ตอนที่ 8 การตัดสินใจ 1
พอจ้องมองแผ่นหลังของหญิงสาวคนนี้ ชิชิโอะก็สงสัยว่าทำไมเขาถึงยอมรับคำขอของหญิงสาวคนนี้ได้อย่างง่ายๆ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานึกถึงรางวัลที่เขาได้จากระบบ เขาก็รู้สึกว่าการปฏิเสธออกไปนั้นมันดูโง่เกิน
รางวัลที่เขาได้รับในตอนนี้มี เงิน 500 ล้านเยน ‘ความเชี่ยวชาญในการทำอาหารญี่ปุ่น’และ ‘ความสามารถทางร่างกายเพิ่มขึ้นสองเท่า’
ชิชิโอะนั้นยอมรับเลยว่ารางวัลที่เดขาได้นั้นช่างเยี่ยมมาก แตท่ว่าเขาก็จำเป็นต้องระมัดระวังเพราะเขาไม่แน่ใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นตัวอันตรายหรือเปล่า ยังไงซะผู้หญิงนั้นก็เป็นนักแสดงโดยกำเนิดซึ่งบางทีเธออาจจะหลอกลวงเขาก็ได้
อย่างไรก็ตาม…
ในฐานะนักลงทุนแล้ว สิ่งหนึ่งที่เขาต้องจำนั่นก็คือ…
ยิ่งเสี่ยงมาก ยิ่งได้มาก
ชิชิโอะนั้นเข้าใจดีว่าความเสี่ยงอาจจะสูงแต่ผลตอบแทนที่ได้รับนั้นก็จะมากขึ้นตาม ดังนั้นแล้วเขาจึงไม่ลังเล
<รับรางวัลเลยหรือไม่>
<ใช่/ไม่ใช่>
ชิชิโอะก็กดรับรางวัลโดยไม่ลังเลและจากนั้นเขาก็สัมผัสได้ว่าร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้น เขานั้นรู้สึกว่าร่างกายของเขานั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังและในเวลาเดียวกันเขาก็พบว่าร่างกายของเขาใหญ่ขึ้นและสูงขึ้นด้วย ฉะนั้นเขาจึงยื่นมือไปแตะท้องตัวเองและสัมผัสได้ว่ามันเป็น 8 แพคซึ่งมันทำให้เขาประหลาดใจมาก แม้ว่าเขาอยากจะตรวจสอบสักหน่อยแต่เขาก็เข้าใจดีว่ามันไม่ใช่เวลาที่จะทำแบบนั้น
แต่ที่น่าแปลกใจคือชิชิโอะสามารถควบคุมความแข็งแกร่งของเขาได้ในทันทีราวกับว่าเขาเกิดมาพร้อมร่างกายอันแข็งแกร่ง
ชิชิโอะนั้นมั่นใจว่าด้วย‘ความสามารถทางร่างกายเพิ่มขึ้นสองเท่า’ ร่างกายของเขาก็สามารถเทียบกได้กับนักกีฬาระดับทีมชาติได้เลย
ชิชิโอะจึงคิดว่าเส้นทางใหม่ของเขาได้เปิดออกแล้วซึ่งมันทำให้เขาสงสัยว่าเขาควรจะไปเป็นนักกีฬามืออาชีพดีหรือไม่
แต่โชคดีที่เสื้อผ้าของเขานั้นหลวม จึงไม่มีใครสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะไม่มีคนสังเกตเห็นความเปลี่ยนทางร่างกายของเขา แต่หากมองใกล้ๆ พวกเขาก็จะพบว่าตัวเขานั้นสูงขึ้นและใหญ่ขึ้นแถมดูเป็นชายมากขึ้นกว่าแต่ก่อนแต่ทว่ามันกลับดูเป็นธรรมชาติเพราะความสามารถทางร่างกายของเขานั้นได้เพิ่มขึ้นสองเท่า
เมื่อชิชิโอะสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในร่างของเขา เขาก็เลิกกังวลเรื่องนี้ไปเลย
ในใจนั้น เขาคิดว่าเมื่อผู้หญิงขอร้องอะไรเขา สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมานั้นก็จะมีอยู่สองแบบ
อย่างแรกคือ ผู้หญิงคนนี้ขอให้เขาเป็นแฟนปลอมๆของเธอ
แม้ว่ามันจะฟังดูโหดร้ายแต่มันก็มักจะเกิดขึ้น
อย่างที่สองคตือผู้หญิงคนนีอาจจะพาเขาไปสถานที่บางแหง่แล้วเรียกคนมารุมกระทืบเขา แต่ทว่าด้วยร่างกายของเขาที่แข็งแกร่งขึ้นสองเท่า เขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนั้น
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถจัดการกลุ่มอันธพาลได้แต่เขาก็สามารถหลบหนีได้อย่างง่ายดาย
อย่างไรก็ตาม ชิชิโอะนั้นไม่คิดว่าเขาะจได้พบกับฉากที่สาม
--
ในขณะเดินทางไป ชิชิโอะและหญิงสาวคนนี้ก็ไม่ได้พูโอะไรกันเลยแต่ทว่าเมื่อผู้หญิงคนนี้พาเขาไปที่อพาทเม้นท์ เขาก็รู้สึกตกขึ้นมาทันที
“เข้ามาสิ”ผู้หญิงคนนี้ก็พูดออกมาอย่างสงบเงียบ
“….”
ชิชิโอะที่ตกใจก็เดินตามหญิงสาวคนนั้นเข้าไป เขาพบว่าเขได้เดินทางมาถึงอพาทเม้นท์แห่งหนึ่งแล้วเดินเข้าไปในห้องของหญิงสาว จากขนาดของห้อง เขาก็คิดว่าเธอจะต้องอยู่อาศัยกับครอบครัวของเธอแน่ๆ
“ที่นี่ที่ใหนหรอ?”
“ที่นี่เป็นอพาทเม้นท์ของฉันเอง”หญิงสาวก็หันมามองเขาแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว นายชื่ออะไรหล่ะ?”
“…”
ชิชิโอะก็ตกใจ ซึ่งเขาเองก็ลืมถามชื่อของผู้หญิงคนนี้เหมือนกัน
“ผมชื่อโองะ ชิชิโอะแล้วเธอหล่ะ?”
“โองะ ชิชิโอะ…”
หญิงสาวก็มองสำรวจชิชิโอะจากบนลงล่างซึ่งเธอรู้สึกว่าเขาดูเปลี่ยนไปแต่เธอก็ไม่ได้สนใจมากเท่าไหร่
“ฉันชื่อ ทาจิบานะ รุย”
“งั้น…”ชิชิโอะก็พยักหน้าแล้วถามว่า “งั้นจะให้ผมเรียกชคนว่า รุ่นพี่หรือพี่ หรือคุณดีหล่ะ ?”ยังไงเสีย เขานั้นก็อายุน้อยกว่ารุย 1 ปี ลัเขาก็รู้ว่าในฐานะที่อายุน้อยกว่าเขาก็ควรจะคำเรียกเวลาที่เขาเรียกเธอ
เมื่อได้ยินคำถามของชิชิโอะ รุยก็ครุ่นคิดสักครู่แล้วถามว่าส “งั้นเอาเป็นว่านายเรียกฉันทีละอันแล้วกัน?”
“….”
ชิชิโอะก็รู้สึกขบขันกับคำขอนี้ แต่เขาก็ทำถามคำขอของเธอ
“รุ่นพี่ทาจิบานะ? พี่สาวทาจิบานะ?”
“อืม….งั้นเรียกว่าพี่รุยแล้วกัน?”
“…”
“ให้ผมเรียกชื่อตรงๆเลยจะดีหรอ?”ชิชิโอะนั้นก็รู้สึกสับสนเนื่องจากเขารู้ดีว่าในประเทศนี้หากว่าคนทั้งสองไม่สนิทกัน พวกเขาก็ไม่สามารถเรียกชื่อต้นกันได้ แม้ว่าจะเป็นในกรณีพิเศษก็ตามแต่เขากลับขี้เกียจอธิบายเรื่องนี้เพราะมันเสียเวลา
"ได้สิ"รุยก็พยักหน้า
“งั้น พี่รุย?”ชิชิโอะก็พูดออกมาพร้อมกับเอียงหัว จู่ๆเขาก็รู้สึกสับสนขึ้นมา
“…พี่รุย…”
ชิชิโอะนั้นก็สงัสย่วาทำไมตอนที่เขาเรียกเธอแบบนั้น ผู้หญิงคนนี้กลับดูมีความสุขขึ้นกัน
“งั้นฉันจะเรียกเธอว่าชิชิโอะคุงแล้วกัน”
“ได้เลยครับ”
ชิชิโอะนั้นไม่ได้รังเกียจที่คนอื่นจะเรียกชื่อเขาตรงๆ
“ยังไม่มีใครกลับมาหรอก ส่วนห้องฉันอยู่ทางนี้”
หลังจากยืนยันเรื่องการเรียกชื่อของกันและกันแล้ว รุยก็พาชิชิโอะไปที่ห้องของเธอ
อย่างไรก็ตาม ทางชิชิโอะก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีเพราะเขารู้สึกราวกับนึกพล็อตเรื่องนี้ได้ขึ้นมา แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ส่ายหัวเลิกคิดไป ดังนั้นแล้วขึงตามรุยไปและเดินเข้าห้องของเธอ
เมื่อเข้ามาในห้อง เขาก็มองเห็นเธอนั่งลงบนเตียงในขณะจ้องมองเขา
ในขณะที่รุยจ้องมองชิชิโอะที่แสดงสีหน้าสับสน รุยก็แสดงสีหน้าอันเคร่งขรึมและดูห่างเหินเอามากๆ
“นี่ชิชิโอะคุง ฟังฉันนะ”
“ครับ?”
“เธอช่วยมีเซ็กส์กับฉันหน่อยสิ?”
“….”
เมื่อได้ยินคำพูดของรุย ชิชิโอะก็ตกตะลึงไปชั่วขณะและยกมือขึ้นมาเกา อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมา รุยก็ได้พูดออกมาโดยไม่รอให้เขาตอบ
“ถ้าหากเธอไม่อยากทำหล่ะก็ เธอจะกลับไปเลยก็ได้นะ”
ในขณะที่เธอพูดออกมารุยก็ก้มหน้าลงโดยไม่ได้มองเขาเพื่อพยายามหลบสายตาของเขา
แม้ว่าชิชิโอะจะเป็นผู้ชายที่มีประสบการณ์โชกโชน เขาก็ตกใจอยู่ดีเมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนขอร้องเขาให้ทำเรื่องแบบนี้แม้แต่ชาติที่แล้วเองก็ไม่มี
หลังจากลังเลสักครู่ ชิชิโอะก็ถามว่า “..ผมขอถามหน่อยสิว่าทำไม?”
“ฉันแค่อยากลองหน่ะ”
“หะ…?”
“ก็เหมือนอย่างคนอื่น…คนที่เคยทำเรื่องนี้ก็จะพูดดูถูกคนที่ไม่เคยทำ เช่น ‘นี่เธอยังไม่เคยหรอ’ ฉันหน่ะอยกาจะรู้ว่ามันเป็นอย่างไง มิฉะนั้นพวกนั้นคงปฏิบัติกับฉันเหมือนกับเด็กแถมฉันก็เอาไปพูดกับพวกนั้นไม่ถูกด้วย”
“ตอนแรกฉันคิดว่าหลังจากเลิกเรียน ฉันว่าจะงานเดทกลุ่ม แค่เพราะฉันได้พบนาย ฉันเลยตัดสินใจขอให้นายช่วยไง”
ตั้งแต่รุยพูดเรื่องพวกนี้มา เธอนั้นไม่ยอมมองชิชิโอะเลย ซึ่งเธอเอาแต่ใช้สายตาจับจ้องไปที่พื้นห้องอย่างสงบราวกับว่าเธอไม่ได้สนใจเรื่องเสียครั้งแรกเลยสักนิด
“ฉันรู้ว่านายอยากจะทำกับคนที่นายรัก และนายกก็บอกกับฉันไปแล้วว่าการรักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ให้คนที่เรารักนั้นเป็นเรื่องที่ดี แต่ฉันมีมีคนรักและฉันก็ไม่มีคิดจะมีด้วย”
“…พี่รุยนี่เป็นคนที่ชอบมองโลกในแง่ร้ายจังนะครับ พี่ออกจะสวยจะตายไป ผมมั่นใจว่าจะต้องมีหนุ่มมาบอกรักคุณแน่ๆ”ชิชิโอะก็พูดอย่างจริงใจ
“ฉันหน่ะไม่อยากจะคบกับคนที่มาหลงรักฉันเพราะหน้าตาแถมฉันไม่อยากจะเสียครั้งแรกของฉันให้พวกเด็กะโปกนั่นด้วย”
แม้ว่ารุยอยากจะเสียครั้งแรก แต่เธอก็ไม่อยากจะเลือกคนมั่วๆ
“…แล้วทำไมถึงเป็นผมหล่ะ? ผมลืมบอกไปเลยนะว่าผมยังซิงอยู่”
ชิชิโอะนั้นไม่คิดว่าการบอกผู้หญิงคนนี้ว่าเขาซิงนั้นจะเป็นอะไรที่ผิด ซึ่งเขานั้นสงสัยว่าทำไมคนในประเทศนี้ถึงมักคิดว่าพวกซิงเป็นตัวอันตรายกัน
มันราวกับพวกคนที่ซิงนั้นเป็นโรคร้ายที่ไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรประมาณนั้นซึ่งมันทำให้รู้สึกอึ้งมาก
ทางรุยนั้นก็ดูจะประหลาดใจเมื่อได้ยินคำพูดของชิชิโอะแต่เธอก็รู้สึกดีใจเมื่อเธอรู้ว่าชิชิโอะยังซิงอยู่
“ฉันดีใจนะที่นายยังซิง”
รุยก็จ้องมองชิชิโอะแล้วถามว่า “หรือนายอยากจะเก็บไว้ให้คนที่นายรักหล่ะ?”
ชิชิโอะก็ส่ายหัวออกมาแล้วพูดว่า “ตอนนี้มผยังไม่มีคนที่รักหรอก”จากนั้นเขาก็ครุ่นคิดสักครู่ซึ่งเขาพบว่าชิชิโอะคนก่อนนั้นรักแค่น้าของเขาคนเดียวซึ่งเขาไม่สามารถเอาคาสัญญาในวัยเด็กว่าจะแต่งงานกับน้าของเขามาจริงจังได้สักหน่อย แถมเขายังจำได้ว่าโองะ ชิชิโอะนั้นมีเพื่อนผู้หญิงอยู่ในเกียวโตด้วยแต่เขาก็ไม่ได้สนใจมากนักเพราะเขาย้ายมาอยู่โตเกียวแล้วและเขาจำได้ว่าเพื่อนสาวคนนั้นก็ย้ายไปอยู่ที่ใหนสักแห่งด้วย
รุยก็จ้องมองชิชิโอะแล้วพูดว่า “ฉันไม่อยากเป็นแต้มให้พวกที่มีประสบการณ์โชกชน ดังนั้นช่วยตอบทีว่านายจะช่วยหรือไม่”
ทางชิชิโอะนั้นก็ไม่ได้ตอบรุยในทันทีซึ่งเขานั้นก็หันจับจ้องรุยซึ่งเขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้แค่แกล้งทำตัวสงบเสงี่ยมเพราะเขามองเห็นว่าดวงตาของเธอสั่นไหวไม่หยุดซึ่งมันแสดงเห็นว่าเธอนั้นกังวลมาเพียงใด ทันใดนั้นเองเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆเขาถึงรู้สึกว่าหากเขาปฏิเสธผู้หญิงตรงหน้า เขาจะเสียอะไรบางอย่างไป อย่างไรก็ตามเขานั้นไม่อยากเป็นเศษสวะ
ชิชิโอะก็ครุ่นคิดสักครู่แล้วตัดสินใจลง
“ผม….”
