ตอนที่แล้วตอนที่ 6 พื้นที่ใต้ดิน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 8 จัดการโอสถเสีย

ตอนที่ 7 แกนพิษและแกนทองคำ


หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม ข้างหน้าของเขามีพืชวิญญาณหลายสิบผลและกลีบจิตวิญญาณอีกสิบกลีบ จากสมบัติทั้งหมดภายในทุ่งสมันไพรร้อยจางแห่งนี้ มันผ่านไปหลายปีแล้วที่ถูกปล่อยทิ้งรกร้างทำให้เหลือของล้ำค่าเพียงแค่นี้เท่านั้น!

ฉินหยู บดฟันด้วยความโกรธ แต่ในไม่ช้าเขาก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะราชาไก่ฟ้า เขาคงไม่ได้พบสถานที่แห่งนี้การได้กินผลไม้เหล่านี้ถือเป็นโชคดีของเจ้าไก่ฟ้าบ้านั่น

ความคิดนี้ทำให้ ฉินหยูสงบลงและรวบรวมสิ่งของทั้งหมดเข้าด้วยกันอย่างระมัดระวัง เขาทำความสะอาดพวกมันและจ้องมองไปที่พวกมันด้วยสายตาที่สดชื่น นอกจากนี้ไม่ไกลสวนสมุนไพรจะต้องมีน้ำพุวิญญาณอยู่เป็นแน่

พวกพืชสมุนไพรเหล่านี้ได้ดูดซับน้ำพุวิญญาณถึงสามารถเติบโตขึ้นมาได้ โลกใบนี้เต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์ของล้ำค่าทางวิญญาณก็มีมากเช่นเดียวกัน

ช่างบังเอิญ! สนามใต้ดินแห่งนี้เป็นที่อัศจรรย์จริง ๆ

"สถานที่แห่งนี้เป็นสวรรค์สำหรับการบ่มเพาะพลัง"ฉินหยูมองไปที่กระท่อมริมขอบ"ข้าสงสัยว่าใครกันที่มาอาศัยอยู่ที่นี่แล้วทำไมเขาถึงมาที่นี่?"

ราชาไก่ฟ้าบอกแล้วว่ามีใครบางคนอาศัยอยู่ที่นี่ ซึ่งพิสูจน์ได้จากแสงไฟสลัวบนผนัง

แต่เจ้าของน่าจะเสียชีวิตไปแล้ว

ฉินหยูได้เปิดประตูเข้าไป

เขาพบเสื่อสำหรับทำสมาธิที่นั่นมีโครงกระดูกวางไว้อยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะเลือกที่จะจากไปแบบนี้ ด้านหน้าของโครงกระดูกมีแผ่นหยกอยู่สามใบปกคลุมไปด้วยฝุ่นหน้า

นอกจากนี้ในกระท่อมก็ไม่มีอะไรอีกแล้ว

ฉินหยู ได้ยืดเสื้อผ้าของเขาให้ตรงและโค้งคำนับให้กับโครงกระดูกซึ่งดูเหมือนอีกฝ่ายจะอยู่ที่นี่มานานหลายร้อยปีแล้ว

นอกจากความจริงที่ว่าเขาเสียชีวิตไปนานแล้วอีกฝ่ายก็ยังทิ้งสวนสมุนไพรแห่งนี้เอาไว้

ฉินหยู เดินไปดูแผ่นหยก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาสัมผัสกับของแบบนี้ เขาได้นำแผ่นหยกมาวางไว้และส่งผ่านความคิดเข้าไปอย่างระวัง

ข้างในนั้นมีข้อความคล้ายกับคำพูดที่ทิ้งไว้ก่อนตาย

"ข้า ฉางเมิ่ง เป็นผู้บ่มเพาะพลังที่เดินสายปรุงยา ข้าได้ยินมาว่าในนิกายภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่อาณาจักรทางใต้มีนักปรุงยาที่เก่งกาจมาก ข้าได้เดินทางไปหลายพันลี้เพื่อจุดประสงค์เดียวก็คือเพิ่มพูนความรู้ในการปรุงยาของข้า จนข้าได้พบกับหายนะและติดอยู่ในขุมนรกนี้จนนอนรอความตาย..."

ในข้อความมีการเขียนอย่างประณีต ความคิดคร่าว ๆ ก็คือ ฉางเมิ่ง มาที่นิกายเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับวิธีปรุงยา แต่น่าเสียดายเขาถูกวางแผนต่อต้านและลงเอยด้วยสถานที่แห่งนี้ ที่นี่เขาน่าจะเสียชีวิตด้วยยาพิษ แต่บรรพบุรุษของนิกายภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไม่รู้ว่า ฉางเมิ่งมีกายพิษทำให้เขารอดมาได้

ครั้นตอนที่เขาอยู่ที่นิกายภูเขาศักดิ์สิทธิ์เขามีชื่อเสียงอย่างมากแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขั้นก่อตั้งวิญญาณยังต้องดูแลเขา สำหรับความสามารถด้านการปรุงยาของเขา เขาค้นพบวิธีที่จะสลายเม็ดโอสถที่เสียหายและแยกส่วนผสมออกมาเพื่อที่จะสามารถใช้ทำโอสถต่อไปได้

แน่นอนว่าส่วนผสมที่สกัดออกมาย่อมมีพิษเช่นเดียวกัน ถึงแม้ว่าเขาจะมีกายพิษแต่ก็มีขีดจำกัด นี่แหละคือความเป็นจริงที่ช่วงปลายของการบ่มเพาะพลังเขามีความก้าวหน้าน้อยเป็นอย่างมากและนี่เป็นสาเหตุของการเสียชีวิตที่น่าเศร้าของเขา

พื้นที่ใต้ดินนี้ถูกพบโดย ฉางเมิ่ง โดยบังเอิญ และ ถ้าไม่ใช่เพราะ ราชาไก่ฟ้า ฉินหยู ก็คงไม่พบสถานที่แห่งนี้ เขาไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

นอกจากนี้ในแผ่นหยกยังกล่าวถึงข้อมูลเชิงลึกด้านการปรุงยาของเขาและหม้อปรุงยาอันล้ำค่าสำหรับผู้ที่มีโชควาสนาและได้ค้นพบสถานที่แห่งนี้ ในกระท่อมหลังนี้ไม่มีอย่างอื่นอยู่อีกแล้วหม้อปรุงยาอยู่ที่ไหน? หรือว่า ผู้อาวุโสฉางเมิ่ง ลืมที่จะทิ้งหม้อเอาไว้?

ฉินหยู สั่นศีรษะและวางหยกลง แม้ว่าเขาจะเหนื่อยล้าจากการอ่านหยกแผ่นแรก แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะอ่านแผ่นหยกใบที่สอง เป็นอย่างที่คิด ภายในมีข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการปรุงยาตลอดจนวิธีกลั่นเม็ดยา นี่มันทำให้ ฉินหยู รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

สิ่งที่ ฉินหยู โปรดปรานมากที่สุดก็คือทักษะปรุงยาในแผ่นหยก ภายในเขียนไว้ถึงเนื้อหาพืชสมุนไพรวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนและคำอธิบายพร้อมภาพประกอบและที่สำคัญไปกว่านั้นคือวิธีการปลูกและดูแลมัน

แผ่นหยกแผ่นนี้เปรียบเสมือนสารารุกรมพืชสมุนไพรวิญญาณที่มีคุณค่าไม่รู้จบ บางทีมันอาจเป็นมรดกที่ ฉางเมิ่ง พบในวัยหนุ่มของเขา

พรสวรรค์ของ ฉางเมิ่ง ในด้านการปรุงยาและมรดกเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเขาซึ่งมันก็คือรากฐาน น่าเสียดาย ที่อีกฝ่ายต้องมาเสียชีวิตโดยไม่มีแม้แต่ที่ฝังศพ ฉางเมิ่ง และ เวยเว่ย ช่างเหมือนกัน ทั้งคู่ ประเมินความคิดชั่วร้ายของมนุษย์ต่ำไปจึงประสบพบชะตากรรมเดียวกัน

สำหรับ ฉินหยู ที่เพิ่งเข้าสู่เส้นทางการบ่มเพาะพลัง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นบทเรียนสำหรับเขา

สำหรับแผ่นหยกสุดท้ายมันดูดซับความคิดของ ฉินหยู และ เปล่งแสงจาง ๆ กระจัดกระจายทันที

ฉินหยู ได้ขบคิด แผ่นหยกอันนี้ควรเป็นเครื่องบ่งชี้บางอย่างของ ฉางเมิ่ง หลังจากที่ตายไปแล้วอีกฝ่ายได้ทิ้งเจตจำนงค์ไว้ในหยก

เพื่อที่จะรอคนที่มีโชควาสนามาพบมันโชคดีที่นี่มีเพียงเขาเท่านั้น

แสงที่ ฉางเมิ่ง ทิ้งไว้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคือความหวังให้กับชนรุ่นหลัง

ฉินหยู ได้ทำลายหยกที่มีแผ่นจดหมายและเอาอีกสองใบใส่ไว้ที่หน้าอกของเขาเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาโดยไม่จำเป็น

เขาได้โค้งคำนับ"อาวุโสฉางเมิ่ง ข้าน้อยไม่อาจตอบแทนความโปรดปรานเหล่านี้ได้ทำได้เพียงหาสถานที่พักผ่อนที่สงบให้กับท่านได้เท่านั้น ได้โปรดอภัยให้ข้าด้วย"

หลังจากคำนับเสร็จแล้ว ฉินหยู จึงขุนหลุมเป็นสี่เหลี่ยมภายในกระท่อม

เขาขยับโครงกระดูกอย่างระมัดระวังทีละชิ้นระหว่างนั้นเองก็มีบางสิ่งบางอย่างตกลงมา

ทำให้ฉินหยูรู้สึกตกใจ!

แต่เขาก็ยังขยับโครงกระดูกไปเรื่อย ๆ จนเสร็จ ก่อนที่จะโค้งคำนับสุดท้ายและหันไปมองลูกปัดทั้งสอง

อันนึงเป็นลูกปัดสีเทาที่ปกคลุมไปด้วยรอยแตกที่มีสีทองจาง ๆ อยู่ข้างใน และ อีกอันหนึ่งคือลูกปัดสีดำสนิทมีพื้นผิวที่ดูเรียบง่าย

นี่คืออะไร?

ขณะที่ ฉินหยู กำลังครุ่นคิด ตัวของเขาก็แข็งทื่อ ลูกปัดสีดำในมือของเขาปรากฏใบหน้าของปีศาจและปลดปล่อยพลังงานสีดำออกมาพุ่งตรงเข้าไปยังร่างกายของฉินหยู ด้วยความปราถนาร้ายมันกำลังรุกรานจิตใจของเขา

นี่คือพิษ!

ลูกปัดนี้คือร่างพิษของ ฉางเมิ่ง หลังจากผ่านไปหลายร้อยปี มันได้ดูดซับสารพิษทุกชนิดที่เกิดขึ้น หลังจาก ฉางเมิ่ง ตาย มันยังคงมีจิตใต้สำนึกอยู่

สำนึกของพิษคือการบดทำลายอย่างโหดเหี้ยม!

ตะเกียงไฟสีน้ำเงินของ ฉินหยู สามารถช่วยเขาเอาชีวิตรอดจากพิษนับไม่ถ้วน แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ในเวลากลางวัน ดังนั้นในไม่ช้าร่างของเขาก็ถูกพิษครอบงำ เขาคงจะตายไปแล้วหากไม่ใช่เพราะตอนนี้เขามีร่างกายที่แข็งแกร่ง

แม้จะเป็นเช่นนั้น ผ่านไปไม่กี่ลมหายใจเขาก็รู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น ความเจ็บปวดเหล่านี้เริ่มกัดกินจนตัวของเขาเริ่มชา พิษจากสวนสมุนไพรมันเทียบไม่ได้จากพิษที่เขากำลังโดนอยู่นี้

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป ในขณะเดียวกัน ลูกปัดสีเทาที่เต็มไปด้วยรอยแตกในมืออีกข้างของเขาก็ระเบิดแสงสีทองแออกมาครอบคลุมร่างกายของฉินหยู ราวกับเข็มที่ฝังเข้าไปในร่างกายของเขา เพื่อเข้าไประงับพิษเหล่านั้น!

แกนทองคำ! นี่คือแกนทองคำ!

ลูกปัดนี้ก็คือ แกนทองคำของ ฉางเมิ่ง

ฉินหยู แข็งกระด้างราวกับรูปปั้นหินพิษที่อยู่ในร่างกายของเขาทั้งรุนแรงและโหดเหี้ยม มันพยายามดิ้นรนขัดขืนแสงสีทองที่เข้าไประงับมันอยู่

ทั้งหมดนี้อยู่ภายในร่างกายของ ฉินหยู มันกำลังโจมตีกันอย่างต่อเนื่อง เฉือนผ่านกระดูกและเนื้อในของเขา ความเจ็บปวดนี้เกินกว่าที่เด็กคนนึงจะทนได้ เขาอยากจะอ้าปากส่งเสียงร้องแต่ก็ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมา!

ฉินหยู อยากจะหมดสติ แต่ความเจ็บปวดเหล่านี้ ทำให้เขาทำมันไม่ได้ ในเวลานี้ ความทรงจำบางอย่างก็ไหลเข้ามาในจิตใจของเขาชัดเจนมากขึ้นเรื่อย ๆ

นี่คือความทรงจำของ ฉางเมิ่ง

ไม่ว่าจะเป็น แกนพิษหรือแกนทองคำพวกมันทั้งคู่เคยอยู่ในร่างของ ฉางเมิ่ง ซึ่ง ฉินหยู ได้ดูดซับมันเข้าไปทำให้เขาได้มองเห็นฉากเหล่านี้

ในเวลาที่ ฉางเมิ่ง ตาย แกนพิษและแกนทองคำเหล่านี้ก็หยุดทำงาน ด้วยเหตุนี้ความแข็งแกร่งของแกนพิษจึงไม่สามารถปะทุได้

แกนทองคำได้ปลดปล่อยพลังออกมาเพื่อปราบปรามแกนพิษแต่มันก็ยังไม่สามารถปราบปรามได้ทั้งหมด

เวลาได้ไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ฉินหยู รู้สึกว่าแต่ละวินาทีนั้นช่างแสนเจ็บปวดและเชื่องช้าราวกับผ่านไปหลายพันปี

ในที่สุดกลางคืนก็มาถึง!

ฉินหยู สัมผัสได้ถึงแสงสีฟ้าเข้มจากหน้าอกของเขา ซึ่งดูเหมือนมันจะทะลุทะลวงทุกอย่าง แกนพิษนั้นสั่นสะท้านภายในร่างกายของ ฉินหยู มันส่งเสียงร้องโหยหวนออกมาก่อนที่จะหายไป ราวกับถูกบดขยี้ด้วยมือที่มองไม่เห็น!

ใบหน้าปีศาจบนแกนพิษได้สลายหายไปเปลี่ยนเป็นพลังงานสีดำไหลเข้าสู่ร่างกายของฉินหยู

ดูเหมือนว่าคราวนี้เขาจะได้ดูดซับพลังนี้จริง ๆ

นิ้วชี้มือข้างขวาของเขาได้เปลี่ยนจากสีเขียวเข้มเป็นสีดำอย่างรวดเร็วความรุนแรงของพิษใหม่นี้แทบจะไม่สามารถประเมินได้หากเทียบกับเมื่อก่อน

หลังจากนั้นไม่นานแกนพิษก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ และ กลายเป็นฝุ่น

ร่างกายของ ฉินหยู ทรุดลงทันที พร้อมกับลมหายใจที่เหนื่อยล้า เสื้อคลุมของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

แกนพิษได้สลายไปแล้ว ในขณะเดียวกัน แกนสีทองก็ค่อย ๆ ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

แกนสีทองที่เสียหายนี้ค่อย ๆ จางลงอย่างช้า ๆ มันเหมือนกับ แม่น้ำที่แห้งเหือด ใครก็ตามที่ไม่ได้เห็นฉากนี้ คงจะไม่คิดว่าก้อนหินนี้คือแกนทองคำของ ผู้เชี่ยวชาญครึ่งก้าวก่อตั้งวิญญาณ

ภาพแสงสีทองก่อนหน้านี้คือ วิญญาณของ ฉางเมิ่ง ที่กำลังจะก้าวเข้าสู่ขั้นก่อตั้งวิญญาณ จากความทรงจำของเขา ฉินหยูพบว่า แกนทองคำนี้มีความสามารถอะไร แต่เขาก็เผยรอยยิ้มที่ขมขื่น

แกนทองคำของ ฉางเมิ่ง แทบจะไม่หลงเหลือพลังอะไรแล้ว มันใช้พลังสุดท้ายในการปราบปรามพิษในร่างกายของเขา

แต่ถ้าพูดถึงการใช้งานก็ยังมีเหลืออยู่...

หากเขาใช้พลังเพิ่มเติมของแกนทองคำก็ยังสามารถปลดปล่อยแรงกดดันจากผู้เชี่ยวชาญขั้นแกนทองคำได้โดยตรง แต่มันใช้ได้เพียงครั้งเดียว นี่คือสิ่งที่เหลืออยู่ของแกนทองคำที่มีพลังครึ่งก้าวขั้นก่อตั้งวิญญาณ

ฉินหยูไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือเสียใจให้กับความโชคร้ายของเขาดี

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด