EP 251 การแต่งงาน?

EP 251 การแต่งงาน?

By loop

วันที่หนึ่ง…

วันที่สอง…

วันที่สาม…

หนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว

การประมูลหยกของบริษัทบ้านประมูลหยุนเดอได้เริ่มขึ้นแล้ว นักธุรกิจชาวฮ่องกงได้รับรางวัลกำไลหยกคู่หนึ่งในราคา 12.5 ล้านหยวนส่วนอีกคู่ที่มีคุณภาพดีกว่านั้นเป็นของชายหนุ่มที่มีสำเนียงปักกิ่ง ราคาที่ทำธุรกรรมมากกว่า 17 ล้านหยวนเล็กน้อย แม้ว่าจะมีภาษีและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ แต่ทรัพย์สินของบริษัทหยุนเดอก็เกิน 30 ล้านเครื่องหมายและชื่อเสียงของ บริษัท ในอุตสาหกรรมก็เพิ่มขึ้น

ในตอนบ่าย. ณ บ้านของฉูหยวนในฤดูใบไม้ร่วงและมีเมฆสีขาวแขวนอยู่บนท้องฟ้าสีคราม ดวงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ร่วงอบอุ่นและสายลมเย็นพัดใบไม้แห้งออกจากกิ่งไม้

ดงซูบินไม่ได้เข้าร่วมการประมูลหยกในตอนเช้าและยังคงอยู่ที่บ้านของฉูหยวนเพื่อรอเธอ ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการดูการประมูลด้วยตาของเขาเอง แต่เขาเคยเข้าร่วมการประมูลครั้งหนึ่งในอดีตและตั้งใจที่จะเสนอราคาโสมป่าและกิ๊บหยกมาก่อน หากเขาเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้และพบกับคนที่อยู่ในการประมูลครั้งก่อนเขาจะถูกเปิดเผย แต่ฉูหยวนให้การอัปเดตสดทางโทรศัพท์ระหว่างการประมูล

ดงซูบินที่ยังอยู่ในรถเข็นกำลังตัดผักในครัวเตรียมอาหารเย็น ขาของเขารักษาได้ดี แต่เขายังไม่สามารถออกจากรถเข็นได้ เขียงและอ่างล้างจานอยู่สูงมากและเป็นการยากที่จะทำงานเหล่านี้ขณะนั่งอยู่บนรถเข็น

คลิก! มีการเคลื่อนไหวบางอย่างในห้องนั่งเล่นและประตูก็เปิดออก

ฉูหยวนซึ่งอยู่ในชุดสูทธุรกิจเดินเข้ามา “ซูบินฉันกลับมาแล้ว”

“ฉันอยู่ในครัว เธอเหนื่อยไหม?”

เสียงคลิกของส้นเท้าใกล้เข้ามาและฉูหยวน เห็นดงซูบินกำลังตัดผักด้วยความยากลำบาก เธอจ้องและดุเขา “นายอยากโดนฉีตีหรือยังไงกัน? นายจะทำอาหารในสภาพของเช่นนี้ได้อย่างไร? เกิดอะไรขึ้นถ้านายได้รับบาดเจ็บ? นายทำให้ฉันเป็นห่วงนะ วางมีดลงเดียวฉันทำเอง!”

ดงซูบินหัวเราะออกมาทันที “ตอนนี้ฉันไม่เป็นอะไรแล้วและฉันเองก็มีความสุขที่ทำอาหารให้คุณ”

ฉูหยวนจ้องมองเขาอยู่ด้านข้างและยิ้ม “นาย…นี้ปากหวานจริงๆ”

“เธอก็รู้ว่าฉันเป็นคนพูดไม่เก่ง…” ที่ทำงานดงซูบินเป็นคนพูดเก่งและพูดได้ทุกอย่างเพื่อประจบผู้บังคับบัญชาของเขา แต่ต่อหน้าผู้หญิงเขาจะยังพูดติดอ่าง ติดๆขัดอยู่เลย

ฉูหยวนเอื้อมมือไปบีบแก้มของดงซูบิน“นายพูดไม่เก่งเหรอ? นายปากหวานขนาดนี้ และได้จูบแรกสัมผัสไปทั่วตัวฉันและยังหลอกฉันเก่งด้วย ... อีกทั้งนอนกับนาย ฉันนึกไม่ออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉันถ้านายอาการดีขึ้นจากปากๆหวานของนาย นายเองเก่งเรื่องนี้อยู่แล้วนิ!”

ดงซูบินตอบอย่างไร้เดียงสา “ฉันไปแกล้งเธอเมื่อไร”

"นายคิดอย่างไร?" ฉูหยวนสะบัดหน้าผากของดงซูบินเบา ๆ “นายนะพวกเชื่อใจไม่ได้! ฉันจะทำให้นายต้องตกใจกับสิ่งที่ฉันทำ!”

“เหอ…ฉูหยวน…วันนี้เธอสวยมาก”

"หยุดนะ!"

"ฉันจริงจัง. เธอดูเซ็กซี่กว่าปกติ”

“ฉันจะตีนายถ้านายพยายามทำต่อไป! ย้ายกัน! ฉันจะทำอาหารเย็นคืนนี้”

ในขณะที่ บริษัท ประมูลเติบโตขึ้นฉูหยวนก็ดูอารมณ์ดี ดงซูบินรู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนและความเซ็กซี่ของฉูหยวนและเขาก็ติดใจมัน เธอเป็นนักธุรกิจหญิงที่ดูแลครอบครัวได้ดี

ระหว่างอาหารค่ำ ฉูหยวนหยิบกล่องของขวัญเล็ก ๆ สองสามกล่องออกมาจากกระเป๋าของเธอและวางไว้บนโต๊ะ

ดงซูบินถาม “นี่คืออะไร”

“ฮิฮิ…ลองเปิดดูสิ สิ่งเหล่านี้เหมาะสำหรับนายมาก”

ดงซูบินเปิดกล่องสีดำที่อยู่ใกล้เขาที่สุดและมีผ้าไหมสีเหลืองคลุมสิ่งของอยู่ข้างใน เขายกผ้าขึ้นและเห็นจี้จิงยี่จี้ทำจากหยกเกรดน้ำแข็งจากหินหยก ที่พวกเขาซื้อเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน

“เอ๊ะ? ทำไมเธอไม่นำมันออกไปประมูลล่ะ”

“จี้อันนี้อย่างงั้นหรอมันทำเงินให้พวกเราไม่กี่แสนเองและตอนนี้เรามีเงินมากมายอยู่แล้ว”

“มันจะน่าเสียดายมากถ้ามันอยู่กับฉัน เธอควรสวมมันไว้นะ”

“จี้แบบนี้เป็นของสำหรับผู้ชายและไม่มีประโยชน์สำหรับฉันที่จะใส่มัน นอกจากนี้มันช่วยในการเรื่องของการเจรจาซึ่งเป็นเรื่องสำคัญสำหรับพวกราชการ หากนายอยากให้ของขวัญกับใครสักคน จี้นี้จะมีประโยชน์ ฮิฮิ…อย่าคิดว่าจี้จิงยี่ นี้จะไม่มีค่าเท่ากับหยกแก้ว หยกเกรดน้ำแข็งยังหายากมากในตลาด แม้ว่าคุณจะไม่ได้ให้เป็นของขวัญ แต่คุณก็จะดูโดดเด่นเช่นกันหากสวมไว้ที่เอว สิ่งนี้มีค่ายิ่งกว่าทองคำ” ฉูหยวนกล่าว เธอวางแผนสำหรับดงซูบินและนั่นคือเหตุผลที่เธอไม่ขายหยกชิ้นเล็ก ๆ เหล่านี้ในการประมูล ชิ้นส่วนหยกที่เหลือเหล่านี้ถูกสร้างเป็นเครื่องประดับหยกขนาดเล็กและไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายมากนัก

ดงซูบินยิ้ม “เธอคิดว่าตอนนี้ฉันยังไม่โดดเด่นพอหรอ? รถเบนซ์ของฉันมีมูลค่ามากกว่าล้านหยวนแล้ว ถ้าฉันยังใส่จี้นี้อยู่คณะกรรมการตรวจสอบวินัยจะเชิญฉันไปดื่มชากับพวกเขาแน่นอน”

ฉูหยวนมองไปที่ดงซูบิน “นายเองอยู่ในฐานะของน้องชายฉัน ไม่แปลกเท่าไรหรอกที่พี่สาวจะซื้อของให้กับน้องชายจริงไหม? กรรมการตรวจสอบวินัยจะกล้าพูดอะไรไหม”

"ฮะ? ใครเป็นน้องชายของเธอ!”

“ฮ่าฮ่า…ลองดูสิ”

ดงซูบินหยิบจี้จิงยี่ออกมาและแขวนไว้ที่เอวของเขา “อืมม…ไม่เลว…ให้ฉันดูว่าเรามีอะไรอีกบ้าง” อีกสองกล่องยังเป็นของที่คล้ายกัน หนึ่งในนั้นคือสร้อยคอหยกเกรดแก้วและอีกวงคือแหวนทองคำขาวที่มีพื้นผิวแหวนหยกแก้ว สองข้อนี้มีขนาดเล็กและสีเขียวไม่ลึก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมันจึงไม่มีค่าเท่าจี้จิงยี่แต่แต่ละตัวมีมูลค่าหลายหมื่นบาท

เหลืออยู่กล่องเดียว ดงซูบินสามารถบอกได้ว่าเป็นนาฬิกาจากกล่อง

ฉูหยวนหัวเราะ “นายไม่สามารถมอบนาฬิกาเรือนนี้ให้กับผู้อื่นได้ นี่คือของขวัญจากฉันนาฬิกาปาเต๊ะฟินลิป นี่คือหนึ่งในนาฬิกาที่แพงที่สุดในโลก กว่าจะได้รุ่นนี้มาไม่ใช่เรื่องง่าย ฉันไปประมูลไม่กี่ครั้งก่อนที่จะได้รับ ฮิฮิ…ลองดู”

ดงซูบินแทบจะเป็นลม “ปาเต๊ะฟินลิป? เธอต้องการให้คณะกรรมการตรวจสอบวินัยมาตามตัวฉันไปจริงๆหรอเนี่ย?”

“นายไม่ชอบเหรอ” ฉูหยวน รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

ดงซูบินตอบกลับอย่างรวดเร็ว "ฉันรักมันเลยล่ะ. ช่วยฉันใส่มันที”

ฉูหยวนหัวเราะขึ้นมาทันที “ฉันไม่ได้ขอให้นายใส่ไปทำงาน  นายก็ใส่มันตอนอยู่ที่บ้านเทน” ฉูหยวนดึงมือของ ดงซูบิน และค่อยๆใส่นาฬิกาให้เขา นาฬิการุ่นนี้คือ ปาเต๊ะ-ฟินลิปหมายเลขอ้างอิง.5971p เป็นนาฬิกาโครโนกราฟและมีเพชรหลายเม็ดบนหน้าปัด ดูครั้งเดียวแล้วบอกได้เลยว่าเป็นนาฬิกาสุดหรู ฉูหยวนมองไปที่ ดงซูบินและพยักหน้าด้วยความเห็นชอบ “ดูสิ…มันเหมาะกับนายมากเลยนะ”

“นาฬิกาเรือนนี้ราคาอยู่ที่หมื่นกว่าใช่ไหมๆ”

“……”

“เอ่อ…เกินแสนหรือเปล่า”

“มากกว่านั้นนิดหน่อย”

ดงซูบินหายใจเข้าลึก ๆ “1 ล้าน?”

ฉูหยวนหัวเราะ “มากกว่านั้นเล็กน้อย”

“… 1.5 ล้าน?”

“นายเกือบเดาถูกแล้ว ต่ำกว่า 2 ล้านเล็กน้อย”

ดงซูบินเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขา “แพงกว่ารถเบนซ์อีกเหรอ”

แต่นาฬิกานี้คุ้มค่ากับราคาดงซูบินชอบนาฬิกาเรือนนี้ “เอาล่ะ. เนื่องจากเป็นแบบกันน้ำฉันจะไม่ถอดออก ฉันคิดว่าคนอื่นอาจจะคิดว่านี้เป็นของปลอมก็ได้” แม้ว่าปาเต๊ะฟินลิปจะไม่มีของลอกเลียนแบบมากเท่าโรเหล็กซ์ แต่นายก็ยังสามารถพบเห็นมันได้ตามท้องถนน แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญก็ยังไม่รู้ว่านี่เป็นของแท้เว้นแต่จะตรวจสอบหมายเลขซีเรียล

จู่ๆดงซูบินก็รู้สึกว่าความโลภของเขาพองโตขึ้น

ดงซูบินแขวนจี้หยกมูลค่าสองสามแสนหยวนไว้ที่เอวของเขาและสวมนาฬิกามูลค่าเกือบ 2 ล้าน ตอนนี้เขาดูเหมือนเป็นนูโวที่ร่ำรวยมากขึ้น แต่ดงซูบินเป็นนูโวที่ร่ำรวย เมื่อปีที่แล้วเขาแทยจะไม่มีเงินถึง 1,000 หยวนในร่างกายและวันนี้ทรัพย์สินของเขามีมากกว่า 10 ล้าน

หลังอาหารค่ำฉูหยวนปิดไฟและผลักดงซูบิน ไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อมองดูดวงจันทร์

ใกล้จะถึงเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วงแล้วพระจันทร์ก็กลมสวย

พวกเขาชื่นชมดวงจันทร์อยู่พักหนึ่งและ ดงซูบินก็เริ่มซน มือของเขาเอื้อมไปลูบไล้ต้นขาของ ฉูหยวนและเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกของวัสดุถุงเท้าถูกับฝ่ามือของเขา เป็นเวลามากกว่าหนึ่งเดือนแล้ว นอกเหนือจากวันแรกที่โรงพยาบาลดงซูบินไม่ได้สัมผัสเธอฉูหยวนกลัวว่าการเคลื่อนไหวที่รุนแรงอาจทำให้อาการบาดเจ็บที่ขาของเขารุนแรงขึ้น หลังจากอดกลั้นมานานดงซูบินไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ขาของฉูหยวนสั่นและจ้องมองเขาโดยไม่พูดอะไรสักคำ หลังจากนั้นเธอยังคงมองออกไปนอกหน้าต่าง

“ฉูหยวนฉันขอปรึกษาอะไรเธอหน่อยได้ไหม”

“……นายต้องคิดอะไรไม่ดีไม่ร้ายอยู่ในใจแน่ๆ”

“เอ่อ…ฉัน… บริษัท ของเราทำเงินได้มหาศาลในครั้งนี้และหากไม่มีหินหยก บริษัท ของเราก็จะไม่เติบโตอย่างรวดเร็ว ฉันถือเป็นผู้สนับสนุนหลักในเรื่องนี้ใช่ไหม? ฮิฮิ…เธอไม่คิดว่าฉันควรจะได้รับรางวัลเหรอ?” สิ่งนี้กลายเป็นเรื่องปกติ ทุกครั้งที่ บริษัท สามารถทำเงินด้วยฝีมือของดงซูบิน  เขาก็จะร้องขอบางอย่างจากฉูหยวนทันที

“ฉันเองให้นาฬิกานายแล้วไม่ใช่เหรอ”

“นั่นมันก็อีกเรื่องหนึ่งเป็นเรื่องของวัตถุ เอ่อ…ฉันก็ต้องการบางอย่างทางจิตวิญญาณเหมือนกัน”

“ฉันรู้ว่านายไม่นิสัยไม่ดี!”

"ฮะ? ฉันยังไม่ได้พูดในสิ่งที่ฉันต้องการ”

ฉูหยวนจ้องไปที่ดงซูบิน "นอกเหนือจากเรื่องอย่างว่า......นายคิดอะไรได้อีกบ้าง"

“อ่า…ใครบอกว่าไม่มีอะไรในความคิดฉันอีกล่ะ? ฉัน…ปกติดี…แค่จะพูดว่าเธอเห็นด้วยหรือไม่”

“เห็นด้วยอะไร? ขาของนายยังไม่หายดีเลย”

“ถ้าอย่างนั้นเธอก็อยู่ด้านบนได้ วันนั้นเธอไม่สนุกที่นั่งอยู่บนตัวฉัน”

ใบหน้าของฉูหยวนเปลี่ยนเป็นสีแดงและบีบแขนของดงซูบิน “หยุดพูดเรื่องนั้นสักที! ถ้าพูดอีกคำฉันจะตบก้นนาย! วันนั้นฉันคิดไม่ออกและยอมทำตามความต้องการของนายเพราะฉันสงสารนาย ฉันจะไม่ทำมันอีกแล้ว!” ฉูหยวนหยุดไปชั่วขณะขณะที่เธอไม่สามารถทนต่อสายตาลูกสุนัขที่พยายามออดอ้อนเธอได้เลย เธอกล่าวเสริม “เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันยุ่งกับงานและเจ็บคอและหลังมาก เมื่อเช้านี้เธอไม่เห็นฉันกินยาแก้ปวดเหรอ”

“อือ …ตอนนี้เราจะทำยังไงดี”

“ไม่มีอะไร!”

“เอ่อ…ทำไมไม่…ใช้ปากล่ะ”

ฉูหยวนหน้าแดงทันทีและตี ดงซูบินที่หัวของเขา “คุณไม่สนใจหรอกว่าฉันจะรู้สึกยังไง!”

ดงซูบินกระแอมในลำคอ “ใครบอกว่าฉันไม่สนใจ? ฉันแค่รู้สึกอึดอัด แล้วตกลงอะไร?”

"อะไรดี?!"

“ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยใช้ปากมาก่อน มีอะไรที่จะต้องเขินกันล่ะ”

“นายนี้มัน!”

“ฉูหยวนแค่ยี่สิบนาทีโอเค? ถ้าเธอเหนื่อยฉันจะนวดให้เธอหลังจากนี้”

“……”

“ฉูหยวนหยวน”

“……”

ในท้ายที่สุด ฉูหยวนก็ทนการร้องขอของดงซูบินไว้ไม่ไหว

ยี่สิบนาทีต่อมา…

ในที่สุด ดงซูบินเองก็รู้สึกผ่อนคลายและปล่อยมือของเขาออกจากหัวของฉูหยวน

ทันใดนั้นมีเสียงคลิกและประตูโลหะด้านนอกก็เปิดออก!

“ฉูหยวน” เป็นแม่ของฉูหยวน!

ดงซูบินถึงกับตกใจ แม้ว่าพ่อแม่ของฉูหยวนจะรู้เรื่องพวกเขา แต่พวกเขาก็ต้องไม่เห็นว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ฉูหยวน ตื่นตระหนกและรีบปิดปากของเธอและดึงซิปของดงซูบินขึ้น

“ทำไมลูกสาวของเราถึงยังไม่กลับมา” แม่ของฉูหยวน บ่น

พ่อของฉูหยวน กล่าว “วันนี้มีงานประมูลที่ บริษัท ของเธอและลูกอาจจะยุ่ง”

คลิก…แม่ของฉูหยวนเปิดไฟในห้องนั่งเล่นและเห็นฉูหยวนและดงซูบิน ที่นั่น

พ่อของฉูหยวนถาม “ทั้งสองคนอยู่ที่บ้านแล้วทำไม ไม่บอกกันก่อนเลย? แล้วทำไมถึงไม่เปิดไฟล่ะ”

ดงซูบินตอบอย่างเขินอาย “คุณลุง คุณป้า…เอิ่ม…ก่อนหน้านี้เราหลับไปแล้วแล้วเราเพิ่งตื่น”

พ่อของ ฉูหยวนกล่าว “ไปนอนในห้องเถอะ ทำไมทั้งคู่ถึงนอนบนโซฟา? มันไม่ดีสำหรับคอนะ”

ใบหน้าของดงซูบินและฉูหยวนเป็นสีแดง ปากของฉูหยวนยังคงปิดอยู่ แต่ตอนนี้เธอต้องพูดอะไรบางอย่าง เธอบังคับตัวเองให้กลืน 'ของ' เข้าปากกลั้นความอยากอาเจียนและฝืนยิ้ม “แม่ พ่อ หนูบอกแล้วว่าอีกสองวันจะไปหาไง? วันนี้ทำไมสองคนมาที่นี่ได้ยังไง?”

พ่อของฉูหยวน ตอบโดยไม่สนใจอะไร “แม่ของลูกได้ยินมาว่า บริษัท ของลูกพึงสร้างกำไรมหาศาลและแทบรอไม่ไหวที่จะรอลูกกลับมานะ”

“ทานอาหารเย็นกันหมดหรือยัง? หนูจะไปเตรียมบางอย่าง”

"ไม่จำเป็น. เรามากันหลังอาหารเย็น”

พ่อของฉูหยวนเป็นคนหัวโบราณและเรียบง่าย เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แม่ของฉูหยวน รู้ เธอเห็นไฟดับและพวกเขาก็ทำตัวงุ่มง่าม สายตาของเธอหยุดลงที่ริมฝีปากที่เปล่งประกายสีแดงของลูกสาวและโกรธจัด เธอจ้องฉูหยวน ทันที

ดงซูบินรู้สึกอาย

ฉูหยวนรู้สึกผิดและกระแอมในลำคอของเธอ

แม่ของ ฉูหยวนแสดงความโกรธขึ้นมา 'ฮึบ!” เธอภูมิใจในตัวลูกสาวที่น่ารักของเธอมาโดยตลอดและสอนให้เธอเป็นผู้หญิงที่มีคุณธรรมและอ่อนโยนตั้งแต่ยังเล็ก เธอหวังว่าฉูหยวนจะพบสามีที่ร่ำรวยในอนาคต แต่หลังจากฉูหยวนได้พบกับดงซูบินเงินสำรองและความยับยั้งชั่งใจของเธอก็หายไปหมด ไม่เพียงแค่นอนด้วยกันเท่านั้น แต่พวกเขายังทำเรื่องไร้ยางอายในห้องนั่งเล่นอีกด้วย!

ฉูหยวนพยายามหาเรื่องพูดคุยอย่างอื่น “สภาพการจราจรเป็นอย่างไร”

"ทุกอย่างปกติดี." แม่ของฉูหยวนไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะพูดกับลูกสาวของเธอ เธอมองไปที่ดงซูบิน“ซูบินขาของเธอเป็นอย่างไรบ้าง?”

“ผมน่าจะเดินได้ในเดือนหน้า”

“จะมีผลข้างเคียงอะไรกับเธอในอนาคตใหม่? เหมือนว่าเดินกะเผลก?”

"ฮะ? ไม่…หมอบอกว่าอาการบาดเจ็บของผมไม่ร้ายแรงเท่าไหร่นัก”

“ฮ่าฮ่า…ดีจัง”

แม่ของฉูหยวนได้ยินจากลูกสาวของเธอว่า บริษัท มีรายได้ 30 ล้านและความประทับใจของเธอที่มีต่อดงซูบินก็ดีขึ้นทันที เธอจับมือของ ดงซูบินขณะที่เธอถามเกี่ยวกับสภาพของเขา ในเวลาเดียวกันเธอยังถามเกี่ยวกับแผนการของเขาสำหรับเงินดงซูบินบอกแม่ของ ฉูหยวนว่าเขาจะปล่อยให้ฉูหยวน ตัดสินใจว่าพวกเขาจะใช้เงินอย่างไรและแม่ของฉูหยวนก็พอใจกับคำตอบนี้ พ่อของ ฉูหยวนยังคงรู้สึกไม่สบายใจเนื่องจากลูกสาวของเขาอายุมากกว่าดงซูบินเพียงไม่กี่ปี เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่เขายอมรับดงซูบินเป็นลูกเขยของเขา

ในขณะที่พวกเขาคุยกันจู่ๆแม่ของ ฉูหยวนก็ถามขึ้นมา

แม่ของฉูหยวนตบมือดงซูบินและถาม “ซูบิน…เธออายุ 24 ปีแล้วเหรอ”

ดงซูบินพยักหน้า “ ยังไม่ถึงวันเกิดของฉัน

แม่ของฉูหยวนพยักหน้าและยิ้ม “ฉูหยวนกำลังจะ 30 เร็ว ๆ นี้ อายุเธอน่าจะมีลูกได้แล้ว แต่ดูเธอสิ เธอดูไม่กังวลเรื่องนี้เลย แต่อย่างใด เฮ้อ…เธอไม่ได้กังวล แต่ในฐานะพ่อแม่ของเธอเราเป็นห่วงเธอ พ่อของเธอเคยพูดเรื่องนี้กับฉันหลายครั้ง ตอนนี้คุณทำได้ดีในอาชีพการงานและเป็นรองหัวหน้าสำนัก บริษัท ของคุณได้รับเงินมากมายเช่นกัน ... คุณไม่คิดว่าถึงเวลาที่จะขอให้แม่ของคุณมาที่ปักกิ่งเพื่อปรึกษาเรื่องการแต่งงานของคุณกับฉูหยวนแล้วหรือ?”

แต่งงาน? ดงซูบินรู้สึกได้ถึงเหงื่อที่หน้าผากของเขา “เอ่อ…อันนี้ขึ้นอยู่กับฉูหยวนนะครับ”

แม่ของ ฉูหยวนกล่าวอย่างไม่มีความสุข “เธอ!”

"ฮะ? เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับฉูหยวนที่จะตัดสินใจ”

พ่อแม่ของฉูหยวนมองไปที่ฉูหยวน

ฉูหยวน หน้าแดง “เราเพิ่งมาด้วยกัน เราจะคุยกันเรื่องแต่งงานเร็ว ๆ นี้ได้ยังไง? มาคุยกันเรื่องนี้ในปีหน้า”

แม่ของฉูหยวนโกรธมาก “จะบ้าหรอ! เมื่อถึงเวลาที่เธอต้องตัดสินเธอกับไม่ทำ เมื่อไม่ใช่เวลาที่เธอต้องตัดสินเธอกับไม่ถูกจอง เธอพยายามทำให้ฉันบ้าหรือเปล่า”

ดงซูบินมองไปที่แม่และลูกสาวเถียงและลูบขมับของเขา

แต่งงาน? ความสัมพันธ์?

พี่สาวเสี่ยว? ฉูหยวน?

ดงซูบินรู้สึกว่าถึงเวลาที่เขาต้องตัดสินใจและไม่สามารถลากเรื่องนี้ต่อไปได้แล้ว!