บทที่ 53 อิจฉาเหรอ?
บทที่ 53 อิจฉาเหรอ?
เมื่อเขาเห็นการแสดงออกของซาร์บอนเริ่มเปลี่ยนไปการแสดงออกของเซียร์ย่าก็เปลี่ยนไปเช่นกัน
เขารู้ว่าซาร์บอนไม่ได้วางแผนที่จะเล่นกับเขาอีกต่อไปแล้ว ใช้เวลาที่ซาร์บอนยังไม่ทันได้ตอบสนองเขาจะต้องโจมตีก่อนและเข้าใจจังหวะของการสู้ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องเผชิญหน้ากับสิ่งที่ร้ายแรงซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถรับมือได้
ความคิดเหล่านี้ฉายในใจของเขาดวงตาสีเข้มของเซียร์ย่าเผยให้เห็นแสงสีฟ้าจาง ๆ เขาเตรียมพร้อมที่จะใช้พลังมิติของเขา
ในเวลาเดียวกันซาร์บอนรู้สึกได้ถึงอันตรายเล็กน้อยและเขาก็อดไม่ได้ที่จะใจสั่นแต่แล้วคิ้วของเขาก็ขมวดขึ้นเขายิ้มจาง ๆ เมื่อพบว่าความกังวลใจที่ไม่สามารถอธิบายได้เป็นเรื่องน่าหัวเราะ
ในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชาของราชาฟรีสเซอร์ที่มีเกียรติอันสูงส่งเขาไม่เคยประสบกับสถานการณ์ใดมาก่อน ต่อหน้าเขาเป็นเพียงเด็กเหลือขอที่ไม่มีนัยสำคัญนั่นคือทั้งหมดเขาต้องการเพียง 3 นาทีเพื่อฆ่าเขา!
เขาหยุดคิดและทำหน้าเยาะเย้ยเตรียมส่งเด็กชายตรงหน้ากลับบ้านเกิด
ยังไงก็ตามในขณะที่เขากำลังเตรียมพร้อมที่จะโจมตีมีบางอย่างที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นทันใดนั้นซาร์บอนก็พบว่าอากาศโดยรอบนั้นหนาแน่นขึ้นจนเขายังรู้สึกได้ถึงแรงภายนอกที่บดขยี้เขาเมื่อหายใจ!
มันคือพื้นที่มิติกักขัง!
“อื้อ~เกิดอะไรขึ้น”
ซาร์บอนขมวดคิ้วสีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจัง ร่างกายของเขาแข็งค้างกลางอากาศและมันกลายเป็นเรื่องยากมากที่จะเคลื่อนไหว ในขณะนี้ราวกับว่ามีห่วงที่มองไม่เห็นจำนวนนับไม่ถ้วนติดอยู่ที่มือและเท้าของเขาทำให้เขาไม่สามารถขยับได้
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมฉันถึงขยับไม่ได้”
ทันใดนั้นการแสดงออกของซาร์บอนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ทันใดนั้นเขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติและปราศจากความสง่างามในอดีตของเขามองไปที่เซียร์ย่าอย่างดุเดือดและถามว่า: "เจ้าหนู นี่เป็นแผนของแก?"
“ถูกต้อง ต่อไปนี้ฉันจะทำให้แกมีความสุขกับความรู้สึกของการถูกเหยียบย่ำซึ่งแกจะไม่มีวันลืม”
เซียร์ย่าลอยอยู่ตรงหน้าซาร์บอนด้วยรอยยิ้มอันสดใสบนใบหน้าของเขาเมื่อเสียงของเขาจางหายไปใบหน้าของเขาก็เย็นยะเยือกใฝจากนั้นก็เริ่มโจมตีซาร์บอน
ฝ่ามือของเขาดันไปด้านหน้าอย่างต่อเนื่องทิ้งภาพฝ่ามือไว้ในอากาศนับไม่ถ้วนจากนั้นคลื่น Ki สีขาวที่ลุกโชติช่วงเกือบ 100 ลูกก็ลอยออกมาจากมือของเขาราวกับนกสีเงินที่กระพือปีกเปล่งประกายออร่าที่น่าสะพรึงกลัว
พลังของ Ki ทุกลูกสามารถทำลายเมืองขนาดกลางได้อย่างน้อยที่สุด
ตูม! ตูม! ตูม!
Ki จำนวนมากทะลุผ่านอากาศและมาถึงด้านหน้าของซาร์บอนทันทีที่ตรงกลางร่างกายของเขา ทันใดนั้นก็มีจุดสว่างจำนวนมากลอยขึ้นบนท้องฟ้า แปบเดียวเมฆสีดำก็สว่างขึ้นราวกับว่าเป็นเวลากลางวัน
“ลูกบอลพลังงาน!”
เซียร์ย่าตัดสินใจทันทีและตะโกนด้วยเสียงที่ชัดเจน
มือข้างหนึ่งเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยลูกบอลพลังงานแพรวพราวสีขาวปรากฏบนฝ่ามือของเขาแล้วพุ่งออกไปตรงเหมือนลูกศรอย่างรวดเร็วทำให้เกิดเสียงระเบิดจากการเสียดสีกับอากาศ
ซาร์บอนถูกแช่แข็งกลางอากาศและทำได้เพียงจ้องไปที่ลูกบอลพลังงานที่ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และเข้าใกล้เขามากขึ้นเรื่อย ๆ
ในไม่ช้าลูกบอลพลังงานก็พุ่งเข้าหาเป้าหมายและในพริบตาเมฆรูปเห็ดขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้น
การระเบิดทำให้เกิดคลื่นสั่นสะเทือนขนาดใหญ่และระลอกคลื่นคลุมเครือที่มองเห็นได้จาง ๆ กระจายออกไปอย่างต่อเนื่องในทุกทิศทางในท้องฟ้าทันใดนั้นก็ล้างฝุ่นทั้งหมดที่ปกคลุมท้องฟ้าและพื้นดิน
Ahhhhhh! !
เสียงร้องที่น่าสงสารดังขึ้นเมื่อควันค่อยๆกระจายออกไปร่างที่ได้รับบาดเจ็บของซาร์บอนก็ปรากฏขึ้น
ในขณะนี้เขาอยู่ในสภาพที่น่าสงสารมาก ผมสีเขียวเข้มของเขากระจัดกระจายไปตามไหล่อย่างยุ่งเหยิง เกราะรบขาดออกจากกันแขนทั้ง 2 ข้างของเขาห้อยลงและบิดเบี้ยวจากการที่กระดูกหัก
“อ้าาา...ฉันจะไม่มีวันปล่อยแกกก!”
เสียงโหยหวนที่น่าสงสารที่มีความเกลียดชังไม่สิ้นสุดดังขึ้นในฐานะมือขวาของราชาฟรีสเซอร์เขาได้รับความอัปยศอดสูเช่นนี้ได้ยังไง แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับกีนิวเขาก็สามารถพูดคุยกับพวกเขาได้อย่างเท่าเทียมกัน
เขารู้สึกเสียใจถ้ารู้มาก่อนหน้านี้ว่าอีกฝ่ายมีพลังจิตเขาคงไม่เล่นรอบนี้และฆ่าเขาทันทีก่อนที่อีกฝ่ายจะใช้พลังพิเศษของเขาได้
“ดีมากแกทำให้ฉันโกรธได้!”
ซาร์บอนโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ และในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างร้ายกาจ ออร่าบนร่างกายของเขาเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง
ซาร์บอนยังมีความสามารถในการแปลงร่าง แต่ถ้าไม่ใช่ทางเลือกสุดท้ายเขาไม่ต้องการใช้มันจริงๆ
“หืม?”
ดวงตาของเซียร์ย่ากระพริบตอนนี้เขาพบว่าพื้นที่มิติกักขังรอบ ๆ ซาร์บอนสั่นสะเทือนเล็กน้อยในช่วงเวลาหนึ่ง
เขาตกใจเขายังรู้สึกได้ถึงพลังงานของซาร์บอนที่เพิ่มขึ้น ต่อการเพิ่มพลังงานของอีกฝ่ายพลังมิติของเขาคงไม่สามารถกักขังอีกฝ่ายได้อีก
ความแข็งแกร่งของพลังจิตไม่เพียงพอ!
เซียร์ย่าเข้าใจต้นตอของเหตุการณ์นี้แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้น ความแข็งแกร่งของพลังมิติก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น และยังได้รับการปรับปรุงในแง่ของความสามารถในการต่อสู้
แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงพลังจิตของเขาไม่มีประโยชน์เลย
ในไม่ช้าก็มีรอยแตกบนท้องฟ้าเหมือนเป็นสัญญาณบางอย่าง
จากนั้นด้วยเสียงที่ดังขึ้นท้องฟ้าราวกับพื้นผิวของกระจกที่เรียบเนียนก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ ชิ้นส่วนใสจำนวนมากก็เปลี่ยนเป็นจุดสว่างพราวหายไปในอวกาศ
เซียร์ย่าสั่นสะท้านไปทั่วความรู้สึกคลื่นไส้อยู่ในหัวใจของเขา
พลังมิติของเขาพัง!
เอเลี่ยนหน้าตาน่าเกลียดเหมือนคางคกกำลังยืนอยู่ที่ที่ซึ่งมิติแตกเป็นเสี่ยง ๆ เลือดที่พลุ่งพล่านไหลลงมาจากแขนขาและศีรษะอย่างต่อเนื่องและทั้งตัวเต็มไปด้วยบาดแผลที่น่าตกใจในที่สุดซาร์บอนก็หลุดพ้นจากพลังจิตของเซียร์ย่าหลังจากการแปลงร่าง
ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพที่ไม่ดีอย่างแน่นอนจนบรรยายออกมาไม่ได้
“วันนี้ฉันจะทำให้แกตายให้ได้!”
ใบหน้าอัปลักษณ์บิดเบี้ยวผิดปกติและคำสาปแช่งก็ออกมาจากปากของซาร์บอน
ตอนนี้แม้ว่าร่างกายของซาร์บอนจะได้รับบาดเจ็บและแขนทั้ง 2 ข้างของเขาหัก แต่ออร่าที่เปล่งออกมาจากร่างกายของเขานั้นหนักอึ้งราวกับภูเขาขนาดใหญ่ที่กดดันทุกเซลล์ในร่างกายของเซียร์ย่า
พลังรบ 25000!
มันมากกว่าพลังรบของเซียร์ย่าเกือบ 2 เท่า ควรจะกล่าวได้ว่าเขามีค่าพอที่จะถูกเรียกว่าซาร์บอนหลังจากการแปลงร่างแล้ว!
เมื่อต้านแรงกดดันจากท้องฟ้าเซียร์ย่าหัวเราะอย่างดุเดือดเลือดในกายเดือดพล่าน!
“หึหึหึ ฮ่าฮ่าฮ้า!”
หลัง Ki ที่เปล่งออกมากล้ามเนื้อของซาร์บอนก็ยืดตึงเปล่งเสียงทุ้มและต่ำออกมาอย่างต่อเนื่องดวงตาสีทองทั้ง2 ของเขาจ้องไปที่เซียร์ย่าอย่างไม่เปลี่ยนแปลงในขณะที่กดดันเขาด้วย Ki อันทรงพลัง
“Ki ที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้!”
ครู่หนึ่งหัวใจของเซียร์ย่าก็สั่นสะท้านจาก Ki ที่น่ากลัวของซาร์บอนเมื่อเกิดพายุรุนแรงเขาต้องเอาแขนปิดหน้าผากร่างกายของเขาแกว่งไปมาจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งท่ามกลางพายุขนาดมหึมา
“หยุดส่ะ!”
เซียร์ย่าเหวี่ยงแขนอย่างแรงโดยแยกพายุที่รุนแรงต่อหน้าเขาจากนั้นก็ตะโกนพลังทั้งร่างของเขาลุกโชนอย่างดุเดือด
ทันใดนั้นทั้ง 2 คนก็หายไปพร้อม ๆ กันและในช่วงเวลาต่อมาพวกเขาก็เจอกัน
ด้วยความโกรธซาร์บอนกระโจนไปด้านหน้าของเซียร์ย่าทันทีขาของเขาระเบิดพลังออกมาอย่างแรงซึ่งทำให้เกิดเสียงลมหมุนจากแรงเสียดทานของอากาศ
ปัง!!
ขาของซาร์บอนโจมตีอย่างรวดเร็วและทันใดนั้นเซียร์ย่าก็หยุดขาของซาร์บอนซึ่งทำให้เกิดเสียงดัง
ตูม!
ทันใดนั้นพื้นก็ยุบลงด้วยแรงมหาศาลทำให้เขาถอยห่างออกไปหลายเมตร
พั๊บ !!
ร่างกายของเซียร์ย่าเจ็บปวดเขากระอักเลือดออกมาจากลำคอ เห็นได้ชัดว่าในการแข่งขันด้านความแข็งแกร่งเขาแย่กว่าที่วางแผนไว้การโจมตีง่ายๆของซาร์บอนทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
“ฮ่าฮ่าไปนรกซะ!”
ซาร์บอนหัวเราะอย่างน่าสยดสยอง โดยไม่ให้เวลาเตรียมตัวใด ๆ เขาเข้าหาเซียร์ย่าและเตะขาอีกข้างของเขาอีกครั้ง
ปัง!!
เซียร์ย่าถูกโจมตีอีกครั้งร่างกายของเขาก็กระเด็นออกไปเหมือนกระสุนปืนใหญ่
พื้นแตกจากแรงกระแทกและควันฟุ้งกระจายไปในอากาศ ทันใดนั้นเซียร์ย่าก็พุ่งออกมาจากควันหนา
ทั้ง 2 คนยังคงต่อสู้กันระหว่างท้องฟ้าและพื้นดินพายุหมุนที่รุนแรงแผ่ออกไปพร้อมกับแรงกระแทกที่ทำให้แผ่นดินแตก ในตอนที่ทั้ง 2 คนใช้พละกำลังทั้งหมดดาวเฟดาย่าก็สั่นสะท้านเล็กน้อย
ในระยะไกลเอเลี่ยนที่หลบหนีออกไปได้โดยไม่เป็นอันตรายก็จ้องมองที่การต่อสู้ระหว่างเซียร์ย่าและซาร์บอน สเก๊าท์เตอร์ที่หูของพวกเขาไม่สามารถใช้ได้และไฟไหม้ไปนานมาแล้ว
“สวรรค์..พวกเขามีพลังมากจนทำให้คนรอบข้างตาย!” ใบหน้าของเอเลี่ยนซีดเผือดพวกเขามองหน้ากันในขณะที่ตัวสั่นพร้อมที่จะออกจากสนามรบได้ทุกเมื่อ
“ฮ่าฮ่าอย่าบอกนะว่าคุณมีแค่เทคนิคเล็กน้อยเท่านั้น? ถ้าเป็นแบบนั้นก็น่าผิดหวังจริงๆ!” ซาร์บอนเยาะเย้ยอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง
ในระหว่างการต่อสู้ทั้งหมดเซียร์ย่ามักจะเสียเปรียบเขามักจะพ่ายแพ้ฝ่ายเดียวและไม่ค่อยประสบความสำเร็จในการโจมตีซาร์บอน
แม้ว่าซาร์บอนจะสูญเสียแขน 2 ข้างไป แต่เขาก็สามารถชดเชยได้ด้วยความแตกต่างของพลังงานได้ถึง 2 เท่า หลังจากนั้นไม่นานร่างกายของเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส
“มีความแตกต่างอย่างมากในพลังรบ!”
ปัง!
เซียร์ย่าถูกทุบลงบนพื้นจากที่สูง ในหลุมลึกขนาดมหึมาเขาเจ็บปวดไปทั้งร่างกายจากการขยับตัวเพียงเล็กน้อย ตอนนี้เขารู้คร่าวๆแล้วว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหนเมื่อเขาออกไปข้างนอกและยังได้สัมผัสกับความสามารถของนักรบระดับสูงในจักรวาลอย่างชัดเจน
จริงสิ ตอนนี้เขาควรกินถั่วเซียนได้แล้ว
ดังนั้นภายใต้สายตาของฝ่ายตรงข้ามเซียร์ย่าจึงเผยรอยยิ้มแปลก ๆ แล้วก็หายไปต่อหน้าซาร์บอน
ในสถานที่ที่ห่างไกลจากสนามรบเซียร์ย่าหยิบถั่วเซียนออกมาอย่างใจเย็นแล้วยัดมันเข้าปากเคี้ยวถั่วเซียนทำให้เขาฟื้นคืนสู่สภาวะสูงสุดในครั้งเดียวและเขาก็หายเป็นปกติ
“ถั่วเซียนเป็นยาที่จำเป็นจริงๆ!”
เซียร์ย่าขยับแขนขาของเขา เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้พลังรบของเขาดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและเขาอยู่ในสภาพที่ดีมากโดยทั้งร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความแข็งแกร่ง
ศีรษะของซาร์บอนมีเลือดออกเขาสูญเสียความสงบและความสง่างามก่อนหน้านี้ไปนานแล้ว
ดวงตาที่ยื่นออกมาเล็กน้อยของเขามองไปที่เซียร์ย่าที่เต็มไปด้วยพลังดวงตาทั้ง 2 ข้างกระพริบด้วยความสว่างที่ไม่อาจจินตนาการได้เขาตะโกนด้วยความเศร้าโศกและความขุ่นเคือง
“ทำไมอาการบาดเจ็บของแกถึงหายสนิทในแปปเดียว?” ซาร์บอนได้รับบาดเจ็บและขุ่นเคืองมาก!
ทำไมมนุษย์ตัวเล็ก ๆ คนนี้ถึงมีความสามารถวิเศษมากมาย!
พลังรบสูงผิดปกติไม่มีอะไรมากแต่ยังมีพลังจิตที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้โดยไม่คาดคิด หลังจากหลุดพ้นจากพลังจิตของอีกฝ่ายแล้วเขาก็คิดว่าจะฆ่าเขาได้ แต่คาดไม่ถึงว่าเด็กคนนี้ยังสามารถต่อสู้กลับได้อย่างน่าประหลาดใจ
ตอนนี้เขากลับสู่สภาวะสูงสุดอีกครั้ง!
เซียร์ย่ามองไปที่ซาร์บอนอย่างไร้เดียงสาและพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “อิจฉาเหรอ? !”
จากนั้นแสงสีฟ้าก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของ เซียร์ย่าอีกครั้ง เมื่อเทียบกับสีฟ้าหม่นของพลังมิติก่อนหน้านี้ความสดใสนี้บริสุทธิ์สวยงามและมากขึ้นเช่นเดียวกับคริสตัลสีฟ้าสดใส
