ตอนที่แล้วเธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 216 มิตรภาพเล็กๆ 2
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 218 “เพื่อนดี” ช่วยเหลือกัน 1

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 217 พี่ชายเหี้ยมน้องสาวโหด


大姐大 บทที่ 217 พี่ชายเหี้ยมน้องสาวโหด

หลังจากที่ฟังคำพูดของฮั่วอวี้ เจี่ยนอีหลิงตัดสินใจวางสายโทรศัพท์

ไม่นานนักโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้งด้วยหมายเลขเดิม

เจี่ยนอีหลิงรับสายอีกครั้ง

"เซี่ยวหลิงหลิง ทำไมน้องถึงใจร้ายกว่าพี่ชายของเธออีก ที่ต้องการก็แค่ให้เธอเรียกพี่ว่าพี่ชาย ทำไมมันยากมากนักหรือไง"

ฮั่วอวี้อดไม่ได้

พี่ชายเหี้ยมน้องสาวโหดพอกัน

เขาเป็นหนี้พี่ชายน้องสาวคู่นี้ในชาติก่อนมากเท่าไหร่กัน

ฮั่วอวี้ได้แต่สารภาพจุดประสงค์ที่เขาโทรมาหาด้วยตัวเองหลังจากที่ถูกเจี่ยนอีหลิงผู้โหดเหี้ยมวางสายโทรศัพท์อีกครั้ง

“เซี่ยวหลิงหลิง พี่ชายอวี้ไม่ได้โทรมาล้อเธอเล่น นี่เป็นธุระ พี่เพิ่งเห็นเน็ตมืดให้รางวัลเรื่องน้อง มีคนยอมจ่ายหมื่นหยวนจริงๆเพื่อเป็นรางวัลให้แกล้งเพื่อนร่วมโต๊ะของน้อง สั่งสอนเพื่อนร่วมโต๊ะของน้องสักบทเรียนหนึ่ง และต่อไปจะได้อยู่ห่างจากน้อง นั่นไม่ใช่พี่พูดนะ นั่นเป็นรางวัลของเว็บมืด”

“แน่นอน พี่ได้ช่วยเธอหาที่อยู่ของคนที่ให้รางวัล และส่งข้อมูลไปยังโทรศัพท์ของน้องแล้ว พี่ได้ยกเลิกรางวัลนั้นให้เธอด้วยเหมือนกัน”

ฮั่วอวี้นั้นเชี่ยวชาญในเรื่องนี้ และสามารถจัดการได้อย่างหมดจดภายในไม่กี่นาที

พฤติกรรมของฮั่วอวี้สร้างความประหลาดใจให้กับเจี่ยนอีหลิง

เธอรู้ว่าฮั่วอวี้นั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ แต่ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะชักจูงเขาเข้ามา

หลังจากที่เจี่ยนอีหลิงเงียบไปชั่วขณะ เธอก็ขอบคุณเขา “ขอบคุณ”

ขณะที่เจี่ยนอีหลิงกับหลัวซิ่วเอินกำลังคิดว่าจะหาตัวคนให้รางวัลอย่างไร ฮั่วอวี้ก็ส่งข้อมูลที่เขาพบมาให้พวกเธอ

“ด้วยความยินดี เธอไม่เป็นไรใช่ไหมตอนนี้”

“ไม่เป็นไร”

“คงไม่ดีถ้าน้องเกิดปัญหา พี่ชายเธอคงต้องฆ่าพี่แน่ เพื่อชีวิตของพี่ โปรดรักษาตัวให้ดี”

หากว่าเห็นสิ่งแบบนี้ในเน็ตแล้วไม่กำจัดทิ้งให้ทันเวลา เจี่ยนอีหลิงจะต้องตกอยู่ในอันตราย และฮั่วอวี้ก็รู้สึกว่าความตายของตัวเองก็คงจะอยู่ไม่ไกล

“อื้อ”

เจี่ยนอีหลิงยอมรับ จากนั้นเธอก็วางสายโทรศัพท์

แน่นอน ฮั่วอวี้ได้ส่งข้อความไปให้เจี่ยนอีหลิง

ข้อความนั้นมีที่อยู่ และข้อมูลของที่อยู่นั้น

หลัวซิ่วเอินโน้มตัวเข้ามาดู

“เจ้าของบ้าน ชิวลี่เย่า ใครกัน”

“ประธานโรงเรียนเชิ่งหัว”

ถ้าหมายเลขที่อยู่เป็นบ้านของชิวลี่เย่า ดังนั้นคนที่ทำเรื่องนี้จะเป็นใครนั้นย่อมเห็นได้อย่างชัดเจน

“อะไรนะ ประธานโรงเรียนของเธอนะเหรอ” ลั่วซิ่วเอินลุกเป็นไฟ “ไปกับพี่ ไปแพ่นกบาลเจ้าเลวนั่นกัน”

หลัวซิ่วเอินนั้นใจร้อน ถ้าเจอเรื่องไม่สบอารมณ์เป็นต้องต่อยตี

ถึงแม้ว่าเธอไม่สามารถตีอีกฝ่ายให้ตายได้ แต่เธอก็จะไม่ยั้ง

เจี่ยนอีหลิงดึงหลัวซิ่วเอินไว้ “ฉันจัดการเอง”

น้ำเสียงเจี่ยนอีหลิงนั้นมั่นคง สีหน้าของเธอก็ดูจริงจังเป็นพิเศษ

เรื่องของหูเจียวเจียวนั้นไม่ใช่เรื่องเล็ก แม้ว่ามันยังไม่ได้นำใปสู่ผลลัพธ์ที่ร้ายแรงมากนัก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเรื่องนี้สามารถปล่อยผ่านไปได้ง่ายๆ

หลัวซิ่วเอินจ้องมองไปยังเจี่ยนอีหลิงชั่วขณะก่อนจะพูดว่า “ฉันรู้แล้ว”

แม้ว่าเธอจะเป็นห่วงเรื่องนี้ แต่เธอก็ยังเชื่อมั่นว่าเจี่ยนอีหลิงมีความสามารถในการจัดการเรื่องราวต่างๆของตัวเอง

พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมงานในสถาบันวิจัย เชื่อมั่นในความสามารถของเพื่อนร่วมงานนั้นเป็นหลักการพื้นฐาน หากไม่สามารถเชื่อใจในความสามารถของเพื่อนร่วมงานแล้ว เช่นนั้นการร่วมมือก็จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้

“แต่อีหลิง เธอจะต้องมีการผ่าตัดในวันพรุ่งนี้ตอนบ่าย”

ถ้าเจี่ยนอีหลิงต้องการที่จะจัดการกับเรื่องนี้ตอนนี้ เธอก็อาจจะทำให้การผ่าตัดในวันพรุ่งนี้ล่าช้าออกไป

“อื้อ” เจี่ยนอีหลิงรู้แล้ว

แต่เธอยังต้องจัดการกับเรื่องนี้ก่อน

“เอ้อ เธอจัดการเรื่องเวลาด้วยตัวเองก็แล้วกัน”

หลัวซิ่วเอินเคารพทางเลือกของเจี่ยนอีหลิง

หลัวซิ่วเอินกลับไปแล้ว

ก่อนที่เธอจากไป เธอก็ได้ย้ำแล้วย้ำอีกว่าถ้ามีอะไรต้องการใช้เธอ ให้โทรศัพท์หาเธอ

อันดับแรกเจี่ยนอีหลิงกลับไปที่รถของบ้านและขอให้คนขับรถส่งเธอกลับไปที่บ้านก่อน

ระหว่างทางกลับบ้าน เจี่ยนอีหลิงเริ่มร่างข้อความ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด