ตอนที่แล้วตอนที่ 1 ไอ้นั่นของนายยาว 23 เซนหรือเปล่า?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 3 ช่วยชีวิตเธอ

ตอนที่ 2 มาหาฉันหลังจากทำความสะอาดตัวเสร็จ


หลังจากเข้ามาในห้องแล้ว ฉีโย่วก็มองไปที่ไวน์หลากชนิดบนบาร์และเปิดขึ้น ในขณะที่พึมพำ ก่อนที่เธอจะดื่มน้ำเข้าไปอีกสองอึก เธอก็ถูกชายคนนั้นอุ้มเข้าไปในห้องน้ำ

เหยาซื่อเปิดฝักบัวพร้อมผลักเธอลงไปแช่ในน้ำอุ่น

“ล้างตัวให้สะอาดแล้วออกมาหาฉัน”

ความคิดที่จะออกมาเที่ยวที่นี่เพียงครั้งเดียวในช่วงขณะหนึ่งเท่านั้น แต่เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าจะได้พบกับผู้หญิงที่ตลกเช่นนี้เมื่อกำลังจะออกจากร้าน

เพราะเขาเป็นคนประหลาด แม้ว่ามือของเธอจะรู้สึกนุ่ม แต่เขาก็ต้องทำความสะอาดเธอก่อนที่จะเริ่ม

ฉีโย่วเมาอย่างไม่มีสติหลังจากกลืนเครื่องดื่มไปอีกสองแก้ว เธอหัวเราะคิกคักขณะที่เธอมองชายคนนั้นด้วยสายตายั่วยวนและเปียกปอน “มาเถอะ! มาสนุกด้วย!”

เหยาซื่อคิดสักพักและเดินไปดึงเธอขึ้นมา

บนเตียงนุ่มสองร่างซ้อนทับกัน

ฉีโย่วรู้สึกผ่อนคคลาย เธอคราง พร้อมกับยกมือลูบไล้ที่หน้าอกของเขา

ชายคนนั้นมองลงไปและพบว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างใต้ร่างเขายังเป็นสาวแรกรุ่นเหมือนผลไม้สีเขียวที่ยังไม่สุก เขาเม้มริมฝีปากบาง ๆ และหัวเราะในลำคอ “น่าสนใจดีนี่”

“ทำตัวสบาย ๆ มาเลย!”

ชายคนนั้นมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็กุมหลังของเขาแล้วยิ้ม กระซิบที่ข้างหนู “เจ้าสัตว์ประหลาดที่น่ารัก”

**

วันรุ่งขึ้นเป็นวันที่อากาศสดใส

ฉีโย่วลุกขึ้นนั่งบนเตียงโดยถูขมับที่ปวดเมื่อย เธอตกใจเมื่อเห็นรอยรอยหนาแน่นบนแขนขาวของเธอบณะที่ผ้านวมบาง ๆ หลุดออกจากร่างกาย

เธอขยี้ตาและจำอะไรไม่ได้เลย

มองไปข้าง ๆ ชายที่เปลือยเปล่าหล่อมากยังคงหลับใหลอยู่ แขนอันทรงพลังของเขาทำให้เธอนึกถึงเมื่อคืน ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

มันไม่ใช่ความฝัน เธอขอให้เฉียวเฟยเรียกโฮสต์อันดับหนึ่งและนอนกับเขา...

เธอไม่เชื่อคำพูดพวกนั้นเลย

อืม...การสั่นสะเทือนของโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะทำให้เธอสะดุ้งอีกครั้ง

“ฉีโย่วกลับมาเดี๋ยวนี้ เซียเซียป่วยเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน เธอต้องเดินทางบ่ายนี้”

“อาการเธอแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ” ในที่สุดฉีโย่วก็ได้หยุดพักหนึ่งวัน หลังจากบินไปปารีสได้สองสามวัน แต่กลับมีความสุขกับผู้ชายคนหนึ่ง ตอนนี้เธอต้องกลับไปทำงาน!

“เร็วเข้า อย่าช้าล่ะ!” โทรศัพท์ถูกตัดสาย

ฉีโย่วรีบลุกจากเตียงและแต่งตัว ก่อนที่จะจากไป เธอเปิดกระเป๋าเงินของตนเอง วางเงินสดไว้บนหมอน พร้อมกับแนบโน้ตว่าเธอจะจ่ายให้เขาอีกในครั้งต่อไป

เมื่อลงบันได ฉีโย่วก็เห็นว่าเฉียวเฟยกำลังเตรียมอาหารเช้าให้เธอ

“โฮสต์ตัวท็อปของเธอ เมื่อคืนนี้ทำให้ฉันพอใจมาก ฉันต้องไปแล้วนะ บาย!”

เมื่อพูดอย่างนั้นเธอก็วิ่งหนีไปก่อนที่เฉียวเฟยจะพูด ฉีโยวจ่ายเงินเพื่อมีเซ็กส์ หลังจากนั้นเธอจึงรู้สึกอับอายเมื่อเห็นเฉียวเฟยซึ่งเป็นคนจัดการให้

“เฮ้! โย่วโย่ว...”

ก่อนที่เฉียวเฟยจะพูดจบ “เธอลืมรูดซิปกระโปรง” ฉีโย่วก็ออกไปแล้ว เฉียวเฟยจินตนาการได้ว่ามีคนจำนวนมากที่จ้องมองเธอแน่ ตอนที่เธอขึ้นรถ

*

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่อมา เหยาซื่อก็ลงมาด้วย

เขาสวมเสื้อผ้าตัวเดิม แต่ดูสบาย ๆ อย่างบอกไม่ถูก

เฉียวเฟยมองเขาจากด้านข้าง “ผู้มีพระคุณของคุณ ขอให้ฉันบอกกับคุณว่า การบริการของคุณเมื่อคืน เป็นที่น่าพอใจค่ะ”

“บอกฉันมา!”

เหยาซื่อยกมือขึ้นคีบธนบัตรไว้ที่นิ้วของเขา พร้อมกับเชื่อกเส้นสีฟ้าที่มีบัตรของผู้หญิงคนนั้น เห็นได้ชัดว่าฉีโย่วจากไปแล้ว “เธอให้มาหมื่นเดียว”

เฉียวเฟยหัวเราะเบา ๆ

*

กระทั่งเธอดึงกระเป๋าเดินทางไปที่สนามบิน เธอจึงรู้ตัวว่าบัตรพนักงานของเธอหายไป เธอพลิกกระเป๋าคว่ำลง แต่หาไม่พบ เธออารมณ์เสียเล็กน้อย มันอยู่ในกระเป๋าตลอด ทำไมหายไปได้?

เหตุเกิดขึ้นตอนที่ฉีโย่วหยิบเงินสดออกมาเมื่อเช้านี้ ทำให้มีบางอย่างหล่นลงพื้นโดยที่เธอไม่ทันได้สังเกต

‘ฉันเมาเกินไปแล้ว! จากที่นี่ไปตัวเมืองอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง แต่ฉันต้องขึ้นเครื่องเดี๋ยวนี้... หากไม่มีรหัสพนักงาน ฉันก็ไม่สามารถขึ้นเครื่องบินได้ และตอนกลับมา ก็ต้องถูกผู้จัดการดุอีก’

ยิ่งมองไปที่เวลา เธอก็ยิ่งวิตกกังวลมากขึ้น และในที่สุด เธอก็ตัดสินใจโทรหาผู้จัดการ เพื่อขอความช่วยเหลือ

 

1 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด