ตอนที่ 380 อาซื่อ คุณนี่มันจริง ๆ เลย

​​​​​​​เขาไม่ตอบสนองทันที

เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็พอจะรู้ถึงสถานการณ์ และเมื่อเขาทำเช่นนั้นเขาก็จับมือเธอตอบ

นิ้วเรียวยาวของเขาสอดประสานเข้ากับนิ้วมือเธอ

เมื่อเห็นมือของพวกเขาจับกันแน่นแค่ไหน กงเซลีเม้มริมฝีปากของเขาและกำหมัดแน่นขึ้น

“อืม โทรเสร็จแล้วล่ะ” เหมาเยซื่อดูเหมือนจะไม่มองกงเซลีเลย ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่หญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ เลข เขาถามเบา ๆ ว่า “คุณเลือกกระเป๋าได้หรือยัง”

เฉียวเมียนเมียนพยักหน้า

“ค่ะ ฉันเห็นดีไซน์แบบนี้ ฉันคิดว่าน่าจะเหมาะกับหลัวหลัวทีเดียวเลย”

“ซื้อเลยสิ”

เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก

เธอตั้งใจจะซื้ออยู่แล้ว

แต่มีคนเข้ามาขัดขวาง ไม่ให้เธอซื้อ

เหมาเยซื่อมองไปที่ท่าทางที่ทำอะไรไม่ถูกของเฉียวเมียนเมียนบวกกับร่องรอยของความโกรธ จึงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เขาก้าวไปข้างหน้าเธอสองสามก้าว แล้วหยุดยืน

เขาเงยหน้าขึ้น ความอ่อนโยนในดวงตาและน้ำเสียงของเขาหายไปอย่างสิ้นเชิง

“นายตั้งใจจะขัดขวางฉันงั้นเหรอ?”

คำพูดนี้มีไว้สำหรับกงเซลี

พนักงานทั้งหมดที่อยู่ตรงนั้นตกใจ เมื่อได้ยินเช่นนั้น

บรรยากาศอันเย่อหยิ่งของกงเซลีได้สลายไปอย่างรวดเร็ว นับตั้งแต่ที่เหมาเยซื่อเดินเข้ามา

คุณชายกงผู้อารมณ์คนนี้กำลังถูกข่ม

ผู้คนรอบข้างหันมาสนใจเหมาเยซื่อ เริ่มเดาว่าลูกค้าคนนี้เป็นใครกันแน่

คุณชายกงดูเหมือนจะเกรงกลัวเขาหรือเปล่านะ?

คนในตระกูลที่ทรงอำนาจมากในเมืองหยุนเฉิง เหล่าพนักงานต่างเห็นพบเจอและรู้จัก เช่นกงเซลี

ทว่านี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเคยเห็นลูกค้ารายนี้

เขาต้องมีอำนาจไม่น้อยเลย ถึงทำให้คุณชายกงแสดงท่าทีเช่นนี้

กงเซลีหน้าซีดเล็กน้อย “แล้วนายล่ะ ตั้งใจที่จะขัดขวางฉัน เพราะผู้หญิงคนนี้เหรอ?”

เหมาเยซื่อไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่ดวงตาของเขาเย็นลง

กงเซลีไม่แสดงท่าทีอะไรออกมาเช่นกัน พวกเขาจ้องมองกันและกัน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หัวเราะเยาะ

“ดูเหมือนว่านายจะตัดสินใจที่จะยืนเคียงข้างเธอไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรนะ ฉันรู้ว่านายจะไม่ฟังฉัน เพราะงั้นไม่จำเป็นต้องพูดมากนักหรอก จะคิดยังไงกับฉันก็ได้ แต่..”

เขาหยุดไปชั่วครู่แล้วพูดขึ้นว่า

“อาซื่อ นายไม่ทำเกินไปหน่อยเหรอ ที่ทำกับโย่วโย่วน่ะ เธอกับนายรู้จักกันมานาน ไม่ต่างกับคู่รักกันตั้งแต่เด็ก”

“ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ก็จะคิดถึงนายก่อนเสมอ นายจะปกป้องผู้หญิงของนายยังไงก็ได้ แต่นายไม่ควรทำให้เธอต้องอับอายด้วยวิธีนั้น? นายรู้ไหม ว่าเธอร้องไห้หนักแค่ไหน หลังจากออกจากร้าน? อาซื่อนายทำเกินไปแล้วจริง ๆ”

“โย่วโย่วพูดถูก นายเปลี่ยนไปแล้ว นายไม่เคยเป็นแบบนี้มากก่อน” กงเซลีดูผิดหวังเมื่อเขาพูดเช่นนั้น

เหมาเยซื่อไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา ในขณะที่เขาฟังที่กงเซลีพูด

ราวกับว่า กงเซลีพูดถึงคนที่เขาไม่รู้จัก

และไม่ได้หมายถึงเขา.

เขาถามอย่างใจเย็น “นายพูดจบหรือยัง.”

กงเซลีรู้สึกโกรธ เมื่อได้รับการต้อนรับด้วยความเฉยเมยเช่นนี้ หลังจากที่เขาพูดจบ “ใช่ ฉันพูดจบแล้ว!”