ตอนที่ 361 สิ่งที่ผมต้องการ

“ผมรู้.” เหมาเยซื่อยิ้มด้วยดวงตาที่อ่อนโยน

“รถมันถูกทำออกมาให้คนขับไม่ใช่เหรอ? ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน มันก็เหมือนกันนั่นแหละ อย่าเหนื่อยที่ต้องมาคอยกังวลเรื่องอะไรแบบนี้เลย”

“ถ้าอย่างนั้น ไม่ต้องซื้อก็ไม่ควรซื้อตั้งแต่แรกหรอก”

เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก

เขามีเหตุผลมากจนเธอไม่สามารถหักล้างได้

อย่างไรก็ตามสำหรับคนจนเช่นเธอ เธอยังคงรู้สึกถึงภาระทางจิตใจที่หนักอึ้งในการขับรถราคาแพงเช่นนี้

เธอรู้สึกว่าเหมาเยซื่อไม่ควรตามใจเฉียวเฉินและปล่อยให้เขาขับรถออกไปเช่นนี้

ไฟข้างหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง

เฉียวเฉินหยุดรถและหัวเราออกมาดัง ๆ หลังจากนั้นสักครู่

“เฉินเฉิน เธอหัวเราะอะไร” เฉียวเมียนเมียนถามอย่างสงสัย

“พี่สาว ดูข้างนอกนั้นสิ” เฉียวเฉินหันมองออกไปนอกหน้าต่างรถ น้ำตาแทบจะไหล่ออกมาจากการหัวเราะ

“รถพวกนั้นตลกเกินไป ขับรถแบบนั้น ผมไม่ต้องกังวลเลยว่าจะไปชนท้ายใครเขาเข้า”

เฉียวเมียนเมียนมองออกไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะคิกคักเช่นกัน

ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะรู้สึกขบขัน

นี่เป็นเรื่องตลกจริง ๆ

บูกัตติ เวย์รอน ของเหมาเยซื่ออยู่ห่างจากรถคันอื่นอย่างน้อยหกหรือเจ็ดเมตร

พวกเขาทุกคันต่างรักษาระยะห่างเพื่อไม่ให้เกิดการชนท้ายหรือทำให้รอยของเขามีรอยขีดข่วน ยิ่งปลอดภัยมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น

รถคันอื่น ๆ เบียดหนีกันออกไปหมด

รถของเขาเป็นคันเดียวที่มีพื้นที่มากมายบนถนน

ไม่มีใครกล้าหยุดอยู่ข้าง ๆ

เฉียวเมียนเมียนมองไปสักพักจากนั้นก็ค่อย ๆ จ้องมอง เธอหันไปหาชายหนุ่มรูปหล่อที่อยู่ข้าง ๆ เธอ

ในฐานะคนธรรมดาที่ไม่มีเงิน พวกเขาใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง ไม่ว่าจะหยุดที่ไหนก็ไม่มีรถคันใดกล้าเข้าใกล้เลย เหมาเยซื่อในฐานะเจ้าของรถ คุณจะมีความคิดยังไงกับปรากฏการณ์นี้บ้างหรือไม่นะ

“คุณรู้สึกไม่สบายใจหรือเปล่าคะ”

ชายคนนั้นหันมาจ้องมองเธอด้วยใบหน้าหล่อเหลาและสลักลึกของเขา หลังจากเงียบไปสองสามวินาทีเขาตอบว่า

“ไม่นี่”

ไม่มีการตอบสนองใด ๆ

“ผมรู้สึกดี.”

ไม่มีการตอบสนองใด ๆ

“ผมไม่ชอบความแออัด มันจึงค่อนข้างดี นี่แหละเป็นเพียงสิ่งที่ผมต้องการ”

ไม่มีการตอบสนองใด ๆ

ช่างเป็นคนรวยอะไรอย่างนี้!

*

อาหารเย็นเป็นหม้อไฟ

ทั้งเฉียวเมียนเมียนและเฉียวเฉิน พวกเขาชอบทานชอบทานหม้อไฟเสียบไม้และกั้งรสเผ็ด

ระหว่างการรักษาตัวในโรงพยาบาลของเฉียวเฉิน เขากินอาหารเบา ๆ ดังนั้น เขาจึงไม่ได้กินหม้อไฟมานานแล้ว

เฉียวเมียนเมียนไม่ได้กินมันมานานเช่นเดียวกัน ทั้งสองคุยกันและพบร้านหม้อไฟเก่าแก่ที่มีรสชาติดั้งเดิม

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้บูกัตติ เวย์รอน ของเหมาเยซื่อ ถูกขีดข่วนโดยไม่ได้ตั้งใจ จึงต้องหลีกเลี่ยงการจอดรถด้านนอก พวกเขาจอดรถที่ชั้นใต้ดินของห้างสรรพสินค้าในบริเวณใกล้เคียง ก่อนจะเดินไปยังร้านหม้อไฟ

การเดินเคียงข้างกันเช่นนั้น ทั้งสามคนได้รับความชื่นชมมากมายตลอดทาง ทั้งเหมาเยซื่อและเฉียวเฉิน มีรูปลักษณ์ที่โดดเด่นและสะดุดตาทุกที่ที่พวกเขาไป

โดยเฉพาะเหมาเยซื่อที่มีความสูง 1.88 เมตร รูปร่างเทียบเท่ากับซูเปอร์โมเดล เขาสวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงขายาว ดูราวกับเทพบุตรที่เยือกเย็นและน่าเย้ายวน

เฉียวเฉินเป็นเหมือนลูกสุนัขตัวน้อยที่ฮิตในหมู่เด็กสาว

ความสูง 1.68 เมตร ของเฉียวเมียนเมียน ผิวสวย ขายาว และลักษณะบอบบางทำให้เธอดูสวยเป็นพิเศษ แวบแรกเธอดูราวกับนางฟ้า

เธอดูค่อนข้างเล็ก ในขณะที่เดินกับเฉียวเฉินและเหมาเยซื่อ

แต่ระหว่างทางพวกเขาดูสะดุดตามากยิ่งขึ้น สองหนุ่มหล่อขายาวตัวสูงใหญ่ เดินเคียงข้างสาวสวยร่างเล็ก ความสูงต่างกันทำให้ดูน่ารักเป็นพิเศษ