บทที่ 22 พลังต่อสู้ 12000
บทที่ 22 พลังต่อสู้ 12000
เมื่อเห็นเซียร์ย่ายังคงฝึกอยู่โปโป้ก็ไม่ได้รบกวนเขาและนั่งลงอยู่ห่างๆ
ภายในพื้นที่ขนาดมหึมาของห้องกาลเวลาแม้ว่าการกระทำก่อนหน้านี้ของเซียร์ย่าจะทำให้เกิดช่องว่างมิติบางส่วนแต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเสถียรภาพโดยรวมของพื้นที่ทั้งหมด
ความจริงหากต้องการแยกโครงสร้างของพื้นที่ในห้องกาลเวลาอย่างน้อยที่สุดเขาต้องทะลุไปถึงระดับซูเปอร์ไซย่าก่อน
แม้ว่ารอยแยกมิติก่อนหน้านี้จะปรากฏขึ้นอย่างมากมายแต่ก็เป็นเพราะความสามารถมิติของเขาซึ่งทำให้เปิดช่องว่างมิติเล็กๆได้ในห้องกาลเวลา แต่ไม่สามารถทำให้ช่องว่างแตกเป็นเสี่ยงๆ ได้
ยังไงก็ตามความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขายังคงห่างไกลจากระดับของจอมมารบู
จากความเข้าใจของเซียร์ย่า Dragon Ball World เป็นโลกที่เต็มไปด้วยคนที่แข็งแกร่งมาก มีเยอะจนเหมือนวัชพืชบนพื้นหญ้า
แม้จะเป็นไปไม่ได้ที่โลกจะมีผู้เชี่ยวชาญมากมาย แต่ก็เป็นความจริงที่เถียงไม่ได้ว่าคนที่แข็งแกร่งนั้นมีจำนวนมากพอ ๆ กับฝูงลิงฝูงหนึ่งเลยทีเดียว
คนที่ถูกเรียกว่าเป็นผู้แข็งแกร่งจะมีมาตรฐานต่างๆที่แตกต่างกัน ยังไงก็ตามสิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือหากเขาประมาทเพียงเล็กน้อย“ผู้เชี่ยวชาญ” ที่แข็งแกร่งที่สุดเหล่านั้นก็จะโผล่ออกมาจากมุมที่ไม่อาจรู้ได้ในทันที
“ผู้เชี่ยวชาญ” อาจมีไม่มากนักแต่ถ้ามีสักคนความอันตรายนั้นถึงตายได้! Dragon Ball World นั้นอันตรายมากเพราะถ้าเขาประมาทเพียงเล็กน้อยก็จะถูกฆ่า
ดังนั้น เขาชอบยึดติดความคิดที่ว่าเมื่อเจอศัตรูที่เหนือกว่าตัวเอง เซียร์ย่าจึงชอบฝึกจนกว่าจะแข็งแกร่งกว่าศัตรูคนนั้น บางทีอาจคิดว่ามันเป็นปมด้อยทางจิตใจและเขาไม่มีความมั่นใจในตัวเองจนตกเป็นเหยื่อของความหวาดระแวง
แต่จริงๆแล้วมันไม่เกี่ยวอะไรกับความมั่นใจในตัวเองเลยเนื่องจากเขารู้แล้วว่า Dragon Ball World นั้นอันตรายเขาเลยทำได้แค่ฝึกฝนอย่างสิ้นหวังเท่านั้น
เพื่อให้อยู่รอดในโลกนี้ได้ง่ายขึ้น ความแข็งแกร่งคือสิ่งจำเป็นซึ่งถือได้ว่าเป็นความจริงตลอดกาล
ศัตรูที่แข็งแกร่งในดราก้อนบอลจะมี ฟรีสเซอร์, เซลล์, มาจินบู(จอมมารบู)และในภายหลังบางที เทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ ก็ถือได้ว่าเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด
เนื่องจากเขารู้ถึงความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามเขาจึงไม่ต้องการที่จะนั่งรอความตาย
ก่อนอื่นเซียร์ย่าต้องพบเจอกับการทำลายล้างดาวเบจีต้าในอีกไม่กี่ปีต่อมาและในตอนนั้นเขาจะต้องเผชิญหน้ากับบอสใหญ่คนแรกของ Dragon Ball World ฟรีสเซอร์!
แน่นอนว่าเพื่อไม่กระตุ้นความสนใจของ ฟรีสเซอร์และเพื่อเพิ่มเวลาในการเติบโตของเขา
เซียร์ย่าจึงเลือกที่จะหลีกเลี่ยงการต่อสู้และชะลอการส่งภารกิจไป 2-3 ปี
'ศัตรูอยู่ในแสงสว่างในขณะที่ข้าอยู่ในความมืดไม่ว่าใครจะต้องการหรือไม่ทุกอย่างอยู่ภายใต้การตัดสินของข้า'
เขาชอบความคิดแบบนี้ ในตอนนี้เขาเลิกสนใจคนอย่างราชาเบจีต้าไปแล้ว
…
ที่วิหารพระเจ้าท้องฟ้ายังคงสงบสุขเช่นเคย
ท้องฟ้าสีฟ้าปลอดโปร่งราวกับว่าเพิ่งมีฝนตกเมื่อไม่นานมานี้ในระยะทางที่ห่างไกลหมอกสีขาวบางๆเต็มไปด้วยเมฆที่ลอยอยู่รอบ ๆ
วิหารสีแดงตั้งอยู่อย่างสง่างามหินสีขาวถูกปูไว้บนพื้นทางเดินและมีต้นมะพร้าว 2 แถวที่ถูกจัดเรียงไว้ทั้ง 2 ด้านของวิหาร ห่างออกไปไม่ไกลนัก เด็กสาวตัวน้อย ๆ กำลังต่อยและเตะอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
ด้วยการกระทำที่รวดเร็วและดุเดือดทะลุแรงต้านอากาศทำให้เกิดเสียง'ปัง'ขึ้นและเสียงของใบไม้ก็ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบในเสี้ยววินาทีนั้นพายุหมุนก็พัดเข้าหาลำต้นของต้นไม้ทั้ง 2 ด้าน
ทันใดนั้นใบหน้าของซีหลิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยคิ้วที่สวยงามของเธอย่นในขณะที่ผมสีดำกำลังลื่นไหลปลิวสบัด
“Ki แบบนี้พี่เซียร์ย่าออกมาแล้ว!”
ซีหลิงพึมพำด้วยความสุขอย่างออกหน้าออกตาแน่นอนว่าเมื่อเธอมองไปทางเข้าของวิหารพระเจ้าภาพเงาสีส้มก็ปรากฏขึ้นที่นั่นจริงๆ
เธอเห็นเซียร์ย่าเดินมาหาเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เธอขมวดคิ้วเมื่อเขาใกล้เธอเธอก็พบว่าความสูงของเขาเกินเธออีกครั้ง
“ดูเธอทำหน้าสิฮ่าฮ่า...”
เซียร์ย่าหัวเราะและสัมผัสใบหน้าของเธอในขณะที่มือข้างหนึ่งของเขาวางลงบนไหล่ของเธอจนกอดเธอครึ่งหนึ่งอย่างสนิทสนม
ซีหลิงไม่มีความสุขเลยและกำลังจะอ้าปากพูดแต่เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังงานมหาศาลที่พุ่งออกมาจากร่างกายของเซียร์ย่า ทันใดนั้นใบหน้าของเธอก็ดูสงสัยขึ้นเล็กน้อยและเธอก็พูดเบาๆด้วยสีหน้าที่เย็นชา
“นี่พี่เซียร์ย่าปล่อย Ki ของพี่ทั้งหมดแล้วให้หนูดูว่าพี่แข็งแกร่งแค่ไหน”
เซียร์ย่าหยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่งและมองไปที่ใบหน้าที่งดงามของเด็กสาวในขณะที่เขาคิดในใจ ซีหลิงมีนิสัยชอบแข่งขันเขาส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
เขาก้าวถอยหลังไป 2-3 ก้าวและหลังจากออกห่างซีหลิงได้ระยะหนึ่งเขาก็ปล่อยพลังออกมา
“ฮ่า!”
ทันใดนั้นเซียร์ย่าก็ระเบิดพลังของเขาออกมาและออร่าที่หายใจไม่ออกก็ปรากฏขึ้นที่วิหารพระเจ้าทั้งหมดและหอคอยคารินที่อยู่ข้างใต้เริ่มสั่นสะเทือนเล็กน้อยราวกับว่าใกล้จะพังทลาย
แสงสีขาวบาง ๆ ปรากฏขึ้นบนผิวของเขาและแสงสีทองอ่อน ๆ ก็ปกคลุมพื้นผิวของร่างกายของเขาอีกครั้ง
“คลื่น~”
กระเบื้องบนพื้นเริ่มสั่นเนื่องจากไม่สามารถทนต่อออร่านี้ได้และราวกับว่าจะลอยออกมาได้ทุกวินาที
"พอ!" ซีหลิงตะโกนอย่างหงุดหงิดเธอรู้ว่าความแข็งแกร่งของเซียร์ย่ามีมากกว่าตัวเธอแล้ว เธอหยิบเครื่องตรวจจับพลังงานออกมาและกดปุ่มเริ่มต้นหลังจากสวมมันที่หูของเธอ ในไม่ช้าก็มีข้อมูลปรากฏตรงหน้าเธอ
“12862!”
พลังต่อสู้ของเขาเกิน 12,000 อย่างไม่คาดคิด!
ซีหลิงพูดไม่ออกเป็นเรื่องเหลือเชื่อว่าหลังจากฝึกฝนเพียง 1 ปีในห้องกาลเวลาเซียร์ย่าก็มีพลังมากกว่าเธอมาก เธอภาคภูมิใจในพลังต่อสู้ 9600 ของเธอมาเป็นเวลานานและตอนนี้เธอก็รู้สึกละอายใจ
เธอได้ยินมาว่าพลังต่อสู้ของราชาเบจีต้านั้นมากกว่า 10,000 นิดหน่อย นั้นไม่ได้หมายความว่าพี่นั้นเทียบเท่ากับราชาเบจีต้าแล้วใช่ไหม
พี่ชาย…แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาชาวไซย่าแล้ว!
ซีหลิงค่อนข้างจะงงแต่ทันใดนั้นหัวใจของเธอก็สั่นไหวและความภาคภูมิใจที่อธิบายไม่ได้ก็พุ่งเข้ามาในหัวใจของเธอ
ยังไงก็ตามเพื่อปกปิดความคิดของเธอเธอจึงกระแอมในลำคอและแสร้งทำเป็นว่า
"ฮึ่ม! Ki ของพี่เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากแต่ใครจะรู้ว่าพี่จะต่อสู้ในการต่อสู้จริงได้ไหมทุกอย่างจะถูกเปิดเผยเมื่อเราฝึกฝนการต่อสู้เท้านั้น!
“แล้วเราจะทำยังไงล่ะ”เซียร์ย่ากล่าวอย่างติดตลก
“ไม่... ฝึกใครจะฝึกกับพี่ละ……”
ซีหลิงกลายเป็นเฉื่อยชาจากนั้นก็รู้สึกอายแล้วก็รู้สึกผิดด้วยทำให้เซียร์ย่าหัวเราะ
“โอ้เจ้าทั้ง 2 อย่าทะเลาะกันเลยความก้าวหน้าของพวกเจ้ามากเกินไปจริงๆ ร่างกายของข้ารู้สึกหนาวสั่นจากออร่าของเจ้า”
พระเจ้าเดินไปยืนพิงไม้เท้าของเขายิ้มเบา ๆ ให้เซียร์ย่าและซีหลิง
คิดว่าที่ทั้ง 2 คนทะเลาะกันมันเป็นเพราะความรักของพวกเขานั้นดีมากจริงๆ
