีมงาน “ความทุกข์ของภูติจิ้งจอก” นั้นกับยิ่งทำให้ดูน่าสงสัยขึ้นไปอีก

แต่ผลสุดท้ายก็คือมีคนรู้จักภาพยนตร์เรื่อง “ความทุกข์ของภูติจิ้งจอก” กับเพลง “จิ้งจอกขาวกับบัณฑิต” มากขึ้น ส่วนหลี่หานพวกเขาก็แค่รู้จักในฐานะคน ๆ หนึ่ง

สำหรับหนัง “ความทุกข์ของภูติจิ้งจอก”แล้ว มันเป็นสิ่งที่ดี

แต่สำหรับหลี่หานอาจจะไม่ใช่

เพราะหลี่หานถูกตราหน้าว่าเป็น “บุคคลที่ขายชื่อเสียง”

โดยชื่อเสียงที่มีนั้นไม่ใช่ชื่อเสียงในด้านที่ดีซักเท่าไหร่

และชื่อเสียงของเขาในด้านนี้ก็จะถูกลืมในไม่ช้า

เหยียนอี้ปินและเพื่อนร่วมชั้นที่อิจฉาและไม่มีความสุขกำลังรู้สึกดีกับความโชคร้ายของเขาแต่ในขณะเดียวกันซู่หยูชิงรู้สึกเสียใจและเธอต้องการที่จะลบล้างเรื่องนี้บนอินเทอร์เน็ต

แต่อย่างไรก็ตามตัวต้นเหตุอย่างหลี่หานกับไม่สนใจเรื่องนี้เธอจึงทำได้แค่โกรธอยู่ภายในใจ

　　……

หลายวันต่อมาภาพยนตร์ “ความทุกข์ของภูติจิ้งจอก” ก็ได้ถูกปล่อยออกมาอย่างเป็นทางการ

ผู้คนนับไม่ถ้วนกำลังเดินเข้าโรงหนัง

โดยผู้คนที่ต้องการที่จะฟังเพลง “จิ้งจอกขาวกับบัณฑิต” ก็จะได้ฟังเพลงอย่างสมใจหวังซักที

สำหรับพวกเขา ไม่ว่าหลี่หานจะเป็นคนแต่งเพลงหรือไม่ แต่เพลงนี้มันก็ดีมาก

สำหรับหลายคนในที่นี้ ด้วยเพลงดี ๆ แบบนี้ พวกเขาไม่สนว่าใครจเป็นคนแต่งขึ้นมาเลย

อย่างไรก็ตาม ยังมีคนอีกหลายคนที่เลือกที่จะไม่ฟังเพราะสงสัยในตัวของผู้แต่ง

ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นเรื่องปกติ

โดย “ความทุกข์ของภูติจิ้งจอก” บอกเล่าเรื่องราวของความรักที่เจ็บปวด

หนึ่งคื่อจิ้งจอกขาวที่กลายร่างเป็นมนุษย์หลังฝึกฝนมาเป็นหมื่นปีและอีกหนึ่งเป็นบัณฑิตที่น่าสงสารผู้มอบชีวิตให้กับการศึกษา

ทั้งสองคนตกหลุมรักกัน

จิ้งจอกขาวเต้นรำและคลุกคลีอยู่กับบัณฑิตที่เรียนอย่างหนักมาเป็นเวลาสิบปี

และในที่สุดบัณฑิตก็ได้ติดชื่อสีทองกวงจงเย่าจู่

ในค่ำคืนที่ผู้หญิงที่อยู่ในเรือนหอไม่ใช่จิ้งจอกขาว แต่เป็นเจ้าหญิง

ค่ำคืนที่หิมะตกหนัก

ภายใต้ต้นพีชที่อยู่ไม่ไกลจากเรือนหอ สุนัขจิ้งจอกตัวขาวราวกับหิมะสวยงามกำลังเต้นรำไปพร้อมดนตรีดุจดั่งนางฟ้า

แต่อย่างไรก็ตาม

เพลงได้จบลงและจิ้งจอกขาวก็ได้หายตัวไปในความว่างเปล่า

คืนนั้นบัณฑิตได้ฝันบางอย่าง

แต่หลังจากที่เขาตื่นขึ้นมา บัณฑิตก็น้ำตาไหลและเสียใจอย่างมาก

ความตั้งใจของเขาไม่ใช่การแต่งงานกับเจ้าหญิง

หลังจากที่บัณฑิตได้ติดชื่อทองแล้ว เจ้าหญิงก็ต้องการให้เขามาเป็นคนของเจ้าหญิง

โดยบัณฑิตก็ได้แต่พูดปัดไปว่าเขามีภรรยาที่ดีคอยเขาอยู่ที่บ้านอยู่แล้ว

เจ้าหญิงจึงบอกให้ครูของนางทำอะไรซักอย่าง และเจ้าหญิงยังได้รู้ว่าภรรยาที่บัณฑิตกล่าวอ้างมาก็คือจิ้งจอกขาวเจ้าหญิงจึงขอให้ครูของนางลบบิดเบือนความทรงจำของบัณฑิตทำให้หันมารักนางได้หรือไม่

เพื่อเหตุนั้นเจ้าหญิงจึงต้องแกล้งป่วยหนักและต้องการยาเพื่อที่จะมาช่วยเธอ

คืนก่อนที่จะเข้าเรือนหอ บัณฑิตได้เรียกจิ้งจอกขาวออกมา

เมื่อจิ้งจอกขาวมาถึง นางก็คิดว่าจะได้อยู่กับบัณฑิตที่เรือนหอและเติบโตไปด้วยกัน

แต่อย่างไรก็ตามสิ่งที่เธอได้พบกับเป็นบัณฑิตอี๋เจี้ยนที่แทงหัวใจของเธอ

ไม่เป็นไรถึงแม้ว่าคุณจะฆ่าฉันด้วยน้ำมือของคุณเองอย่าง น้อยก็ให้ฉันได้เต้นรำเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับคุณ

หลังจากการเต้นรำครั้งนี้จบลง ฉันก็จะสลายหายไประหว่างสวรรค์และโลก

หลังจากที่ตื่นขึ้นมาจากฝัน บัณฑิตก็ได้ความทรงจำเดิมของเขากลับมา

เธออยู่กับฉันมาสิบปีและยังจะเติบโตไปพร้อมกันแต่ทว่าฉันกับฆ่าเธอด้วยน้ำมือของฉันก่อนที่ฉันจะไปร่วมรักกับผู้หญิงอื่นที่เรือนหอ

หัวใจของฉันแทบฉีกขาดออกมา!

ความจริงคือ

“ เมื่อจารึกรายชื่อทองคำ ชื่อเสียงและโชคลาภก็รุ่งโรจน์

หลังจากเรือนหอ หยินและหยางจะถูกแยกออกจากกันด้วยคนและผีด้วยเส้นทางที่แตกต่าง

ตอนที่ฉันรักคุณ คุณคือจิ้งจอกหมื่นปี

ตอนที่ฉันเสียคุณ คุณได้หายไป

คุณเต้นรำให้ฉันอีกครั้งได้ไหม

คุณคือจิ้งจอกขาวที่ผมปลดปล่อยเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน

　　……"

โรงหนังเงียบมากโดยมีเพียงเสียงร้องเพลงก้องอยู่ในทุกมุมของโรงละคร

พอรู้เรื่องทั้งหมดแล้วให้ลองฟังเพลงอีกครั้ง

ก็จะพบว่าเพลงนี้นั้นทำให้ผู้คนที่ได้ฟังอีกครั้งรู้สึกได้ถึงอารมณ์เศร้าได้อย่างง่ายดาย

เพลงนี้ผสมผสานเข้ากับเนื้อหาของเรื่องได้อย่างลงตัว

นี่มันเป็นเพลงของจิ้งจอกขาวและบัณฑิตในเรื่องชัด ๆ

โดยมีจิ้งจอกขาวกับบัณฑิตร้องด้วยกัน

แต่แทนที่ด้วย เฉินยู่รุ่ย เซี่ยฮุย ที่เป็นนักร้อง

แม้ว่าเพลงนี้จะไม่ได้เป็นเพลงที่เพอร์เฟค แต่ว่าสำหรับหนัง “ความทุกข์ของภูติจิ้งจอก” มันช่างลงตัวกันอย่างน่าเหลือเชื่อ

และจะไม่มีเพลงไหนเพอร์เฟคไปกว่าเพลงนี้อีกแล้ว

เพลงนี้มันเกิดมาเพื่อภาพยนตร์เรื่องนี้ชัด ๆ

　

เพราะงั้น...

ทุกคนในโรงหนังก็ได้ค้นพบว่าคนที่แต่งเพลงนี้มีความสามารถมากกว่าที่ทุกคนคิด!

เขาช่างเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง

ไม่มีอะไรให้น่าสงสัยอีกแล้ว

คนที่สร้างเพลงนี้ขึ้นมา...

เขาเป็นใครกันแน่นะ?

　　……