ตอนที่แล้วตอนที่ 2 มาหาฉันหลังจากทำความสะอาดตัวเสร็จ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 4 จีหมานชิง คนเจ้าเล่ห์?

ตอนที่ 3 ช่วยชีวิตเธอ


เสียงเรียกเข้าดังขึ้นเมื่อฉีโย่วเหลือบไปเห็นหลี่ซือเฉิงในชุดเครื่องแบบตัดเย็บด้วยแถบสามแถบที่ไหล่ของเขาพร้อมกับกระเป๋า เพียงแค่มองไปที่เขาเพียงครั้งเดียว เธอก็หันกลับทันที

“โย่วโย่ว” หลี่ซือเฉิงเห็นฉีโย่วคุยโทรศัพท์แล้วเดินเข้าไปหา

ดูเหมือนว่าเขาอยากจะขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ แต่ฉีโย่วไม่สนใจ เขาอยากจะขอให้เธอกลับมาคืนดี ในเวลาเดียวกันปลายสายที่เธอโทรหาก็รับสาย

เมื่อได้ยินเสียงอีกฝ่ายตอบรับ “สวัสดีค่ะ” ฉีโย่วรีบพูด “ดิฉันฉีโย่ว ฉันลืมบัตรพนักงานไว้ที่ห้องคะ ฉันมีเที่ยวบินตอนสามโมง คุณช่วยคุยกับพวกเขาเพื่อให้ฉันได้ขึ้นเครื่องได้ไหมคะ?”

“ฉีโย่วนี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่เธอลืมบัตรพนักงานหรือไง เธอจะขึ้นเครื่องโดยไม่มีบัตรพนักงานได้ยังไง ทำไมไม่กลับไปพักต่อที่ห้องล่ะ?”

อารมณ์วูงสูงปี๊ดชนสุดเพดานของผู้จัดการ ที่มีสถานะมากกว่าฉีโย่วหลายระดับ ทำให้เธอดังเว้นระยะห่างจากโทรศัพท์มาเล็กน้อย

หลี่ซือเฉิงดูเหมือนจะได้ยินแล้วจึงตัดบทไปว่า “ลืมบัตรพนักงานไว้ที่หอพักอีกแล้วเหรอ? ฉันจะพาเธอขึ้นเครื่องเอง”

“ไม่” ฉีโย่วปฏิบัติด้วยใบหน้าเฉยเมย

เธอจะขึ้นเครื่องบินกับหลี่ซือเฉิงทุกครั้งที่เธอลืมบัตรพนักงาน ตอนนี้พวกเขาเลิกกันแล้ว การยอมรับความช่วยเหลือของเขาก้เหมือนกับการตบหน้าตัวเอง!

“ฉันหาทางออกด้วยตัวฉันเอง คุณหลี่ คุณไปก่อนได้เลย” สิ่งที่หลี่ซือเฉิงเกลียดมากที่สุดคือใบหน้าและแววตาที่รู้สึกผิดหวัง น่าขยะแขยง!

อย่างไรก็ตามหลี่ซือเฉิงยังคงยืนรอเธออยู่ที่นั่น ฉีโย่งยังคงค้นหาผ่านโทรศัพท์ของเธอ แต่ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้ ทำให้เธอโกรธมากจนอยากจะกลับบ้านไปพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง

“โย่วโย่วอย่าโกรธฉันเลยนะ ให้ฉันพาคุณขึ้นเครื่องบิน” หลี่ซือเฉิงกล่าวอีกครั้ง “หากเที่ยวบินล่าวช้าเพราะคุณไม่สามารถขึ้นเครื่องบินได้ คุณจะถูกบริษัทลงโทษอย่างหนัก...”

“สนใจเฉพาะเรื่องของคุณเถอะ” ฉีโย่วขมวดคิ้วพร้อมบอกว่าเธอจะยอมรับการลงโทษ อย่างไรก็ตามหลี่ซือเฉิงถูกขัดจังหวะโดยชายคนนั้นที่วิ่งไป

“คุณฉีโย่ว!”

ชายสวมเครื่องแบบของบริษัทแท็กซี่ถือรหัสพนักงานไว้ในมือ

เขาเปรียบเทียบบุคคลในรูปถ่ายกับฉีโย่ว และส่งบัตรพนักงานให้ “คุณคือคุณฉีโย่วใช่ไหมครับ เพื่อของคุณขอให้ผมนำมาให้คุณ”

“บัตรพนักงาน?” ฉีโย่วรับมันอย่างมีความสุขและจูบมันอย่างหนักหน่วง

ต้องเป็นเฉียวเฟยที่พบบัตรพนักงานของเธอทันเวลา และช่วยชีวิตเธอไว้ มันไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว

ฉีโย่ววางแผนที่จะซื้อของขวัญตอบแทนเฉียวเฟยเมื่อถึงที่หมาย

“ขอบคุณในความกรุณาคะคุณหลี่” ฉีโย่วเขย่าบัตรพนักงานของเธอต่อหน้าหลี่ซือเฉิง จากนั้นก็เดินลากกระเป๋าเดินทางออกไป

หลี่ซือเฉิงเฝ้ามองเธอเดินจากไปด้วยสายตาที่ซับซ้อนและรู้สึกผิด

แม้ว่าบัตรพนักงานของเธอจรับรองให้ธอขึ้นไปบนเครื่องบิน แต่ฉีโย่วก็ถูกเรียกตัวไปที่สำนักงานและได้รับการแจ้งเรื่องการลงโทษหลังจากบินกลับจากนิวยอร์ก สาเหตุมาจากการที่เธออดนอนอย่างรุนแรง ส่งผลต่อการทำงาน

‘ล้อเล่นรึเปล่าเนี้ย?’

ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าทุกอย่างผิดพลาดหลังจากเลิกกับหลี่ซือเฉิง?

เธอเคยบินโดยไม่มีบัตรพนักงานและนอนหลับให้เพียงพอ? ทำไมตอนนี้ถึงใช้งานไมได้?

ถ้าไม่ใช่เพราะผู้มอบหมายงาน เรียกให้เธอมาทำหน้าที่แทนเซียเซีย เพียงไม่กี่ชั่วโมงที่จะออกบิน เธอจะอดนอนหรือไม่ล่ะ?

เป็นการลงโทษที่ทำให้ฉีโย่วสูญเสียตำแหน่งหัวหน้าผู้ดูแล ทำให้จีหมานชิงคู่แข่งชิงตำแหน่งหัวหน้าผู้ดูแลไปได้ แม้ว่าเธอจะทำคะแนนเต็มในการทดสอบข้อเขียนก็ตามที

ในวันที่ประกาศผลงาน ภาพของจีหมานชิงก็ถูกติดไว้ที่ผนัง

“พี่หมานชิง ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ฉันรู้ว่าพี่ต้องทำได้!”

เพื่อร่วมงานต่างมาแสดงความยินดีกับจีหมานชิง และล้อมรอบเธอไว้ตรงกลาง

จีหมานชิงหัวเราะเบา ๆ และขอบคุณทุกคน จากนั้นก็ฝ่าฝูงชนเพื่อเดินมาหาฉีโย่ว ที่ยืนอยู่ด้านนอกพูดอย่างระมัดระวัง “โย่วโย่ว ขอโทษด้วยนะ...”

“ขอโทษเรื่องอะไร” ฉีโย่วย้ายสายตาจากรูปถ่ายบนผนังมาที่ใบหน้าของเธอ

รอยยิ้มประชดจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากสีแดงของเธอ “ถ้าเธอเสียใจให้กับฉันจริง ๆ ก็ไปบอกผู้จัดการสิว่าเธอจะสละตำแหน่งให้กับฉัน?”

“ฉีโย่ว เธอจะมากเกินไปแล้วนะ” มีคนพูดขึ้นว่า “หมานชิง ชนะตำแหน่งผ่านการแข่งขันที่ยุติธรรม ทำไมเขาต้องตำแหน่งให้เธอด้วย”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด