บทที่ 291 – โอหยางหรัน
บทที่ 291 – โอหยางหรัน ไม่มีปฏิกิริยาใดๆเมื่อ หลี่เซียนเต่าเรียกเป็นครั้งแรก เขาสงบนิ่งและเคาะต่อไปเหมือนกำลังเคาะประตู ความแตกต่างคือเขากำลังเคาะหลุมฝังศพ หลี่เซียนเต่า เคาะสองสามครั้งและเสียงต่ำก็ดังออกมาจากสุสาน “ พี่ชายหยุดซ่อนตัวจากหนี้อายุ 30,00 ปีของเจ้า ออกมาพูดคุยกัน ” หลี่เซียนเต่ากล่าวต่อ...
