ตอนที่ 2 ระบบสรรสร้างเมค

เมื่อเวสตื่นขึ้นเขาก็เสยผมสีน้ำตาลของเขาและสงสัยว่าทำไมเขาถึงไปลงเอยอยู่ที่พื้น

“แล้วชิบข้อมูลละ?”

เวสพยายามค้นหาชิปข้อมูลที่ระบบบันทึกไว้ หลังจากค้นหาอย่างรวดเร็วเขาพบเพียงเศษโลหะและชิ้นส่วนอื่นๆ ที่ละลาย ชิปทำลายตัวเองหลังจากเปิดโปรแกรม เขาหันมาจ้องมองไปที่กำไลข้อมือซึ่งยังคงอยู่ในสภาพเดิม

“มันแปลกมากอะไรที่ทำให้ชิปนี้ละลาย มันก็ควรจะทำลายกำไลข้อมือของเราด้วยสิ?” เขาเปิดใช้งานกำไลข้อมืออย่างระมัดระวัง เขาคาดว่าจะมันจะทำงานผิดปกติ มันกลับกลายเป็นว่าระบบออนไลน์โดยไม่มีปัญหา หลังจากเขาเรียกดูเมนู เขาพบว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงยกเว้นมีการเพิ่มโปรแกรมเข้ามาใหม่หนึ่งโปรแกรม

‘ระบบสรรสร้างเมค’

แค่ชื่อก็ฟังโอ้อวดแล้ว การออกแบบเมค เป็นอะไรที่ยุ่งยากซับซ้อน ต้องใช้เวลาหลายปีในการศึกษาในสาขากลศาสตร์ ฟิสิกส์ วัสดุศาสตร์และอื่นๆ อีกมากมาย แม้หลังจากจบการศึกษาจากวิทยาลัยมันก็เป็นเพียงแค่เพิ่งย่างเท้าเข้าประตูเท่านั้น มันต้องใช้เวลาในการสะสมประสบการณ์และความสามารถเพื่อจะเป็นนักออกแบบเมคที่ประสบความสำเร็จที่แท้จริงได้ แค่คิดว่าเพียงแค่มีโปรแกรมที่สามารถออกแบบให้ใช้งานได้ง่ายในเวลาไม่กี่นาที นั่นมันก็เหมือนการหยามความรู้ในการเรียนมหาวิทยาลัยทางด้านการออกแบบเมคถึง 5 ปีของเขาแล้ว

แต่ถึงอย่างไร...พ่อของเขาก็ทิ้ง 'ระบบ' นี้ไว้ให้ ด้วยเหตุผลนี้เวสไม่รู้เลยว่า พ่อเขามีเจ้าโปรแกรมลึกลับนี้ได้อย่างไร เขาไม่สามารถรอรับคำตอบได้อีกต่อไป เขาจึงตัดสินใจเรียกใช้โปรแกรม

[ยินดีต้อนรับสู่ระบบสรรสร้างเมค โปรดออกแบบเมคใหม่ของคุณ]

ข้อความสิ้นสุดลง ไม่มีอะไรแสดงให้เขาได้เห็น

"แค่นี้หรอ?"

[การสแกนอย่างละเอียดเสร็จสมบูรณ์ การลงทะเบียนผู้ใช้ใหม่ เวส ลาร์กินสัน ได้รับแพคเกจต้อนรับ]

"เอ้…จะได้อะไรมากกว่านี้หรอ?"

[โปรดตรวจสอบสถานะของคุณ การแสดงหน้านี้กรุณาพูด ‘สถานะ’]

"สถานะ"

[สถานะ]

[ชื่อ: เวส ลาร์กินสัน]

[อาชีพ: นักออกแบบมือใหม่]

[ความเชี่ยวชาญ: ไม่มี]

[คะแนนการออกแบบ: 0 DP]

[คุณลักษณะ: ไม่มี]

[ความแข็งแรง: 0.6]

[ความชำนาญ: 0.7]

[ความอดทน: 0.6]

[เชาว์ปัญญา: 1.2]

[ความคิดสร้างสรรค์: 0.3]

[สมาธิ: 0.9]

[สมรรถนะ: F]

[ทักษะ: ไม่มี]

[การประกอบชิ้นส่วน: มือใหม่]

[ธุรกิจ: มือสมัครเล่น]

[วิทยาการคอมพิวเตอร์: ไร้ความสามารถ]

[คณิตศาสตร์: ไร้ความสามารถ]

[กลศาสตร์: มือสมัครเล่น]

[โลหะวิทยา: มือสมัครเล่น]

[ฟิสิกส์: มือใหม่]

[การประเมินผล: คนไม่เอาไหน ขี้แพ้]

"เฮ้ แกเรียกใครว่าขี้แพ้วะ!?"

[ผู้ใช้งาน เวส ลาร์กินสัน เป็นขี้แพ้เนื่องจากครึ่งหนึ่งของชีวิตที่ผ่านมาคุณทำตัวไร้ค่า ความเหลวไหลของคุณบ่อยครั้งทำให้คุณไม่พร้อมสำหรับอนาคต การที่คุณไม่สามารถชำระหนี้ของคุณได้นั้นเป็นผลโดยตรงจากความไร้ความสามารถของคุณ]

เวสต้องระงับความโกรธที่จะยกนิ้วกลางให้ระบบ เขากลับท้าทายระบบที่โง่เง่านี้แทน

"ฉันยอมรับว่าฉันเคยเป็นเด็กโง่ แต่ฉันทำตัวใหม่แล้ว ตอนนี้ฉันเป็นนักออกแบบเมค!"

[วันนี้เป็นวันที่คุณโชคดีที่สุด! ระบบสรรสร้างเมคเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดในกาแลคซีนี้เพื่อออกแบบจักรกลทุกชนิดที่อยู่ภายใต้หมวดหมู่ของเมค ผู้ใช้งานได้รับอนุญาตให้เข้าถึงเครื่องมือมากมายของระบบเพื่อใช้ในการออกแบบเมคตามจินตนาการได้โดยไม่มีข้อจำกัด]

ใครจะเชื่อระบบขี้โม้แบบนี้

"ถ้าทำได้จริงงั้นฉันอยากสามารถสร้างอะไรที่มีน้ำหนัก 1,000 ตัน มีความเร็ว 50 มัค และสามารถเดินทางได้เร็วกว่าแสง"

[แน่นอนว่าสามารถทำได้ผู้ใช้งาน แต่คุณต้องออกแบบส่วนประกอบและรวมเข้าด้วยกัน เพื่อให้มันสามารถทำงานได้ตามการออกแบบด้วยตัวคุณเอง หากคุณต้องการสรรสร้างการออกแบบโดยใช้ระบบ คุณจะต้องแลกเปลี่ยนค่าพลังงานที่สอดคล้องกันโดยใช้คะแนนการออกแบบ (DP)]

นี่มันดูไร้สาระมาก โปรแกรมเพียงโปรแกรมเดียว สามารถสร้างเมคขึ้นมาได้ด้วยพลังงานเพียงอย่างเดียวเนี่ยนะ

"ต้องใช้ DP เท่าไรในการสร้างเมค ฉันจะได้คะแนนพวกนี้ได้ด้วยวิธีไหน?"

[ค่าเฉลี่ยที่ต้องใช้คือ 1,445,645,313 DP ในการสร้าง จากการคำนวณคุณลักษณะและทักษะในปัจจุบันของคุณ หลังจากประเมินความสามารถของคุณ คุณจะได้รับคะแนนการออกแบบโดยเฉลี่ย 3.89 DP ต่อวัน]

เวสพูดอะไรไม่ออกจริงๆ ระบบกำลังดูถูกเขาอีกครั้งในทางอ้อม

"แกก็ดูไร้ประโยชน์นะ ฉันจะใช้แกทำไมละ ถ้าฉันได้แค่ประมาณ 4 DP ต่อวัน"

[…]

"ใช่ฉันคิดอย่างนั้น" เวสพึมพำอย่างเงียบๆ นิ้วเขาลอยอยู่เหนือกำไลข้อมือของเขา พร้อมที่จะปิดโปรแกรมที่ไร้ประโยชน์นี้แล้ว

[ผู้ใช้งานกรุณาอย่าออกจากโปรแกรมเลย คุณยังไม่ได้สำรวจเมนูหรือเปิดแพ็คเกจต้อนรับเลย]

"ก็ได้ งั้นไหนขอดูเมนูหน่อยสิ"

[เมนูระบบสรรสร้างเมค]

[สถานะ]

[การออกแบบ]

[ภารกิจ]

[แผงทักษะ]

[ร้านค้า]

[ลอตเตอรี่]

[ช่องเก็บของ]

[ผู้ใช้ในฐานะนักออกแบบมือใหม่ สิทธิ์การใช้งานมีจำกัด ขณะนี้คุณไม่สามารถเข้าถึงเมนูภารกิจ ร้านค้า และลอตเตอรี่ได้]

เวสเรียกดูตัวเลือกการออกแบบก่อน ระบบแสดงเมนูการออกแบบเป็นโฮโลแกรมขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนว่าจะแหวกแนวกว่าเมนูการออกแบบยอดนิยมที่เขาใช้อยู่บ่อยๆในสมัยเรียน เวอร์ชันของระบบมาพร้อมกับคุณสมบัติเพิ่มเติมมากมาย ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะสำรวจคุณสมบัติพวกนั้นในตอนนี้

แผงทักษะแสดงออกอย่างละเอียดยิ่งขึ้นเป็นมุมมองแบบพาโนรามา ทักษะพื้นฐานที่สุดเริ่มจากด้านบน มันเริ่มต้นด้วยทักษะพื้นฐานที่สุด เช่น กลศาสตร์และคณิตศาสตร์ ด้านใต้พวกมันซ้อนไปด้วยทักษะย่อยที่ดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด เขาสามารถยกระดับทักษะได้หลากหลายตามการตัดสินใจ แผงทักษะนี้เพียงอย่างเดียวก็ดูน่าประหลาดและไม่สมจริงเกินไป ใครจะปรับปรุงตัวเองได้ด้วยการกดปุ่มเพียงปุ่มเดียว? สิ่งที่ต้องใช้ในการยกระดับทักษะของเขาคือใช้คะแนน DP เป็นสองเท่า มันค่อนข้างแปลกที่ระบบแสดงแผงทักษะความสามารถในปัจจุบันของเขาค่อนข้างแม่นยำ เขายังไม่สามารถตัดสินได้ในขณะนั้น พ่อของเขาต้องมีเหตุผลที่น่าสนใจในการส่งต่อโปรแกรมที่ไร้สาระนี้ให้เขา เขาปฏิเสธที่จะคิดว่าระบบเป็นเหมือนเกมแฟนตาซี เขาเปิดเมนูช่องเก็บของ ดูเหมือนว่าจะเป็นอินเทอร์เฟซเหมือนเกมทั่วไป ยกเว้นเพียงแต่ว่าเขาไม่สามารถเก็บหรือนำไอเทมออกมาได้ ในช่องเก็บของส่วนใหญ่เก็บของเกี่ยวข้องกับการออกแบบและเนื้อหาเสมือนจริงอื่นๆ และมีตัวเลือกในการจัดเก็บได้จริง ตามธรรมดาแล้วช่องเก็บของของเขาจะไม่มีอะไรเลย แต่เขาพบแพ็คเกจต้อนรับในแท็บเบ็ดเตล็ด เขาเคาะนิ้วด้วยความอยากรู้อยากเห็น กล่องโฮโลกราฟิกเปิดขึ้นพร้อมเสียงเพลงแสดงความยินดีที่แพร่หลายในเกมออนไลน์ราคาถูก เงาสามอันลอยอยู่ข้างหน้าเขาดึงดูดความคาดหวังของเขาเล็กน้อยในขณะที่เขายังคงสงสัยในระบบนี้

[ขอแสดงความยินดีด้วยคุณได้รับ 10 DP โปรดใช้มันอย่างมีประโยชน์]

"แค่10 DP ขี้ประติ๋วนี่นะ?" เวสถามด้วยความฉุนเฉียว จากการเรียกดูเมนูก่อนหน้าเขาได้รู้ว่า 10 DP เป็นเหมือนมูลค่าเพียงแค่เม็ดถั่วในระบบ ด้วย DP จำนวนนี้เขาไม่สามารถเพิ่มคุณสมบัติหรืออัพเกรดทักษะใดๆ ได้เลย มันเพียงให้เขาพอที่จะซื้อโซดาเท่านั้น จากนั้นเขาคลิกที่ภาพเงาถัดไปซึ่งเผยตั๋วลอตเตอรี่สีทองแดงสามใบ มันอนุญาตให้เขาจับรางวัลสามรางวัลจากการจับสลากที่มีอันดับต่ำสุดของระบบ เมื่อเขาเปิดใช้งานตั๋ว เมนูลอตเตอรี่ก็ฉายวงล้อรางวัลขึ้นมา หลังจากมองวงล้อด้วยความฉงน เขาก็หมุนวงล้อขนาดใหญ่และกดคันโยกด้วยแขนของเขา

[คุณไม่ได้รับรางวัลจากลอตเตอรี่สีทองแดงของคุณ กรุณาหมุนใหม่อีกครั้ง]

[คุณไม่ได้รับรางวัลจากลอตเตอรี่สีทองแดงของคุณ กรุณาหมุนใหม่อีกครั้ง]

[คุณไม่ได้รับรางวัลจากลอตเตอรี่สีทองแดงของคุณ กรุณาหมุนใหม่อีกครั้ง]

"จริงๆแล้วแม้แต่ตั๋วลอตเตอรีจากร้านสะดวกซื้อก็ยังไม่ขี้หนียวแบบนี้เลย"