146 - ร่างกายที่ไม่สามารถย่อยสลายได้
146 - ร่างกายที่ไม่สามารถย่อยสลายได้
นี่เป็นปาฏิหาริย์ประเภทหนึ่งมันปรากฏออกมาเช่นนี้จริงๆ!
ในสภาพแบบนี้สือฮ่าวรู้สึกถึงความสงบสุขที่หาได้ยาก เขาสงบลงไม่รู้สึกกลัวและไม่รู้สึกกังวลใดๆ แต่คอยเฝ้าดูร่างกายของตัวเองที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างสงบ
ว่ากันว่ามีความแปลกประหลาดเกี่ยวกับชีวิตทั้งห้าของวิถีบ่มเพาะเซียน
โดยปกติเมื่อสิ่งมีชีวิตถูกฆ่าพวกมันก็จะตายโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้น
แต่ในกรณีพิเศษเท่านั้นที่อาจจะมีบางคนถึงแม้จะตายไปแล้ว แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่แม้กระทั่งในกรณีที่วิญญาณดั้งเดิมถูกทำลายไปแล้วก็ตาม!
นี่เป็นปัญหาของทั้งห้าชีวิตที่ทุกคนพูดถึง
ตัวอย่างเช่นมีบางคนที่สามารถมีชีวิตที่สองได้ นี่เป็นเพราะหนึ่งในห้าชีวิตที่เข้ามาฟื้นคืนความแข็งแกร่งในวัยเยาว์สร้างชีวิตใหม่ที่สมบูรณ์
ทั้งห้าชีวิตรวมกับชีวิตหลักหมายความว่าหนึ่งชีวิตมีอยู่หกชีวิตทำให้ชีวิตหนึ่งอยู่ได้ถึงหกชั่วอายุคน
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมในสมัยโบราณจึงมีผู้ที่ต้องการค้นคว้า วิชาหกสังสารวัฏเพื่อกลับมาเกิดใหม่ได้อีกถึงกครั้ง!
ความลับประเภทนี้ซับซ้อนมากอย่างไม่ต้องสงสัย บนเส้นทางนี้ผู้ที่อยู่แถวหน้าสุดย่อมหนีไม่พ้นราชาอมตะหกสังสารวัฏในสายเลือดของพุทธะโบราณ
ตอนนี้สือฮ่าวได้เห็นความเปลี่ยนแปลงต่างๆที่เกิดขึ้นในร่างกายของเขา ทำให้เขาได้รับมุมมองใหม่และสามารถรู้แจ้งเกี่ยวกับชีวิตทั้งห้าจากมุมมองที่แตกต่างกัน
“อวัยวะภายในทั้งห้าเปิดออกห้าประตู แต่ละประตูเชื่อมต่อกับชีวิต” เขาพูดกับตัวเองเบาๆ
ตอนนี้เขาได้บรรลุความรู้แจ้งอันลึกซึ้ง แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถมีเพิ่มอีกห้าชีวิต แต่เพียงแค่เขาได้เห็นบางสิ่งที่เรียบง่ายและเป็นพื้นฐานที่สุดเท่านั้น
แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้แตกต่างจากเส้นทางการบ่มเพาะในอดีตซึ่งเป็นสาเหตุที่ระดับความเข้าใจแตกต่างกันด้วย
เหตุผลที่เขาสามารถบรรลุความสำเร็จในวันนี้ได้นั้นเกี่ยวข้องอย่างมากกับการใช้ร่างกายเป็นเมล็ดพันธุ์ ซึ่งจะเปิดประตูภายในร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง นี่คือเหตุผลที่เขาสามารถพบเห็นสิ่งแปลกประหลาดบางอย่างได้!
วิญญาณดั้งเดิมของเขาได้รับการหล่อเลี้ยงในพระราชวังทั้งห้าภายในอวัยวะภายในของเขามัน ค่อยๆฟื้นตัวอย่างช้าๆจากการได้รับการปกป้องภายในนั้น
โดยสรุปแล้ววิญญาณดั้งเดิมของเขาในปัจจุบันถูกแบ่งออกเป็นห้าส่วนแยกกันซ่อนอยู่ในพระราชวังที่ไม่ชัดเจนห้าแห่ง เฉกเช่นเทพเจ้าทั้งห้าที่ทำการบ่มเพาะอยู่ในร่างกายของเขา
หลังจากเวลาผ่านไปไม่นานเนื้อหนังของสือฮ่าก็สร้างขึ้นใหม่จนเสร็จสมบูรณ์ วิญญาณดั้งเดิมของเขาก็ได้รับการฟื้นฟูอย่างช้าๆ
เขาปล่อยเสียงตะโกนเบาๆ ชิ้นส่วนวิญญาณดั้งเดิมทั้งห้าพุ่งออกมาจากพระราชวังรวมตัวกันอีกครั้งกลายเป็นวิญญาณดั้งเดิมที่สมบูรณ์จากนั้นก็เข้าไปอยู่ในกะโหลกศีรษะของเขา
ในเวลานี้เขารู้สึกได้ว่าร่างกายที่สร้างขึ้นใหม่มีพลังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน โดยเฉพาะการที่มันสามารถหยุดการกัดกร่อนของน้ำในทะเลสาบได้ชั่วคราว
“อะไร?”
สือฮ่ารู้สึกตกใจ วิญญาณดั้งเดิมของเขากลับไปที่กะโหลกศีรษะของเขาอย่างชัดเจน แต่พระราชวังของอวัยวะภายในทั้งห้ายังคงอยู่นอกจากนี้ยังปลดปล่อยคลื่นเสียงคัมภีร์ที่ดังออกมาอย่างไม่ชัดเจน
นี่คืออะไร? เขาตกใจมาก
วิญญาณดั้งเดิมของเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกแล้วใครเป็นผู้สวดคัมภีร์?
เสียงของการสวดคัมภีร์นั้นไม่ชัดเจนอย่างยิ่งราวก็ว่ามันอยู่ห่างไกลอย่างมาก เหมือนจะดังมาจากขอบฟ้าที่อยู่ในดินแดนอันไกลโพ้น
สือฮ่าวพยายามตั้งใจฟัง แต่ก็ไม่สามารถเข้าใจได้ไม่รู้ว่ามันเป็นคัมภีร์แบบไหน
ชัว!
จากนั้นสิ่งที่แปลกยิ่งกว่าก็เกิดขึ้น ร่างที่ไม่ชัดเจนปรากฏออกมาพร้อมกับมีพลังเซียนผุดขึ้นในอวัยวะภายในทั้งห้า
พระราชวังทั้งห้านั้นตั้งอยู่บนอวัยวะภายในทั้งห้าอย่างลึกลับและน่าอัศจรรย์
ร่างที่ไม่ชัดเจนนั้นไม่ได้เข้าไปในพระราชวังทั้งห้า แต่นั่งลงในช่องว่างที่ด้านหน้าพระราชวังนั้น มันไม่ได้เคลื่อนไหวร่างกายเลยราวกับว่ามันกำลังฟังเสียงสวดอย่างเคารพคล้ายกับจะบรรลุการรู้แจ้งที่นั่น
สือฮ่าวจำได้ทันทีว่าร่างที่พร่ามัวนั้นเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในดอกไม้เต๋าทั้งสามของเขา
“นั่นคือคนที่ดูเหมือนจะมีชีวิตอยู่ในอดีต!” สือฮ่าวตกใจ
ก่อนหน้านี้สิ่งมีชีวิตตัวนั้นได้รับผลกระทบจากแท่นประหารเซียน มันเกือบจะตายไปแล้วแต่ท้ายที่สุดก็ถูกตราประทับแห่งการกลับชาติมาเกิดใหม่มัดรวมร่างกายที่สูญสลายของมันเข้าไว้ด้วยกันอีกครั้ง
จากนั้นอีกร่างหนึ่งก็เดินเข้ามานั่งที่นี่ด้วยร่างกายที่ถูกมัดจากพลังต้นกำเนิด
สิ่งนี้ทำให้สือฮ่าวสงสัยร่างทั้งสองนี้ปรากฏตัวพร้อมกันพวกมันมาที่นี่เพื่อฟังเสียงสวดคัมภีร์หรือเพื่ออย่างอื่น?
เขาตั้งอกตั้งใจศึกษาสิ่งนี้รู้สึกว่าทุกสิ่งที่เขาเห็นในวันนี้ไม่เพียง แต่แปลกประหลาดแต่ยังส่งผลกระทบต่อหลายๆสิ่งในอนาคต
วังทั้งห้ามีความลับที่ยิ่งใหญ่ทั้งยังมีพลังที่เหนือจินตนาการซึ่งควรค่าแก่การศึกษาค้นคว้า!
ตอนนี้เขาไม่มีเวลาคิดมากอีกแล้ว เขาจมลงไปที่พื้นทะเลสาบแล้วนั่งอยู่บนกองกระดูกสีทอง
“ช่างน่าเสียดายที่แม้ว่าวิญญาณดั้งเดิมของข้าจะทรงพลัง แต่ก็ไม่มีทางที่จะฝึกฝนมันได้ หากมีบางสิ่งที่เทียบได้กับคัมภีร์ที่ไม่อาจหยั่งรู้แต่ใช้สำหรับฝึกฝนวิญญาณดั้งเดิมในโลกนี้ยังจะมีผู้ใดสามารถทำร้ายข้าได้อีก!” สือฮ่าวรู้สึกเสียใจ
อย่างไรก็ตามเขาก็รู้เช่นกันว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่จะหวังได้ คัมภีร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดทั้งหมดจะตกมาสู่มือของเขาได้อย่างไร
โดยไม่ต้องสงสัยเนื้อหนังของเขาค่อยๆทนต่อการทดลองนี้ นอกเหนือจากความต้องการที่จะปกป้องวิญญาณดั้งเดิมของเขาอย่างระมัดระวังแล้วเขายังสามารถเคลื่อนไหวได้โดยไม่ต้องหวาดกลัวมากนัก
คราวนี้ร่างกายของเขาถูกระเบิดออกเป็นชิ้นชิ้น และจากนั้นคัมภีร์ที่ไม่อาจหยั่งรู้ก็แสดงพลังของมันและสร้างเนื้อหนังของเขาขึ้นมาใหม่
นี่นับได้ว่าเป็นการเกิดใหม่อีกครั้ง!
“ข้าจะสร้างตำรากระดูกของตนเองได้เมื่อไหร่” สือฮ่าพูดกับตัวเอง
เขารู้ว่าสิ่งนี้ยังคงห่างไกลเว้นแต่เขาจะเข้าใจญาณวิเศษต่างๆของโลกอย่างแท้จริง ไม่เช่นนั้นต่อให้เขาสร้างวิชาขึ้นมาได้มันก็เป็นเพียงแค่ของพื้นๆเท่านั้น
สือฮ่าวไม่ได้รีบร้อนที่จะลุกขึ้น แต่นั่งทำสมาธิเพื่อทำความเข้าใจกับสิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัวแทน
หลังจากสร้างร่างกายขึ้นมา ตอนนี้เขาไม่ได้คิดจะครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่ แต่อาศัยพลังที่ปล่อยออกมาจากประตูภายในร่างกายของเขาแทน
แม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ในสภาวะสมดุลกับสระแห่งการเกิดใหม่แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่พอใจ เขาไม่เหมือนสิงโตทองที่ดูดซับน้ำอมฤตในทะเลสาบแห่งนี้อย่างบ้าคลั่ง
ในความคิดของสือฮ่าวมีกระดูกจำนวนมากในทะเลสาบนี้มีบุคคลที่แข็งแกร่งมากมายเสียชีวิตที่นี่ นี่คือทะเลสาบที่สร้างจากเลือดเนื้อของพวกเขา
ดังนั้นสือฮ่าวจึงไม่กล้าที่จะพยายามดูดซับมันเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างเร่งรีบ
เขาไม่ต้องการขัดเกลาพลังประเภทนี้เขารู้สึกว่ามันไม่เหมาะสม
ในความคิดของเขานี่คือหลุมฝังศพ การขัดเกลาพลังประเภทนี้ไม่เพียงเป็นการดูหมิ่นพระในสมัยโบราณเท่านั้น แต่ยังเป็นการดูหมิ่นตัวเองอีกด้วย!
“เนื่องจากข้าสามารถเปิดประตูแห่งศักยภาพของตัวเอง ปลดปล่อยพลังงานที่ไม่มีที่สิ้นสุดสร้างร่างกายที่ไม่สามารถย่อยสลายได้ จึงไม่จำเป็นต้องดูดซับพลังจากซากศพประเภทนี้ให้ร่างกายของตนเองเป็นมลทิน!”
สือฮ่าวถือว่าสถานที่แห่งนี้เป็นเพียงสถานที่พักผ่อนเท่านั้นไม่ถือว่าที่นี่เป็นเตาหลอมยา!
ในความเป็นจริงสิ่งนี้ยังตรงกับคำสอนของพุทธะโบราณในอดีตอย่างสมบูรณ์แบบ
เป็นเพราะเมื่อไม่นานมานี้สิงโตสีทองได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่า ที่นี่เรียกว่าสระแห่งการเกิดใหม่หรือทะเลสาบแห่งวัฏสังขาร
มันไม่เคยถูกเรียกว่าสระสมุนไพรมาก่อน!
“สระแห่งการเกิดใหม่ มีประโยชน์เพียงใช้ขัดเกลาร่างกายตนเองจริงๆหรือ? หากเป็นเช่นนั้นข้าสมควรออกไปได้แล้ว”สือฮ่าวระบายลมหายใจอย่างโล่งอกเพราะเขารู้สึกว่าพลังของเขาเฟื่องฟูร่างกายของเขามีพลังมากขึ้นกว่าเดิม!
คชา!
ทันใดนั้นภายในใจของเขาเกิดคลื่นแปลกๆ เสียงดังขึ้นจากก้นทะเลสาบราวกับว่ามีสิ่งมีชีวิตบางชนิดพยายามหาทางออก สิ่งนี้ทำให้หนังศีรษะของเขาชาด้าน
จากนั้นกองกระดูกที่อยู่ด้านใต้ก็ระเบิดออกมา มีโครงกระดูกสีทองปรากฏขึ้นโดยขาดเพียงศีรษะเท่านั้นมิหนำซ้ำกระดูกของมันยังมีความสมบูรณ์ไม่เหมือนกับชิ้นอื่นๆที่แตกหักเสียหาย
แสงสีทองสว่างวาบ โครงกระดูกสีทองต้องการยึดวิญญาณดั้งเดิมของเขา
ภายใต้การจ้องมองที่ตกตะลึงของสือฮ่าว โครงกระดูกสีทองนี้เคลื่อนไหวได้จริงๆแขนของมันยื่นออกอย่างช้าๆมุ่งหน้ามาที่ช่องว่างระหว่างคิ้วของสือฮ่าว
“อ๊ะ?” สือฮ่าวสั่นสะท้านภายในจิตใจ เขาโดนโจมตีจริงๆ! นี่เป็นการลงมือของผู้แข็งแกร่งที่ทรงพลังเขาไม่สามารถหลบหลีกได้ทันอย่างแน่นอน
ปู!
สือฮ่าวกระอักเลือดออกมาจำนวนมากร่างกายที่ฟื้นฟูขึ้นมาใหม่นั้นถูกทำลายออกเป็นเสี่ยงๆ
บนฝั่งของทะเลสาบกลุ่มสิ่งมีชีวิตไม่สามารถนิ่งนอนใจได้อีกต่อไปพวกเขารู้สึกว่าหายนะกำลังจะมาถึง
“สิงโตน้อยร่างสีทองของเจ้ายังไม่เสร็จสิ้นอีกหรือ?” ผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งอดไม่ไหวจึงถามออกมา
“อีกไม่นานแล้ว!” ราชสีห์ผู้กล้ากล่าวด้วยความมั่นใจ
จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า“ผู้อาวุโสไม่ต้องกังวลอีกไม่นานข้าจะลงไปเอาหีบไม้นั้นมาเอง”
“เจ้าแน่ใจนะ?” มีคนถาม.
"แน่นอน! ข้ารู้สึกว่าร่างกายของข้าแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆมันไม่ควรจะมีปัญหาอะไรที่จะลงไปก้นสระ อย่าห่วงเลยด้วยความแข็งแกร่งของข้าในตอนนี้ไม่มีอะไรสามารถทำร้ายข้าได้อย่างแน่นอน” สิงโตทองตอบ
