ตอนที่แล้วบทที่ 236 ความสงสัยของอัครมุขนายก
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 238 การต่อสู้ที่โซติมิ

บทที่ 237 การตายก่อนกำหนดของมังกรซอมบี้


ฉันสงสัยว่าคุณเคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อนรึเปล่า?

เมื่อคุณพบแมลงสาบที่มุมห้อง คุณหยิบรองเท้าแตะหรือม้วนนิตยสารขึ้นมา ขณะที่คุณย่องเข้าหามันอย่างระมัดระวัง และกำลังพยายามฆ่าแขกที่ไม่ได้รับเชิญนั้นด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ทันใดนั้น แมลงสาบก็หันกลับมาและพุ่งเข้าใส่หน้าคุณอย่างว่องไว!

ราวกับมันกำลังเยาะเย้ยคุณว่า 'นุด แกต้องคิดไม่ถึงแน่! นี่คือวิธีหลบหนีของข้า!'

แล้วตอนนี้ลองจินตนาการว่ามีฝูงแมลงสาบดังกล่าว ไต่ขึ้นมาบนร่างกายของคุณอย่างรวดเร็วเหมือนฉากในหนังสยองขวัญ

นั่นคือสิ่งที่ซากาสุกิ มังกรซอมบี้กำลังประสบอยู่ในขณะนี้

ภายใต้คำสั่งของเอ็ดเวิร์ด ผู้เล่นหลายคนยอมแพ้กับการใช้ทักษะเพื่อโจมตีมังกร และพยายามปีนขึ้นไปบนร่างของมันเพื่อค้นหาจุดอ่อน

แต่ในทางกลับกัน ซากาสุกิก็มีอาการเหมือนกับคนที่มีแมลงสาบคลานไปทั่วร่าง มันยังคงเขย่าตัวเองอย่างรุนแรงขณะที่คำรามอย่างหวาดกลัวจนทำให้ใครต่อใครหูหนวกได้

ห่างออกไป หน่วยสอดแนมของศาสนจักรคนอื่น ๆ ก็กลัวเกินกว่าที่จะเข้าใกล้สนามรบ จากเสียงที่ได้ยิน พวกเขาทำได้เพียงมองสถานการณ์จากชายขอบเท่านั้น และเกือบทั้งหมดก็คาดเดาว่าในที่สุด 'กองทัพเบ็ดเตล็ด' ก็ทำให้มังกรซอมบี้โกรธจนอยากจะฆ่าคนเหล่านั้นให้หมดทั้งกองทัพ

แต่สำหรับผู้เล่นแล้ว เสียงคำรามของซากาสุกิก็ไม่ต่างจากเสียงกรีดร้องอย่างสยดสยองของมนุษย์ที่ถูกแมลงสาบเกาะหน้า

ในฐานะมังกรแดงผู้หยิ่งผยอง ไม่เคยมีมนุษย์หน้าไหนสามารถเข้าใกล้มันได้ขนาดนี้ ไม่ต้องพูดถึงประสบการณ์ถูกฝูงมนุษย์กลุ่มใหญ่ปีนขึ้นไปทุกซอกทุกมุมของร่างกายโดยไม่มีความยำเกรง

สถานการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในช่วงเวลาหลายร้อยปีที่มันมีชีวิตอยู่ นั่นทำให้มันตื่นตระหนกและทำอะไรไม่ถูก

ไม่นาน ผู้เล่นที่ปีนขึ้นไปบนร่างมังกรซอมบี้ก็ได้ค้นพบสิ่งใหม่ ๆ

มังกรมีร่างกายที่ทนทานอย่างไม่น่าเชื่อ และบางส่วนที่อ่อน ๆ ในร่างกายของซากาสุกิก็เน่าเสียไปนานแล้ว แต่แม้ว่ามันจะตายไปกว่าพันปี ส่วนที่แข็งอย่างเกล็ดมังกรก็ยังไม่ต่างจากเมื่อตอนที่มันยังมีชีวิต

ถึงอย่างนั้นไม่ว่าจะเป็นเพราะผลข้างเคียงจากการที่มันตายมานานแล้ว หรือเหตุผลอื่น ๆ กล้ามเนื้อและผิวหนังใต้เกล็ดมังกรก็กำลังแสดงอาการเสื่อมสลาย ก็อย่างที่รู้ ๆ กันว่า 'ขนไม่สามารถงอกได้บนผิวหนังที่ตายแล้ว' และเกล็ดมังกรก็เหมือนขนที่เติบโตบนผิวหนัง ที่โดยพื้นฐานแล้วมันจะเกาะติดกับผิวหนังและกล้ามเนื้อ

เนื่องจากทักษะของผู้เล่นส่วนใหญ่โจมตีมันจากภายนอก ทำให้การโจมตีแต่ละครั้งถูกหยุดลงโดยเกล็ดมังกร เพราะร่างกายส่วนใหญ่ของมันยังมีสภาพสมบูรณ์

ไม่ว่าพวกเขาจะใช้ทักษะใด สิ่งที่กระทบถูกร่างกายมังกรซอมบี้ ก็คือแรงสั่นสะเทือนที่เหลืออยู่จากทักษะ หลังจากที่มันถูกหักล้างพลังส่วนใหญ่ไปแล้วโดยเกล็ดมังกร บวกกัที่อันเดธส่วนใหญ่มีภูมิคุ้มกันต่อการโจมตีทางกายภาพ มันจึงแทบไม่มีผลต่อมังกรซอมบี้เลย

แต่ถึงอย่างนั้นผู้เล่นที่ปีนขึ้นไปบนร่างของมังกรก็พบว่า กลไกการป้องกันดังกล่าวไม่ได้มีอำนาจไปทุกอย่าง สิ่งที่พวกเขาต้องทำคือหาจุดที่ผิวหนังเน่าเปื่อยจนพวกเขาสามารถใช้มือเปล่างัดเกล็ดมังกรออกมาได้!

หากไม่มีเกล็ดขวางอยู่ ทักษะของพวกเขาก็จะทำความเสียหายอย่างรุนแรงต่อมังกรได้ตรง ๆ!

ต้องรู้ก่อนว่า ในการต่อสู้ระหว่างผู้เล่นและมังกรซอมบี้ที่กินเวลานานกว่าหนึ่งวัน ความเสียหายที่ผู้เล่นสามารถทำได้แต่ละครั้งนั้นมีเพียง -1 เท่านั้น ยกเว้นความเสียหายจาก AWM ของโกวต้านและนิ้วเท้ายักษ์ของโจ ที่สามารถเจาะการป้องกันของมังกรได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วยการสร้างความเสียหายด้วยเลขสองหลัก!

ผู้เล่นเหมือนคนถูกฉีกเลือดไก่ทันทีเมื่อพวกเขาค้นพบสิ่งนี้ และพยายามทำทุกวิถีทางเพื่องัดเกล็ดออกมาให้ได้มากที่สุด ก่อนจะปลดปล่อยการโจมตีใส่เนื้อเน่าของมังกรใต้เกล็ดเพื่อสนองความหงุดหงิดของพวกเขา หลังจากที่อัดอั้นไม่สามารถเจาะพลังป้องกันของมังกรได้มานาน พวกเขาเริ่มรังแกมังกรซอมบี้ทุกรูปแบบ

“ได้ผลจริงดิ…”

แม้แต่เอ็ดเวิร์ดที่สั่งให้ทำการโจมตีบ้าระห่ำนี้ ก็ยังต้องประหลาดใจกับประสิทธิภาพของกลยุทธ์นี้ ทั้งที่เขาแค่ลองทดสอบทฤษฎีและไม่ได้ตั้งความหวังกับมันมากนัก “ใช่ นี่คือวิธีการโจมตีที่ถูกต้อง!”

ขณะเดียวกัน แม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นแถบ HP ของตัวเองได้เหมือนผู้เล่น แต่ซากาสุกิก็รู้สึกได้ว่า 'พลังชีวิต' ภายในร่างกายของมันกำลังลดลงภายใต้การโจมตีของมนุษย์

โดยมีความรู้สึกเจ็บแค้นเกิดขึ้นในจิตวิญญาณ…ไม่เคยมีใครดูหมิ่นมังกรอย่างมันแบบนี้มาก่อน!

มันต้องระงับความเย่อหยิ่งและความภาคภูมิใจเอาไว้ ณ ตรงนี้และก้มหัวลงอย่างอัปยศ โดยใช้วิธีกลิ้งตัวไปรอบ ๆ เหมือนลาขี้เกียจ ซึ่งเป็นสิ่งที่มันไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต เพียงเพื่อบดขยี้ผู้เล่นที่คลานอยู่เหนือร่างของมัน

แม้การเคลื่อนไหวครั้งนี้จะไม่น่าดู แต่ก็ไม่มีข้อกังขาในประสิทธิภาพของมัน ผู้เล่นหลายคนที่ไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลาถูกทับเป็นเนื้อบด ทำให้ช่วงเวลาอันเลวร้ายของซากาสุกิหยุดลงชั่วขณะ

“เจ้าดูหมิ่นเหยียดหยามข้ามากเกินไปแล้ว มนุษย์! ข้าจำกลิ่นของพวกเจ้าได้! ครั้งหน้าจะไม่มีคำว่าเมตตา ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมดทุกคน!”

หลังจากซากาสุกิโยนถ้อยคำอันโหดร้ายเสร็จ มันก็กางปีกขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยรูพรุน ตั้งใจจะหลบหนีไปฟื้นตัวและทำความคุ้นเคยกับสภาพร่างกายของมันตอนนี้ก่อน แล้วค่อยกลับมาคิดบัญชีกับมนุษย์เหล่านี้ใหม่ภายหลัง

ต้องสังเกตว่าปีกแหว่ง ๆ ของมันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบินของมันเลย

ในโลกที่ไม่มีทฤษฎีนิวตัน มังกรที่แท้จริงจะแตกต่างจากมังกรปลอมเช่นไวเวิร์น ตรงที่การบินของมันไม่เคยอาศัยปีกที่ไม่ตรงกับขนาดตัวของพวกมัน

มังกรทุกตัวมีความสามารถแฝงอยู่ในร่าง และปีกของพวกมันก็เป็นเพียงสื่อในการใช้พลังนี้ พวกมันสามารถบินได้แม้ว่าปีกของมันจะเหลือเพียงกระดูกก็ตาม

อย่างไรก็ตามขณะที่มังกรซอมบี้กำลังลอยขึ้นไปในอากาศ ลูกศรที่คำรามมาแต่ไกลก็บินเข้ามาขัดขวางการหลบหนีของมัน โดยตรงเข้าทำลายโคนปีกซ้ายจนกระเด็นหลุดจากข้อต่อ ส่งผลให้ร่างขนาดใหญ่ของมันกระแทกลงกับพื้นจนพื้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และเหวี่ยงผู้เล่นที่ยังเกาะอยู่บนร่างออกไป!

ห่างออกไปบนต้นไม้ใหญ่ โกวต้านที่ยิงลูกศรออกไปเป่าปากเสียงหวีดแหลมด้วยความสะใจ

“โชคดีที่คนอื่น ๆ สามารถงัดเกล็ดปีกตรงนั้นออกมาได้…โอ้ การมีส่วนร่วมของข้าเพิ่มขึ้นถึง 1% ทันทีเลยรึ…นั่นไม่ใช่เปอร์เซ็นต์จากความเสียหายทั้งหมดงั้นหรือ!” ขณะที่เขาอุทานด้วยความประหลาดใจ แต่เขาก็รีบเก็บ AWM แล้วกระโดดลงจากต้นไม้ก่อนจะค้นหาจุดซุ่มยิงใหม่

ก่อนหน้านี้ที่เขาถูกปีศาจไนท์ครายระเบิดตาย เขาก็ได้เรียนรู้กลยุทธ์พื้นฐานของพลซุ่มยิงที่ดีได้ด้วยตัวเอง

ไม่น่าแปลกใจที่มังกรซอมบี้ที่โกรธเกรี้ยว จะระเหยต้นไม้ที่เขาซ่อนตัวอยู่ก่อนหน้านี้ด้วยลมหายใจมังกรทันทีหลังจากที่เขาจากไป

จากนั้นการต่อสู้ที่พลิกขึ้นพลิกลงระหว่างผู้เล่นกับมังกรซอมบี้ก็ดำเนินต่อไปอีก 2 ชั่วโมง

ในตอนท้าย แม้ว่าผู้เล่นที่ยังคงเกาะอยู่บนร่างของซากาสุกิต่างก็ตะโกนใส่กันเช่น 'เกล็ดมังกรที่ดึงออกมาด้วยทักษะชีวิตอย่างบุชเชอร์หรือแล่จะไม่หายไป! มันคือไอเทมสีม่วง!' 'เร็วเข้า ๆ!' ‘มาร์นี่หล่นลงไปในท้องมังกรผ่านรูโหว่แล้ว!’ หรือ 'เจ้ามาสังหารมังกรด้วยรึ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้!'

ซากาสุกิทิ้งตัวลงสู่พื้นด้วยความไม่พอใจและเกลียดชังอย่างไม่สิ้นสุด ขณะที่ไฟวิญญาณมังกรของมันที่เต้นอยู่ในอกค่อย ๆ ดับลงและหายไป...

--------------------------------------------------------

เพจ FC-Translate

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด