ตอนที่แล้วตอนที่ 6 ร้านสะดวกซื้อ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 8 การตัดสินใจ 1

ตอนที่ 7 ฉันขอร้องอะไรหน่อยสิ?


ชิชิโอะนั้นหวังว่าจะได้พบกับคนที่สามารถทำให้ระบบของเขาตอบสนองในตอนที่เขามาร้านสะดวกซื้อแต่ทว่าเขากลับไม่คาดคิดว่าจะได้เจอคนๆนั้นได้เร็วขนาดนี้

ชิชิโอะนั้นรู้ว่าโชคชะตานั้นชอบเล่นตลกแต่สุดท้ายแล้ว เขาก็ตัดสินใจเฝ้าสังเกตหญิงสาวที่ทำให้ระบบของเขาตอบสนอง

หญิงสาวคนนี้เป็นผู้หญิงรูปร่างผอมบางที่มีผมสั้นสีน้ำเงิน ตาสีชมพูอมม่วงและใบหน้าไร้อารมณ์

ถ้าหากหญิงสาวคนนี้ไม่ได้ถามคำถามแปลกๆแบบนั้น ชิชิโอะคงคิดว่าหญิงสาวคนนี้เป็นพวกต่อต้านสังคม

อย่างไรก็ตามแม้ว่าหญิงสาวคนนี้จะแสดงสีหน้าไร้อารมณ์แบบนี้ แต่ชิชิโอะก็ยอมรับว่าเธอคนนี้ช่างน่ารักมาก

“มีอะไรหรือเปล่าครับ?”ชิชิโอะถาม เขานั้นสงสัยว่าทำไมจู่ๆหญิงสาวคนนี้ถึงมาหาเขาและถามคำถามประหลาดแบบนั้น

เมื่อชิชิโอะมองสำรวจหญิงสาวคนนี้ ทางหญิงสาวคนนี้ก็มองสำรวจชิชิโอะด้วย

ก่อนหน้านี้ หญิงสาวนั้นกลับมองเห็นใบหน้าของชิชิโอะไม่ชัดเจน เพราะใบหน้าของเขาปิดบังไปด้วยผมอันยาวสลวยของเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาหันหน้ามาหาเธอ เธอก็ยอมรับเลยว่าเขาช่างหล่อเหลามาก

ความจริงแล้ว ตอนที่เธอมองเขาจากด้านหลัง เธอนั้นคิดว่าชิชิโอะน่าจะอายุมากกว่า 20 แต่เมื่อเธอเห็นใบหน้าของเขา เธอกลับคิดว่าดเขาน่าจะอายุพอๆกับเธอ

เมื่อได้ยินคำถามของชิชิโอะ หญิงสาวคนนี้ก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า “เปล่าหรอก ฉันแค่สงสัยว่าใครกันมันกล้ามาอ่านนิตยสารโป๋ในร้านสะดวกซื้อด้วยใบหน้าจริงจังกัน”

“…..”

เมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาวคนนี้ ชิชิโอะก็อึ้งจนพูดไม่ออกแต่หญิงสาวคนนี้ก็ไม่ได้พูดผิดอะไรเพราะหากว่ามีคนมาอ่านนิตยสารโป๋ด้วยใบหน้าจริงจังหล่ะก็ คนอื่นๆก็คงจะรู้สึกสงสัยเหมือนกัน “ที่จริงแล้ว  ฉันพึ่งย้ายมาอยู่โตเกียววันนี้เป็นวันแรกเองนะ”

“โอ้ จริงหรอ?”เธอก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีซึ่งดุเหมือนว่าเธอจะค่อนข้างประหลาดใจ แต่ทว่าน้ำเสียงของเธอกลับฟังดูไร้อารมณ์มกาๆซึ่งนั่นทำให้ชิชิโอะสงสัยว่าหญิงสาวสนในตัวเขาหรือเปล่าอ “แล้วนายมาจากใหนหล่ะ?”

“ฉันมาจากเกียวโต”

ชิชิโอะนั้นคิดว่าการบอกเธอไปว่าเขามาจากใหนนั้นคงไม่สร้างความเดือดร้อนให้เขาหรอกเนื่องจาก เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะทำอะไรแปลกๆหลังจากรู้ว่าเขามาจากใหน และในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้ทำให้ระบบโกงของเขาตอบสนองได้อย่างไรกัน

‘แต่….ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงดูคุ้นๆจังแหะ?’

มันเป็นเหมือนตอนที่ได้พบจิฮิโระเมื่อก่อนหน้านี้ ชิชิโอะนั้นรู้สึกว่าเหมือนเขาเคยเห็นเธอจากใหนสักแห่งมาก่อน

ชิชิโอะก็ครุ่นคิดสักครู่แล้วจึงเหลือบไปมองนาฬิกา

‘ 6โมงครึ่งแล้วหรอเนี่ย….’

มันก็ไม่ได้มืดเท่าไหร่นัก เขาจึงคิดว่าจะลองทำความร็จักผู้หญิงตรงหน้าดูสักหน่อยแต่เขารู้สึกว่ามันคงไม่ได้ง่ายๆแบบนั้น

“แล้วในเกียวโตไม่มีนิตยสารโป๋งั้นหรอ?”

เมื่อได้ยินว่าเด็กหนุ่มตรงหน้านั้นมาจากเกียวโต เธอก็รู้สึกสนใจขึ้นมา

“….”

“ไม่หรอก ร้านสะดวกซื้อในโตเกียวก็ขายนิตยสารโป๋เหมือนกัน”

แม้เขาจะรู้สึกอึ้งกับคำถามของเธอ เขาก็ยังตอบเธอไปอยู่ดีเนื่องจากเขาพบว่าเธอนั้นดูจะสนใจเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน

“แล้วนิตยสารโป๋ในโตเกียวกับเกียวโตมันต่างกันอย่างไงหล่ะ?”

“….ทำไมเธอถึงต้องถามเรื่องนิตยสารโป๋มากขนาดนั้นด้วยเล่า? ถ้าเธออยากจะซื้อนิตยสารโป๋ก็ไปซื้อซะสิและก็เธอควรจะถามอะไรที่มันธรรมดาๆไม่ใช่หรอ?”

ชิชิโอะนั้นก็รู้สึกอึ้งจนพูดไม่ออกและในเวลาเดียวกันเขาก็เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้มีปัญหาอะไรสักอย่าง

“คำถามธรรมดา? อย่างไงหรอ?”หญิงสาวตรงหน้าก็ถามออกมา

“ก็เช่น โตเกียวและเกียวโตต่างกันอย่างไร? มาอยู่โตเกียวนี่เป็นไงบ้าง? หรือไม่เธอก็พูดออกมาว่า ‘ยินดีต้อนรับสู่โตเกียว’ก็แค่นั้น”

ชิชิโอะนั้นเข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้มีปัญหาเรื่องการสื่อสารและเธอก็เป็นคนที่ค่อนข้างตรงไปตรงมาด้วย เขานั้นมั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้คงไม่มีเพื่อนมากนักและเธอก็มักจะทำให้คนอื่นๆเข้าใจผิดอย่างที่เขาเคยพูดมาเมื่อกี้

“งั้นหรอ”ผู้หญิงคนนี้ก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “ยินดีต้อนรับสู่โตเกียว”

“….”

น้ำเสียงของเธอดูแหบแห้งและไร้อารมณ์เอามากๆซึ่งนั่นทำให้สงสัยว่าผู้หญิงคนนี้ต้อนรับเขาจริงๆหรือเปล่ากัน

“อืมๆ ขอบคุณ”

แม้จะเป็นแบบนั้น แต่ชิชิโอะก็ยังคงพูดขอบคุณออกไป

“แล้วนายอายุเท่าไหร่หล่ะ?”หญิงสาวคนนี้ก็ถามออกมาด้วยความสงสัย

“อืม ฉันอายุ 15หน่ะ ซึ่งฉันกำลังจะเป็นนักเรียนมัธยมปลายในไม่ช้านี้เอง”ชิชิโอะก็ตอบออกมาอย่างซื่อสัตย์เนื่องจากหญิงสาวคนนี้ได้ทำให้เขาได้รับรางวัลที่ยอดเยี่ยม

“โอ้? งั้นนายก็เป็นรุ่นน้องฉันหน่ะสิ!!”

หญิงสาวตรงหน้าก็ประหลาดใจเมื่อเธอได้ยินว่าชิชิโอะนั้นอายุน้อยกว่าเธอ

“หืม เธอแก่กว่าผมหรอเนี่ย?”ชิชิโอะถาม

“แน่นอนสิ นี่นายคิดว่าฉันอายุน้อยกว่านายงั้นหรอ?”หญิงสาวตรงหน้าก็ขมวดคิ้วซึ่งดูเหมือนว่าเธอจะดูหงุดหงิด

“….”

“แน่นอนว่าไม่อยู่แล้ว”ชิชิโอะก็ส่ายหัวออกมาทันทีเนื่องจากเขารู้ดีว่าผู้หญิงนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้เหตุผล

อย่างไรก็ตาม เหตุผลพวกนั้นกลับใช้การไม่ได้กับเธอเพราะหลังจากที่เขาได้ยินคำถามต่อไปของเธอ เขาก็อึ้งจนอยากจะรีบหนีไปในทันที

“งั้นนายก็ยังซิงอยู่สินะ?”

“….”

ทันใดนั้นชิโอะก็เข้าใจแล้วว่าผู้หญิงที่สามารถทำให้ระบบโกงของเขาได้ นั้นก็คือผู้หญิงที่น่ารำคาญ

ตัวอย่างเช่น น้าของเขา แม้ว่าจิฮิโระจะอายุ 30 แล้วแต่เธอก็ยังไม่แต่งงานแถมยังโสดด้วย

--

จู่ๆจิฮิโระก็จามออกมาซึ่งเธอรู้สึกคันจมูกมาก อย่างไรก็ตาม เธอก็รู้สึกว่าอยากจะทุบหัวใครสักคนขึ้นมาเลย

--

ชิชิโอะนั้นคิดว่าการที่ไม่ได้แต่งงานนั้นไม่ใช่เรื่องผิดอะไร แต่ในความจริงมันก็มีบางคนที่ที่คิดว่าคนที่ไม่ได้แต่งงานนั้นเป็นพวกมีปัญหา ซึ่งความจริงนั้นไม่ใช่เลย

ชิชิโอะนั้นไม่คิดว่าน้าของเขาจะมีปัญหาอะไร ซึ่งบางทีเธออาจจะรอให้เขาโตเป็นผู้ใหญ่แล้วค่อยจับเขาแต่งงาน

เอาหล่ะเก็บเรื่องตลกไว้แค่นั้นก่อน ชิชิโอะนั้นมั่นใจว่าผู้หญิงตรงหน้าของเขานั้นจะต้องมีปัญหาอะไรบางอย่างเพราะจากนิสัยอันสุขุมของเธอแล้ว เขาคิดว่ามันจะต้องใช่

“…นี่ผมต้องตอบด้วยหรอ?”ชิชิโอะก็ขมวดคิ้วขึ้นมาเนื่องจากผู้หญิงคนนี้ถามอะไรแปลกๆ

“งั้นนายก็ไม่มีประสบการณ์เรื่องนั้นสินะ?”หญิงสาวตรงหน้าก็พูดออกมาอีก

“แล้วเธอคุณ?”ชิชิโอะก็ถามกลับแต่ทว่าเธอกลับไม่ได้ตอบเขาในทันที

“ฉันหรอ? ฉันก็ไม่มีเหมือนกัน”

หญิงสาวตรงหน้าก็ดูจะไม่ไดโกหกและเธอก็เอาแต่จ้องเขาเพราะเธอกำลังรอคำตอบจากเขาอยู่ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หญิงสาวจะถามออกมาอีก

“งั้นหรอกหรอ? แล้วเรื่องนั้นมันมีอะไรแปลกกัน? การรักษาความบริสุทธิ์ตัวเองเพื่อเอาไว้ให้คนที่เราต้องการแต่งงานด้วยนั้นดีออกจะตายไป”ชิชิโอะก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงใจ

ชิชิโอะนั้นรู้ว่าผู้หญิงในประเทศนี้เป็นพวกเปิดเผยแต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะผู้หญิงพวกนั้นไม่ใช่ครอบครัวของเขาหรือผู้หญิงของเขาสักหน่อย

“…..”

เมื่อได้ยินคำพูดของชิชิโอะ หญิงสาวตรงหน้าก็เงียบลงไปซึ่งดูเหมือนว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

ทางชิชิโอะก็จ้องมองผู้หญิงตรงหน้าอยู่สักพักแล้วพูดว่า “งั้นถ้าหากคุณไม่มีอะไรจะถามแล้ว ผมขอกลับก่อนแล้วกัน”แม้ว่าเขาจะรู้สุกขอบคุณผู้หญิงคนนี้แต่เขาก็อยากจะกลับหอมากๆเพราะเขาจำเป็นต้องเตรียมเรื่องสอบเข้าในวันพรุ่งนี้อีก และเขาก็อยากจะกดรับรางวัลด้วยเพราะเขาสงสัยว่าหลังจากเขารับ ‘ความสามารถทางร่างกายเพิ่มขึ้นสองเท่า’แล้วเขาจะแข็งแกร่งมากขึ้นขนาดใหนกัน

อย่างไรก็ตาม…

เมื่อชิชิโอะกำลังจเดินออกไป จู่ๆเขาก็ถูกจับข้อมือไว้เสียก่อน

“เดี๋ยวก่อน”

และเป็นอีกครั้งที่ชิชิโอะได้ยินเสียงอันไร้อารมณ์ซึ่งมันทำให้เขาต้องหันหน้าไปมอง

“ว่า?”

ชิชิโอะนั้นสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการจะทำอะไรกันถึงขนาดต้องหยุดเขาแบบนี้

จากนั้นหญิงสาวคนนี้ก็จ้องมองไปที่ดวงตาของชิชิโอะแล้วพูดว่า “ฉันขอร้องอะไรหน่อยสิ?”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด